Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011
ΚΟΥΒΑ: 53 χρόνια από τη νίκη της Επανάστασης
Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ προς την ΚΕ του ΚΚ Κούβας
«Αγαπητοί σύντροφοι,
Ο υπέροχος πλανήτης γη και η ανθρώπινη πραγματικότητα σε αριθμούς
Εάν μειώναμε τον πληθυσμό της Γης στο μέγεθος
μίας μικρής πόλης με 100 ανθρώπους, διατηρώντας
τις αναλογίες θα ήταν ως εξής :
57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίοι, 14 Αμερικάνοι
(Βοράς και Νότος), 8 Αφρικανοί
52 ΄Αντρες, 48 Γυναίκες, 70 Έγχρωμοι, 30 Λευκοί
89 Ετεροφυλόφιλοι, 11 Ομοφυλόφιλοι
6 άνθρωποι θα κατέχουν το 59% του παγκόσμιου πλούτου και όλοι θα είναι Αμερικανοί
80 θα έχουν κακές συνθήκες διαβίωσης
70 θα είναι αγράμματοι
50 θα είναι ανειδίκευτοι
1 θα πεθάνει
2 θα γεννηθούν
1 θα έχει computer
1 μόνο θα έχει ανώτατη εκπαίδευση
Εάν δεν έζησες πόλεμο, την μοναξιά ενός κελιού,
57 Ασιάτες, 21 Ευρωπαίοι, 14 Αμερικάνοι
(Βοράς και Νότος), 8 Αφρικανοί
52 ΄Αντρες, 48 Γυναίκες, 70 Έγχρωμοι, 30 Λευκοί
89 Ετεροφυλόφιλοι, 11 Ομοφυλόφιλοι
6 άνθρωποι θα κατέχουν το 59% του παγκόσμιου πλούτου και όλοι θα είναι Αμερικανοί
80 θα έχουν κακές συνθήκες διαβίωσης
70 θα είναι αγράμματοι
50 θα είναι ανειδίκευτοι
1 θα πεθάνει
2 θα γεννηθούν
1 θα έχει computer
1 μόνο θα έχει ανώτατη εκπαίδευση
Εάν δεν έζησες πόλεμο, την μοναξιά ενός κελιού,
την αγωνία του βασανιστηρίου, ή την πείνα είσαι
πιο χαρούμενος από 500.000.000 ανθρώπους αυτού
του κόσμου .
Εάν μπορείς να μπεις σε μία εκκλησία χωρίς τον
Εάν μπορείς να μπεις σε μία εκκλησία χωρίς τον
φόβο της φυλάκισης ή του θανάτου, είσαι πιο ευτυχισμένος από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους
του πλανήτη
Εάν υπάρχει φαγητό στο ψυγείο σου , εάν έχεις παπούτσια και ρούχα,εάν έχεις κρεβάτι και στέγη,
είσαι πλουσιότερος από το 75% των ανθρώπων του πλανήτη.
Εάν έχεις τραπεζικό λογαριασμό, χρήματα στο πορτοφόλι σου και μερικά νομίσματα στον κουμπαρά σου , ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη
Εάν έχεις τραπεζικό λογαριασμό, χρήματα στο πορτοφόλι σου και μερικά νομίσματα στον κουμπαρά σου , ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη
που…ζουν καλά (!!!)
Εάν διαβάζεις αυτό το κείμενο είσαι 2 φορές τυχερός γιατί:
Κάποιος σε θυμήθηκε.
Δεν ανήκεις στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη που δεν μπορούν να διαβάσουν , και έχεις computer
ΑΝ ΑΝΑΡΡΩΤΙΕΣΑΙ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ,
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ , ΗΛΙΘΙΕ!
Από ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Εάν διαβάζεις αυτό το κείμενο είσαι 2 φορές τυχερός γιατί:
Κάποιος σε θυμήθηκε.
Δεν ανήκεις στα δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη που δεν μπορούν να διαβάσουν , και έχεις computer
ΑΝ ΑΝΑΡΡΩΤΙΕΣΑΙ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ,
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ , ΗΛΙΘΙΕ!
Από ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Μήνυμα του ΚΚΕ στο λαό για τη νέα χρονιά
30/12/11
Το ΚΚΕ γνωρίζει πολύ καλά πόσο σκληρά δοκιμάζεται η εργατική λαϊκή οικογένεια, όμως δεν μπορεί να της δώσει λόγια παρηγόριας και ελπίδες για εύκολες λύσεις γιατί τέτοιες δεν υπάρχουν και μπροστά της βρίσκονται ακόμα σκληρότερες δοκιμασίες και μάχες.
Το 2012 θα κριθούν πολλά. Ή η εργατική τάξη μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα αντεπιτεθούν με την οργάνωση, τη συμμαχία τους, στα κόμματα, στους μηχανισμούς που υπηρετούν τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, σφραγίζοντας τις εξελίξεις ή αυτοί θα γυρίσουν το λαό πολλές δεκαετίες πίσω.
Η λύση υπέρ του λαού απαιτεί ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στο κράτος. Ανάπτυξη που να υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και να αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μπορεί να υπάρξει μόνο με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με εργατική λαϊκή εξουσία. Αυτή τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο μπορεί να τη διαμορφώσει ο ίδιος ο λαός με πρωταγωνιστική δύναμη την εργατική τάξη.
Η λύση υπέρ του λαού απαιτεί ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στο κράτος. Ανάπτυξη που να υπηρετεί τις δικές του ανάγκες και να αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μπορεί να υπάρξει μόνο με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ και όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με εργατική λαϊκή εξουσία. Αυτή τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο μπορεί να τη διαμορφώσει ο ίδιος ο λαός με πρωταγωνιστική δύναμη την εργατική τάξη.
Το ΚΚΕ απευθύνεται σε κάθε εργάτρια, εργάτη, μισθωτό, στις γυναίκες και στα παιδιά της εργατικής οικογένειας. Η τάξη μας, η εργατική τάξη, είναι πανίσχυρη κοινωνική δύναμη που, αν εμπιστευθεί τη δύναμή της, οργανωθεί, ισχυροποιήσει το κόμμα της, το ΚΚΕ, τότε μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση της μεγάλης ελπιδοφόρας λαϊκής συμμαχίας και να ηγηθεί της αντεπίθεσης για την εργατική λαϊκή εξουσία.
Σ' αυτό το δρόμο μπορεί και να παρεμποδίσει και να έχει νίκες στον άγριο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει στη ζωή και στα δικαιώματα.
Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου των αστικών κομμάτων.
Το 2012 πρέπει να γίνει χρονιά που τα εργατικά λαϊκά στρώματα θα εγκαταλείψουν μαζικά και αποφασιστικά τα κόμματα και τα ιδεολογήματα των κομμάτων που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό και την ΕΕ.
Το 2012 πρέπει να γίνει χρονιά που τα εργατικά λαϊκά στρώματα θα εγκαταλείψουν μαζικά και αποφασιστικά τα κόμματα και τα ιδεολογήματα των κομμάτων που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό και την ΕΕ.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που έως τώρα στήριζαν ή ανέχονταν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ έχουν χρέος να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για να ισχυροποιηθεί η εργατική λαϊκή πάλη, η αλληλεγγύη, η αντεπίθεση.
Η κρίση, η χρεοκοπία, η φτώχεια, η ανεργία, ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου είναι προϊόντα του εκμεταλλευτικού συστήματος που πεθαίνει. Δεν είναι προσωρινά. Η ΕΕ αποδείχτηκε μια καπιταλιστική λυκοσυμμαχία άκρως επιθετική και επικίνδυνη για τους λαούς που στο εσωτερικό της βασιλεύει η ανισομετρία, οι ανταγωνισμοί, η κρίση.
Η κρίση, η χρεοκοπία, η φτώχεια, η ανεργία, ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου είναι προϊόντα του εκμεταλλευτικού συστήματος που πεθαίνει. Δεν είναι προσωρινά. Η ΕΕ αποδείχτηκε μια καπιταλιστική λυκοσυμμαχία άκρως επιθετική και επικίνδυνη για τους λαούς που στο εσωτερικό της βασιλεύει η ανισομετρία, οι ανταγωνισμοί, η κρίση.
Όποια κι αν είναι η εξέλιξή της μόνο πιο αντιδραστική μπορεί να γίνει. Ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια δεν μπορούν να γίνουν ανθρώπινα.
Ο σοσιαλισμός αποδεικνύεται επίκαιρος όσο ποτέ.
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
από Αριστερά Δρώμενα
Αφιερωμένο στους συναδέλφους απεργούς χαλυβουργούς που δείχνουν τη δύναμη της εργατικής τάξης, αλλά και το μεγαλείο της.
Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για πού πηγαίνεις
Σε ποιους θεούς την πίστη σου σκορπάς
Στυφός θα είναι o αγέρας που ανασαίνεις
Καρδιά δεν θα χεις τους ανθρώπους ν΄ αγαπάς
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
Σε ποιους θεούς την πίστη σου σκορπάς
Στυφός θα είναι o αγέρας που ανασαίνεις
Καρδιά δεν θα χεις τους ανθρώπους ν΄ αγαπάς
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
Θα ρθουν στιγμές που ίσως πεις για ποιους δουλεύεις
για ποιες χαρές ξοδεύεις τη ζωή
Πικρά θα είναι τα τραγούδια που γυρεύεις,
Φτηνό τσιγάρο η ψυχή σου το πρωί
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
για ποιες χαρές ξοδεύεις τη ζωή
Πικρά θα είναι τα τραγούδια που γυρεύεις,
Φτηνό τσιγάρο η ψυχή σου το πρωί
Όμως μην πεις πως η ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά,
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011
Για την παρέμβαση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του KKE για την παρέμβαση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας & την τοποθέτηση Καρατζαφέρη για την υπόθεση του Βατοπαιδίου
Η παρέμβαση του υπουργείου Εξωτερικών της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας για την υπόθεση του ηγούμενου Εφραίμ είναι απαράδεκτη.
Ο λαός πρέπει να προβληματιστεί για το ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα και για ποιο λόγο ενδιαφέρεται γι' αυτή την υπόθεση η ρωσική κυβέρνηση.
Ανεξάρτητα τη γνώμη που μπορεί να έχει ο καθένας για την προφυλάκιση του ηγούμενου είναι εξωφρενικός και προκλητικός ο ισχυρισμός του Γ. Καρατζαφέρη
ότι δεν υπήρχε σκάνδαλο στην υπόθεση Βατοπαιδίου.
Ο λαός πρέπει να προβληματιστεί για το ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα και για ποιο λόγο ενδιαφέρεται γι' αυτή την υπόθεση η ρωσική κυβέρνηση.
Ανεξάρτητα τη γνώμη που μπορεί να έχει ο καθένας για την προφυλάκιση του ηγούμενου είναι εξωφρενικός και προκλητικός ο ισχυρισμός του Γ. Καρατζαφέρη
ότι δεν υπήρχε σκάνδαλο στην υπόθεση Βατοπαιδίου.
Αν δεν είναι σκάνδαλο η αρπαγή τεράστιων εκτάσεων που ανήκουν στο λαό από τη Μονή Βατοπαιδίου με τη στήριξη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, τότε τι είναι;
Έτσι είναι τα κόμματα του καπιταλισμού που σαπίζει, δεν έχουν ντροπή και τσίπα:
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκάλυψαν τις ευθύνες των κυβερνήσεών τους και το κόμμα του Καρατζαφέρη αθωώνει τους πρωταγωνιστές.
Έτσι είναι τα κόμματα του καπιταλισμού που σαπίζει, δεν έχουν ντροπή και τσίπα:
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκάλυψαν τις ευθύνες των κυβερνήσεών τους και το κόμμα του Καρατζαφέρη αθωώνει τους πρωταγωνιστές.
Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011
«Γράμμα» στους απεργούς έγραψαν μαθητές ενός Δημοτικού στη Χίο
Η πραγματικά απίστευτη αλληλεγγύη που έχει εκφραστεί στον πολυήμερο ηρωικό και περήφανο αγώνα των χαλυβουργών δε σταματάει και καθημερινά συνεχίζει να εκπλήσσει και να συγκινεί. Εχει ανοίξει σαν μια μεγάλη ομπρέλα και εκφράζεται από κάθε ηλικία και με κάθε τρόπο απ' όλη τη χώρα, δίνοντας αστείρευτο κουράγιο στους απεργούς.
Αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μαθητές της Ε' και ΣΤ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου Λαγκάδας της Χίου. Οι μαθητές μαζί με το δάσκαλό τους αποφάσισαν και έφτιαξαν ένα μικρό θεατρικό σκετς, το οποίο παίχτηκε στο σχολείο στη χριστουγεννιάτικη γιορτή τους. Και με πρωτοβουλία τους στη συνέχεια είπαν τα κάλαντα και μάζεψαν 165 ευρώ που τα έστειλαν στους απεργούς σαν συμβολική έμπρακτη ενίσχυση του αγώνα τους.
Το πιο συγκινητικό όμως είναι τα όσα έγραψαν υπό τη μορφή γράμματος στους απεργούς σε σχολική εργασία σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς και τις οικογένειές τους:
«Θαυμάζουμε εσάς και τις οικογένειές σας πρώτα απ' όλα που ξεπεράσατε το φόβο σας και αποφασίσατε να αντισταθείτε στις παράλογες απαιτήσεις του εργοστασιάρχη. Πιστεύουμε ότι ο αγώνας σας είναι δίκαιος αλλά και πολύ δύσκολος. Καταλαβαίνουμε ότι αν πετύχετε θα αποτελέσετε φωτεινό παράδειγμα για κάθε εργαζόμενο. Τέλος, πρέπει να πούμε στα παιδιά σας ότι καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες που περνούν αλλά πρέπει να νιώθουν και περήφανοι για τους γονείς τους που δε συμβιβάζονται με τη χειροτέρεψη της ζωής τους. Σας ευχόμαστε καλό κουράγιο στο δύσκολο αγώνα που ξεκινήσατε».
Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα και τ' αγοράκι με τα μαχαίρια
Το ευρωπαϊκό παραμύθι, το δυτικό παραμύθι, το ελεήμον κοινωνικό κράτος, που αποτέλειωσε αγώνες και δικαιώματα δεκαετιών ως καπιταλιστικό άλλοθι, έλαβε τέλος. Οδυνηρό και δυσβάσταχτο για τους λαούς του κόσμου τούτου τέλος.
Μπήκαν στις πόλεις των ανθρώπων οι οχτροί, οι ίδιοι κι απαράλλαχτοι οχτροί, που αυγάτισαν τα κέρδη τους πουλώντας παιδικές ιστορίες τύψεων με υπόβαθρο καλβινιστικής ηθικής (ο Σκρουτζ μόλις λίγο πριν πεθάνει πάμπλουτος πετάει λίγο φαΐ κι ένα νόμισμα στη φτωχολογιά...) και ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Με αφόρητο κυνισμό, μόλις στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, απαιτούν «να ζουν οι λαοί με όσα και όπως μπορούν». Δηλαδή με τα περισσευάμενα από την καθημερινή, τη θεσμοθετημένη ληστεία του μόχθου και των ιδεών τους. Το κεφάλαιο ντύνει, στολίζει και νοικοκυρεύει τα παραμύθια του με λαμπρές και άρτια συσκευασμένες περιστασιακές ιδεολογικές φόρμες, χολιγουντιανές ταινίες, υπερπαραγωγές μιας εξοντωτικής εμμονής στα τραύματα κερδών της αστικής τάξης.
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα έγινε αγοράκι στα δώδεκα και τα δεκατρία του, παιδί μιας σαπισμένης εικονογράφησης προεφηβίας, που βγάζει μαχαίρι και το μπήγει στο λαιμό του γέρου για να ληστέψει μερίδιο από το στερημένο όνειρο. Πάνω από 1.000 παιδιά, π α ι δ ι ά, συνελήφθησαν τους τελευταίους μήνες για ληστείες, κλοπές κι άλλα αδικήματα που σχετίζονται με την αναγκαστική τους εκβολή απ' τον καπιταλιστικό παράδεισο και τα αγαθά του.!!! Στην Ελλάδα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ.
Είναι τα ίδια παιδιά όχι απλώς της διπλανής, αλλά της κάθε πόρτας του φερόμενου ως πολιτισμένου κόσμου, που μεγαλώνουν, ανδρώνονται κι εκπορνεύονται ακούγοντας πως ζουν μια δανεική ζωή, γεννήθηκαν με δανεικά από τ' αφεντικά, με δανεικά αναπνέουν και πορεύονται με στόχο να πεθάνουν σώζοντας την πατρίδα των μπαταχτσήδων και πληρώνοντας φόρο ύπαρξης στις τράπεζες, που αναγκάζονται να δανειστούν, οι δύσμοιρες, μισό τρισεκατομμύριο χριστουγεννιάτικα...
Απ' όλα τα παραμύθια που πούλησε ως σήμερα το σύστημα, απ' τη χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού ως τις εκπομπές για μικρούς ανήλικους σεφ ικανούς να γοητεύσουν τους ουρανίσκους των ενήλικων γκουρμέδων, το χειρότερο, το βρομερότερο, είναι το πολιτικό. Αυτό που θέλει την κυρίαρχη φιλανθρωπική ιδεολογία να ισχυρίζεται πως όλα τα κάνει, ληστείες, φόνους, πολέμους, δικτατορίες, επεμβάσεις σε ξένες χώρες, βιασμούς, πτωχεύσεις, δολοφονικούς ιούς στα ιδιωτικά εργαστήρια πολυεθνικών, για τα νιάτα. Για τα παιδιά. Για το μέλλον του κόσμου.
Ο εσμός των εξουσιαστών, οι κλειδοκράτορες του πλούτου, οι μισθοφόροι της υποκρισίας, εκπαιδεύουν τα σύγχρονα δουλάκια τους, τα γιουσουφάκια που θα καλλιεργήσουν και θα στηρίξουν τις αγροτικές και βιομηχανικές θηριώδεις μονάδες τους, που θα γιγαντώσουν τις τράπεζες και τα χρηματιστηριακά τους παζάρια, έτσι και όπως απαιτείται. Τα κοριτσάκια να πυρπολούν τα κορμάκια τους με τα σπίρτα συμβάλλοντας στην αύξηση της κατανάλωσης και τ' αγοράκια με τα μαχαίρια στα χέρια, με τα πιστόλια στα όνειρα, με τις σκόνες και τους μπάφους στην καβάντζα, να προσπαθούν να κρατήσουν το κεφάλι τους έξω απ' το βόθρο.
Στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, υπάρχει μια υπέροχη προσέγγιση της αθωότητας των νηπίων, μια εξαιρετική ποιητική της ενανθρώπισης που παραδίδεται για να τονίσει τη ζωή που διαφεύγει και σώζεται της σφαγής του Ηρώδη.
«Νηπίασε δι' εμέ ο Παλαιός των Ημερών». Εγινε παιδί για χάρη μου ο Παλαιός των Ημερών. Αθώος. Χρήζων προστασίας. Προσκυνημένος κι όχι προσκυνητής των μάγων. Ποιος μπορεί να την ξεστομίσει σήμερα απ' τους πρωταγωνιστές του παραμυθιού των δράκων άραγε...
Καλές γιορτές με λυχναράκια αλληλεγγύης να σπάνε τα σκοτάδια των νέων ημερών.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
ΕΣΣΔ Με το χέρι στην καρδιά
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από την ανάγκη που διαπίστωνε ο συγγραφέας ότι οι απλοί άνθρωποι παραπληροφορημένοι από την αντισοβιετική προπαγάνδα είχαν ανάγκη να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι ποια ήταν η πραγματικότητα στην ΕΣΣΔ.
Ερωτήματα όπως: Ποια ήταν η καθημερινότητα στη Σοβιετική Ενωση; Ποια χώρα ήταν αυτή; Πώς ζούσαν άραγε οι απλοί άνθρωποι; Τέτοια ερωτήματα, με ορισμένη δυσπιστία, έθετε και ο ίδιος ο συγγραφέας όταν βρέθηκε στη Σοβιετική Ενωση το 1968.
Δυο δεκαετίες μετά την ολοκλήρωση και σε συμβολικό επίπεδο της διαδικασίας αντεπαναστατικών ανατροπών και καπιταλιστικής παλινόρθωσης το 1991 και με την αστική προπαγάνδα να οργιάζει πως είναι έγκλημα να ζουν οι εργάτες χωρίς καπιταλιστές, είναι εύλογο στους εργαζόμενους και στη νεολαία να γεννιούνται ερωτήματα με τα οποία ασχολείται ο συγγραφέας.
«Με το χέρι στην καρδιά», ο συγγραφέας δίνει ολοζώντανες πολλές πλευρές και απαντήσεις για την καθημερινότητα στη Σοβιετική Ενωση. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011
Στη μνήμη του Λουίς Πράδο
Οι Αγγελής Κώστας, Κώτσης Φώτης και Καραμάνος Στάθης δίνουν από ένα κόκκινο μεροκάματο στην ΚΟ Γαλατσίου του ΚΚΕ για την Οικονομική Εξόρμηση, για την Επέτειο της Κουβανικής Επανάστασης (1 Γενάρη 1959) και στη μνήμη του πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα, σ. ΛΟΥΙΣ ΠΡΑΔΟ, που «έφυγε» ξαφνικά από βαρύ εγκεφαλικό και η γυναίκα του δώρησε όλα τα όργανά του σε Ελληνες που είχαν άμεση ανάγκη.
Στη μνήμη του, αφιερώνουμε το παρακάτω βίντεο:
Στη μνήμη του, αφιερώνουμε το παρακάτω βίντεο:
Μινιατούρες από το φυσικό κόσμο και ενθύμια από το παρελθόν
Εντυπωσιακές μινιατούρες από το φυσικό κόσμο
Η μικροσκοπία παραμένει μια από τις περιοχές της επιστήμης, όπου πέρα από τους επιστήμονες και οι ενθουσιώδεις ερασιτέχνες μπορούν να παρουσιάσουν αποτελέσματα που κάνουν εντύπωση. Οι πιο παράξενες και όμορφες εικόνες σχεδόν πάντα προέρχονται από τον κόσμο της βιολογίας. Η βιολογική, ανώτερη μορφή οργάνωση της ύλης, προσφέρει πολύπλοκα σχήματα και μορφές, που με κατάλληλη επεξεργασία της εικόνας, ώστε να τονιστούν τα επιμέρους μικροσκοπικά χαρακτηριστικά τους, καταλήγει συχνά και σε μια πανδαισία χρωμάτων.
Κάθε χρόνο επιστήμονες και χομπίστες παρουσιάζουν δημόσια τις φωτογραφίες του μικρόκοσμου που τράβηξαν μέσα από φακό μικροσκοπίου, εικόνες που συνδυάζουν την επιστημονική έρευνα, αλλά και την τέχνη. Σήμερα παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές της φετινής σοδειάς.
Ενα μαστοκύτταρο (είδος ανοσοποιητικού κυττάρου) έχει προβάλει στην επιφάνεια του ματιού, για να αντιμετωπίσει την εισβολή μιας ξένης ουσίας. Τα μαστοκύτταρα περιέχουν κυστίδια ισταμίνης (κόκκινοι κόκκοι) και είναι από τα πρώτα ανοσοκύτταρα που ανταποκρίνονται σε κινδύνους, προσελκύοντας και άλλα είδη ανοσοκυττάρων στο σημείο της μόλυνσης. Εδώ η ισταμίνη βοηθά να διαχωριστούν οι ίνες κολλαγόνου, ανάμεσα από τις οποίες μετακινείται το μαστοκύτταρο
Οπως δείχνει καθαρά αυτή η φωτογραφία από στερεομικροσκόπιο, ένα είδος οστράκων, τα χτένια, έχουν (περίπου 100) πρωτόγονα μάτια (μπλε σφαιρίδια με μαύρο κύκλο στη μέση) στα άκρα του κελύφους τους. Τα μάτια τους μπορούν να ανιχνεύσουν μόνο το φως και το απότομο σκοτάδι (προσέγγιση θηρευτή), δεν μπορούν όμως να αντιληφθούν σχήματα
Αυτά τα αυγά βρωμούσας, διαμέτρου 1,2 χιλιοστών το καθένα, βρέθηκαν από τον Χ. Αντωνόπουλο σε βουνό της Αττικής. Η λευκή άλως δίνει το περίγραμμα του καπακιού μέσα από το οποίο θα προβάλουν οι χρυσαλλίδες του εντόμου
Οι δύο λοβοί της κορόνας του τροχόζωου Floscularia ringens έχουν άνοιγμα 300 εκατομμυριοστών του μέτρου και προβάλλουν μέσα από έναν προστατευτικό σωλήνα. Οι βλεφαρίδες στο άκρο της κορόνας πραγματοποιούν σταθερή γρήγορη κυματοειδή κίνηση, δημιουργώντας ρεύματα νερού, που οδηγούν την τροφή στο στόμα του τροχόζωου. Ο σωλήνας αποτελείται από σφαιρίδια που κατασκευάζει μέσα σε κοίλωμα περιβαλλόμενο από βλεφαρίδες, καθώς επεξεργάζεται τα εισερχόμενα υλικά. Οταν το σφαιρίδιο αποκτήσει κατάλληλο μέγεθος, το τροχόζωο υποχωρεί μέσα στο σωλήνα, επιμηκύνοντάς τον καθώς εναποθέτει το σφαιρίδιο στην άκρη του.
Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: «Scientific American», «Discover»
Ενθύμια από το μακρινό παρελθόν
|
ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ
Η Γη βομβαρδίζεται συνεχώς από υλικά που προέρχονται από το μακρινό Διάστημα. Χιλιάδες τόνοι πέφτουν κάθε χρόνο στην επιφάνεια, συνήθως με τη μορφή σκόνης. Πολλά από τα μεγαλύτερα κομμάτια σπάνε μετά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα, αλλά τουλάχιστον ένα κάθε έτος (κατά μέσο όρο) φτάνει στο έδαφος με τη μορφή μετεωρίτη, διαμέτρου μερικών δεκάδων εκατοστών, ακόμα και ενός μέτρου ή περισσότερο. Οι πετρώδεις μετεωρίτες, οι χονδρίτες, όπως ο εικονιζόμενος που έπεσε στο Τέξας των ΗΠΑ το 1943, είναι το πιο κοινό είδος ανάμεσα στους μεγαλύτερους. Πιθανότατα είναι κομμάτια αστεροειδών που συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Οι πλούσιοι σε σίδηρο μετεωρίτες, προερχόμενοι από τους κατακερματισμένους πυρήνες μεγάλων αστεροειδών, φτάνουν στη Γη σπανιότερα. Κομμάτια από τη Σελήνη και τον Αρη (προερχόμενα από συγκρούσεις άλλων σωμάτων στην επιφάνειά τους), επίσης φτάνουν κάποιες φορές ως τη Γη, το ίδιο και κομμάτια κομητών. Αναλύοντας τη σύνθεση αυτών των διαστημικών βράχων, οι ερευνητές συναρμολογούν την πλέον των 4,57 δισεκατομμυρίων ιστορία του ηλιακού μας συστήματος.
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011
Ψήφισμα της Α΄ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας για τον αγώνα των χαλυβουργών
Α΄ ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
Ι.Π. Μεσολογγίου 20-12-2011
(Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε.)
ΡΑΓΚΟΥ 4 30200 ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
e-mail: 1elme.ait@gmail.com
τηλ.: 6972609767
Ψήφισμα
Στην 50η μέρα έχει μπει ο συγκλονιστικός απεργιακός αγώνας όλων των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία Α.Ε. Ένας αγώνας πολύμορφος και αποφασιστικός.
Γνωρίζουμε ότι παλεύετε για την αξιοπρέπειά σας, αρνούμενοι να επιστρέψετε στα καμίνια σαν υποαπασχολούμενοι των 500 Ευρώ, και είναι τεράστια η σημασία του αγώνα και της τελικής σας νίκης για όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας. Γιατί η απεργία σας είναι αγώνας όλων μας ενάντια στα μνημονιακά μέτρα μιας κυβέρνησης που δεν διαθέτει την έγκριση του ελληνικού λαού.
Είμαστε ενάντια στις πολιτικές που προωθούν εκβιασμούς για τις θέσεις εργασίας, εφαρμογή 5ωρου και ελαστικών σχέσεων εργασίας, ωρομίσθιο και απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Η A’ Ε.Λ.Μ.Ε Αιτωλ/νιας συμμερίζεται τις θέσεις σας και στέκεται αλληλέγγυη στο δίκαιο αγώνα σας. Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία όλης της χώρας να σας συμπαρασταθούν με κάθε δυνατό τρόπο και να δώσουν τη μάχη στο πλευρό σας.
Για την Α΄ Ε.Λ.Μ.Ε.
O Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Κατσαρός Κώστας Κούστας Κώστας
Δημιουργούμε Τράπεζα Αίματος του ΠΑΜΕ - Δυναμώνουμε την Αλληλεγγύη και σε άλλους τομείς
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ,
ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Δημιουργούμε Τράπεζα Αίματος του ΠΑΜΕ
Δυναμώνουμε την Αλληλεγγύη και σε άλλους τομείς
Στους αγώνες που δίνει το ΠΑΜΕ για όλα τα δικαιώματά μας, για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας εντάσσει και τη δημιουργία τράπεζας αίματος.
Στις σημερινές συνθήκες που η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, τους εκφραστές των συμφερόντων των πολυεθνικών και κεφαλαίου πρέπει τα ταξικά συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, οι εργαζόμενοι να πρωτοστατήσουν και στο ζήτημα της αιμοδοσίας.
Η ανακούφιση και η ουσιαστική βοήθεια που μπορεί να προσφέρουμε σε οποιοδήποτε συνάνθρωπο μας έχει ανάγκη από αίμα είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαίο.
Καλούμε τα συνδικάτα, τις ομοσπονδίες αλλά και όλους όσους θέλουν να δώσουν αίμα, να επικοινωνήσουν με το ΠΑΜΕ στα τηλέφωνα :
210- 3833786
210- 3301847,
210 – 3301842
για να δηλώσουν τη συμμετοχή τους.
Η συγκεκριμένη ώρα, ημέρα και τοποθεσία θα ανακοινωθεί προσεχώς.
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ» Δεν κάνουν βήμα πίσω από το δίκιο τους
Νέα Γενική Συνέλευση σήμερα. Το ΠΑΜΕ καλεί στις 12 το μεσημέρι στις πύλες του εργοστασίου, όπου θα παραδοθεί προσφορά για το γιορτινό τραπέζι των οικογενειών των απεργών
Μαζί με τις οικογένειές τους διαδήλωσαν
οι χαλυβουργοί έξω από το υπουργείο
Αποφασισμένοι και ενωμένοι συνεχίζουν και κλιμακώνουν τον αγώνα τους για 53η μέρα οι εργαζόμενοι στην «Ελληνική Χαλυβουργία» στον Ασπρόπυργο, χωρίς να κάνουν βήμα πίσω από τα αιτήματά τους για επαναπρόσληψη των 50 απολυμένων και σταθερό ωράριο εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς.
Μέχρι την ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων θα συνεχίσουν ανυποχώρητοι τον αγώνα τους, όπως διαμήνυσαν στη χτεσινή τετράωρη τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας μεταξύ του υφυπουργού Γ. Κουτσούκου, της διοίκησης του σωματείου μαζί με συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας Μετάλλου και εκπροσώπους της εργοδοσίας. Μια συνάντηση στην οποία η εργοδοσία, κάτω από την πίεση του σκληρού πολυήμερου αγώνα των χαλυβουργών με την ανεξάντλητη έκφραση αλληλεγγύης, αποδέχτηκε την πρόταση του Σωματείου να παρθεί πίσω κάθε αξίωση για υπογραφή 5ωρου ή εκ περιτροπής εργασίας, να δοθούν το Γενάρη άδειες σε εργαζόμενους για περίπου 20 ημέρες και να βοηθηθεί από το υπουργείο καλύπτοντας το μισθολογικό κόστος τους μέσω κάποιων επιδοτήσεων. Παρέμεινε όμως αδιάλλακτη στην επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων αποδεχόμενη μόνο την επιστροφή ενός μέρους αυτών.
Ξεκάθαρα βέβαια το Σωματείο επισήμανε στην εργοδοσία, ότι δεν πρόκειται να σταματήσει ο αγώνας τους αν δεν παρθούν πίσω και όλοι οι απολυμένοι και, όπως τόνισε αμέσως μετά τη συνάντηση ο πρόεδρος του ΣωματείουΓιώργος Σιφωνιός: «Αποδείξαμε ότι δεν είμαστε εμείς αδιάλλακτοι αλλά η εργοδοσία. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι να δεσμευτεί η εργοδοσία ότι θα επαναπροσλάβει όλους τους απολυμένους. Να ξέρει, ότι θα κάνουμε πραγματικότητα το σύνθημα που λέει "Χριστούγεννα θα κάνουμε στη Χαλυβυργία"». Γι' αυτό και σήμερα το πρωί ορίστηκε νέα συνεδρίαση του ΔΣ του Σωματείου και αμέσως μετά στις 11 π.μ. Γενική Συνέλευση των εργαζομένων για να αποφασίσουν την κλιμάκωση του αγώνα τους.
Στο πλαίσιο αυτής της κλιμάκωσης έχουν άλλωστε απευθύνει κάλεσμα στα Εργατικά Κέντρα όλης της Αττικής για προκήρυξη απεργίας στο Λεκανοπέδιο. Χτες, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαυρίου ανακοίνωσε ότι, μετά και από το κάλεσμα των χαλυβουργών, προχωρά με ομόφωνη απόφαση της διοίκησής του σε 24ωρη παναττική απεργία το πρώτο 10ήμερο του Γενάρη.
«Ενώνουμε τους αγώνες μας»
Οι απεργοί χαλυβουργοί πάντως βρέθηκαν και χτες έξω από το υπουργείο έχοντας στο πλευρό τους σωματεία, εργαζόμενους, συνδικαλιστές από διάφορους κλάδους αλλά και φοιτητές που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους συμμετέχοντας στη συγκέντρωση με πανό και συνθήματα, ανταποκρινόμενοι και στο κάλεσμα της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ.
Εκεί βρέθηκε και η αντιπροσωπεία εργαζομένων του εργοστασίου «Καρυπίδης» από τα Γιάννενα, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και τρία χρόνια διεκδικώντας τα δεδουλευμένα από την εξαφανισμένη εδώ και καιρό εργοδοσία. Μιλώντας στη συγκέντρωση εκπρόσωπος των εργαζομένων τόνισε: «Ενώνουμε τις φωνές μας μαζί σας αλλά και τη διάθεση να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να οργανώσουμε και όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε ένα παλλαϊκό μέτωπο. Δε θα τους επιτρέψουμε να μας γονατίσουν». Την αλληλεγγύη τους εξέφρασε στη συγκέντρωση και αντιπροσωπεία του σωματείου εργαζομένων Θεσσαλονίκης σημειώνοντας ότι «ο αγώνας σας είναι φάρος», αλλά και εργαζόμενοι της αλουμινοβιομηχανίας «Λουκίσα» στο Περιστέρι, που βρίσκονται εδώ και 15 ημέρες σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις με επίσχεση εργασίας, απαιτώντας την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων περίπου ενός χρόνου που τους οφείλονται.
Οι απεργοί χαλυβουργοί πάντως βρέθηκαν και χτες έξω από το υπουργείο έχοντας στο πλευρό τους σωματεία, εργαζόμενους, συνδικαλιστές από διάφορους κλάδους αλλά και φοιτητές που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους συμμετέχοντας στη συγκέντρωση με πανό και συνθήματα, ανταποκρινόμενοι και στο κάλεσμα της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ.
Εκεί βρέθηκε και η αντιπροσωπεία εργαζομένων του εργοστασίου «Καρυπίδης» από τα Γιάννενα, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και τρία χρόνια διεκδικώντας τα δεδουλευμένα από την εξαφανισμένη εδώ και καιρό εργοδοσία. Μιλώντας στη συγκέντρωση εκπρόσωπος των εργαζομένων τόνισε: «Ενώνουμε τις φωνές μας μαζί σας αλλά και τη διάθεση να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να οργανώσουμε και όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε ένα παλλαϊκό μέτωπο. Δε θα τους επιτρέψουμε να μας γονατίσουν». Την αλληλεγγύη τους εξέφρασε στη συγκέντρωση και αντιπροσωπεία του σωματείου εργαζομένων Θεσσαλονίκης σημειώνοντας ότι «ο αγώνας σας είναι φάρος», αλλά και εργαζόμενοι της αλουμινοβιομηχανίας «Λουκίσα» στο Περιστέρι, που βρίσκονται εδώ και 15 ημέρες σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις με επίσχεση εργασίας, απαιτώντας την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων περίπου ενός χρόνου που τους οφείλονται.
Γιορτινό τραπέζι οργανώνει το ΠΑΜΕ
Υλοποιώντας τη δέσμευση που έχει αναλάβει απέναντι στους απεργούς για το γιορτινό τους τραπέζι, το ΠΑΜΕκαλεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι στις πύλες του εργοστασίου όπου θα παραδοθεί η οικονομική βοήθεια που συγκέντρωσαν εργαζόμενοι, Συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες από όλη την Ελλάδα, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ.
Εξάλλου, η έμπρακτη αλληλεγγύη συρρέει στη «Χαλυβουργία» αμείωτη. Εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους απεργούς χαλυβουργούς προσφέρουν για τον αγώνα τους η Γραμματεία Φαρσάλων του ΠΑΜΕ 70 ευρώ, το Σωματείο Οικοδόμων Φαρσάλων 30 ευρώ και το Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Τυρνάβου - Ελασσόνας - Φαρσάλων 50 ευρώ. Ο Σύλλογος Γυναικών Μυτιληνιών ΣΑΜΟΥ προσφέρει 150 ευρώ. Ψήφισμα συμπαράστασης στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» εξέδωσε το Διοικητικό Συμβούλιο τουΔικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Αντιπροσωπεία του ΔΣ της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετώνεπισκέφθηκε χτες τους απεργούς και εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους προσέφεραν οικονομική ενίσχυση προς τους απεργούς, καθώς και τρόφιμα που συγκεντρώθηκαν από μέλη του σωματείου.
Την ίδια στιγμή, ο αγώνας των χαλυβουργών αποτελεί θέμα συζήτησης σε εκδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη τη χώρα. Σχετική εκδήλωση οργάνωσε πρόσφατα η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω, με τη συμμετοχή και απεργών που μένουν στην περιοχή, αναδεικνύοντας πως το πρόβλημα και η επίθεση που αντιμετωπίζει κάθε εργαζόμενος στο χώρο δουλειάς του, μπορεί και πρέπει να τροφοδοτεί την αγωνιστική κινητοποίηση των εργαζομένων και στις γειτονιές τους. «Σφίγγουμε το χέρι στους εκατοντάδες εργάτες απεργούς της "Χαλυβουργίας" που έσπασαν το φόβο... Είμαστε στο πλευρό σας μέχρι την τελική νίκη, και αυτό το αγωνιστικό μήνυμα ως Λαϊκή Επιτροπή σας υποσχόμαστε να το περάσουμε παντού, στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στη γειτονιά», σημειώθηκε μεταξύ άλλων στην εκδήλωση. Στο τέλος της εκδήλωσης η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω παρέδωσε χρήματα, τρόφιμα και σχολικά είδη στην αντιπροσωπεία των χαλυβουργών.
«Η νίκη είναι δική μας»
Πλήθος κόσμου συμμετείχε στη χτεσινή
Υλοποιώντας τη δέσμευση που έχει αναλάβει απέναντι στους απεργούς για το γιορτινό τους τραπέζι, το ΠΑΜΕκαλεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι στις πύλες του εργοστασίου όπου θα παραδοθεί η οικονομική βοήθεια που συγκέντρωσαν εργαζόμενοι, Συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες από όλη την Ελλάδα, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ.
Εξάλλου, η έμπρακτη αλληλεγγύη συρρέει στη «Χαλυβουργία» αμείωτη. Εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους απεργούς χαλυβουργούς προσφέρουν για τον αγώνα τους η Γραμματεία Φαρσάλων του ΠΑΜΕ 70 ευρώ, το Σωματείο Οικοδόμων Φαρσάλων 30 ευρώ και το Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Τυρνάβου - Ελασσόνας - Φαρσάλων 50 ευρώ. Ο Σύλλογος Γυναικών Μυτιληνιών ΣΑΜΟΥ προσφέρει 150 ευρώ. Ψήφισμα συμπαράστασης στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» εξέδωσε το Διοικητικό Συμβούλιο τουΔικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Αντιπροσωπεία του ΔΣ της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετώνεπισκέφθηκε χτες τους απεργούς και εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους προσέφεραν οικονομική ενίσχυση προς τους απεργούς, καθώς και τρόφιμα που συγκεντρώθηκαν από μέλη του σωματείου.
Την ίδια στιγμή, ο αγώνας των χαλυβουργών αποτελεί θέμα συζήτησης σε εκδηλώσεις που οργανώνονται σε όλη τη χώρα. Σχετική εκδήλωση οργάνωσε πρόσφατα η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω, με τη συμμετοχή και απεργών που μένουν στην περιοχή, αναδεικνύοντας πως το πρόβλημα και η επίθεση που αντιμετωπίζει κάθε εργαζόμενος στο χώρο δουλειάς του, μπορεί και πρέπει να τροφοδοτεί την αγωνιστική κινητοποίηση των εργαζομένων και στις γειτονιές τους. «Σφίγγουμε το χέρι στους εκατοντάδες εργάτες απεργούς της "Χαλυβουργίας" που έσπασαν το φόβο... Είμαστε στο πλευρό σας μέχρι την τελική νίκη, και αυτό το αγωνιστικό μήνυμα ως Λαϊκή Επιτροπή σας υποσχόμαστε να το περάσουμε παντού, στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στη γειτονιά», σημειώθηκε μεταξύ άλλων στην εκδήλωση. Στο τέλος της εκδήλωσης η Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω παρέδωσε χρήματα, τρόφιμα και σχολικά είδη στην αντιπροσωπεία των χαλυβουργών.
«Η νίκη είναι δική μας»
Πλήθος κόσμου συμμετείχε στη χτεσινή
συναυλία αλληλεγγύης
«Η νίκη είναι δική μας». Αυτό φώναξαν όλοι μαζί απεργοί χαλυβουργοί και τραγουδιστές με μια φωνή, στη χτεσινή μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνωσε το σωματείο στην πύλη του εργοστασίου.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Διονύσης Τσακνής, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, η Τάνια Κικίδη και τα «Κίτρινα Ποδήλατα» ένωσαν χτες το απόγευμα τις φωνές τους με τον αγώνα των απεργών, των γυναικών και των παιδιών τους. Ηχησε ακόμη πιο δυνατά η φράση «είμαστε όλοι χαλυβουργοί», που ανέφερε χαιρετίζοντας και ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του Σωματείου. Και τα τραγούδια αντήχησαν σε όλο το χώρο και ξεσήκωσαν όχι μόνο τους συγκεντρωμένους, αλλά και τα διερχόμενα οχήματα εκείνη την ώρα έξω από την πύλη του εργοστασίου, με κόρνες και θερμούς χαιρετισμούς από τα ανοιχτά παράθυρα αυτοκινήτων, λεωφορείων και φορτηγών.
«Πάγωσε η τσιμινιέρα». Με το τραγούδι αυτό, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης έδωσε το σύνθημα για να ξεκινήσει η συναυλία, για να πάρει τη σκυτάλη ο Διονύσης Τσακνής τραγουδώντας «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον». Τα «Κίτρινα Ποδήλατα» προειδοποίησαν τραγουδώντας «άμα θα πάρω φόρα...». Και η Τάνια Κικίδη τραγούδησε ότι «τίποτε δεν πάει χαμένο». Ξεσήκωσε κυριολεκτικά στη συνέχεια ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με «το παιχνίδι παίζεται ακόμα», το «Γ' Παγκόσμιο», τον «Τσε», τα «Εφηβα γεράκια» για να κλείσει καλώντας τους απεργούς χαλυβουργούς να στείλουν «χαιρετίσματα στην εξουσία».
Στη συναυλία παραβρέθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Διονύσης Τσακνής, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, η Τάνια Κικίδη και τα «Κίτρινα Ποδήλατα» ένωσαν χτες το απόγευμα τις φωνές τους με τον αγώνα των απεργών, των γυναικών και των παιδιών τους. Ηχησε ακόμη πιο δυνατά η φράση «είμαστε όλοι χαλυβουργοί», που ανέφερε χαιρετίζοντας και ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του Σωματείου. Και τα τραγούδια αντήχησαν σε όλο το χώρο και ξεσήκωσαν όχι μόνο τους συγκεντρωμένους, αλλά και τα διερχόμενα οχήματα εκείνη την ώρα έξω από την πύλη του εργοστασίου, με κόρνες και θερμούς χαιρετισμούς από τα ανοιχτά παράθυρα αυτοκινήτων, λεωφορείων και φορτηγών.
«Πάγωσε η τσιμινιέρα». Με το τραγούδι αυτό, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης έδωσε το σύνθημα για να ξεκινήσει η συναυλία, για να πάρει τη σκυτάλη ο Διονύσης Τσακνής τραγουδώντας «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον». Τα «Κίτρινα Ποδήλατα» προειδοποίησαν τραγουδώντας «άμα θα πάρω φόρα...». Και η Τάνια Κικίδη τραγούδησε ότι «τίποτε δεν πάει χαμένο». Ξεσήκωσε κυριολεκτικά στη συνέχεια ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με «το παιχνίδι παίζεται ακόμα», το «Γ' Παγκόσμιο», τον «Τσε», τα «Εφηβα γεράκια» για να κλείσει καλώντας τους απεργούς χαλυβουργούς να στείλουν «χαιρετίσματα στην εξουσία».
Στη συναυλία παραβρέθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής.
Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ των «Red Hot Chili Peppers»
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
θα πραγματοποιήσουν οι«Red Hot Chili Peppers»,
καθώς συμπεριέλαβαν και την Αθήνα στην
ευρωπαϊκή συναυλιακή τους λίστα για το 2012.
Η συναυλία έχει ορισθεί για τις 4 Σεπτέμβρη,
στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
Αριστερή - αντιμνημονιακή κυβέρνηση: Φάρσα και τραγωδία
Οι δελφίνοι για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ παριστάνουν τους νέους σωτήρες του λαού, που δεν έχουν ευθύνη για την έως τώρα σφαγή. Η ΝΔ παριστάνει την αντιπολίτευση στη συγκυβέρνηση που συμμετέχει, λέγοντας ότι θα τροποποιήσει τα μνημόνια στα οποία έχει χιλιοδεσμευτεί και υλοποιεί. Ο Καρατζαφέρης ισχυρίζεται ότι δεν κάνει κωλοτούμπες και ότι τα κάνει όλα για το καλό της χώρας, ενώ η Μπακογιάννη, που μόλις τώρα ανακάλυψε την κρατική επιδότηση στα Κόμματα και τα δάνεια ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από τράπεζες, ισχυρίζεται ότι οι πιο αδικημένοι σε αυτήν τη χώρα είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες!
Και σαν να μην έφτανε αυτός ο αστικός θίασος, εμφανίστηκε κι αυτός των αντιμνημονιακών σωτήρων με πρωταγωνιστές τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και πρώην συμβούλους και συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου, άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, καθηγητών κλπ. Αυτοί λένε ότι μπορούν να βάλουν τέλος στην κρίση και στα λαϊκά βάσανα με μια αριστερή - αντιμνημονιακή και πατριωτική κυβέρνηση, αρκεί να συμφωνήσουν σε 5 - 10 θέσεις, σε ένα ελάχιστο αντιμνημονιακό πρόγραμμα. Χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και το κράτος, με τα καπιταλιστικά μονοπώλια κυρίαρχα παντού και πάντα μέσα στην ΕΕ!
Και σαν να μην έφτανε αυτός ο αστικός θίασος, εμφανίστηκε κι αυτός των αντιμνημονιακών σωτήρων με πρωταγωνιστές τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και πρώην συμβούλους και συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου, άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, καθηγητών κλπ. Αυτοί λένε ότι μπορούν να βάλουν τέλος στην κρίση και στα λαϊκά βάσανα με μια αριστερή - αντιμνημονιακή και πατριωτική κυβέρνηση, αρκεί να συμφωνήσουν σε 5 - 10 θέσεις, σε ένα ελάχιστο αντιμνημονιακό πρόγραμμα. Χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και το κράτος, με τα καπιταλιστικά μονοπώλια κυρίαρχα παντού και πάντα μέσα στην ΕΕ!
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το δρόμο;
Αυτή τη λύση θέλει ο λαός, λένε. Παίρνουν τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που εκτός από τα υψηλά ποσοστά στο ΚΚΕ, δείχνουν ή φουσκώνουν το «αριστερούτσικο» ΠΑΣΟΚ του Φ. Κουβέλη, την άνοδο που εμφανίζουν και στο ΣΥΡΙΖΑ, τα τσουβαλιάζουν όλα, προσθέτουν τους Οικολόγους και τους διάφορους αντιμνημονιακούς και λένε: Ορίστε 35% έχει η αριστερά, 45% το αντιμνημονιακό μέτωπο. Τώρα λοιπόν εκλογές και κυβέρνηση που θα βάλει τέλος στην κρίση, θα φέρει ανάπτυξη, θα κάνει τις τράπεζες φιλολαϊκές, θα κόψει τη φόρα της Μέρκελ και της τρόικας και θα συμβάλει στην επαναθεμελίωση της ΕΕ που κινδυνεύει... από τους νεοφιλελεύθερους.
Βγαίνουν λοιπόν οι αντιμνημονιακοί και κοντά σ' αυτούς και διάφοροι δημοσιογράφοι (ανάμεσά τους και αρκετοί θερμοί υποστηρικτές του μνημονίου) και εγκαλούν το ΚΚΕ που αρνείται να συμβάλει. Το κατηγορούν ότι είναι «φοβικό και άτολμο» (αλήθεια, πόση τόλμη θέλει το βουλευτιλίκι και η υπουργική καρέκλα;), ότι είναι «περιχαρακωμένο» και «ανεύθυνο» απέναντι στο λαό. Ορισμένοι εκτοξεύουν το συκοφαντικό και συνάμα ανόητο: Θέλει το λαό εξαθλιωμένο για να κάνει επανάσταση... Οι πιο πονηροθρασείς λένε: Στο τέλος ή θα αναγκαστεί να συμμετέχει κάτω από τη λαϊκή πίεση υποτίθεται ή «θα διαπράξει προδοσία»! Σε όλες τις εποχές αποδεικνύονται ίδιοι οι οπορτουνιστές. Ενώ σέρνονται πίσω από το άλογο κρατώντας την ουρά του, νομίζουν ότι κρατούν τα χαλινάρια...
Βγαίνουν λοιπόν οι αντιμνημονιακοί και κοντά σ' αυτούς και διάφοροι δημοσιογράφοι (ανάμεσά τους και αρκετοί θερμοί υποστηρικτές του μνημονίου) και εγκαλούν το ΚΚΕ που αρνείται να συμβάλει. Το κατηγορούν ότι είναι «φοβικό και άτολμο» (αλήθεια, πόση τόλμη θέλει το βουλευτιλίκι και η υπουργική καρέκλα;), ότι είναι «περιχαρακωμένο» και «ανεύθυνο» απέναντι στο λαό. Ορισμένοι εκτοξεύουν το συκοφαντικό και συνάμα ανόητο: Θέλει το λαό εξαθλιωμένο για να κάνει επανάσταση... Οι πιο πονηροθρασείς λένε: Στο τέλος ή θα αναγκαστεί να συμμετέχει κάτω από τη λαϊκή πίεση υποτίθεται ή «θα διαπράξει προδοσία»! Σε όλες τις εποχές αποδεικνύονται ίδιοι οι οπορτουνιστές. Ενώ σέρνονται πίσω από το άλογο κρατώντας την ουρά του, νομίζουν ότι κρατούν τα χαλινάρια...
Εχουν φιλολαϊκή λύση οι παντελώς χρεοκοπημένοι και αναξιόπιστοι;
Τώρα, πώς γίνεται να έχουν βρει φιλολαϊκή λύση στην κρίση ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι διάφοροι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, όταν δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν τι κρίση είναι αυτή και αλλάζουν διαρκώς τη θέση τους; Στην αρχή μίλαγαν για κρίση τραπεζών και τοξικών προϊόντων, πήγαν στον καζινοκαπιταλισμό, τώρα έχουν μείνει στην κρίση χρέους. Πώς έχουν λύση αυτοί, που όλες οι προτάσεις τους αποδείχτηκαν χρεοκοπημένες; Ολες, από την κρατικοποίηση τραπεζών έως την αναδιάρθρωση του χρέους, τις υλοποίησαν στην πράξη κυβερνήσεις - τρόικα - ΕΕ. Είναι τυχαίο ότι τις αναπροσαρμόζουν διαρκώς και κάθε συνιστώσα έχει και καμιά δεκαριά παραλλαγές για το ίδιο θέμα;
Πώς γίνεται να ισχυρίζονται ότι έχουν βρει τη διέξοδο για το λαό της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης, χωρίς να φοβούνται το λαϊκό ξεφώνημα, αυτοί που δεν δικαιώθηκε καμία βασική τους θέση για την πρόβλεψη για την ΕΕ και τον «ευρωμονόδρομο»; Εχει την εξήγησή του. Οσο εξωφρενικό κι αν είναι, η αριστερά της «ανανέωσης» και η σοσιαλδημοκρατία, ενώ γέρασαν έχοντας στις πλάτες τους αμαρτίες και αντεπαναστατικά εγκλήματα, καμώνονται ότι δεν έχουν χτες, παρά μόνο παρόν και μέλλον!
Πώς γίνεται να ισχυρίζονται ότι έχουν βρει τη διέξοδο για το λαό της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης, χωρίς να φοβούνται το λαϊκό ξεφώνημα, αυτοί που δεν δικαιώθηκε καμία βασική τους θέση για την πρόβλεψη για την ΕΕ και τον «ευρωμονόδρομο»; Εχει την εξήγησή του. Οσο εξωφρενικό κι αν είναι, η αριστερά της «ανανέωσης» και η σοσιαλδημοκρατία, ενώ γέρασαν έχοντας στις πλάτες τους αμαρτίες και αντεπαναστατικά εγκλήματα, καμώνονται ότι δεν έχουν χτες, παρά μόνο παρόν και μέλλον!
Η μεγαλύτερη απάτη των αντιμνημονιακών
Ομως το χειρότερο που λένε οι κάθε λογής αντιμνημονιακοί, μπερδεύοντας τα λαϊκά τμήματα που «ψάχνονται», είναι ότι το μνημόνιο απέτυχε γιατί ήταν λάθος φάρμακο. Και το λένε αυτό σε αντιπαράθεση με τους μνημονιακούς που λένε ότι δεν εφαρμόστηκε καλά. Από ασχετοσύνη ή απατεωνιά μπερδεύουν την προπαγάνδα των υποστηρικτών του μνημονίου με τον πραγματικό στόχο του μνημονίου; Γίνεται να μη γνωρίζουν ότι ο σφαγιασμός των εργατικών - λαϊκών κατακτήσεων που υλοποιούν τα μνημόνια περιγράφεται με σαφήνεια από το Μάαστριχτ έως τη «Στρατηγική για το Ευρώ 2020» που συμφώνησαν όλες οι κυβερνήσεις στην ΕΕ, πριν την κρίση; Είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν ότι η κρίση είναι η αφορμή, η ευκαιρία για να επιβάλουν εδώ και τώρα τα προγραμματισμένα και αναγκαία για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων αντιδραστικά μέτρα τα οποία θέλουν, επιτακτικά πια, πάμφθηνη εργατική δύναμη και μαζικό εκτοπισμό μικρομεσαίων; Δεν γίνεται! Εχουν τέτοιο τερατώδη όγκο και είναι τόσο πεινασμένα και αχόρταγα τα μονοπώλια, που τα γρυλίσματα και η επιθετική τους έξαρση... ακούγεται ακόμα κι αν είσαι εντελώς κουφός.
Ας προσπεράσουμε τα απροσπέραστα
Κι ας υποθέσουμε ότι τα εργατικά και λαϊκά στρώματα τρελαίνονταν από τη γοητεία της αριστερής αντιμνημονιακής κυβέρνησης, παρασύρονταν από τα μεσαία και ανώτερα στρώματα που έως χτες αποτελούσαν με το αζημίωτο τον προνομιακό σύμμαχο της πλουτοκρατίας και με τη στήριξη της αστικής τάξης ή μέρους της προέκυπτε μια τέτοια κυβέρνηση.
Ας υποθέσουμε ακόμη ότι αυτή η συμμαχία δεν θα γινόταν εκατό κομμάτια στο πρώτο σταυροδρόμι που θα συναντούσε. Οτι θα κρατούσε τη συνοχή της μέσα στα αδιέξοδα και τις οξυμένες αντιθέσεις του ίδιου του κεφαλαίου. Ας αφήσουμε ακόμα όλη την αρνητική εμπειρία των κεντροαριστερών κυβερνήσεων που έγιναν στην Ευρώπη με τη συμμετοχή και κομμουνιστικών κομμάτων, που οδήγησαν και στη διάλυση του όποιου κινήματος υπήρχε.
Ποια όπλα θα χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση των ευρωλάγνων αντιμνημονιακών και αριστερών για να πείσει ή να αναγκάσει την Μέρκελ και τις άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ να δεχτούν να θιγούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν, ώστε να μειωθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος, χωρίς αυτοί να αντιδράσουν και να κηρύξουν οικονομικό, εμπορικό και άλλο πόλεμο ή και να πετάξουν την Ελλάδα έξω από την ΕΕ; Δεν είναι σοβαρός ο ισχυρισμός τους ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή η συγκυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται και δεν παζαρεύει στην ΕΕ για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Γιατί τότε πρέπει να εξηγήσει το λόγο που η ελληνική πλουτοκρατία υποστηρίζει με νύχια και με δόντια και τις κυβερνήσεις και τα μνημόνια.
Με ποια μέσα και κίνητρα θα έπειθε το κεφάλαιο χωρίς να του εξασφαλίσει τη μεγάλη του κερδοφορία να κάνει επενδύσεις; Θα έκανε κρατικές επενδύσεις; Σε ποιους τομείς και με τι κεφάλαια; Υπάρχει τομέας που δεν κυριαρχούν ή δεν θέλουν να εισχωρήσουν τα μονοπώλια; Πώς θα αντιμετώπιζε τον ανταγωνισμό τους, που εκτός από τη δική τους δύναμη, θα έχουν και την προστασία της ΕΕ;
Ας υποθέσουμε ακόμη ότι αυτή η συμμαχία δεν θα γινόταν εκατό κομμάτια στο πρώτο σταυροδρόμι που θα συναντούσε. Οτι θα κρατούσε τη συνοχή της μέσα στα αδιέξοδα και τις οξυμένες αντιθέσεις του ίδιου του κεφαλαίου. Ας αφήσουμε ακόμα όλη την αρνητική εμπειρία των κεντροαριστερών κυβερνήσεων που έγιναν στην Ευρώπη με τη συμμετοχή και κομμουνιστικών κομμάτων, που οδήγησαν και στη διάλυση του όποιου κινήματος υπήρχε.
Ποια όπλα θα χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση των ευρωλάγνων αντιμνημονιακών και αριστερών για να πείσει ή να αναγκάσει την Μέρκελ και τις άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ να δεχτούν να θιγούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν, ώστε να μειωθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος, χωρίς αυτοί να αντιδράσουν και να κηρύξουν οικονομικό, εμπορικό και άλλο πόλεμο ή και να πετάξουν την Ελλάδα έξω από την ΕΕ; Δεν είναι σοβαρός ο ισχυρισμός τους ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή η συγκυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται και δεν παζαρεύει στην ΕΕ για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Γιατί τότε πρέπει να εξηγήσει το λόγο που η ελληνική πλουτοκρατία υποστηρίζει με νύχια και με δόντια και τις κυβερνήσεις και τα μνημόνια.
Με ποια μέσα και κίνητρα θα έπειθε το κεφάλαιο χωρίς να του εξασφαλίσει τη μεγάλη του κερδοφορία να κάνει επενδύσεις; Θα έκανε κρατικές επενδύσεις; Σε ποιους τομείς και με τι κεφάλαια; Υπάρχει τομέας που δεν κυριαρχούν ή δεν θέλουν να εισχωρήσουν τα μονοπώλια; Πώς θα αντιμετώπιζε τον ανταγωνισμό τους, που εκτός από τη δική τους δύναμη, θα έχουν και την προστασία της ΕΕ;
Και ανταγωνιστικότητα και υψηλοί μισθοί;
Εφόσον είναι υπέρ της ανταγωνιστικότητας, με ποιον τρόπο θα τη διασφάλιζε για το κεφάλαιο που δρα στην Ελλάδα, χωρίς να θίξει μισθούς, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα;
Με ποιον τρόπο θα εμπόδιζε την αποχώρηση του κεφαλαίου προς άλλες χώρες, αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση φορολογούσε τα κέρδη του, αφού θα ήμασταν μέσα στην ΕΕ που είναι απελευθερωμένη η κίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων; Ποια απάντηση θα έδινε στον εργοδοτικό συνδικαλισμό που θα ξεσηκωνόταν για την προστασία της επιχειρηματικότητας και τι θα έλεγε στους ανέργους που θα διαμαρτύρονταν γιατί οι επιχειρηματίες μετέφεραν τις επενδύσεις στη Βουλγαρία ή αλλού;
Με ποιον τρόπο θα εμπόδιζε την αποχώρηση του κεφαλαίου προς άλλες χώρες, αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση φορολογούσε τα κέρδη του, αφού θα ήμασταν μέσα στην ΕΕ που είναι απελευθερωμένη η κίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων; Ποια απάντηση θα έδινε στον εργοδοτικό συνδικαλισμό που θα ξεσηκωνόταν για την προστασία της επιχειρηματικότητας και τι θα έλεγε στους ανέργους που θα διαμαρτύρονταν γιατί οι επιχειρηματίες μετέφεραν τις επενδύσεις στη Βουλγαρία ή αλλού;
Πώς θα στήριζε και με ποια μέσα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν αντέχουν στον ανταγωνισμό;
Θα έφευγε από το ΝΑΤΟ; Θα έκλεινε τη Σούδα και τις άλλες νατοϊκές βάσεις; Ποια θέση θα έπαιρνε ανάμεσα στους άξονες και τους αντιάξονες που διαμορφώνονται συνεχώς εντός της ΕΕ και στην ευρύτερη περιοχή μας ανάμεσα στις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις; Και πώς θα αντιμετώπιζε το όλο και πιο ορατό ενδεχόμενο εμπλοκής της χώρας σε μια γενικευμένη πολεμική σύρραξη;
Μια τέτοια κυβέρνηση καλών προθέσεων, αν μπορούσε να γίνει, θα αποδεικνυόταν ένα τσίρκο που θα γελούσε μαζί του η πλουτοκρατία. Θα βρισκόταν μπροστά σε τέτοια αδιέξοδα και θα ήταν τόσο τραγικά αδύναμη, που δεν θα ήξερε από πού της έρχονται οι σφαλιάρες και από πού οι κλωτσιές. Το λιγότερο κακό που θα έφερνε για το λαό είναι αποτυχίες, απογοήτευση και ήττες. Το αστικό πολιτικό σύστημα, με την όποια μεταμόρφωσή του, θα φαινόταν μπροστά της αξιόπιστο και σοβαρό, όπως κι ο Μπερλουσκόνι μετά την κεντροαριστερή κυβέρνηση στην Ιταλία.
Μια τέτοια κυβέρνηση καλών προθέσεων, αν μπορούσε να γίνει, θα αποδεικνυόταν ένα τσίρκο που θα γελούσε μαζί του η πλουτοκρατία. Θα βρισκόταν μπροστά σε τέτοια αδιέξοδα και θα ήταν τόσο τραγικά αδύναμη, που δεν θα ήξερε από πού της έρχονται οι σφαλιάρες και από πού οι κλωτσιές. Το λιγότερο κακό που θα έφερνε για το λαό είναι αποτυχίες, απογοήτευση και ήττες. Το αστικό πολιτικό σύστημα, με την όποια μεταμόρφωσή του, θα φαινόταν μπροστά της αξιόπιστο και σοβαρό, όπως κι ο Μπερλουσκόνι μετά την κεντροαριστερή κυβέρνηση στην Ιταλία.
Γιατί η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων δεν είναι σήμερα αναγκαία και επίκαιρη;
Δεν υπήρχε, και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει σήμερα, λύση υπέρ του λαού χωρίς όλα τα μονοπώλια, οι μεγάλες επιχειρήσεις, ο φυσικός και ορυκτός πλούτος να γίνουν κοινωνική λαϊκή ιδιοκτησία. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει καμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και διάφορες κυβερνήσεις αντιμνημονιακές κ.ά. Μόνο ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός μπορεί να το επιβάλει, η ισχυρή κοινωνική συμμαχία με επικεφαλής την εργατική τάξη. Η εργατική εξουσία με κοινωνικό έλεγχο. Μόνο όταν η εργατική τάξη έχει στα χέρια της τα εργαλεία της παραγωγής και διεύθυνσης της οικονομίας γίνεται ισχυρή και ικανή να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις αντιδράσεις της πλουτοκρατίας και των μηχανισμών της, τις απειλές, τους εκβιασμούς, τα αντίποινα των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων και οργανισμών.
Ολοι αυτοί που λένε ότι νοιάζονται για τη σωτηρία του λαού αρνούνται να τοποθετηθούν γιατί είναι κατά της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων. 'Η γιατί αυτό το ζήτημα δεν είναι επίκαιρο και ρεαλιστικό. Για την ακρίβεια όλα όσα λένε περί αντιμνημονιακών και αριστερών κυβερνήσεων, λύσεων, είναι για να κρύψουν από το λαό τη μόνη δυνατή λύση και διέξοδο που έχει. Κάνουν ό,τι μπορούν να συσκοτίσουν, να μπερδέψουν, να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών λαϊκών συνειδήσεων, αξιοποιώντας τα κυρίαρχα ιδεολογήματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που παραμένουν ακόμα ισχυρά, κυρίως στα μικροαστικά στρώματα που έχουν αυταπάτες ακόμα για τον καπιταλισμό, την ΕΕ.
Το μεγάλο πρόβλημα για όλους τους υπερασπιστές του ξεπερασμένου πια καπιταλιστικού συστήματος ήταν και είναι το ΚΚΕ και η πρόταση συμμαχίας και εξουσίας. Γι' αυτό καταφεύγουν στα γνωστά τους και ύπουλα κόλπα και μεθόδους. «Δεν ζητάμε» λένε «από το ΚΚΕ να αλλάξει, αλλά να συμφωνήσουμε κάπου για το καλό του λαού». Ζητάνε από το ΚΚΕ να αυτοκτονήσει, να αφοπλιστεί ο λαός και να οδηγηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα στην απογοήτευση και στη διάλυση, όπως στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Για μια ακόμα φορά όμως θα την πατήσουν. Εχουν γνώση, εμπειρία και αντοχή οι φύλακες. Αν ευτυχήσουν και τους εμπιστευθεί η αστική τάξη να κάνουν την κεντροαριστερή τους κυβέρνηση, να είναι σίγουροι ότι από την παράσταση αυτού του τσίρκου δεν θα παγιδευτεί το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Του
Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ
Ολοι αυτοί που λένε ότι νοιάζονται για τη σωτηρία του λαού αρνούνται να τοποθετηθούν γιατί είναι κατά της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων. 'Η γιατί αυτό το ζήτημα δεν είναι επίκαιρο και ρεαλιστικό. Για την ακρίβεια όλα όσα λένε περί αντιμνημονιακών και αριστερών κυβερνήσεων, λύσεων, είναι για να κρύψουν από το λαό τη μόνη δυνατή λύση και διέξοδο που έχει. Κάνουν ό,τι μπορούν να συσκοτίσουν, να μπερδέψουν, να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών λαϊκών συνειδήσεων, αξιοποιώντας τα κυρίαρχα ιδεολογήματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που παραμένουν ακόμα ισχυρά, κυρίως στα μικροαστικά στρώματα που έχουν αυταπάτες ακόμα για τον καπιταλισμό, την ΕΕ.
Το μεγάλο πρόβλημα για όλους τους υπερασπιστές του ξεπερασμένου πια καπιταλιστικού συστήματος ήταν και είναι το ΚΚΕ και η πρόταση συμμαχίας και εξουσίας. Γι' αυτό καταφεύγουν στα γνωστά τους και ύπουλα κόλπα και μεθόδους. «Δεν ζητάμε» λένε «από το ΚΚΕ να αλλάξει, αλλά να συμφωνήσουμε κάπου για το καλό του λαού». Ζητάνε από το ΚΚΕ να αυτοκτονήσει, να αφοπλιστεί ο λαός και να οδηγηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα στην απογοήτευση και στη διάλυση, όπως στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Για μια ακόμα φορά όμως θα την πατήσουν. Εχουν γνώση, εμπειρία και αντοχή οι φύλακες. Αν ευτυχήσουν και τους εμπιστευθεί η αστική τάξη να κάνουν την κεντροαριστερή τους κυβέρνηση, να είναι σίγουροι ότι από την παράσταση αυτού του τσίρκου δεν θα παγιδευτεί το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Του
Παναγιώτη ΜΕΝΤΡΕΚΑ
μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Το επαναστατικό χρώμα της «Οπερας της πεντάρας»
Δριμύ «κατηγορώ» στο καπιταλιστικό σύστημα
Στους κινηματογράφους, για πρώτη φορά στην Ελλάδα ταυτόχρονα, η original γερμανική και γαλλική version
Μια από τις πιο δυνατές κινηματογραφικές δημιουργίες, «Η όπερα της πεντάρας», το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ, με την αξεπέραστη μουσική του Κουρτ Βάιλ, προβάλλεται στους κινηματογράφους, για πρώτη φορά στην Ελλάδα ταυτόχρονα η original γερμανική και γαλλική version. Ενα επίκαιρο, σαρκαστικό, σχόλιο για το σύγχρονο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Μια σάτιρα για όσα σήμερα απλώς επαναλαμβάνονται στο γύρισμα του χρόνου, εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης...
«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε,
τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας
μπροστά στην ίδρυσή της
και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου
μπροστά στην πρόσληψή του»
(Μπέρτολτ Μπρεχτ)
Καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία
Η «Οπερα της πεντάρας» γράφτηκε από τον Μπρεχτ το 1928, την παραμονή δηλαδή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με το οικονομικό κραχ του 1929. Αποτελεί διασκευή του έργου του Τζον Γκέι «H Οπερα του ζητιάνου» (1728), από το οποίο διατήρησε το σατιρικό ύφος, όχι όμως διακωμωδώντας την ιταλική όπερα, αλλά καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία. Λίγο αργότερα, το 1931 σκηνοθετήθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ. Ο Παμπστ γύρισε την ταινία σε δύο εκδοχές, τη γερμανική και τη γαλλική, με δύο καστ (Γερμανούς και Γάλλους ηθοποιούς). Ογδόντα χρόνια μετά το γύρισμα της ταινίας, το έργο παραμένει επίκαιρο, σαρκαστικό και ένα δριμύ «κατηγορώ» στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, που είναι σύμφυτο με την ανεργία και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Εμπόριο μπορούν να γίνουν τα πάντα, ακόμη και η ελεημοσύνη. Πρωταγωνιστές, ένας στυγνός «επιχειρηματίας» με εταιρεία - βιτρίνα που εκμεταλλεύεται τους επαίτες του Λονδίνου αλλά δηλώνει φτωχός, ένας επίορκος αστυνομικός, ένας ληστής που λιγουρεύεται τα μεγάλα «πορτοφόλια», μια διάσημη πόρνη. Πρόκειται για μορφές βγαλμένες από τη φαντασία του Μπρεχτ με φόντο την αστική τάξη του βικτοριανού Λονδίνου.
Η «Οπερα της πεντάρας» γράφτηκε από τον Μπρεχτ το 1928, την παραμονή δηλαδή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με το οικονομικό κραχ του 1929. Αποτελεί διασκευή του έργου του Τζον Γκέι «H Οπερα του ζητιάνου» (1728), από το οποίο διατήρησε το σατιρικό ύφος, όχι όμως διακωμωδώντας την ιταλική όπερα, αλλά καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία. Λίγο αργότερα, το 1931 σκηνοθετήθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ. Ο Παμπστ γύρισε την ταινία σε δύο εκδοχές, τη γερμανική και τη γαλλική, με δύο καστ (Γερμανούς και Γάλλους ηθοποιούς). Ογδόντα χρόνια μετά το γύρισμα της ταινίας, το έργο παραμένει επίκαιρο, σαρκαστικό και ένα δριμύ «κατηγορώ» στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, που είναι σύμφυτο με την ανεργία και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Εμπόριο μπορούν να γίνουν τα πάντα, ακόμη και η ελεημοσύνη. Πρωταγωνιστές, ένας στυγνός «επιχειρηματίας» με εταιρεία - βιτρίνα που εκμεταλλεύεται τους επαίτες του Λονδίνου αλλά δηλώνει φτωχός, ένας επίορκος αστυνομικός, ένας ληστής που λιγουρεύεται τα μεγάλα «πορτοφόλια», μια διάσημη πόρνη. Πρόκειται για μορφές βγαλμένες από τη φαντασία του Μπρεχτ με φόντο την αστική τάξη του βικτοριανού Λονδίνου.
Η ταινία είναι μια επίκαιρη επιλογή και κριτικό σχόλιο για τις εποχές που διανύουμε, εποχές όπου το σύγχρονο οικονομικοκοινωνικό σύστημα περνά την πιο βαθιά του κρίση.
Το 1930, ο Γκέοργκ Βίλχεμ Παμπστ άρχισε τα γυρίσματα της «Οπερας της πεντάρας», σε δύο εκδοχές, τη γερμανική και τη γαλλική με διαφορετικούς ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά με τους ίδιους ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους και τα ίδια σκηνικά. Ο λόγος ήταν πως ήθελε, όπως και πολλοί άλλοι σκηνοθέτες της ίδιας εποχής, να χαρίσει στην ταινία το διεθνές κύρος που είχαν οι ταινίες του βωβού κινηματογράφου μερικά χρόνια πιο πριν. Η πρακτική όμως αυτή διόγκωνε τον προϋπολογισμό και παρέτεινε το χρόνο των γυρισμάτων κι έτσι, εγκαταλείφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '30. Οσες ταινίες επέζησαν εκείνης της περιόδου σε δύο εκδοχές, προσφέρουν συναρπαστικό υλικό για σύγκριση. Η εταιρεία παραγωγής Warner Bros, σε συνεργασία με την Nero Film, σκόπευε να γυρίσει την ταινία και σε αγγλική εκδοχή, αλλά η ιδέα αυτή σκιάστηκε από τη δικαστική διαμάχη του Μπρεχτ και του Βάιλ με τη Nero Film. Λόγος ήταν πως οι δύο δημιουργοί θεωρούσαν πως η εταιρεία παραγωγής είχε διαστρεβλώσει το έργο τους. Αργότερα, αποδείχτηκε πως ο ίδιος ο Μπρεχτ είχε κάνει μόνος τους πολλές αλλαγές στο σενάριο της ταινίας του Παμπστ και έτσι έχασε το δικαστήριο, αλλά ο Βάιλ κέρδισε παίρνοντας και αποζημίωση.
Το 1930, ο Γκέοργκ Βίλχεμ Παμπστ άρχισε τα γυρίσματα της «Οπερας της πεντάρας», σε δύο εκδοχές, τη γερμανική και τη γαλλική με διαφορετικούς ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά με τους ίδιους ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους και τα ίδια σκηνικά. Ο λόγος ήταν πως ήθελε, όπως και πολλοί άλλοι σκηνοθέτες της ίδιας εποχής, να χαρίσει στην ταινία το διεθνές κύρος που είχαν οι ταινίες του βωβού κινηματογράφου μερικά χρόνια πιο πριν. Η πρακτική όμως αυτή διόγκωνε τον προϋπολογισμό και παρέτεινε το χρόνο των γυρισμάτων κι έτσι, εγκαταλείφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '30. Οσες ταινίες επέζησαν εκείνης της περιόδου σε δύο εκδοχές, προσφέρουν συναρπαστικό υλικό για σύγκριση. Η εταιρεία παραγωγής Warner Bros, σε συνεργασία με την Nero Film, σκόπευε να γυρίσει την ταινία και σε αγγλική εκδοχή, αλλά η ιδέα αυτή σκιάστηκε από τη δικαστική διαμάχη του Μπρεχτ και του Βάιλ με τη Nero Film. Λόγος ήταν πως οι δύο δημιουργοί θεωρούσαν πως η εταιρεία παραγωγής είχε διαστρεβλώσει το έργο τους. Αργότερα, αποδείχτηκε πως ο ίδιος ο Μπρεχτ είχε κάνει μόνος τους πολλές αλλαγές στο σενάριο της ταινίας του Παμπστ και έτσι έχασε το δικαστήριο, αλλά ο Βάιλ κέρδισε παίρνοντας και αποζημίωση.
Αντικαπιταλιστικό μήνυμα
Ο Μπρεχτ και ο Βάιλ είχαν όμως δίκιο. Η ταινία έχει αρκετές διαφορές από το θεατρικό. Στόχος τους ήταν ένα έργο «από ζητιάνους, για ζητιάνους» με λιτά σκηνικά και κοστούμια, ενώ ο Παμπστ μαζί με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Αντρέγιεφ έστησαν το πιο εντυπωσιακό σκηνικό ταινίας που είχε ποτέ δει το γερμανικό θέατρο. Ο Μπρεχτ πίστευε, σύμφωνα με την περίφημη θεωρία της «αποξένωσης», πως το κοινό του παρακολουθούσε ένα δράμα και δε θα έπρεπε να ταυτίζεται με τους χαρακτήρες. Ο Παμπστ, από την άλλη, μέσω του μονοκόμματου μοντάζ και της κλίσης του για ψυχολογική εξερεύνηση των χαρακτήρων, εμπλέκει το θεατή. Αρκετά από τα πιο πικρά και καυστικά τραγούδια του θεατρικού, λείπουν από την ταινία. Ωστόσο, η ταινία, με το αιχμηρό και έντονο αντικαπιταλιστικό κλείσιμό της, παίρνει ουσιαστικά μια πιο ισχυρή πολιτική θέση σε σχέση με το θεατρικό έργο. Ο Μπρεχτ δεν είδε τη γαλλική βερσιόν της ταινίας, η οποία, μάλλον θα τον ενοχλούσε περισσότερο. Λείπουν μερικές μικρές σκηνές λόγω της γαλλικής λογοκρισίας της εποχής εκείνης, αλλά ακόμη και αν υπήρχαν, πάλι η γαλλική εκδοχή θα ήταν δέκα λεπτά μικρότερη από τη γερμανική, καθώς οι Γάλλοι ηθοποιοί παίζουν με ταχύτερο ρυθμό.
Ο Μπρεχτ και ο Βάιλ είχαν όμως δίκιο. Η ταινία έχει αρκετές διαφορές από το θεατρικό. Στόχος τους ήταν ένα έργο «από ζητιάνους, για ζητιάνους» με λιτά σκηνικά και κοστούμια, ενώ ο Παμπστ μαζί με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Αντρέγιεφ έστησαν το πιο εντυπωσιακό σκηνικό ταινίας που είχε ποτέ δει το γερμανικό θέατρο. Ο Μπρεχτ πίστευε, σύμφωνα με την περίφημη θεωρία της «αποξένωσης», πως το κοινό του παρακολουθούσε ένα δράμα και δε θα έπρεπε να ταυτίζεται με τους χαρακτήρες. Ο Παμπστ, από την άλλη, μέσω του μονοκόμματου μοντάζ και της κλίσης του για ψυχολογική εξερεύνηση των χαρακτήρων, εμπλέκει το θεατή. Αρκετά από τα πιο πικρά και καυστικά τραγούδια του θεατρικού, λείπουν από την ταινία. Ωστόσο, η ταινία, με το αιχμηρό και έντονο αντικαπιταλιστικό κλείσιμό της, παίρνει ουσιαστικά μια πιο ισχυρή πολιτική θέση σε σχέση με το θεατρικό έργο. Ο Μπρεχτ δεν είδε τη γαλλική βερσιόν της ταινίας, η οποία, μάλλον θα τον ενοχλούσε περισσότερο. Λείπουν μερικές μικρές σκηνές λόγω της γαλλικής λογοκρισίας της εποχής εκείνης, αλλά ακόμη και αν υπήρχαν, πάλι η γαλλική εκδοχή θα ήταν δέκα λεπτά μικρότερη από τη γερμανική, καθώς οι Γάλλοι ηθοποιοί παίζουν με ταχύτερο ρυθμό.
Η πρεμιέρα της ταινίας στη Γερμανία έγινε στις 19 Φεβρουαρίου του 1931 και σύντομα προβλήθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολύ σύντομα, η φήμη του έργου έφτασε στην Αμερική, όπου προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 13 Απριλίου του 1933 στο Empire Theatre της Νέας Υόρκης. Αξίζει να σημειωθεί πως στην ταινία του Παμπστ, το ρόλο της Τζένη έχει η βιεννέζα ηθοποιός Λότε Λένια, ο μεγάλος έρωτας και σύζυγος του Κουρτ Βάιλ.
Η ταινία αποτελεί ορόσημο των πρώιμων χρόνων του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο Παμπστ καταφέρνει να δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οπτική αίσθηση του χώρου και του χρόνου στο βικτοριανό Σόχο του Λονδίνου. Ο σκιερός φωτισμός αναδεικνύει το στοιχείο της διεφθαρμένης κοινωνίας και τα τραγούδια μας διασκεδάζουν με τον κυνισμό τους («Μακ ο Μαχαιροβγάλτης»), τον κυνισμό για την αφελή αγάπη («Το γαμήλιο τραγούδι των φτωχών»), το κυνισμό της ρεαλιστικής αγάπης («Το τραγούδι της Πόλυ»), τον κυνισμό του στρατού («Τραγούδι των κανονιών») και τέλος τον κυνισμό της απέχθειας («Η Τζένη των πειρατών»).
Η ταινία αποτελεί ορόσημο των πρώιμων χρόνων του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο Παμπστ καταφέρνει να δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οπτική αίσθηση του χώρου και του χρόνου στο βικτοριανό Σόχο του Λονδίνου. Ο σκιερός φωτισμός αναδεικνύει το στοιχείο της διεφθαρμένης κοινωνίας και τα τραγούδια μας διασκεδάζουν με τον κυνισμό τους («Μακ ο Μαχαιροβγάλτης»), τον κυνισμό για την αφελή αγάπη («Το γαμήλιο τραγούδι των φτωχών»), το κυνισμό της ρεαλιστικής αγάπης («Το τραγούδι της Πόλυ»), τον κυνισμό του στρατού («Τραγούδι των κανονιών») και τέλος τον κυνισμό της απέχθειας («Η Τζένη των πειρατών»).
Η υπόθεση
Η ταινία ακολουθεί την ιστορία του Μακήθ Μέσερ ή Μακ του Μαχαιροβγάλτη. Ενός δολοφόνου, βιαστή, εμπρηστή και κλέφτη. Ο Μακήθ, εμφανίζεται ως αξιοπρεπής κύριος με το στενό του κοστούμι, το γκρι του καπέλο και την ακριβή πίπα τσιγάρου από ελεφαντόδοντο, κι έτσι ρίχνει εύκολα τους άλλους στα δίχτυα του. Γι' αυτόν τα μαθαίνουμε όλα από έναν πλανόδιο μουσικό, που διασκεδάζει το πλήθος στο δρόμο, λέγοντας ιστορίες με τα κατορθώματα του περιβόητου κακοποιού. Στην ιστορία μπαίνει τώρα ο Ιερεμίας Πήτσαμ, ο οποίος δηλώνει φτωχός, αλλά είναι ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης εταιρείας ζητιάνων στο Λονδίνο, την «Τζόναθαν Τζερεμάια Πήτσαμ ΑΕ». Ο Πήτσαμ προσλαμβάνει ανέργους και τους εκμεταλλεύεται, μετατρέποντάς τους σε «εξειδικευμένους» ζητιάνους που εργάζονται γι' αυτόν. Ο Μακήθ ερωτεύεται την όμορφη Πόλυ, κόρη του Πήτσαμ, ενώ βάζει στο μάτι και την «επιχείρησή» του. Ετσι, παντρεύεται κρυφά την Πόλυ με σκοπό να βάλει χέρι στα κέρδη. Ο γάμος γίνεται σε μια σκονισμένη υπόγεια αποθήκη, διακοσμημένη πολυτελώς με κλεψιμαίικα από τα καλύτερα μαγαζιά του Λονδίνου και με την παρουσία ζητιάνων και ληστών, αλλά και του Τάιγκερ Μπράουν (ή Μπράουν ο Τίγρης), αρχηγού της αστυνομίας και κολλητού του Μακήθ! Οταν ο Πήτσαμ το μαθαίνει, καταλαβαίνει ότι η «εταιρεία» του κινδυνεύει, και αποφασίζει να εκδικηθεί τον Μακήθ. Προσπαθεί λοιπόν να τον καταδώσει στην αστυνομία, και απειλεί τον Τάιγκερ Μπράουν πως αν δε συλλάβει τον Μακήθ, θα οργανώσει εξέγερση όλων των ζητιάνων της πόλης με σκοπό τη διατάραξη της επικείμενης στέψης της βασίλισσας. Ο Τάιγκερ προειδοποιεί τον Μακήθ, και ο Μακήθ καταφεύγει στην Τζένη, την ερωμένη του, ζητώντας της να τον κρύψει. Η Τζένη όμως θα τον προδώσει από ζήλια και θα τον παραδώσει στην αστυνομία. Ο Μακήθ κλείνεται στη φυλακή, περιμένοντας την κρεμάλα. Εν τω μεταξύ, η Πόλυ έχει αναδειχτεί σε εξαιρετική αρχηγός των ζητιάνων - παίρνοντας την «κλίση» του πατέρα της. Η πανουργία του Πήτσαμ βρίσκει συνεργό την πεποίθηση του Μακήθ ότι όλα λύνονται με απειλές και χρήμα, κι έτσι, συμφωνούν από κοινού ότι ο πιο εύκολος τρόπος να ληστεύουν τους άλλους δεν είναι πλέον με τον παράνομο τρόπο, αλλά με την ίδρυση μιας τράπεζας, μέσω της οποίας θα ληστεύουν τους άλλους νόμιμα! Ετσι, με αυτό το «χαρούμενο» τέλος, μένουν όλοι ευχαριστημένοι!
(Οι δύο ταινίες με ενιαίο εισιτήριο προβάλλονται στον κινηματογράφο CAPITOL ΖΕΦΙΡΟΣ, Ιουλιανού & 3ης Σεπτεμβρίου 74-78 από την New Star).
Σ. ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Η ταινία ακολουθεί την ιστορία του Μακήθ Μέσερ ή Μακ του Μαχαιροβγάλτη. Ενός δολοφόνου, βιαστή, εμπρηστή και κλέφτη. Ο Μακήθ, εμφανίζεται ως αξιοπρεπής κύριος με το στενό του κοστούμι, το γκρι του καπέλο και την ακριβή πίπα τσιγάρου από ελεφαντόδοντο, κι έτσι ρίχνει εύκολα τους άλλους στα δίχτυα του. Γι' αυτόν τα μαθαίνουμε όλα από έναν πλανόδιο μουσικό, που διασκεδάζει το πλήθος στο δρόμο, λέγοντας ιστορίες με τα κατορθώματα του περιβόητου κακοποιού. Στην ιστορία μπαίνει τώρα ο Ιερεμίας Πήτσαμ, ο οποίος δηλώνει φτωχός, αλλά είναι ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης εταιρείας ζητιάνων στο Λονδίνο, την «Τζόναθαν Τζερεμάια Πήτσαμ ΑΕ». Ο Πήτσαμ προσλαμβάνει ανέργους και τους εκμεταλλεύεται, μετατρέποντάς τους σε «εξειδικευμένους» ζητιάνους που εργάζονται γι' αυτόν. Ο Μακήθ ερωτεύεται την όμορφη Πόλυ, κόρη του Πήτσαμ, ενώ βάζει στο μάτι και την «επιχείρησή» του. Ετσι, παντρεύεται κρυφά την Πόλυ με σκοπό να βάλει χέρι στα κέρδη. Ο γάμος γίνεται σε μια σκονισμένη υπόγεια αποθήκη, διακοσμημένη πολυτελώς με κλεψιμαίικα από τα καλύτερα μαγαζιά του Λονδίνου και με την παρουσία ζητιάνων και ληστών, αλλά και του Τάιγκερ Μπράουν (ή Μπράουν ο Τίγρης), αρχηγού της αστυνομίας και κολλητού του Μακήθ! Οταν ο Πήτσαμ το μαθαίνει, καταλαβαίνει ότι η «εταιρεία» του κινδυνεύει, και αποφασίζει να εκδικηθεί τον Μακήθ. Προσπαθεί λοιπόν να τον καταδώσει στην αστυνομία, και απειλεί τον Τάιγκερ Μπράουν πως αν δε συλλάβει τον Μακήθ, θα οργανώσει εξέγερση όλων των ζητιάνων της πόλης με σκοπό τη διατάραξη της επικείμενης στέψης της βασίλισσας. Ο Τάιγκερ προειδοποιεί τον Μακήθ, και ο Μακήθ καταφεύγει στην Τζένη, την ερωμένη του, ζητώντας της να τον κρύψει. Η Τζένη όμως θα τον προδώσει από ζήλια και θα τον παραδώσει στην αστυνομία. Ο Μακήθ κλείνεται στη φυλακή, περιμένοντας την κρεμάλα. Εν τω μεταξύ, η Πόλυ έχει αναδειχτεί σε εξαιρετική αρχηγός των ζητιάνων - παίρνοντας την «κλίση» του πατέρα της. Η πανουργία του Πήτσαμ βρίσκει συνεργό την πεποίθηση του Μακήθ ότι όλα λύνονται με απειλές και χρήμα, κι έτσι, συμφωνούν από κοινού ότι ο πιο εύκολος τρόπος να ληστεύουν τους άλλους δεν είναι πλέον με τον παράνομο τρόπο, αλλά με την ίδρυση μιας τράπεζας, μέσω της οποίας θα ληστεύουν τους άλλους νόμιμα! Ετσι, με αυτό το «χαρούμενο» τέλος, μένουν όλοι ευχαριστημένοι!
(Οι δύο ταινίες με ενιαίο εισιτήριο προβάλλονται στον κινηματογράφο CAPITOL ΖΕΦΙΡΟΣ, Ιουλιανού & 3ης Σεπτεμβρίου 74-78 από την New Star).
Σ. ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)