Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

Να παραμείνει κλειστό το Διοικητήριο ζητά ο ΣΥΠΕΑ


Tα θέματα που τέθηκαν στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΥΠΕΑ - AgrinioNews   
   
   ΣΥΛΛΟΓΟΣ       Ιερή Πόλη Μεσολογγίου 31-8-2020
  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ                                    αριθμ. πρωτ.:    87
  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ                
   ΕΝΟΤΗΤΑΣ
 ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
   ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ  ΚΥΠΡΟΥ 30,
              Μεσολόγγι, 30200
              Τηλ.: 2631361217                                                 
    e-mail: tld1@aitnia.pde.gov.gr
                                                                                                                                                                                                       Προς 
                                              Περιφερειάρχη Π.Δ.Ε. 
                                              κ. Νεκτάριο Φαρμάκη
                       
                                         
                                       κοιν. : 1. Αντ/χες
                                                    2. Γενικούς Διευθυντές, Διευθυντές                                      και προϊσταμένους  τμημάτων
                                                    3. Μέλη μας
                                                    4. Συλλόγους Υπαλλήλων ΠΔΕ
              

Θέμα: Κρούσμα κορονοϊού στην Π.Ε. Αιτ/νίας
    
                                             
                              
     Κε Περιφερειάρχη
          
   Το Δ.Σ. του Σ.Υ.Π.Ε.Α. αποφάσισε, σχετικά με το κρούσμα κορονοϊού σε εργαζόμενο στο Διοικητήριο της Π.Ε. Αιτ/νίας και την αναστάτωση που έχει προκληθεί, να ζητήσει από την Περιφερειακή Αρχή, για την προστασία όλων των υπαλλήλων αλλά και των πολιτών, να εφαρμοστούν τα εξής:
   1. Να γίνουν απολυμάνσεις και σε όσους άλλους χώρους πιθανολογείται διασπορά του ιού.
   2. Να ορισθεί άμεσα η ημερομηνία που θα γίνουν τα τεστ ανίχνευσης του ιού και μέχρι να γίνει και επιβεβαιωθεί ότι και το 2ο δείγμα της συναδέλφου είναι θετικό, οι υπηρεσίες του Διοικητηρίου να μη λειτουργούν. Παράλληλα να γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες για τη συμμετοχή στα τεστ όλου του προσωπικού καθώς και η προσαρμογή και λειτουργία του σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
 3. Τέλος πρέπει επειγόντως να λυθεί το μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης, επικοινωνίας, συντονισμού και οργάνωσης μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών.


                                 
                                 ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Σ.Υ.Π.Ε.Α.

              
             Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                           Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

            Μίλτος Λιάπης                          Μάγδα Χήρα- Γκούμα
               

Κυριακή 23 Αυγούστου 2020

Πώς η Σοβιετική Ενωση συνέτριψε τον ιό της ευλογιάς




   Η πανδημία του κορονοϊού έχει θέσει σε δοκιμασία τα συστήματα Υγείας των σύγχρονων καπιταλιστικών κρατών και έχει αποδείξει την αδυναμία αυτού του σάπιου συστήματος, που θεός του είναι το καπιταλιστικό κέρδος, να υπερασπιστεί και να διασώσει την υγεία και τη ζωή του λαού.
   Η υπεροχή του σοσιαλισμού και σε αυτόν τον τομέα αναδεικνύεται ασύγκριτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι 60 χρόνια πριν, η Σοβιετική Ενωση αναμετρήθηκε με έναν πολύ πιο βαρύ και φονικό ιό και σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να τον συντρίψει, καταγράφοντας μάλιστα ελάχιστες απώλειες.
   Πρόκειται για τον ιό της ευλογιάς...
   Η αρρώστια αυτή, γνωστή από τα παλιά χρόνια στην Απω Ανατολή, αποτελούσε τον εφιάλτη των λαών της, γιατί οι επιδημίες της ήταν θανατηφόρες. Από την Απω Ανατολή μεταδόθηκε στην Εγγύς Ανατολή και έπειτα, σιγά σιγά, στις ευρωπαϊκές χώρες.
Οι Ισπανοί κατακτητές μεταφέρανε την ευλογιά, κατά το 1517, στην Κούβα και στις Μπαχάμες κι από εκεί μεταδόθηκε σε ολόκληρη τη Βόρεια και Νότια Αμερική, με ολέθρια αποτελέσματα. Στην Αμερική η εξάπλωση της ευλογιάς ήταν ένας από τους λόγους εξαφάνισης του πολιτισμού των Μάγια. Με την ανάπτυξη της συγκοινωνίας, η ευλογιά μεταδόθηκε σε όλη τη Γη. Στη Ρωσία πρωτοεμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στη Σιβηρία, όπου αφάνισε το 1/3 του πληθυσμού της.

   
  Οποιος αρρώσταινε από την ευλογία, είτε ο οργανισμός τους αυτοθεραπευόταν, είτε πέθαινε, που ήταν και η συχνότερη κατάληξη. Η ανάγκη ενός αποτελεσματικού εμβολίου ήταν από την αρχή επιτακτική...
   Ο πρώτος που περιέγραψε τη μέθοδο του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς ήταν ο Ελληνας γιατρός Ιάκωβος Πυλαρινός (1715). Ο Πυλαρινός έκανε τον εμβολιασμό με πύο από φλύκταινα αρρώστου σε σώμα υγιούς.
   Το 1796 ο Αγγλος γιατρός Εντουαρντ Τζένερ ανακάλυψε ότι κάποιες γυναίκες που άρμεγαν αγελάδες και είχαν προσβληθεί από τον ιό της δαμαλίτιδας ήταν απρόσβλητες στις θανατηφόρες επιδημίες ευλογιάς. Τον ίδιο χρόνο αποδείχτηκε η προφυλακτική δράση του προληπτικού εμβολιασμού, με τη μέθοδο του δαμαλισμού.
   Στη Σοβιετική Ενωση, η τελευταία εστία ευλογιάς είχε εξαλειφθεί από το 1937. Το υποχρεωτικό σύστημα εμβολιασμού που εισήχθη από το 1919, με ψήφισμα που έφερε την υπογραφή του Λένιν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξαφάνιση της αρρώστιας.
   Από το 1937 που εξαφανίστηκε η ασθένεια από τη Σοβιετική Ενωση, ο εμβολιασμός κατά της ευλογιάς συνεχίστηκε (σε όλα τα παιδιά ηλικίας ενός ή δύο ετών, με επανάληψη στην ηλικία των οκτώ και δεκαέξι ετών). Το 1960 αναφορές στην ευλογιά έβρισκες μόνο στα ιατρικά εγχειρίδια...

Η νέα εστία το 1960...

    Ο Αλεξέι Κοκορέκιν ήταν διακεκριμένος γραφίστας, βραβευμένος δύο φορές με το Βραβείο Στάλιν. Το Δεκέμβρη του 1959 ταξίδεψε στην Ινδία μαζί με άλλους καλλιτέχνες και συγγραφείς, μια ακόμα προσφορά αναγνώρισης του έργου του από το σοβιετικό κράτος.
   Οταν επέστρεψε από την Ινδία στη Μόσχα, στο αεροδρόμιο Βνούκοβο τον υποδέχτηκαν η σύζυγός του και η κόρη του από τον πρώτο του γάμο. Το βράδυ στο σπίτι του ανέβασε πυρετό με δυνατό βήχα και πονούσε σε όλο του το σώμα. Ο παθολόγος της κοντινής Πολυκλινικής διέγνωσε γρίπη. Ο ασθενής όμως χειροτέρεψε και εμφάνισε εξανθήματα στο σώμα του.
   Την επόμενη μέρα εισήχθη στο Νοσοκομείο Μπότκιν. Η αρχική διάγνωση ήταν γρίπη και θεωρήθηκε ότι τα εξανθήματα ήταν αλλεργική αντίδραση. Στις 29 Δεκέμβρη, τρίτη μέρα νοσηλείας του, χειροτέρεψε ραγδαία και κατέληξε. Εγινε νεκροψία και το ιατρικό προσωπικό προσπάθησε και μετά το θάνατό του να έχει μια ακριβή διάγνωση για την ασθένεια και την αιτία θανάτου. Η κηδεία του έγινε στις 31 Δεκέμβρη, με όλα τα προληπτικά μέτρα για το ενδεχόμενο μιας μολυσματικής επικίνδυνης ασθένειας (σφραγισμένο φέρετρο που αποτεφρώθηκε, χωρίς την παρουσία συγγενών).
   Τη δεύτερη βδομάδα του Γενάρη και άλλοι ασθενείς του Νοσοκομείου Μπότκιν εμφάνισαν παρόμοια συμπτώματα με αυτά του Κοκορέκιν. Οι γιατροί, που ήταν βέβαιοι ότι σύντομα θα αποκαλυφθεί η αιτία των εξανθημάτων και θα βρεθεί το αλλεργιογόνο, έστειλαν δείγμα δέρματος από ασθενή στο Επιστημονικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ορών και Εμβολίων.
   Εκεί, ο ακαδημαϊκός Μιχαήλ Ακίμοβιτς Μαρόζοφ (που είχε αρχίσει να «πολεμά» την ευλογιά από την περίοδο πριν ακόμα από την Επανάσταση και είχε ήδη διατυπώσει την πρόταση για ένα παγκόσμιο πρόγραμμα για την εξάλειψη της ασθένειας) ήταν αυτός που εντόπισε στο δείγμα του ασθενούς σωμάτια του ιού Πάσεν, δηλαδή της «μαύρης» ή «αιμορραγικής» ευλογιάς.
   Από το θάνατο του εικαστικού Κοκορέκιν είχαν περάσει δύο βδομάδες και στο διάστημα αυτό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί πάρα πολύς κόσμος.
   Σήμανε συναγερμός! Η Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών και οι επιδημιολόγοι - λοιμωξιολόγοι της Μόσχας άρχισαν να δουλεύουν με σχέδιο 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Μια γιγάντια προσπάθεια...

   Ξεκίνησε μια διαδικασία εκτεταμένης ιχνηλάτησης αρχικά για όλες τις επαφές του νεκρού εικαστικού Κοκορέκιν, από την είσοδό του στο αεροπλάνο για την επιστροφή στη Μόσχα και μετά. 75 επιβάτες, αεροσυνοδοί, πιλότοι, τελωνειακοί που έκαναν τους ελέγχους στο αεροδρόμιο της Μόσχας, οι συγγενείς, οι θεράποντες ιατροί του, οι ασθενείς στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε...
  Για όλους αυτούς οργανώθηκε ένα γιγάντιο πρόγραμμα καραντίνας. Οι αρχές προσπάθησαν να εντοπίσουν ακόμα και όσους ήρθαν τυχαία σε επαφή με τον Κοκορέκιν ή και άλλους ασθενείς. Μιλάμε για χιλιάδες κόσμου!
  Αποφασίστηκε να επιμεριστεί η επιδημία σε δύο εστίες: Το Νοσοκομείο Μπότκιν και ο κύκλος συγγενών και γνωστών του Κοκορέκιν. Στο νοσοκομείο επιβλήθηκε «καθεστώς στρατοπέδου», δηλαδή απαγορευόταν σε όλους να μπουν στο κτίριο και απαγορεύτηκε η έξοδος σε όσους ήταν μέσα. Η λοίμωξη εξαπλωνόταν με τους πιο απίθανους τρόπους (αεραγωγούς, αντικείμενα που άγγιζαν κ.λπ.). Το νοσοκομείο είχε 2.500 ασθενείς και περίπου 5.000 άτομα προσωπικό. Βρέθηκαν για όλους κρεβάτια και στρώματα, ενώ για τα σεντόνια επιστρατεύτηκαν με εντολή της κυβέρνησης αποθέματα του στρατού.
   Στην άλλη εστία, των επαφών και των συγγενών του εικαστικού, υπήρχε επίσης εξάπλωση του ιού. Αρρώστησε μια φίλη της δεύτερης συζύγου του, που στη συνέχεια κόλλησε τον άντρα της και το γιο της.
Επίσης, ένας ασφαλιστής που επισκέφτηκε το διαμέρισμα του Κοκορέκιν μετά το θάνατό του για να κανονίσει τα ασφάλιστρα που θα εισέπραττε η χήρα. Ακόμα, αρρώστησε η σύζυγος ενός φίλου του Κοκορέκιν, που πήγε για λίγο να τον δει μόλις εκείνος επέστρεψε από την Ινδία, και διέδωσε επίσης την ασθένεια στον οικογενειακό και φιλικό της κύκλο.
   Η έκταση της ιχνηλάτησης ήταν τεράστια. Τα εν δυνάμει κρούσματα εντοπίζονταν από τις αρχές και απομονώνονταν σε καραντίνα. Ωστόσο ο αριθμός των επαφών ήταν πολύ μεγάλος. Η κόρη του Κοκορέκιν είχε συναντηθεί με τους καθηγητές και τους συμφοιτητές της και είχε δώσει εξετάσεις, στο έτος της, στο πανεπιστήμιο. Κι έπειτα οι καθηγητές ήρθαν σε επαφή με άλλους φοιτητές κ.ο.κ. 
    Αναζητήθηκαν όλοι και τέθηκαν σε καραντίνα.
   Ο παθολόγος της Πολυκλινικής που είχε εξετάσει τον Κοκορέκιν είδε μετά από εκείνον άλλους 117 ασθενείς. Αναζητήθηκαν και αυτοί και τέθηκαν σε καραντίνα... Αναζητήθηκαν ακόμα και αγοραστές αντικειμένων που ανήκαν στον Κοκορέκιν και η χήρα του τα πούλησε μετά το θάνατό του...
   Συνολικά στη Μόσχα και στα περίχωρα τέθηκαν σε καραντίνα 9.000 άτομα. Για τις ανάγκες αυτές εκκενώθηκαν το μεγαλύτερο Νοσοκομείο Λοιμώξεων της πρωτεύουσας στη Σακαλίναγια Γκαρά και άλλα νοσοκομεία. Παράλληλα, μπήκε σε εφαρμογή μια πρωτοφανής σε μέγεθος απολύμανση οικιακών και εργασιακών χώρων.
   Κρίσιμο μέτρο όμως για το σταμάτημα εξάπλωσης του ιού ήταν η πρόληψη, δηλαδή ο μαζικός εμβολιασμός. Μέσα σε πέντε μέρες από τον εντοπισμό του ιού ήταν έτοιμα τα αποθέματα εμβολίων για όλους τους κατοίκους της Μόσχας!
 Για 7.000.000 ανθρώπους συγκροτήθηκαν περίπου 10.000 μπριγάδες εμβολιασμού, με τη συμμετοχή γιατρών, νοσηλευτών, φοιτητών Ιατρικής κ.λπ. Μέσα σε μια βδομάδα εμβολιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι! Εμβολιάζονταν οι πάντες, μωρά, ηλικιωμένοι, ακόμα και ετοιμοθάνατοι. Ηταν μια γιγάντια προσπάθεια!
   Από την επανεμφάνιση του ιού της ευλογιάς στη Μόσχα το 1960 αρρώστησαν δεκάδες άνθρωποι, αλλά κατέστη δυνατό να σωθεί η ζωή των περισσότερων. Εκτός από τον Κοκορέκιν πέθαναν άλλοι τρεις άνθρωποι. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα θύματα θα μπορούσε να ήταν υπερπολλαπλάσια αν δεν υπήρχε αυτή η έγκαιρη και τιτάνια κινητοποίηση των σοβιετικών αρχών και του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Η εξάλειψη της ασθένειας από τον πλανήτη

   Στο τέλος του 20ού αιώνα η ευλογιά εξαλείφθηκε από όλη τη Γη και μάλιστα αυτό ξεκίνησε με πρωτοβουλία των Σοβιετικών γιατρών. Είναι ίσως η μόνη λοιμώδης νόσος που έχει εξαλειφθεί παντελώς.
   Το 1958, στη Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο Βίκτωρ Ζντάνοφ, αναπληρωτής υπουργός Υγείας της ΕΣΣΔ, πρότεινε ένα πλανητικό πρόγραμμα εξάλειψης της ευλογιάς. Ο Μιχαήλ Ακίμοβιτς Μαρόζοφ, «πατέρας» της ιδέας για την εξάλειψη της ασθένειας, έλεγε ότι αφού έγινε εφικτό να εξαλειφθεί σε ολόκληρη την ΕΣΣΔ, τότε μπορεί να εξαλειφθεί και σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ όσο υπάρχει σε άλλες χώρες τότε και η ΕΣΣΔ κινδυνεύει από εισαγόμενα κρούσματα.
   Η ασθένεια ήταν εξαπλωμένη τότε σε πάνω από 65 χώρες του κόσμου και κόστιζε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Η ιδέα της σοβιετικής αντιπροσωπείας θεωρήθηκε αρχικά «μη υλοποιήσιμη» από ιατρικούς κύκλους άλλων χωρών.
  Το 1959 η ΕΣΣΔ ουσιαστικά άρχισε από μόνη της να υλοποιεί το παγκόσμιο πρόγραμμα για την εξάλειψη της ευλογιάς, εξάγοντας σταθερά το σοβιετικό εμβόλιο, σε χώρες που μαστίζονταν από την ασθένεια. Μετά από οχτώ χρόνια, το 1967, μπήκαν στο πρόγραμμα και οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες.
  Μια χούφτα άνθρωποι «έριξαν το γάντι» σε μια ασθένεια με ιστορία αιώνων, που κόστισε εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές. Από σοβιετικής πλευράς συμμετείχαν στο πρόγραμμα περίπου 50 - 60 ειδικοί γιατροί. Δούλεψαν για τον εμβολιασμό σε χώρες με πολύ διαφορετικές κλιματολογικές και γεωμορφολογικές συνθήκες, με διαφορετική κουλτούρα και κοινωνικοπολιτική διοίκηση, δούλεψαν συχνά σε πολύ αντίξοες συνθήκες, ερχόμενοι και οι ίδιοι αντιμέτωποι με άλλες διαφορετικές ασθένειες, με εμπόλεμες περιοχές κ.ο.κ., αντιμετωπίζοντας παλικαρίσια τους κινδύνους.
   Και η ευλογιά νικήθηκε! Η τελευταία εστία της νόσου στη Γη καταγράφηκε το 1977 στη Σομαλία. Εκτοτε εξαφανίστηκε. Το 1980 ο ΟΗΕ δημοσιοποίησε έγγραφο ανακοινώνοντας την πλήρη και αδιαμφισβήτητη νίκη κατά της ευλογιάς σε κάθε γωνιά της Γης.


ΠΗΓΕΣ:

-- Δήμητρας Καρανάσιου: «Σημειώσεις για την οργάνωση της υγειονομικής και αντιεπιδημικής φροντίδας στην ΕΣΣΔ» («Ριζοσπάστης» 28-29/3/2020)

-- Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 12.


Γ. Σ.
Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη 22-23 Αυγούστου 2020

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020

H απομυθοποίηση των ιδιωτικών συστήματων υγείας κι ασφάλισης


Ομιλία του Χαράλαμπου Τουλιάτου, προέδρου της διοικούσας επιτροπής του παραρτήματος Μεσολογγίου του Σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ νομού Αιτωλοακαρνανίας, στη συνδιάσκεψη των συνταξιουχικών σωματείων του νομού, που διοργανώθηκε στο Εργατικό Κέντρο Αγρινίου.


Κινητοποίηση Σωματείων Συνταξιούχων στο Νοσοκομείο Ι.Π ...


   Αν κάτι απομυθοποιήθηκε στις μέρες του Κορωνοϊού, είναι η δήθεν υπεροχή και τα οφέλη της ιδιωτικής Υγείας και Ασφάλισης και δε μιλάμε για τα ακριβά συμβόλαια όσων διαθέτουν χρήματα, αλλά για τα προγράμματα εκείνα που απευθύνονται στον πολύ κόσμο, που διαφημίζονταν κατά κόρον και στους μισθωτούς και στους αυτοαπασχολούμενους ως εναλλακτική πρόταση απέναντι στο σημερινό υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας.

   Κανένα ιδιωτικό πρόγραμμα Υγείας, που είναι προσανατολισμένο στο κόστος του ασφαλιστηρίου των πελατών τους, δε μπορεί φυσικά να αντιμετωπίσει μια επιδημία που πλήττει όλο τον πληθυσμό. Και επίσης, ποιος ιδιώτης προσηλωμένος στο επιχειρηματικό κέρδος μπορεί να δει τη σχέση κόστους-οφέλους στην κοινωνική της διάσταση και να παρέχει άμισθες τις υπηρεσίες του; Μια ματιά στην αισχροκέρδεια των διαγνωστικών τεστ των 200-300 ευρώ από τη μία και στη συμφορά που βίωσαν και ακόμη βιώνουν εκατομμύρια ανασφάλιστοι στην Αμερική από την άλλη, το αποδεικνύει εύκολα. Για την κοινωνία, το πραγματικό κέρδος είναι η καλή υγεία, η προστασία όλου του πληθυσμού. Και αυτό μόνο ένα Δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, σύγχρονο, που να μπορεί να καλύπτει όλο τον πληθυσμό, μπορεί να το προσφέρει.

   Ο εχθρός μπορεί να είναι αόρατος, όμως τα σημερινά επίπεδα της επιστήμης δε μας καθιστούν και παντελώς άοπλους απέναντι του. Άρα χρειαζόμαστε ένα δημόσιο Σύστημα Υγείας, επαρκές και θωρακισμένο με όλα τα απαραίτητα μέσα και προσωπικό, μόνιμο, και όχι έκτακτο, που να μπορεί να διαχειριστεί την έκτακτη αυτή κατάσταση και μάλιστα όχι εις βάρος των χρόνιων ή άλλων έκτακτων ασθενών που σήμερα όπως φαίνεται έχουν περάσει ανεπίσημα σε δεύτερη μοίρα. Η κυβέρνηση, από την άλλη, προχώρησε σε περιορισμένες προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και όχι σε μόνιμους διορισμούς. Επομένως δικαιώνονται το μαζικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα, το συνδικαλιστικό κίνημα των συνταξιούχων που έθεσαν όλο το προηγούμενο διάστημα το ζήτημα της αποδιάρθρωσης του δημόσιου συστήματος υγείας και πάλευαν για την αντιστροφή της κατάστασης.

   Σήμερα αποκαλύπτεται με τον πιο σαφή τρόπο πόσο βάρβαρη ήταν η πολιτική όλων των κυβερνήσεων, που κατάντησαν τα δημόσια νοσοκομεία να μην έχουν ούτε γάζες, έτσι που ο σημερινός τακτικός σχεδιασμός της κυβέρνησης να επικεντρώνεται στους περιορισμούς την καταστολή και την τρομοκράτηση του πληθυσμού. Ατομική ευθύνη το λένε για να μην καταρρεύσει το ήδη ετοιμόρροπο σύστημα Υγείας. Χωρίς υπερβολή, θα λέγαμε ότι η εμπορευματοποίηση και η υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα και σε όλη την Ε.Ε. αποτέλεσαν το θερμοκήπιο για τις σημερινές τραγικές συνέπειες που βίωσαν αλλά και ακόμα τώρα βιώνουν τα λαϊκά στρώματα.

   Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πέρα από τον αόρατο εχθρό τον νέο Κορωνοϊό εξίσου επικίνδυνος είναι και ο εχθρός που είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Η ανάγκη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε υγεία - φαρμακοιατρικό εξοπλισμό αναδεικνύεται σήμερα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Ας αναρωτηθεί ο καθένας, που χρησιμεύει για την κοινωνία, την επιστημονική πρόοδο, τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, η ύπαρξη επιχειρηματικών ομίλων που θησαυρίζουν πουλώντας υπηρεσίες ζωής και θανάτου; Μπορούν να συνυπάρξουν, όπως μας λένε, η προστασία της ζωής και το κυνήγι του κέρδους; Ο καθένας να βρει τις απαντήσεις κοιτώντας τις εκατοντάδες νεκρών όλων των καπιταλιστικών κρατών όπου το σύστημα υγείας τους θεωρείται πρότυπο (Αγγλία, Σουηδία, Η.Π.Α, Ιταλία κ.λ.π.) πολλοί από τους οποίους έχουν πεθάνει αβοήθητοι στα σπίτια τους ή στα γηροκομεία, χωρίς καν να έχουν εξετασθεί από γιατρό.

   Το ασφαλιστικό σύστημα και ο τομέας υγείας στην Ολλανδία είναι στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και μονοπωλιακών ομίλων. Η ιδιωτικοποίηση αυτή ξεκίνησε μετά τη δεκαετία του 1990. Οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένοι σε όποια εταιρεία επιθυμούν πληρώνοντας κάθε μήνα τουλάχιστον 100 ευρώ. Το ποσό αυτό εξαρτάται από το πλαφόν το οποίο ο νοσηλευόμενος θα πρέπει να πληρώσει ο ίδιος σε περίπτωση εισαγωγής του σε νοσοκομείο. Τα ασφάλιστρα αυξάνονται κι άλλο, αν υπάρχει ανάγκη για ειδικότητες όπως οδοντίατροι, φυσιοθεραπευτές, γυναικολόγοι κ.λ.π. Μετά την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος οι εταιρείες έπαιρναν οδηγίες από το κράτος να μη στέλνουν πολύ κόσμο στα νοσοκομεία. Έτσι αρκετά από αυτά δήλωσαν χρεοκοπία και έκλεισαν. Επίσης το διάστημα 2012-2018 καταργήθηκαν 80.000 θέσεις εργασίας κυρίως σε γηροκομεία και παροχές βοήθειας στο σπίτι από αυτές μόνο 20.000 αναπληρώθηκαν λόγω της πανδημίας. Επιπροσθέτως ο αριθμός των οικογενειακών γιατρών ήταν κάτω από τις ανάγκες που υπήρχαν, με αποτέλεσμα να πρέπει ο ασθενής να επισκέπτεται το νοσοκομείο.
     Ωστόσο για να μπορέσεις να πας εκεί ακόμα και για την πιο απλή εξέταση, έπρεπε να μιλήσεις από το τηλέφωνο με μια υπάλληλο που υποτίθεται ήταν καταρτισμένη γι αυτό το σκοπό και εάν εκείνη έκρινε απαραίτητο να δεχόταν να πας στο νοσοκομείο. Όσον αφορά την κατάσταση στα νοσοκομεία αλλά και το πώς αντιμετωπίζεται η υγεία του λαού από ιδιωτικές εταιρείες του τομέα υγείας, είναι ενδεικτικά τα όσα περιγράφει ο αναπληρωτής επικεφαλής της Μ.Ε.Θ. στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Άμστερνταμ, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρει "ως γιατροί, δεν πρόκειται ποτέ να πούμε: Είστε άνω των 70, έτσι δεν πρόκειται να πάτε στη Μ.Ε.Θ. και συνεχίζει, εξετάζουμε πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Εκτιμάμε πόσο χρήσιμο είναι να περιθάλψουμε κάποιον για εβδομάδες. Έχει υποκείμενες ασθένειες; Πόσο ευάλωτος είναι; Πόσο θα ζήσει; Προσπαθούν όπως αναφέρει να κάνουν ρεαλιστικές επιλογές". Δηλαδή είναι πολύ ρεαλιστικό σήμερα, παρά την τεχνολογική ανάπτυξη, την τεχνογνωσία και το υψηλά καταρτισμένο επιστημονικά προσωπικό, να αψηφούνται ανθρώπινες ζωές και να γίνεται διαλογή ζωής και θανάτου ανάμεσα στους ασθενείς. Διόλου τυχαίο λοιπόν που τα τρία τέταρτα όσων πέθαναν λόγω Κορωνοϊού δεν εισήχθησαν ποτέ σε Μ.Ε.Θ. 
   Πολύ χειρότερο και απάνθρωπο αποδείχθηκε το Σ.Υ. των Η.Π.Α. Η πανδημία δεν κατέστρεψε μόνο εκατομμύρια ζωές, αλλά έριξε και το τελευταίο φύλλο συκής αφήνοντας όπως λέγεται γυμνό το βασιλιά. Απογύμνωσε το Σ.Υ. που παρουσιαζόταν ως πρότυπο και φάνηκε ότι ποιο σάπιο και απάνθρωπο έχει επινοηθεί: Την υγεία εμπόρευμα στην πιο ακραία έκφραση. Όσο φιλότιμα και αν προσπάθησαν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί να κρύψουν την πραγματικότητα, η εικόνα ανεπάρκειας είναι τόσο οφθαλμοφανή, που δεν μπορεί να κρύψει την αναποτελεσματικότητα και τις παθογένειες ενός συστήματος εκμεταλλευτικού από τη φύση του και μαζικό. Η έλλειψη κλινών, Μ.Ε.Θ. η υποστελέχωση των νοσοκομείων με ιατρικό νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, η έλλειψη μηχανικής στήριξης των ασθενών, αναπνευστήρες κ.α. ιατρικά μηχανήματα και εξοπλισμός, η έλλειψη αναλώσιμων (μάσκες, γάντια κ.λ.π) συνθέτουν μια εικόνα που κουρελιάζει όλο αυτό το περίλαμπρο οικοδόμημα και οι συνειρμοί οδηγούν σε τριτοκοσμικές χώρες. Εκεί όμως που το σύστημα έδειξε τον πραγματικό ταξικό του χαρακτήρα και κατέρρευσε παταγωδώς, ήταν στις περιπτώσεις Αφροαμερικανών – Λατίνων φτωχών και άστεγων. Αυτές οι κατηγορίες λόγω των ανεπαρκειών του συστήματος και τον αποκλεισμό τους από το σύστημα Υγείας και των διακρίσεων εις βάρος τους, είχαν διπλάσιο και τριπλάσιο αριθμό θυμάτων που πετάγονται στα αζήτητα και θάβονται σε ομαδικούς τάφους.

   Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δε θα μπορούσα εδώ ακριβώς να μην αναφερθώ στο σύστημα υγείας μιας άλλης χώρας με τον ίδιο περίπου πληθυσμό με τη δική μας χώρα που συνεχίζει να δίνει παράδειγμα ανθρωπιάς και διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους γιατρούς της και νοσηλευτές, που βοήθησαν και ακόμη βοηθάνε σε πολλές χώρες του πλανήτη τους συναδέλφους τους, για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Και αναφέρομαι στην Κούβα.

   Την ώρα που και η ίδια έδινε τη μάχη της ενάντια στην πανδημία και ταυτόχρονα αντιμετωπίζει την επιθετική πολιτική των Η.Π.Α. έντασης και αποκλεισμού, 50 και πλέον χρόνια. Βεβαίως η Κούβα μπορεί να στηριχθεί σε ένα δημόσιο δωρεάν και καθολικό σύστημα υγείας με διάρθρωση και προσωπικό που καλύπτει όλο τον πληθυσμό από την Πρωτοβάθμια Υγεία των 10.869 τοπικών ιατρείων, Οικογενειακών Γιατρών, τις 449 πολυκλινικές και τα 150 Νοσοκομεία κάτι βέβαια που δεν έχει καμία σχέση με τη γύμνια των δημόσιων συστημάτων υγείας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Μέχρι σήμερα 1.450 Κουβανοί υγειονομικοί βρίσκονται σε 22 χώρες στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική, στην Καραϊβική, στην Αμερική και στη Μέση Ανατολή.

   Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται αυτό που εμείς συνέχεια φωνάζουμε και παράλληλα διεκδικούμε με τους αγώνες μας, ότι παρά τις επιμέρους διαφορές, κανένα σύστημα Υγείας καπιταλιστικής χώρας δεν κατάφερε να προστατεύσει το λαό. Όποια κυβέρνηση και εάν είχε όποιο επιδημιολογικό μοντέλο και αν διαλέχτηκε, τα δεινά που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι οι συνταξιούχοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ως ασθενείς και θα πληρώνουν στη συνέχεια είναι μεγάλα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία η προοπτική ενός συστήματος υγείας πανεθνικού κεντρικά σχεδιασμένου, με τους εργαζόμενους κοινωνούς του σχεδιασμού, με κρατική βιομηχανία φαρμάκων και κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών δομών Υγείας και ένταξη όλων των επιστημόνων και υγειονομικών σε ενιαίο κρατικό σύστημα υγείας. Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, για όλους.

Σωματείο Συνταξιούχων Ι.Κ.Α Αιτωλοακαρνανίας – Παράρτημα Μεσολογγίου

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΟΥΛΙΑΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

Τρίτη 18 Αυγούστου 2020

Μεγάλο λάθος η αλλαγή έδρας του Χαρίλαου Τρικούπη

    
     


   Η εκκωφαντική σιωπή στα περισσότερα  ΜΜΕ της περιοχής για τη φημολογούμενη μεταφορά της έδρας της ομάδας μπάσκετ του Χαρίλαου Τρικούπη στο Αγρίνιο δεν είναι ανεξήγητη. 
   Συνηθισμένοι χρόνια τώρα στο να λιβανίζουν και να στηρίζουν την εξουσία των εργολάβων και των μεγάλων εταιρειών δεν βρίσκουν τίποτα να γράψουν για τις τραγικές αντιφάσεις του συστήματος που με υπερβάλλοντα ζήλο υπηρετούν.  
   Έτσι μια ομάδα, μιας μικρής πόλης, που με το σπαθί της κέρδισε την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ, που μη ξεχνάμε είναι, με βάση  αριθμούς και αποτελέσματα, από το κορυφαία στο κόσμο, αδυνατεί να κάνει τον προγραμματισμό της για τη νέα σεζόν, γιατί η ΕΣΑΚΕ βάζει δύσκολους όρους συμμετοχής με βασικότερους, το "μπάτζετ", τις εγγυητικές, την ύπαρξη γηπέδου χωρητικότητας 1.200 θεατών και την δυνατότητα απρόσκοπτης τηλεοπτικής κάλυψης των αγώνων, αφήνοντας όμως, στην τελευταία συνεδρίαση της, ένα "παράθυρο" για αγώνες κεκλεισμένων των θυρών σε μικρά γήπεδα λόγω κορονοϊού.
   Αντί λοιπόν σύσσωμοι, Διοίκηση Τρικούπη, Δήμος, Περιφέρεια και ΜΜΕ, να πάρουν την παρεχόμενη ευκαιρία, να αγωνιστούν από κοινού και  να επιβάλλουν λόγω των ειδικών συνθηκών, την μία και μοναδική επιλογή που υπάρχει, δηλαδή το να αγωνιστεί η ομάδα στη φυσική της έδρα, είτε κεκλεισμένων, είτε με περιορισμένο, είτε με ελεύθερο αριθμό θεατών και να μετατρέψουν ταχύτατα το κλειστό σε ένα πραγματικό γήπεδο στολίδι, συζητάνε όλα τα άλλα ενδεχόμενα, εκτός από αυτό.

  

   Φυσικά εμφανίζουν ως μεγαλύτερο πρόβλημα την απαίτηση της ΕΣΑΚΕ για τη δυνατότητα απρόσκοπτης τηλεοπτικής κάλυψης, που δεν υπάρχει στο ΔΑΚ Μεσολογγίου, όμως, οι όποιες παρεμβάσεις που απαιτούνται, είναι απαραίτητο να γίνουν  και στο γήπεδο του Αγρινίου, γιατί και εκείνο δεν καλύπτει αυτές τις προϋποθέσεις. 
   Αλλά  γιατί να μη γίνουν άμεσα στο ΔΑΚ Μεσολογγίου τοποθέτηση μικρών πτυσσόμενων κερκίδων πίσω απ' τις μπασκέτες και δημοσιογραφικά θεωρεία ακριβώς πάνω από την αίθουσα βαρών με μια ελαφρά και γρήγορη κατασκευή που θα παρέχει τις κατάλληλες συνθήκες για σωστή τηλεοπτική κάλυψη; Έτσι το όποιο πλάνο για επέκταση των κερκίδων, αν υπάρχει,  αφού  κανένας δεν έχει σοβαρά ενημερώσει γι αυτό,  να έχει το χρόνο του, να σχεδιαστεί σωστά και μάλιστα ενταγμένο μέσα σε όλο στο πλέγμα των αθλητικών εγκαταστάσεων του ΔΑΚ, που παρεμπιπτόντως βρίσκονται σε πανάθλια κατάσταση, με ευθύνη διαχρονικά όλων των δημοτικών αρχών και των κυβερνήσεων. 
   Είναι ασυγχώρητο να μη παλεύεις και να μη διεκδικείς να υλοποιηθεί ένα δικαιότατο αίτημα απέναντι σε μια ΕΣΑΚΕ που δεν τηρεί τους κανόνες  σωστής και αξιόπιστης  διεξαγωγής των πρωταθλημάτων, που ανεβοκατεβάζει ομάδες ανάλογα με το όνομα, που όποιος έχει λεφτά αγοράζει ένα ΑΦΜ και ανεβαίνει κατηγορία, ενώ ένας πρωταθλητής στο γήπεδο όχι μόνο δεν  ανεβαίνει, αλλά απειλείται με υποβιβασμό σε κατώτερη κατηγορία αν δεν τηρήσει τους σαθρούς κανόνες που "κατά το δοκούν" επιβάλλουν.
   Οδεύουμε  ολοταχώς λοιπόν προς την περίπτωση, η ομάδα στην παρθενική της εμφάνιση στη Α1 να μη παίξει ούτε ένα αγώνα  στο Μεσολόγγι. Έτσι οι δημότες και η νεολαία της πόλης:
  • δεν θα  νιώσουν τη χαρά κι απόλαυση της παρακολούθησης ζωντανά των αγώνων με τις κορυφαίες ομάδες της χώρας,
  • καμιά ομάδα δεν θα μείνει στο Μεσολόγγι λόγω των ανύπαρκτων ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων,
  • κανένας φίλαθλος άλλης ομάδας δεν θα επισκεφθεί την πόλη,
  • καμιά αναβάθμιση του ΔΑΚ δεν πρόκειται να γίνει ειδικά αν δεν πάει καλά αγωνιστικά.
  • στα ντέρμπι με τις μεγάλες ομάδες ουσιαστικά θα παίζει εκτός έδρας αν και τυπικά γηπεδούχος.
   Είναι ξεκάθαρο πως το Μεσολόγγι,  αν γίνει αυτό, από τη συμμετοχή του Τρικούπη στην Α1 δεν θα έχει καν ούτε κάποιες μικρές πρόσκαιρες χαρές, ούτε καν κάποια μικρά οικονομικά οφέλη, δεν θα έχει  κερδίσει απολύτως τίποτα, εκτός ίσως από την συμπλήρωση του βιογραφικού κάποιων πιθανών υποψηφίων πολιτευτών.
   Αυτό το σαθρό και σάπιο οικοδόμημα που θεωρεί πως ο αθλητισμός είναι εμπόρευμα και όχι δικαίωμα και ανάγκη της νεολαίας, συγκαλύπτουν τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας κι επιβάλλουν την απόλυτη σιωπή και κάθε αναφορά στα κακώς κείμενα.
   Και αυτό γιατί αν πραγματικά έκαναν σωστά τη δουλειά τους θα έπρεπε να ερευνήσουν και να εξηγήσουν  στους πολίτες γιατί στην κατ' ευφημισμό πρωτεύουσα:
  • Η ομάδα του Χαρίλαου Τρικούπη στην πρώτη εμφάνιση της στην κορυφαία κατηγορία του Μπάσκετ δεν μπορεί να αγωνισθεί στην έδρα της.
  • Τα γήπεδα του ΔΑΚ Μεσολογγίου δεν αδειοδοτούνται εδώ και πολύ καιρό για αγώνες λόγω δήλωσης σεισμικής ακαταλληλότητας των κερκίδων  χωρίς να γίνεται κάτι για να επιλυθεί το θέμα.
  • Η ομάδα ποδοσφαίρου της ΑΕΚ Μεσολογγίου, που αγωνίζεται κι αυτή στην κορυφαία κατηγορία του γυναικείου ποδοσφαίρου, παίζει σε απαράδεκτο γήπεδο,  με πλαστικό τερέν,  σπασμένες κερκίδες, κόντρα στον ήλιο και πανάθλια πανηγυριώτικη περίφραξη.
  • Η ΑΕΜ παίζει στο ίδιο γήπεδο τα επίσημα παιγνίδια της Γ΄ εθνικής και προπονείται πότε στο Δοκίμι και πότε στη Ματαράγκα, λόγω  ακαταλληλότητας και των αγωνιστικών χώρων των δύο γηπέδων του ΔΑΚ, αφού η συντήρηση τους δεν απαιτεί μονάχα την μετατροπή του χορταριού, με ένα πότισμα, από κίτρινο σε πράσινο, όπως με καμάρι ανακοινώθηκε πρόσφατα, αλλά είναι μια συνεχής και συντονισμένη διαδικασία, που γίνεται από έμπειρο προσωπικό, με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας και όχι από συμβασιούχους με δίμηνες συμβάσεις ή από  εργολάβους  χωρίς προβλέψεις συντήρησης του.
  • Δεν υπάρχει ταρτάν στο στίβο όταν ο αθλητικός κόσμος του Μεσολογγίου το απαιτεί από τη δεκαετία του 70.
  • Δεν υπάρχει ηλεκτροφωτισμός όταν αυτό αποτελεί πραγματικότητα σε γήπεδα κωμοπόλεων ή ακόμα και χωριών σε όλες τις περιοχές της χώρας.
  • Παρουσιάζονται κολυμβητήρια σε μακέτες, ενώ το μοναδικό πραγματικό που κατασκευάστηκε αφέθηκε να καταστραφεί.
  • Δεν υπάρχει προγραμματισμός και συνολική διαχείριση όλων των γηπέδων του διευρυμένου δήμου και πρόγραμμα πρόσβασης όλων των δημοτών σε αυτά.
  • Υπάρχει αφωνία για την ανακοίνωση, το Φεβρουάριο του 2020, από κοινού Περιφέρειας - Δήμου - συλλόγου, ότι  ο Τρικούπης θα έχει το κλειστό που του αξίζει, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα, όταν ήταν δεδομένο ότι η ομάδα από την αρχή του πρωταθλήματος και ειδικότερα από τον Οκτώβρη του 2019 (Νίκη επί του Ολυμπιακού) πάει «φουλ» για πρωτάθλημα.
  • Δεν θα συντηρηθούν τα υπάρχοντα γήπεδα κι όσα άλλα δημιουργηθούν ή αναβαθμιστούν χωρίς πιστώσεις, επαρκές προσωπικό, πρόβλεψη για άμεσες προσλήψεις και κύρια χωρίς τη δημιουργία μιας ενιαίας δημοτικής υπηρεσίας που θα συντηρεί όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις, αφού το δύσκολο δεν είναι η κατασκευή ενός γηπέδου, αλλά η συντήρηση του μετά.
  • Δεν θα έμεναν οι αποστολές ΑΕΚ, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, Άρη κλπ στα ξενοδοχεία της πόλης μας λόγω της γενικότερης άσχημης  κατάστασης των εγκαταστάσεων τους και  τι, ποιος, ή ποιοι ευθύνονται γι αυτό.
  • Κλείστηκε η Πύλη για ουσιαστικά ανύπαρκτο θέμα και αποπροσανατολισμό από άλλα σοβαρά θέματα όπως η ανυπαρξία σύγχρονων  αθλητικών εγκαταστάσεων και το μαύρο χάλι όσων ήδη υπάρχουν ή  όπως το νοσοκομείο και ο αξονικός του τομογράφος, που σκουριάζει χωρίς προσωπικό λειτουργίας του, που όμως είναι αυτά που πραγματικά αφορούν την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των δημοτών.                                                               
Για όλη αυτή την τραγική πραγματικότητα πρέπει οι φίλαθλοι της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής να προβληματισθούν, να σταθούν κριτικά και να απαιτήσουν:
  • Καμία σκέψη για αλλαγή έδρας.
  • Να αναβαθμιστούν ουσιαστικά και βάσει προγράμματος όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου.
  • Να δημιουργηθούν και με την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την συντήρηση κι αξιοποίηση όλων των εγκαταστάσεων που θα πρέπει να είναι αντάξιες της πόλης και του ρόλου της, όχι στα λόγια, αλλά με πραγματικά έργα.
  • Τα έργα, οι παρεμβάσεις και οι αναβαθμίσεις των εγκαταστάσεων του ΔΑΚ να γίνουν βάσει σχεδίου στο οποίο θα είναι ενταγμένες όλες, σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο του λιμανιού, του Αγίου Νεκταρίου, τα ενωσιακά γήπεδα και τις υπόλοιπες παρεμβάσεις του δήμου στην περιοχή.
  • Η αρχή ότι ο αθλητισμός είναι ανάγκη και δικαίωμα της νεολαίας κι όχι εμπόρευμα για πλουτισμό ή μέσο χειραγώγησης των πολλών, θα πρέπει να κυριαρχήσει παντού και όχι, ενάντια στη λογική, να είναι το μόνο σύνθημα που σβήστηκε από το μαντρότοιχο του δημοτικού σταδίου, όντας το μόνο που ενοχλούσε πραγματικά, ενώ αφέθηκε γραμμένη κάθε είδους βρισιά. 
  • Να απαιτηθεί από την ΕΣΑΚΕ:
                     Πρωταθλήματα Συλλόγων και των πολιτών
                  κι όχι "μεγαλομετόχων" και "ψευτοεπενδυτών".

                       Μεσολόγγι 18 Αυγούστου 2020
                                                                              
                  Μίλτος Λιάπης
       Γενικός Γραμματέας κι έφορος μπάσκετ Χαρίλαου Τρικούπη
               την περίοδο 1984-1994
                                                                           

Κυριακή 9 Αυγούστου 2020

Σε θέση μάχης απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις




Η έκθεση της «Eπιτροπής Πισσαρίδη», με την οποία έκανε «ποδαρικό» η βδομάδα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική.
Ενα προς ένα, τα όσα περιλαμβάνει, αποτυπώνουν ότι τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων είναι απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, είναι το βασικό εμπόδιο ώστε αυτές να ικανοποιηθούν, ότι για να μην πληρώσει ο λαός και αυτήν την καπιταλιστική κρίση πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Το παραπέρα τσάκισμα της Ασφάλισης, με την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής της, αποτελεί την άλλη όψη της προσπάθειας οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα επόμενα χρόνια να βάλουν στο χέρι δισ. για την ανάκαμψη των κερδών τους και για να ανοίξουν τα νέα πεδία κερδοφορίας.
Τα νέα αντεργατικά μέτρα, με παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» και απελευθέρωση των απολύσεων, που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των γυναικών, αποτελούν την άλλη όψη της προσπάθειας για να θωρακιστεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.
Το σήμα για πογκρόμ πλειστηριασμών και εκβιασμών απέναντι στα λαϊκά σπίτια, αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους, οι διεργασίες για αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο, είναι η προϋπόθεση ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει με νέο «φρέσκο» χρήμα και δανεισμό τους ομίλους.
Και η γενίκευση της φοροληστείας για το λαό, με τη «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης, εκ των ων ουκ άνευ για τις φοροαπαλλαγές πάνω στις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια πάνω στα προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το γεγονός ότι η έκθεση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο στην Κομισιόν για το μερίδιο από την πίτα του «Ταμείου Ανάκαμψης», επιβεβαιώνει ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνητικών στελεχών αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, για τον πακτωλό χρημάτων και για τη «μεγάλη ευκαιρία» που δεν πρέπει να πάει χαμένη, αφορούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον λαό να πληρώνει με νέα βαριά δεσμά και βάρβαρα μέτρα και τους νέους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης.

***

Παραπάνω από αποκαλυπτικές όμως είναι και οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά το μέτωπο της πανδημίας, εκεί όπου την ώρα που η κυβέρνηση και τα στελέχη της κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «ατομική ευθύνη» του λαού και ο πρωθυπουργός επικαλείται το «ρωμαίικο φιλότιμο», το πιο κύριο και βασικό ζήτημα, η κατάσταση του συστήματος Υγείας, μένει «εκτός πλάνου».
Τα όσα κατέγραψε μέσα στη βδομάδα ο «Ριζοσπάστης» για την κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες δομές Υγείας της χώρας, που εκπέμπουν κυριολεκτικά «σήμα κινδύνου», επιβεβαιώνουν ότι «ο χρόνος που κερδήθηκε» από τη στάση του λαού όλο το προηγούμενο διάστημα, αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση σε μέτρα ενίσχυσης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και όχι θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας.
***
Επιβεβαιώνεται ότι εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το κράτος δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα ώστε να εξοπλίσουν τα νοσοκομεία με υγειονομικό προσωπικό αλλά και τις απαραίτητες υποδομές, δεν έχει διαμορφωθεί κάποιος σχεδιασμός αντιμετώπισης της πανδημίας πέρα από προσωρινά μέτρα - ασπιρίνες. Οι καταγγελίες των σωματείων γιατρών και υγειονομικών γκρεμίζουν με πάταγο τα περί «ενίσχυσης του ΕΣΥ» και φέρνουν στο προσκήνιο τις ευθύνες της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα, το αστικό κράτος που φαίνεται «ανίκανο» να προστατεύσει την υγεία του λαού με οργανωμένο και σχεδιασμένο τρόπο, «ανίκανο» να θωρακίσει τη δημόσια Υγεία, είναι ικανότατο να παρέχει «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους, να κόβει και να ράβει τα προληπτικά μέτρα στα «μέτρα» της κερδοφορίας τους και τσαλαπατώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, προκειμένου να προχωρήσει το «άνοιγμα» του Τουρισμού, των Μεταφορών και της Εστίασης, με τελευταίο χαρακτηριστικό «χτύπημα» την προκλητική και επικίνδυνη απόφαση για αύξηση της πληρότητας στην ακτοπλοΐα, για να μην δρομολογήσουν οι εφοπλιστές παραπάνω πλοία.

***

Η κυβέρνηση, με τη στήριξη και όλων των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, τρέχει με «σπασμένα φρένα» την υπόθεση των επικίνδυνων διευθετήσεων και των σχεδίων συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ολοφάνερη «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Πρόσφατος «κρίκος» στα σχέδια αυτά είναι η συμφωνία που υπογράφτηκε την Πέμπτη με την Αίγυπτο για τη μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Τα κυβερνητικά πανηγύρια περί «ιστορικής συμφωνίας» και «κίνησης ματ» δεν μπορούν να κρύψουν πως πίσω από τα μεγάλα λόγια καιροφυλακτεί ο κίνδυνος ενός οδυνηρού συμβιβασμού σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση πρέπει να ενημερώσει τον λαό για το περιεχόμενο της συμφωνίας, να απαντήσει μια σειρά ερωτήματα που αφορούν τη μερική οριοθέτηση, που αφήνει ολοφάνερα απ' έξω το Καστελόριζο, αλλά και για την επήρεια που έχει συμφωνηθεί σε ό,τι αφορά τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη κ.λπ.
Τα κυβερνητικά «κακαρίσματα» πως τάχα η συμφωνία ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, όχι μόνο υπεραπλουστεύουν μια πολύ σύνθετη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διασταυρούμενους ανταγωνισμούς, αλλά επιχειρούν να κρύψουν πως «αλλού γεννάν οι κότες», αφού η συμφωνία είναι ενταγμένη στις γενικ
Η έκθεση της «Eπιτροπής Πισσαρίδη», με την οποία έκανε «ποδαρικό» η βδομάδα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική.
Ενα προς ένα, τα όσα περιλαμβάνει, αποτυπώνουν ότι τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων είναι απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, είναι το βασικό εμπόδιο ώστε αυτές να ικανοποιηθούν, ότι για να μην πληρώσει ο λαός και αυτήν την καπιταλιστική κρίση πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Το παραπέρα τσάκισμα της Ασφάλισης, με την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής της, αποτελεί την άλλη όψη της προσπάθειας οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα επόμενα χρόνια να βάλουν στο χέρι δισ. για την ανάκαμψη των κερδών τους και για να ανοίξουν τα νέα πεδία κερδοφορίας.
Τα νέα αντεργατικά μέτρα, με παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» και απελευθέρωση των απολύσεων, που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των γυναικών, αποτελούν την άλλη όψη της προσπάθειας για να θωρακιστεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.
Το σήμα για πογκρόμ πλειστηριασμών και εκβιασμών απέναντι στα λαϊκά σπίτια, αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους, οι διεργασίες για αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο, είναι η προϋπόθεση ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει με νέο «φρέσκο» χρήμα και δανεισμό τους ομίλους.
Και η γενίκευση της φοροληστείας για το λαό, με τη «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης, εκ των ων ουκ άνευ για τις φοροαπαλλαγές πάνω στις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια πάνω στα προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το γεγονός ότι η έκθεση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο στην Κομισιόν για το μερίδιο από την πίτα του «Ταμείου Ανάκαμψης», επιβεβαιώνει ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνητικών στελεχών αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, για τον πακτωλό χρημάτων και για τη «μεγάλη ευκαιρία» που δ
***
εν πρέπει να πάει χαμένη, αφορούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον λαό να πληρώνει με νέα βαριά δεσμά και βάρβαρα μέτρα και τους νέους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης.

***

Παραπάνω από αποκαλυπτικές όμως είναι και οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά το μέτωπο της πανδημίας, εκεί όπου την ώρα που η κυβέρνηση και τα στελέχη της κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «ατομική ευθύνη» του λαού και ο πρωθυπουργός επικαλείται το «ρωμαίικο φιλότιμο», το πιο κύριο και βασικό ζήτημα, η κατάσταση του συστήματος Υγείας, μένει «εκτός πλάνου».
Τα όσα κατέγραψε μέσα στη βδομάδα ο «Ριζοσπάστης» για την κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες δομές Υγείας της χώρας, που εκπέμπουν κυριολεκτικά «σήμα κινδύνου», επιβεβαιώνουν ότι «ο χρόνος που κερδήθηκε» από τη στάση του λαού όλο το προηγούμενο διάστημα, αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση σε μέτρα ενίσχυσης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και όχι θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Επιβεβαιώνεται ότι εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το κράτος δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα ώστε να εξοπλίσουν τα νοσοκομεία με υγειονομικό προσωπικό αλλά και τις απαραίτητες υποδομές, δεν έχει διαμορφωθεί κάποιος σχεδιασμός αντιμετώπισης της πανδημίας πέρα από προσωρινά μέτρα - ασπιρίνες. Οι καταγγελίες των σωματείων γιατρών και υγειονομικών γκρεμίζουν με πάταγο τα περί «ενίσχυσης του ΕΣΥ» και φέρνουν στο προσκήνιο τις ευθύνες της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα, το αστικό κράτος που φαίνεται «ανίκανο» να προστατεύσει την υγεία του λαού με οργανωμένο και σχεδιασμένο τρόπο, «ανίκανο» να θωρακίσει τη δημόσια Υγεία, είναι ικανότατο να παρέχει «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους, να κόβει και να ράβει τα προληπτικά μέτρα στα «μέτρα» της κερδοφορίας τους και τσαλαπατώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, προκειμένου να προχωρήσει το «άνοιγμα» του Τουρισμού, των Μεταφορών και της Εστίασης, με τελευταίο χαρακτηριστικό «χτύπημα» την προκλητική και επικίνδυνη απόφαση για αύξηση της πληρότητας στην ακτοπλοΐα, για να μην δρομολογήσουν οι εφοπλιστές παραπάνω πλοία.

***

Η κυβέρνηση, με τη στήριξη και όλων των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, τρέχει με «σπασμένα φρένα» την υπόθεση των επικίνδυνων διευθετήσεων και των σχεδίων συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ολοφάνερη «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Πρόσφατος «κρίκος» στα σχέδια αυτά είναι η συμφωνία που υπογράφτηκε την Πέμπτη με την Αίγυπτο για τη μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Τα κυβερνητικά πανηγύρια περί «ιστορικής συμφωνίας» και «κίνησης ματ» δεν μπορούν να κρύψουν πως πίσω από τα μεγάλα λόγια καιροφυλακτεί ο κίνδυνος ενός οδυνηρού συμβιβασμού σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση πρέπει να ενημερώσει τον λαό για το περιεχόμενο της συμφωνίας, να απαντήσει μια σειρά ερωτήματα που αφορούν τη μερική οριοθέτηση, που αφήνει ολοφάνερα απ' έξω το Καστελόριζο, αλλά και για την επήρεια που έχει συμφωνηθεί σε ό,τι αφορά τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη κ.λπ.
Τα κυβερνητικά «κακαρίσματα» πως τάχα η συμφωνία ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, όχι μόνο υπεραπλουστεύουν μια πολύ σύνθετη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διασταυρούμενους ανταγωνισμούς, αλλά επιχειρούν να κρύψουν πως «αλλού γεννάν οι κότες», αφού η συμφωνία είναι ενταγμένη στις γενικότερες επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ανοίγει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και θαλάσσιων ζωνών ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, με την Τουρκία, με ή χωρίς το Δικαστήριο της Χάγης.
Τους προβληματισμούς αυτούς αντικειμενικά δυναμώνουν οι - τουλάχιστον αμφιλεγόμενες - τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, ξανά μέσα στη βδομάδα, που μιλάνε για ετοιμότητα να κάτσουν «πάραυτα» στο στρωμένο από τους Ευρωατλαντικούς τραπέζι των επικίνδυνων «διευθετήσεων» με την τουρκική αστική τάξη, για συμφωνία ή παραπομπή των «ανοιχτών ζητημάτων» στη Χάγη.
Οι διατυπώσεις για εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά - γενικά κι αόριστα - τις «θαλάσσιες ζώνες», έννοια που περιλαμβάνει τα πάντα, από την ΑΟΖ έως τη υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, η προσπάθεια να κρυφτεί πως η παραπομπή στη Χάγη σημαίνει και συνυποσχετικό που θα περιλαμβάνει όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, επί της ουσίας δίνοντάς τους υπόσταση και οδηγώντας στο παραπέρα γκριζάρισμα κυριαρχικών δικαιωμάτων, και πολύ περισσότερο οι δεσμεύσεις ότι «κορόνα στο κεφάλι τους» έχουν τη ΝΑΤΟική συνοχή, κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα.
Οι κινήσεις αυτές, άλλωστε, υπό την επίβλεψη ΝΑΤΟ και ΕΕ και με «πολύτιμους συμπαραστάτες» όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, καμιά σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Πρόκειται για ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις και συμβιβασμούς, που έχουν μέσα τους το «σπέρμα» νέας όξυνσης, αντιπαραθέσεων και πολεμικών αναμετρήσεων.

***
Απ' όπου κι αν τις πιάσει κανείς, οι εξελίξεις που «τρέχουν», «φωνάζουν» πως εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες πρέπει να βρεθούν σε θέση μάχης απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, να βγουν στο προσκήνιο για να καθορίσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις, απέναντι στο μαύρο παρόν και μέλλον που τους ετοιμάζουν.
ότερες επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ανοίγει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και θαλάσσιων ζωνών ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, με την Τουρκία, με ή χωρίς το Δικαστήριο της Χάγης.
Τους προβληματισμούς αυτούς αντικειμενικά δυναμώνουν οι - τουλάχιστον αμφιλεγόμενες - τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, ξανά μέσα στη βδομάδα, που μιλάνε για ετοιμότητα να κάτσουν «πάραυτα» στο στρωμένο από τους Ευρωατλαντικούς τραπέζι των επικίνδυνων «διευθετήσεων» με την τουρκική αστική τάξη, για συμφωνία ή παραπομπή των «ανοιχτών ζητημάτων» στη Χάγη.
Οι διατυπώσεις για εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά - γενικά κι αόριστα - τις «θαλάσσιες ζώνες», έννοια που περιλαμβάνει τα πάντα, από την ΑΟΖ έως τη υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, η προσπάθεια να κρυφτεί πως η παραπομπή στη Χάγη σημαίνει και συνυποσχετικό που θα περιλαμβάνει όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, επί της ουσίας δίνοντάς τους υπόσταση και οδηγώντας στο παραπέρα γκριζάρισμα κυριαρχικών δικαιωμάτων, και πολύ περισσότερο οι δεσμεύσεις ότι «κορόνα στο κεφάλι τους» έχουν τη ΝΑΤΟική συνοχή, κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα.
Οι κινήσεις αυτές, άλλωστε, υπό την επίβλεψη ΝΑΤΟ και ΕΕ και με «πολύτιμους συμπαραστάτες» όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, καμιά σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Πρόκειται για ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις και συμβιβασμούς, που έχουν μέσα τους το «σπέρμα» νέας όξυνσης, αντιπαραθέσεων και πολεμικών αναμετρήσεων.

***

Απ' όπου κι αν τις πιάσει κανείς, οι εξελίξεις που «τρέχουν», «φωνάζουν» πως εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες πρέπει να βρεθούν σε θέση μάχης απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, να βγουν στο προσκήνιο για να καθορίσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις, απέναντι στο μαύρο παρόν και μέλλον που τους ετοιμάζουν.

Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη 8-9 Αυγούστου 2020