Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Η ανατίναξη του τραίνου στον σταθμό του Αιτωλικού.

Βρισκόμαστε στο έτος 1944, οι Γερμανικές δυνάμεις στην Ελλάδα ετοιμάζονται για μαζική υποχώρηση. Ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει ακάθεκτος και μέρα με την μέρα η δυνατότητες επιστροφής στενεύουν. Από την άλλη μεριά ο ΕΛΑΣ μάχεται σκληρά ενάντια στον κατακτητή. Εντολή του Γενικού Στρατηγείου είναι η ένταση των επιχειρήσεων με ανατινάξεις, σαμποτάζ και κάθε είδους δολιοφθορές προκειμένου οι Γερμανοί να παγιδευτούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ο ΕΛΑΣ γνωρίζει την κρισιμότητα του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας μας για τον γερμανικό στρατό και τις μετακινήσεις του. Πολλά χτυπήματα διενεργούνται σε όλη την επικράτεια σε συρμούς, σταθμούς και δίκτυα. Ένα από αυτά είναι και το χτύπημα στο Αιτωλικό στις 22/06/1944.


Στις 1/06/1944 το 2/36 Σύνταγμα του εφεδρικού ΕΛΑΣ Μεσολογγίου λαμβάνει την εντολή να προκαλέσει δολιοφθορές στο σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής του Αιτωλικού. Ήδη από τον Μάη, ο ΕΛΑΣ είχε εξουδετερώσει την φρουρά του σταθμού Γαλατά και ο ΕΑΜικός μηχανοδηγός Νίκος Αντώνογλου είχε αποσυνδέσει την ατμομηχανή του συρμού και την είχε ρίξει στην θάλασσα. Αργότερα, στις 03/06, ένα τάγμα του 2/36 με αρχηγό τον Κώστα Κοκολιά ανατίναξε μια οδική γέφυρα στα Φραγκουλέικα κοντά στην Κλεισούρα και έκλεισε το στενό της με βράχια. Τέσσερις ημέρες μετά πάλι το τάγμα του Κοκολιά μαζί με τους Θεόδωρο Κούσουλα και Γιάννη Σαπλαούρα κουβάλησαν μια γερμανική νάρκη "τέλερμαν" και ανατίναξαν μια στρατιωτική αμαξοστοιχία στην θέση Τραγάνα. Οι επιχειρήσεις όμως αυτές ήταν αν και επιτυχείς, μικρής κλίμακας. Το Γενικό Στρατηγείο πίεζε για μεγαλύτερης κλίμακας επιχειρήσεις στο Μεσολόγγι και το Αιτωλικό και οι Γερμανοί έχοντας απόλυτη ανάγκη την μοναδική αυτή σιδηροδρομική αρτηρία έλαβαν πρόσθετα μέτρα ασφαλείας που καθιστούσαν τις επιχειρήσεις πολύ πιο δύσκολες.


Η γερμανική διοίκηση του Μεσολογγίου προέβηκε στα παρακάτω μέτρα:

·         Εγκατέστησε στην περιοχή Σταμνά μια διμοιρία Γερμανών και γερμανοτσολιάδων με βαριά όπλα πυρός και ασύρματο
·         Αύξησαν την φρουρά του διερχόμενου στρατιωτικού τραίνου σε 24 άνδρες από 15
·         Τοποθέτησαν μπροστά από την ατμομηχανή μια κλούβα με κρατούμενους πατριώτες από τις φυλακές του Μεσολογγίου και του Αγρινίου. Η κλούβα αυτή είχε στην μέση της μιά νάρκη που μπορούσαν να την ανατινάξουν από το τρένο οι σκοποί.
·         Τέλος, έβαλαν στο δεύτερο βαγόνι μετά την κλούβα, αμμόσακους και φρουρά από ντόπιους χωροφύλακες. 

Η διοίκηση του 2/36 βλέποντας τα νέα μέτρα των Γερμανών και την κλούβα διέκοψαν αμέσως κάθε επιθετική δραστηριότητα και έστειλαν αναφορά στην διοίκηση του 36ου Συντάγματος ΕΛΑΣ Τριχωνίας. Σε δύο με τρεις ημέρες το 2/36 λαμβάνει διαταγή να μελετήσει καλά και να οργανώσει επιχείρηση σαμποτάζ στον σταθμό του Αιτωλικού. Η εντολή αναφέρει ότι την ανατίναξη θα κάνει Άγγλος σαμποτέρ και ότι πρόσθετα μέτρα πρέπει να ληφθούν για να μην πάθει τίποτα κανένας από τους πατριώτες στην κλούβα. Την νύχτα της 11ης Ιουνίου ανιχνευτές του 2/36 κατεβαίνουν στην περιοχή του σταθμού του Αιτωλικού για να κάνουν αναγνώριση χώρου. Εκεί εντοπίζουν πολλές δυσκολίες στην διενέργεια μιας τέτοιας επιχείρησης

·          Στον σταθμό του Αιτωλικού οι Γερμανοί διατηρούν εκτός του σταθμάρχη και του μόνιμου προσωπικού, συνεργείο επισκευής γραμμών με αρχιεργάτη και όλα τα ανάλογα εργαλεία αλλά και μικρό φαρμακείο.
·         Το έδαφος κοντά στον σταθμό εκτός του ότι είναι πεδινό διαθέτη και μερικά ημιτελή κτίσματα που άνετα μπορούν να τα αξιοποιήσουν στην μάχη οι Γερμανοί.
·         Το ίδιο το δρομολόγιο του τρένου περνά από περιοχή δύσβατη και τελείως ακάλυπτη.
·         Σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από τον σταθμό του Αιτωλικού σταθμεύουν μεγάλες δυνάμεις Γερμανών, μια πυροβολαρχία σταθμεύει στο λιμάνι του Μεσολογγίου με επάκτια πυροβόλα, μια ακόμα στην περιοχή Ταμπουράκι(Ταμπράκι) και στους στρατώνες του Αγίου Αθανασίου υπάρχει μια ομάδα μηχανοκίνητων, ένας σχηματισμός με άλογα Ιταλών και ένα τάγμα μουσουλμάνων φασιστών από το Τουρκμενιστάν.

Οι πληροφορίες αυτές μεταφέρονται άρτια στην διοίκηση του 2/36 και σε μερικές ημέρες καταστρώνεται ένα πλήρες και αναλυτικότατο σχέδιο επίθεσης. Το σχέδιο περιλαμβάνει κατόπιν εντολής τα παρακάτω:

·         Απόλυτη μυστικότητα από τους αντάρτες λόγω εντοπιότητας τους.
·         Κυκλοφορία προκηρύξεων για να ενημερωθεί ο απλός κόσμο και να μην ταξιδεύει με το τρένο.
·         Ανατίναξη τις γραμμής στην γέφυρα Φοινικιάς σε απόσταση περίπου 1000 μέτρων από τον σταθμό.
·         Ναρκοθέτηση του δρόμου Αιτωλικού-Φοινικιάς και τοποθέτηση πλαγιοφυλακής που θα δράση άμεσα ενάντια σε οποιαδήποτε δύναμη οι εχθροί αντιπαραβάλλουν.
·         Η κεντρική δύναμη του ΕΛΑΣ να χτυπήσει με κατεύθυνση τον Βορρά οπότε να αποκοπεί τυχόν αντίσταση Γερμανών από το τρένο.
·         Ολόκληρη η επιχείρηση μαζί με την λαφυραγώγηση να μην ξεπεράσει τα 15 λεπτά
Το σχέδιο επίθεσης περιλάμβανε και ειδική ρύθμιση του προβλήματος της κλούβας όπως θα δούμε παρακάτω και εστάλη στην διοίκηση του 36ου Συντάγματος μαζί με αναφορά για τα υλικά και τα εφόδια που θα χρειαστούν. Σε 3 ημέρες η έγκριση φθάνει στο 2/36 με τα παρακάτω σχόλια: « Ο χρόνος δουλεύει σε βάρος σας, το παλιόσκυλο το κοιτάνε όταν το κυνηγούν όχι όταν κυνηγάει».


Έτσι στις 21/06 το βράδυ το πρώτο τάγμα του 2/36 ετοιμάζεται για την επίθεση, οι ΕΠΟΝίτες αντικαθίστανται με παλαίμαχους του αλβανικού και σύντομα στην έδρα του τάγματος φθάνει ο καπετάν Λευτέρης του 36ου με δύο μουλάρια εκρηκτικά και χειροβομβίδες και τους Άγγλους σαμποτέρ Τόμσον και Έβερτ. «Δώρο» για την επιχείρηση από το 36ο Σύνταγμα είναι και ένα βαρύ μυδράλιο με χειριστή έναν αντάρτη του 36ου. Όλοι μαζί ξεκινούν και με την άφιξη τους στον σταθμό του Αιτωλικού εκκενώνουν τον χώρο από περαστικούς και χωριάτες. Κρατιούνται μόνο ο κλειδούχος Μανώλης Σαββόπουλος και ο σταθμάρχης Βασίλης Αρτίκος που επιθυμούν να βοηθήσουν την επιχείρηση.
Οι Άγγλοι τοποθετούν τα εκρηκτικά και συμφωνούν να τα πυροδοτήσουν μόνο μόλις περάσει η κλούβα. Ο ομαδάρχης Μανώλης Λεμονής και ο Μιχάλης Γιαννάτος τοποθετούνται με την ομάδα τους μέσα στο καφενείο του Σίμου που ήταν κοντά στην γωνία του δημόσιου δρόμου Αγρινίου-Αιτωλικού. Ο δεκανέας Σπύρος Κλαμπανιστής τοποθετείται στα ημιτελή κτίσματα κοντά στην γραμμή ενώ ο Γιάννης Συμήρης τοποθετέιται βόρεια του σημείου που θα εκτροχιάζονταν ο συρμός. Η υπόλοιπη δύναμη τοποθετείται σε 30-40 μέτρα από την γραμμή. Στο μεταξύ η ομάδα καταστροφών του Ζώη Καραμανόπουλου φεύγει για την ανατίναξη στην γέφυρα της Φοινικιάς που θα λειτουργήσει σαν αντιπερισπασμός. Το μυδράλιο παίρνει και αυτό την θέση του κοντά στην γραμμή.

Μετά από λίγες ώρες η αμαξοστοιχία φθάνει. Αποτελείται από την κλούβα, το βαγόνι με την φρουρά της χωροφυλακής, την μηχανή, ένα επιβατικό βαγόνι γεμάτο Γερμανούς, ένα ακόμα επιβατικό βαγόνι και δύο εμπορικά. Το τελευταίο βαγόνι είναι και αυτό γεμάτο σακιά και φέρει ένα μυδράλιο. Το τρένο σφυρίζει και κόβει ταχύτητα μην έχοντας καταλάβει την ενέδρα. Η κλούβα περνά πρώτη τα εκρηκτικά και αμέσως μετά μια έκρηξη ταράζει την νύχτα. Το τρένο τινάζεται σαν φίδι και εκτροχιάζεται στον Βορρά. Οι αντάρτες εφορμούν ενώ η ομάδα του Λεμονή και του Γιαννάτου επιχειρεί να αδειάσει με κόφτες την κλούβα. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου οι αντάρτες έχουν πάρει θέσεις πάνω και μέσα στο πεσμένο τρένο ενώ όσοι Γερμανοί γλίτωσαν της έκρηξης ταμπουρώνονται στο ανάχωμα που έχει δημιουργηθεί. Η θέση του είναι δεινή καθώς το μυδράλιο τους θερίζει. Ο αυστριακός διοικητής τους επιχειρεί να ανέβει σε μια διπλανή δεξαμενή για να εποπτεύσει καλύτερα την κατάσταση, μια ριπή αυτόματου του αποκόπτει το χέρι και εκείνος γκρεμίζεται σπάζοντας τα πόδια του. Σε λίγα λεπτά η μάχη έχει τελειώσει όχι όμως χωρίς απώλειες.

Η επιχείρηση διήρκησε μόλις 14 λεπτά και αμέσως μετά οι αντάρτες αποτραβήχτηκαν ξανά στις βάσεις τους. Οι Γερμανοί έκαναν καιρό να αποκαταστήσουν την βλάβη του δικτύου και επειδή πίστεψαν ότι οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ ήταν τεράστιες απέφυγαν και τα αντίποινα.

Απώλειες Γερμανών

·         30 Γερμανοί οπλίτες
·         1 Γερμανός αξιωματικός
·         3 Γερμανοί αιχμάλωτοι

Απώλειες ΕΛΑΣ

·         Νίκος Έξαρχος
·         Μανώλης Λεμονής
·         Σταύρος Ζενεμπής
·         Γιάννης Συμήρης
·         Μάρκος Μάρκου
·         Βασίλης Κρανιώτης
·         Άγγελος Δαραμούσκας
·         Ο Ιταλός οπλοπολυβολητής Βιτόριο (Αντιφασίστας)

Πολίτες

·         Γεράσιμος Μαρούδας, ιερέας
·         Γιώργος Σκούφης , σιδηροδρομικός
·         Θεοφάνης Δημαράς, τριατατικός
·         Γιώργος Καρφίτσας, αγρότης
·         Αρσινόη Λύτρα, οικοκυρά


Λάφυρα

·         20 μάουζερ αυτόματα
·         6 αυτόματα τόμσον
·         Ένα μυδράλιο με πολλά πυρομαχικά
·         6 πιστόλια παραμπέλ
·         Μια βαλίτσα με χειρουργικά εργαλεία και φαρμακευτικό υλικό.

το δημοσίευμα είναι βασισμένο στα απομνημονεύματα του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΣΤΑ διοικητή 2/36 τάγματος ΕΛΑΣ Μεσολογγίου 
αναδημοσίευση από ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

«Αυτοί ή εμείς;»


16 Ιούνη 1945. Σαν σήμερα, πριν από 66 χρόνια, ο κομμουνιστής, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο πρωτοπόρος αγωνιστής στην πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού, για μια Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη, της λαοκρατίας και όχι της πλουτοκρατίας, για την Ελλάδα της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, θα φύγει από τη ζωή.
Ο Αρης ήταν κομμουνιστής, ήταν γέννημα - θρέμμα του ΚΚΕ.
Ετσι γεννήθηκε ο Κλάρας, ως Αρης Βελουχιώτης. Κι έτσι πέθανε. Ως παιδί του ΚΚΕ. Γι' αυτό συνεχίζει να συνεγείρει το νου και τις καρδιές των ανθρώπων.
***
Στις 29 Οκτώβρη του 1944, στην απελευθερωμένη Λαμία, ο Αρης εκφωνεί εκ μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ την ιστορική του ομιλία.
Παρουσιάζει την πολιτική του ΚΚΕ και του ΕΑΜ και, ανάμεσα στα άλλα, λέει:
*
«Θα δώσουμε στο λαό τα οικονομικά μέσα για να μπορεί να μη σκορπάει την οικογένειά του στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Μας κατηγορούν ότι θέμε να καταργήσουμε τα σύνορα και να διαλύσουμε το κράτος. Μα το κράτος εμείς το φτιάχνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξε, μια που αυτοί οι ίδιοι το είχανε διαλύσει.
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
Οταν έξαφνα στα 1929-'31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης που μάστιζε τότε τη χώρα μας, να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Αγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Ελληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν.
Να, λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Αυτοί, λοιπόν, οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των συνόρων και τη διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη ευκαιρία(...).
Με αυτά τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευσή του».

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ Σ' ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.

Με σύνθημα «Τώρα πρέπει να παρέμβει ο λαός. Με την πάλη του, την οργάνωσή του, με εκλογές», η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ καλεί σήμερα, στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια, όπου θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα
Τώρα είναι η ώρα να δείξει ο λαός τη δύναμή του! Με το ΚΚΕ να βγει οργανωμένα στο προσκήνιο, να γίνει πρωταγωνιστής στις εξελίξεις


Συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα διοργανώνει σήμερα Πέμπτη το ΚΚΕ, δίνοντας την απάντησή του «στα παιχνίδια και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης και της ΝΔ, που στόχο έχουν να παγιδεύσουν το λαό και να τον υποτάξουν στη βάρβαρη πολιτική υπέρ του κεφαλαίου», όπως σημειώνει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, σχολιάζοντας το χτεσινό διάγγελμα του Γ. Παπανδρέου. Η συγκέντρωση της ΚΟ Αττικής θα γίνει 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια, όπου θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε νωρίτερα χτες το απόγευμα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει μεταξύ άλλων για το περιεχόμενο των σημερινών συγκεντρώσεων: «Τώρα πρέπει να παρέμβει ο λαός. Με την πάλη του, την οργάνωσή του, με εκλογές. Ο στόχος ΠΑΣΟΚ - ΝΔ είναι να αλυσοδέσουν το λαό με κάθε τρόπο και να τον οδηγήσουν υποταγμένο στο βάραθρο της πτώχευσης, προστατεύοντας τα συμφέροντα και την εξουσία των μονοπωλίων. Καμιά αυταπάτη δεν επιτρέπεται. Κανένας εκφοβισμός δεν πρέπει να περάσει.
Τώρα ο λαός πρέπει να εμπιστευτεί το ΚΚΕ που αποδεδειγμένα του είπε την αλήθεια. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί σε όλα μαζί του, είναι επιτακτική ανάγκη να συμπορευτεί μαζί του για να αποκρούσουμε τα αντιδραστικά σενάρια, τη νέα βάρβαρη επιδρομή.
Καμιά εμπιστοσύνη, κανένας φόβος σε όσα λένε το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας. Αλλάζουν προσωπείο για να παγιδεύσουν το λαό, δεν αλλάζουν δρόμο. Γίνονται πιο επιθετικοί σε βάρος του λαού. Η κρίση στην ευρωζώνη βαθαίνει. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν αντιμετωπίζεται με αυταπάτες και συναίνεση. Τώρα είναι ώρα ευθύνης για το λαό. Να κάνει αποφασιστικό άλμα μπροστά. Να απεγκλωβιστεί πολιτικά και ιδεολογικά από τα κόμματα του συστήματος και της ΕΕ.
Λύση υπάρχει μόνο με οργανωμένο, αποφασισμένο λαό, μαζί με το ΚΚΕ. Ο λαός μπορεί να αποκρούσει τη νέα βάρβαρη επίθεση συσπειρωμένος, παλεύοντας για πραγματικά ριζικές αλλαγές, για ανατροπή της εξουσίας και κυριαρχίας των μονοπωλίων και αποδέσμευση από την ΕΕ. Καμία θυσία για την κρίση, το χρέος, την κερδοφορία της πλουτοκρατίας».

Εκτός από την Αθήνα, συγκεντρώσεις του ΚΚΕ θα γίνουν σήμερα και στις παρακάτω πόλεις:
  • Θεσσαλονίκη, 7.30 μ.μ., Αγαλμα Βενιζέλου, με ομιλητή τον Κ. Αβραμόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
  • Νάουσα, 8 μ.μ., πλατεία Καρατάσου.
  • Βέροια, 7.30 μ.μ., πλατεία Ωρολογίου.
  • Κατερίνη, 8 μ.μ., Συντριβάνι.
  • Κιλκίς, 8 μ.μ., πλατεία Ειρήνης.
  • Σέρρες, 8 μ.μ., πλατεία Κρονίου.
  • Εδεσσα, 8 μ.μ., μικροί καταρράκτες.
  • Γιαννιτσά, 8 μ.μ., πλατεία ΕΠΟΝ.
  • Φλώρινα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Κοζάνη, 8.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Πτολεμαΐδα, 8.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Καστοριά, 7 μ.μ., πρώην Νομαρχία.
  • Γρεβενά, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Αλεξανδρούπολη, 8 μ.μ., δημαρχείο.
  • Ξάνθη, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Κομοτηνή, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Καβάλα, 7.30 μ.μ., μπροστά στα γραφεία του Κόμματος.
  • Λάρισα, 8.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Βόλος, 7 μ.μ., εμπορικό κέντρο (Αντωνοπούλου με Ερμού).
  • Τρίκαλα, 8.30 μ.μ., πλατεία Ρήγα Φεραίου.
  • Καρδίτσα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Πάτρα, 8 μ.μ., πλατεία Γεωργίου.
  • Πύργος, 8 μ.μ., πλατεία ΟΤΕ.
  • Καλαμάτα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Τρίπολη, 8 μ.μ., πλατεία Πέτρινου.
  • Σπάρτη, 8 μ.μ., Πάρκο ΟΤΕ.
  • Ναύπλιο, 8 μ.μ., Εντεκάτη.
  • Κόρινθος, 8 μ.μ., Φλοίσβος.
  • Ζάκυνθος, 8 μ.μ., μπροστά στη Νομαρχία.
  • Κεφαλονιά, 8 μ.μ., Πλ. Καμπάνας (Αργοστόλι).
  • Ηράκλειο, 7.30 μ.μ., Λιοντάρια.
  • Χανιά, 8 μ.μ., Νέα Καταστήματα.
  • Ρέθυμνο, 7 μ.μ., πλατεία τεσσάρων μαρτύρων.
  • Αγ. Νικόλαος, 7 μ.μ., κάτω από τα γραφεία του ΚΚΕ.
  • Γιάννενα, 8 μ.μ., Εργατικό Κέντρο.
  • Αρτα, 8.30 μ.μ., πλατεία Κιλκίς.
  • Πρέβεζα, 8.30 μ.μ., Θεοφάνειο.
  • Αγρίνιο, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Μεσολόγγι, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Ναύπακτος, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Κέρκυρα, 8 μ.μ., πλατεία Σαρόκο.
  • Λευκάδα, 8.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Αλιβέρι, 7.30 μ.μ., πλατεία Πολυτεχνείου.
  • Χαλκίδα, 7 μ.μ., πλατεία Αγοράς.
  • Θήβα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Λιβαδειά, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Λαμία, 7.30 μ.μ., πλατεία Πάρκου.
  • Αμφισσα, 7.30 μ.μ., πλατεία Λαού.
  • Ερμούπολη Σύρου, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
  • Μυτιλήνη, 7 μ.μ., πλατεία Σαπφούς.
  • Λήμνος, 8 μ.μ., λιμάνι Μίρυνας
  • Ρόδος, 8 μ.μ., Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
  • Σάμος, 7.30 μ.μ., πλατεία Πυθαγόρα.
  • Ικαρία, 8.30 μ.μ., Εύδηλος.
  • Κως, 7 μ.μ., πανεξόρμηση από τα γραφεία του ΚΚΕ.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ Τ' ΑH ΣΥΜΙΟΥ ( ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ 11-12-13-14 ΙΟΥΝΙΟΥ)



Μιλτιάδης Μαλακάσης

Ο Τάκη-Πλούμας

Στὰ παιδικά μου χρόνια, ὁ πιὸ μεγάλος
Ἀξάδερφός μου μ' ἔπαιρνε μαζὶ
Στὰ πανηγύρια, ποὺ ἤτανε, παρ' ἄλλος,
Πρῶτος στὴν ὀμορφιὰ καὶ στὴν ὁρμή.

Τί ὡραῖος! τὸν θυμοῦμαι, ἀστροβολοῦσε
Καβάλα στὸ φαρί του, βυσσινιὰ
Φέρμελη χρυσοκέντητη ἐφοροῦσε,
Γιουρντάνια ἀπὸ βενέτικα φλουριά.

Τοῦ Καπετὰν πασᾶ φόραε τὴν πάλα
Καὶ τὸ χαρμπὶ τοῦ Μπότσαρη, καὶ δυό,
Στῆς σέλας τοῦ δεξόζερβα τὴ σπάλα
Πιστόλια ἀπὸ τ' Ἀλῆ τὸ θησαυρό.

Φουστανελίτσα φόραε ζυγιασμένη
Καὶ κάλτσες καὶ τσαρούχια φουντωτά,
Παραγγελιὰ ἀπ' τὰ Γιάννενα φερμένη,
Γαντζούδια πρεβεζάνικα ἀσημιά.

Ἔτσι σιαγμένος κ' ἔχοντας στὸν ὦμο
Τὸ καριοφίλι, χαίτη καὶ λουριὰ
Στὸ χέρι του, ἐλαμπάδιζε τὸ δρόμο,
Χυμώντας ἀπ' τὴν Πύλη τὴν πλατειά.

Κι' ἐγώ, λίγο ξωπίσω του, ὅλο θάμπος,
Στὸ γρήγορο ἀλογάκι μου κι' ἐγώ.
Δυνόμουν νὰ τὸν φτάνω, κι' ἤμουν σάμπως
Νἄχα φτερά, κορμάκι ἀερινό.

Κι' ὡς τρέχαμε, θυμᾶμαι, τὰ κλεισμένα
Στὸ τουνεζὶ φεσάκι του σγουρά,
Σκόρπια τριγύρα, φέγγανε, σὰν ἕνα
Γνεφάκι ἀπ' ἀναμμένη ἀθημωνιά.

Κι' ὡς πύρωνεν ἀκόμα στὴ φευγάλα
Τρικυμισμένος κι' ὅλος μὲς στὸ φῶς,
Χρυσόχυτος μοῦ ἐφάνταζε καβάλα,
Σὰν τὸν Ἄη-Γιώργη, λίγο πιὸ μικρός.

Ὢ τὸ λεβέντη τοῦ Μεσολογγιοῦ μας,
Τὸν ἥλιο τῆς αὐγούλας μου ζωῆς!
Καὶ νὰ μετρῶ καὶ νάναι ὁ Τάκη - Πλούμας
Τριάντα τρία χρόνια μὲς στὴ γῆς...


Στον Αη Συμιό στο Μεσολόγγι - Μέρος 2 by matk8

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ χορήγηση υποκατάστατων στα νοσοκομεία


«Τα ναρκωτικά σκοτώνουν; Ρωτήστε τους επιζήσαντες»...
Στην υλοποίηση προαποφασισμένων μέτρων που αφορούν την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ στα προαύλια νοσοκομείων, προχωρά η κυβέρνηση, κάνοντας ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της πριμοδότησης της υποκατάστασης, που αποτελεί πια τη «ραχοκοκαλιά» της πολιτικής της για το εκρηκτικό πρόβλημα των ναρκωτικών.Το έδαφος γι' αυτές τις αποφάσεις προετοιμάζεται τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία. Τον τελευταίο καιρό, αξιοποιώντας επικοινωνιακά τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η φύση και ο τρόπος λειτουργίας αυτών των προγραμμάτων στο κέντρο της Αθήνας, η κυβέρνηση προχωρά στην εγκατάσταση των μονάδων υποκατάστασης, αρχικά σε 8 νοσοκομεία της Αττικής. Ηδη, βέβαια, έχει προλειανθεί το έδαφος, ώστε οι αντιδράσεις που εύλογα θα υπάρξουν να «βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος». Να περιοριστούν, δηλαδή, σε ατομικίστικες διαμαρτυρίες, λέγοντας «όχι στη δική μου γειτονιά, στη δική μου πόλη, ας πάει παρακάτω», χάνοντας την ...ουσία: Ούτε νόμιμα, ούτε παράνομα ναρκωτικά σε καμιά πόλη της Ελλάδας, εντός και εκτός νοσοκομείων.
Ενώ, αντίθετα, είναι αναγκαίο στο επίκεντρο των αντιδράσεων να βρεθεί ο πυρήνας της εφαρμοζόμενης μέχρι τώρα «αντιναρκωτικής» πολιτικής, που εγκλωβίζει το πρόβλημα μεταξύ κρατικής πρέζας και κρατικής καταστολής. Μιας πολιτικής, που δε θέλει τους νέους να θεραπεύονται, αλλά να διαιωνίζονται στη χρήση και να αποτελούν το εύκολα χειραγωγήσιμο νόμιμο περιθώριο.
Η προπαγάνδα της τελευταίας 20ετίας
Η προπαγανδιστική δουλειά που έχει γίνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει ως ακρογωνιαίο λίθο την ιατρικοποίηση του προβλήματος των ναρκωτικών, δηλαδή να απογυμνωθεί το πρόβλημα από τις κοινωνικές και οικονομικές του αιτίες. Στα αστικά ΜΜΕ, εκδηλώσεις, βιβλία κ.λπ., κυριάρχησαν αντιδραστικά και αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα που έδιναν ιατρικές και βιολογικές «απαντήσεις» στο πρόβλημα.
Ο τοξικοεξαρτημένος βαφτίζεται συστηματικά - με τεράστιες δόσεις «φιλευσπλαχνίας» - ως «άρρωστος» και «ασθενής», ώστε να ακούγεται «λογικό» ότι πρέπει να πάει στο νοσοκομείο, για να πάρει το φάρμακό του! Το 2008 το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής προσεγγίζει το πρόβλημα των ναρκωτικών ως «αυτοπροκαλούμενη χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο» και το ψηφίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. «Αυτοπροκαλούμενη», άρα ευθύνεται ο ίδιος ο χρήστης. «Χρόνια», άρα δεν υπάρχει λόγος για απεξάρτηση, πάρε υποκατάστατα. «Υποτροπιάζουσα», οπότε γιατί να μεριμνήσει το κράτος για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων, γιατί να έχουν δικαίωμα στη δουλειά, αφού ανά πάσα στιγμή θα «ξανακυλήσουν»...
Ετσι, το σύστημα αποενοχοποιείται, απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη και υποχρέωση, το θύμα γίνεται θύτης του εαυτού του και ακούγεται ως «λογική» η συντήρησή του στη ζωή (και αν...).
Ολα αυτά, σε συνδυασμό με τα προγράμματα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ να κυριαρχούν στο γεωγραφικό χάρτη της χώρας, διαρκώς να εξαπλώνονται, να προβάλλονται ως «πρωτοπόρα και εύκολα», έχοντας τη στήριξη των παραπάνω κομμάτων.
Τι είναι η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη...
Το κύριο γνώρισμα των προγραμμάτων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ είναι η χορήγηση οπιοειδών ουσιών, οι οποίες επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση, όπως και τα υπόλοιπα ναρκωτικά. Οι ουσίες που χορηγούνται είναι η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΚΑΝΑ για τις ιδιότητες των παραπάνω νόμιμων ναρκωτικών ουσιών.
Η μεθαδόνη χαρακτηρίζεται από παρόμοια χημική δομή και δράση με τη μορφίνη και η δράση της διαρκεί πολύ περισσότερο από της ηρωίνης. Μία δόση μεθαδόνης διαρκεί για τουλάχιστον 24 ώρες, ενώ μια δόση ηρωίνης για λίγες ώρες. Η βουπρενορφίνη χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο ως υποκατάστατο της ηρωίνης, αλλά και για τη σωματική αποτοξίνωση από τη μεθαδόνη.Η δράση της αρχίζει μετά από 30 περίπου λεπτά και διαρκεί, ανάλογα με τη δόση, έως και τρεις μέρες!Η χρήση κατασταλτικών ουσιών, όπως είναι το αλκοόλ ή τα υπνωτικά χάπια, μαζί με βουπρενορφίνη ή μεθαδόνη μπορεί να οδηγήσει σε υπερδοσολογία (overdose) και να επιφέρει το θάνατο. 
Η πιθανότητα υπερδοσολογίας είναι πολύ μεγάλη για τους εξής λόγους: Η «εξασφαλισμένη» από το κράτος «νόμιμη» δόση του χρήστη δεν τον καλύπτει και αναζητά μαζί με αυτή και τη συμπληρωματική «παράνομη». Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Η περιοχή γύρω από τις μονάδες υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ μετατρέπεται σε πιάτσα διακίνησης που τώρα θα μεταφερθεί μέσα ή γύρω από τα νοσοκομεία.
Δεύτερον, όλα τα υποκατάστατα έχουν δράση μόνο απέναντι στη χρήση ηρωίνης και όχι της πολυτοξικομανίας, της παράλληλης, δηλαδή, χρήσης διαφόρων ουσιών (κοκαΐνης, χασίς, «έκσταση», αλκοόλ, ηρεμιστικών κ.ά.). Ομως σήμερα, πάνω από το 70% των χρηστών κάνει παράλληλη χρήση ουσιών (σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΘΕΑ και του 18 ΑΝΩ) και μόνο αυτό το γεγονός καταρρίπτει τις αντιεπιστημονικές θεωρίες για το λόγο ύπαρξης των προγραμμάτων αυτών. Πόσα υποκατάστατα θα χορηγούνται; Για πόσες ουσίες; Κάθε προσπάθεια αποτοξίνωσης, απεξάρτησης με υποκατάστατο που είναι ενεργό μόνο απέναντι στην ηρωίνη όχι μόνο είναι εξαρχής καταδικασμένη σε αποτυχία, αλλά θέτει και σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Οι διεθνείς έρευνες δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης: Μόνο σε μια δεκαετία (1994 - 2004) στις ΗΠΑ, οι θάνατοι από μεθαδόνη και τα περιστατικά υπερβολικής δόσης από τη συγκεκριμένη ουσία αυξήθηκαν κατά 390%! Στη Δανία σχεδόν οι μισοί θάνατοι από ναρκωτικά (44%) οφείλονται στη μεθαδόνη. Στη Γερμανία σ' ένα χρόνο σημειώθηκαν 350 θάνατοι από βουπρενορφίνη. (Ευρωπαϊκό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά και Εκθέσεις του ΟΗΕ «για την κατάσταση των ναρκωτικών στην Ευρώπη και τη Νορβηγία»).
...και γιατί προωθούνται
Σήμερα τα «στεγνά» προγράμματα της χώρας μας (αυτά στα οποία δε χορηγείται κανένα φάρμακο, που εστιάζουν στην ψυχολογική υποστήριξη του ατόμου και τη δημιουργία ενός άλλου τρόπου ζωής μέσα από συλλογικές διαδικασίες, με κύριο στόχο την πλήρη και οριστική αποχή από ουσίες) έχουν να επιδείξουν αξιοζήλευτα αποτελέσματα. Πάνω από το 70% των χρηστών που ολοκληρώνουν ένα «στεγνό» πρόγραμμα έχουν απεξαρτηθεί (στοιχεία του ΚΕΘΕΑ). Γιατί ο τοξικομανής θεραπεύεται, όσο μεγάλη και αν είναι η αποδόμηση της προσωπικότητας του στον κόσμο των ουσιών. Παρ' όλα αυτά, τα «στεγνά» προγράμματα υποσκελίζονται συστηματικά, «στραγγαλίζονται» οικονομικά και αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε προσωπικό και δομές, ενώ υπάρχουν νομοί της Ελλάδας που δεν έχουν ούτε ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Σε αντίθεση, τα προγράμματα υποκατάστασης - που συνιστούν διαχείριση και συντήρηση του προβλήματος - εξαπλώνονται διαρκώς και από το 1996 που λειτουργούν στη χώρα μας δεν έχουν δοθεί ποτέ στη δημοσιότητα στοιχεία για την ...αποτελεσματικότητά τους! Ηδη, ο ΟΚΑΝΑ μετράει 25 Μονάδες Υποκατάστασης σε όλη την Ελλάδα - είτε ως αυτόνομες μονάδες είτε σε συνεργασία με τις Διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών, τα τοπικά νοσοκομεία και το ΙΚΑ - και στόχος είναι να δημιουργηθούν τουλάχιστον 8 νέες μονάδες σε νοσοκομεία της Αθήνας. Η πριμοδότησή τους συμφωνεί με την πολιτική της ΕΕ, που προσδιορίζει το πρόβλημα ως ιατρικό και καθιστά την υποκατάσταση αιχμή του δόρατος της υποτιθέμενης αντιναρκωτικής πολιτικής της. Η υποκατάσταση κυριαρχεί σε όλα τα κράτη - μέλη της EΕ καλύπτοντας πάνω από τα 2/3 των προγραμμάτων, ενώ τα «στεγνά» προγράμματα καλύπτουν μόλις το 1/3 των θέσεων θεραπείας.
Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις της χώρας προπαγάνδιζαν τα συγκεκριμένα προγράμματα, παρουσιάζοντάς τα ως τις «νέες» εξελίξεις στο χώρο της φαρμακευτικής. Πόσο καινούριες είναι, όταν η φαρμακοβιομηχανία «BAYER» εισάγει στην αγορά το 1898 την ηρωίνη ως υποκατάστατο της μορφίνης και η «HOECSHT» παράγει τη μεθαδόνη στη ναζιστική Γερμανία το 1943 ως υποκατάστατο της ηρωίνης; Είναι φανερό ότι υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα πολυεθνικών, ανοίγοντας το πεδίο για μεγάλες μπίζνες και στο πρόβλημα των ναρκωτικών. «Στρώνουν» και μεγαλώνουν την αγορά για τις φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες μετρούν αμύθητα κέρδη με την αγοραπωλησία νόμιμων ναρκωτικών εξασφαλίζοντας μόνιμους χρήστες.
Ετσι, με χαμηλό κόστος, δημιουργείται ένα νόμιμο περιθώριο, εύκολα και απόλυτα ελεγχόμενο, που η ύπαρξή του θα είναι συνυφασμένη με τη χρήση, και, άρα, ακίνδυνο για το σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο εξουδετερώνονται στρατιές νέων ανθρώπων και συγχρόνως επιχειρείται η αλλοίωση και η άλωση της έννοιας και της ουσίας της απεξάρτησης.
Επιχειρείται να διασφαλιστούν με κάθε τρόπο οι ανάγκες, οι αξίες και οι αρχές ενός συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στη λογική του κέρδους και την εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου, καταστέλλοντας με κάθε τρόπο την ουσιαστική αμφισβήτηση της εξουσίας του. Γιατί τα παιδιά που κερδίζουν τη μάχη με τα ναρκωτικά, είναι ...«ενοχλητικά» παραδείγματα. Επανενεργοποιούνται και συνειδητά αναζητούν το χώρο τους στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι, διεκδικώντας δικαιώματα: Στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή.
Η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων της τοξικοεξάρτησης οδηγεί αναπόφευκτα στην ανατροπή των αιτιών που τα παράγουν και τα αναπαράγουν. Και ουσιαστική αντιμετώπιση πολλών κοινωνικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν κυρίως οι νέοι, είναι η υιοθέτηση ενός άλλου τρόπου ζωής, ο συλλογικός αγώνας, η οργανωμένη αντίσταση...

Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές το ίδιο ! Κάποιοι δεν εξαγοράζονται !


            ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ  ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
   
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι  
Στο πλαίσιο του Καλλικράτη και των συγχωνεύσεων, πέντε υπηρεσίες του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (ΥΠΟΜΕΔΙ) μεταφέρονται στην Περιφέρεια Αττικής.
Η μεταφορά των συγκεκριμένων υπηρεσιών συνοδεύεται και από την υποχρεωτική μετάταξη των εργαζομένων από το Υπουργείο στην Περιφέρεια Αττικής.                                   
Εξέλιξη για την οποία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει τους εργαζόμενους και με σαφήνεια είχαν αντιταχθεί.
Μέχρις εδώ τα πράγματα είναι γενικά γνωστά. Κοιτάξτε όμως να δείτε τι σκέφτηκαν τα κυβερνητικά επιτελεία στο  υπουργείο ΥΠΟΜΕΔΙ και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια για να περάσουν ανώδυνα και με τη λογική του «διαίρει και βασίλευε» τις υποχρεωτικές μετατάξεις.          
Χθες, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας ΠΟΣΕ-ΥΠΕΧΩΔΕ (ΠΑΣΚΕ) σε ρόλο «λαγού» ρώτησε το συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, Θανάση Πατουλιά "αν επιθυμεί να κάνει χρήση της συνδικαλιστικής του ιδιότητας και να μη μεταταχθεί στην Περιφέρεια".
Η απάντηση που εισέπραξε ήταν: "Ασφαλώς και ΟΧΙ!"
Αμέσως μετά, ακολούθησε παρέμβαση διευθυντικού στελέχους στο ΥΠΟΜΕΔΙ, που του είπε: "Ετοιμάζονται οι καταστάσεις των εργαζομένων που θα μεταταχθούν υποχρεωτικά στην Περιφέρεια. Επειδή είσαι συνδικαλιστής αν θες μπορούμε να σε κρατήσουμε εδώ"!
Η απάντηση του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ ήταν άμεση και καθαρή: "Η πρόταση σας αυτή με προσβάλλει ηθικά ως άνθρωπο, ως συνδικαλιστή, είναι εξαγορά και θα το καταγγείλω δημοσίως".
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι συνδικαλιστές δεν είναι απλώς αναπόσπαστο κομμάτι των εργαζομένων. Είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι! Είναι απαράδεκτο να δέχονται την εξαίρεσή τους για οποιοδήποτε πρόβλημα με την επίκληση της συνδικαλιστικής τους ιδιότητας. Η συνδικαλιστική τους ιδιότητα υπάρχει για να ενισχύουν τη θέση τους στην πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων και όχι για να τους διαχωρίζει από τους εργαζόμενους, να τους δίνει προνόμια και βολέματα. Οι συνδικαλιστές οφείλουν τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα στους εργαζόμενους και έχουν χρέος να τους υπηρετούν ανιδιοτελώς.
Η παρέμβαση του διευθυντικού στελέχους, είναι παρέμβαση κυβερνητικού μηχανισμού, είναι καθαρή εξαγορά, ως τέτοια την καταγγέλλουμε και πάντως δεν μας εκπλήσσει. Αυτό όμως που προκαλεί οργή, πολιτική απέχθεια και προσφέρεται για συμπεράσματα είναι ο ρόλος και προσπάθεια υποταγμένων συνδικαλιστών να διευκολύνουν το κυβερνητικό έργο, να εξωθήσουν κι άλλους συνδικαλιστές στην υποταγή και εξαγορά.
Για όλα αυτά τα υποταγμένα κυβερνητικά - εργοδοτικά φερέφωνα ένα έχουμε να πούμε:
Να μη κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια! Δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές το ίδιο!
Υπάρχουν συνδικαλιστές που δε συμβιβάζονται, δεν υποτάσσονται, δεν εξαγοράζονται.
Και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ είναι κάποιοι από αυτούς!                                              


 Αθήνα 9-6-2011    

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Το πραγματικό δίλημμα: Αστική ή εργατική εξουσία


Οποιος βάζει στο ίδιο σακί τα κόμματα που κάνουν ό,τι μπορούν για να πληρώσει την κρίση ο λαός, με το ΚΚΕ που ύψωσε στην Ακρόπολη το πανό «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε», το κόμμα που προειδοποιούσε για τη θύελλα που έρχεται όταν οι περισσότεροι από τους σημερινούς διαδηλωτές ψήφιζαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτός λοιπόν το μόνο που κάνει είναι να αυτοχειριάζεται


Το ΚΚΕ έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, το σύστημα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είναι εδώ και έναν αιώνα ιστορικά ξεπερασμένο. Το αστικό πολιτικό σύστημα αντιστοιχεί στην οικονομική βάση του καπιταλιστικού συστήματος, που τη συγκροτεί η ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής, ανεξάρτητα αν μέρος τους ανήκει στο αστικό κράτος και ένα άλλο στους ιδιώτες καπιταλιστές. Επειδή η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής είναι προϋπόθεση για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και για να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, επειδή, δηλαδή, η ανατροπή των υφιστάμενων σχέσεων παραγωγής προβάλλει ως αδήριτη αντικειμενική ανάγκη, είναι φανερό ότι ως ανάγκη προβάλλει και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας που θα τα πραγματοποιήσει, ανατρέποντας το σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι το υφιστάμενο κοινοβουλευτικό σύστημα πρέπει να αντικατασταθεί από τους θεσμούς που θα γεννήσει η επαναστατική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Η προγραμματική αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό, όπως εμπλουτίστηκε στο 18ο Συνέδριο του Κόμματος, προσδιορίζει ως εξής τους νέους θεσμούς:
«Πυρήνες της εργατικής εξουσίας θα είναι οι παραγωγικές μονάδες, οι τόποι εργασίας, στους οποίους θα ασκείται και ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος της διεύθυνσης. Μέσα από τις παραγωγικές κοινότητες θα εκλέγονται και θα ανακαλούνται (όταν χρειάζεται) οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα όργανα εξουσίας. (...) Με ειδικό τρόπο, αξιοποιώντας τις μαζικές οργανώσεις και τις μονάδες ειδικών υπηρεσιών θα πραγματοποιείται η συμμετοχή των μη εργαζόμενων γυναικών και των συνταξιούχων. (...) Το ανώτατο όργανο εξουσίας είναι εργαζόμενο Σώμα - νομοθετεί και διοικεί ταυτόχρονα. (...) δεν είναι Κοινοβούλιο, οι εκπρόσωποι δεν είναι μόνιμοι, είναι ανακλητοί, δεν ξεκόβονται από την παραγωγή (...) δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο οικονομικό προνόμιο από τη συμμετοχή τους στα όργανα εξουσίας. Από το ανώτατο όργανο ορίζονται η κυβέρνηση, οι επικεφαλής των διαφόρων εκτελεστικής αρμοδιότητας τομέων (υπουργεία, διευθύνσεις, επιτροπές κ.λπ.). (...) Διαμορφώνεται επαναστατικό σύνταγμα και επαναστατική νομοθεσία που αντιστοιχεί στις νέες κοινωνικές σχέσεις - την κοινωνική ιδιοκτησία, τον Κεντρικό Σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο - και υπερασπίζεται την επαναστατική νομιμότητα».
Αυτός είναι ο ανώτερος τύπος δημοκρατίας που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Είναι η δημοκρατία που εφαρμόστηκε στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και που ανατράπηκε σε μια πορεία, από τη στιγμή που άρχισε να εκφυλίζεται σταδιακά η καθοδηγητική δύναμη της κοινωνίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και συνέβη αυτό, επειδή άρχισε να υιοθετεί όλο και περισσότερο τους νόμους της αγοράς, σε βάρος του κεντρικού σχεδιασμού και της εμβάθυνσης και επέκτασης των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής.
Ομως αυτό δε σημαίνει ότι η σοσιαλιστική δημοκρατία απέτυχε. Το πισωγύρισμα που ήρθε με την αντεπανάσταση του 1989 - 1991 είναι προσωρινό και τα διδάγματα που έχει βγάλει το ΚΚΕ πλούσια, για να μη γνωρίσει επιστροφή η νέα επαναστατική έφοδος.
Η υπάρχουσα κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι τύποις δημοκρατία και υποκριτική. Ο λαός οδηγείται κάθε τέσσερα χρόνια στις κάλπες απλώς και μόνο για να επικυρώσει η μεγάλη πλειοψηφία του αποφάσεις που έχουν παρθεί και η νέα βουλή καλείται να υλοποιήσει. Οδηγείται στην κάλπη κάθε τέσσερα χρόνια όντας ιδεολογικά χειραγωγημένος και διαρκώς υπό το κράτος εκβιασμών, μεθόδων πολιτικής τρομοκρατίας, εξαπάτησης, εξαγοράς συνειδήσεων, διαπαιδαγωγημένος από τα γεννοφάσκια του να βλέπει την επιφάνεια των πραγμάτων και κυρίως να θεωρεί φυσικό και αιώνιο το καθεστώς της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Αυτή η παρωδία ονομάζεται γιορτή της δημοκρατίας. Ποιας δημοκρατίας; Της δημοκρατίας που καταργεί κάθε δικαίωμα (στην εργασία, στη μόρφωση, στην αξιοπρεπή ζωή, στην υγεία, στην ασφάλεια των γηρατειών, στο καθαρό περιβάλλον). Της δημοκρατίας που βγάζει όλες τις απεργίες παράνομες, που διασύρει κάθε ταξική συλλογική διαμαρτυρία, της δημοκρατίας που στήνει «αγροτοδικεία», «μαθητοδικεία». Της δημοκρατίας όπου η Δικαιοσύνη συστρατεύεται με την εργοδοσία στον απηνή διωγμό της συνδικαλιστικής δράσης. Της δημοκρατίας που θέλει να σέρνεται ο εργάτης στα τέσσερα.
Το αστικό κοινοβούλιο έχει εξαιρετικά φθαρεί στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης. Η ανάμειξη βουλευτών και υπουργών σε διαφόρων ειδών σκάνδαλα, η πλατιά λαϊκή διαπίστωση ότι οι λεγόμενοι εκπρόσωποι του λαού παίζουν παιχνίδια πίσω από τις πλάτες του, καθώς και η σαπίλα της εξαγοράς και της κερδοσκοπίας που κυριαρχεί σε πλήθος κρατικών υπηρεσιών, δικαιολογημένα επισύρουν τη λαϊκή αγανάκτηση. Από την άλλη, η εξήγηση της καπιταλιστικής κρίσης όχι ως τέτοιας, αλλά ως αποτέλεσμα μη πραγματικών αιτιών (μίζες, καταχρήσεις κ.ά.) οδηγεί στη διαμόρφωση απόψεων μιας ηθικιστικής απόρριψης του κοινοβουλίου, που εκφράζεται με το σύνθημα «έξω οι κλέφτες», συμπαρασύροντας κλέφτες και μη κλέφτες, αστούς πολιτικούς και τους αντίθετους με την αστική πολιτική.
Πρόκειται για την αβαθή και λαϊκιστική αυθόρμητη άποψη, που αδυνατεί να δει τα δεινά του λαού στα κέρδη και στη δράση των μονοπωλίων, στη λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Πρόκειται ακόμα για την άποψη που δουλεύεται από δυνάμεις του συστήματος, που βλέπουν την καλύτερη εξυπηρέτησή του ακόμα και μέσα από την κατάργηση του κοινοβουλίου. Γνωρίζουν ότι το κεφάλαιο εξυπηρετείται άλλοτε με το κοινοβούλιο και άλλοτε δίχως αυτό. Φυσικά, με αυτά τα συνθήματα και γι' αυτό το στόχο μπορεί να συμπαρασύρουν και εργαζόμενους που αντιδρούν αυθόρμητα, δίχως να έχουν αντιληφθεί στοιχειωδώς την πραγματικότητα.
Από την άλλη, υπάρχουν και εκείνοι που με το σύνθημα «έξω οι κλέφτες» θεωρούν ότι στη θέση των κλεφτών πρέπει να έρθουν οι τίμιοι, για να ορθοποδήσει και ο λαός. Πρόκειται για αυταπάτες, αφού δεν έχουν αντιληφθεί ότι και ο πιο τίμιος ηθικά αστός πολιτικός εφαρμόζει την αντιλαϊκή πολιτική, είτε ανήκει σε κάποιο από τα αστικά κόμματα είτε εμφανίζεται ως ανεξάρτητος. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι υπερασπιστής μιας ιδεολογίας και πολιτικής, της αστικής, άρα και υπερασπιστής του κεφαλαίου που μπορεί να υπάρχει μόνο αυξάνοντας διαρκώς τα κέρδη του μέσω της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, μέσω της καταλήστευσης για τα συμφέροντά του, του παραγωγικού πλούτου της χώρας.
Σειρά αστών πολιτικών, αξιοποιώντας αυθόρμητες ή και προβοκατόρικες αντιδράσεις κάποιων ομάδων, βάζουν στο ίδιο τσουβάλι την εργατική ταξική δράση και την πάλη του ΚΚΕ, με στόχο να τις συκοφαντήσουν και να τρομοκρατήσουν γενικά το λαό, ώστε να μη σηκώσει κεφάλι κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Φοβούνται το συνειδητό, οργανωμένο κίνημα και παίρνουν τα μέτρα τους για να μην κυριαρχήσει. Προβάλλουν λοιπόν την ανάγκη υπεράσπισης της δημοκρατίας!...
Οι φωνές περί δημοκρατίας υψώνονται κάθε φορά που αποδοκιμάζονται υπουργοί και βουλευτές των αστικών κομμάτων. Επιπλέον, αξιοποιούνται ρηχές διαμαρτυρίες και γιαουρτώματα, προκειμένου να συκοφαντηθεί το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και οι άλλες ταξικές οργανώσεις που θέτουν ως στόχο να κατακτήσει την εξουσία άλλη τάξη, η εργατική και όχι να αλλάξει ο χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Από αυτήν την άποψη, το σύνθημα συγκεντρωμένων στο Σύνταγμα και αλλού «μακριά από όλα τα κόμματα» είναι επιζήμιο και καθόλου ανεξάρτητο, είτε έτσι το αντιλαμβάνονται οι διαδηλωτές είτε όχι. Είναι επιζήμιο και για τους ίδιους, γιατί καλεί σε απόρριψη και σε άλλο δρόμο από εκείνον που προτείνει το ΚΚΕ, από την πολιτική που χτυπάει το κακό στη ρίζα του και δίνει απάντηση στο πώς θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα για τα οποία οι ίδιοι οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται δικαιολογημένα.
Οποιος βάζει στο ίδιο σακί τα κόμματα που κάνουν ό,τι μπορούν για να πληρώσει την κρίση ο λαός, με το ΚΚΕ που ύψωσε στην Ακρόπολη το πανό «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε», το κόμμα που προειδοποιούσε για τη θύελλα που έρχεται, όταν οι περισσότεροι από τους σημερινούς διαδηλωτές ψήφιζαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αυτός λοιπόν το μόνο που κάνει είναι να αυτοχειριάζεται.
Νόμιμο για το λαό είναι εκείνο που αντιστοιχεί στο πραγματικό του συμφέρον και όχι οι νόμοι που ψηφίζουν τα κόμματα του κεφαλαίου. Η Ιστορία δεν τελειώνει στον καπιταλισμό. Η αστική εξουσία εγκαθιδρύθηκε μέσα από μεγάλες επαναστάσεις, στις οποίες κυριαρχούσε το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο της νέας ανερχόμενης τάξης». Τότε και από τότε κάθε λαϊκή δράση διεκδίκησης με κάποια νομιμότητα συγκρουόταν, κάποια νομιμότητα ανέτρεπε. Αλλά αυτή η πάλη και σύγκρουση έφερνε μπροστά τον κόσμο. Η εποχή των αστικών επαναστάσεων, κατά την οποία η αστική τάξη εκπλήρωσε την ιστορική της αποστολή, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το μέλλον έχει στα χέρια της η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου.
Το πραγματικό δίλημμα για το λαό δεν είναι λοιπόν αστικός κοινοβουλευτισμός ή κατάργησή του από ακραίες αστικές δυνάμεις. Το πραγματικό δίλημμα για το λαό είναι η ανατροπή της αστικής εξουσίας και η εγκαθίδρυση της εργατικής (λαϊκής) εξουσίας.


Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Μιλτιάδης Μαλακάσης - Το Δάσος

Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ.

Μια αυγινή, το κούρσεψαν
ανίδρωτοι λοτόμοι,
κι εκεί είναι τώρα δρόμοι
διαβάτη αποσπερνέ.

Το τρίσβαθο αναστέναγμα
που άγγιζε την καρδιά σου
κι έσπαε τα γόνατά σου
δε θα το ακούσεις πια,

το πήρανε στα διάπλατα
περίτρομα φτερά τους
και τό 'καμαν λαλιά τους
τα νύχτια τα πουλιά.

Το σιγαλό τραγούδισμα
που σ' έσερνε διαβάτη
σε μαγικό παλάτι
δίχως ελπίδα αυγής,

το πήρανε - για κοίταξε -
στερνή ανατριχίλα
τα πεθαμένα φύλλα
που απόμειναν στη γης.

Κι η άρπα με τον ήχο της
που σε γλυκομεθούσε
μα κρύφια σου χτυπούσε
θανάτου μουσική,

χάθηκε με την άγγιχτη
που την κρατούσε κόρη,
στα πέλαγα, στα όρη,
να μην ξανακουστεί.

Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ,

γεννήκαν νεκροκρέβατα
τα άγρια δεντρά του τώρα
και θα το βρεις στη χώρα
διαβάτη αποσπερνέ.



Και τα δάση βορά στο κεφάλαιο!

Το ξύλο που παράγεται από τα ελληνικά δάση θα μπορούσε να αξιοποιείται στο μέγιστο βαθμό, σύμφωνα με τους επιστημονικούς κανόνες και όχι με τους νόμους της αγοράς, η λειτουργία των οποίων άλλοτε αφήνει το ξύλο να σαπίζει στο δάσος κι άλλοτε, όπως τώρα, να αποτελεί διέξοδο στην κερδοφορία των διαφόρων εμπορικών ομίλων
Σε εξέλιξη βρίσκεται η επιχείρηση κερδοφόρα διέξοδος στα συσσωρευμένα κέρδη του κεφαλαίου. Σειρά έχει η δημόσια δασική περιουσία. Αφού για δεκαετίες η παραγωγικότητα και η παραγωγή των δασικών οικοσυστημάτων αφέθηκε στην τύχη της, επειδή οι επιχειρηματικοί όμιλοι αντλούσαν φτηνότερη πρώτη ύλη (βιομηχανικό ξύλο) από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες (Βουλγαρία κλπ.), ήρθε η σειρά των ντόπιων «προθύμων» καπιταλιστών και συνεργαζόμενων ΜΚΟ (WWF). Ετσι η πολιτική έντασης της εμπορευματοποίησης και εξυπηρέτησης της παραπέρα εισόδου του κεφαλαίου στις δημόσιες δασικές εκτάσεις και τα παραγωγικά δάση της χώρας Δάση καλά κρατεί.

Σε αυτήν την κατεύθυνση επιστρατεύονται στο πλάι της κυβέρνησης και της πράσινης καπιταλιστικής οικονομίας.

Ετσι λοιπόν το WWF Ηellas στο πλαίσιο του προγράμματος «Το Μέλλον των Δασών», το οποίο υλοποιείται «με την ευγενική υποστήριξη των Ιδρυμάτων Ι.Σ. Λάτση, Α.Γ. Λεβέντη και Μποδοσάκη, καθώς και υποστηρικτών της οργάνωσης», σύμφωνα με την ιστοσελίδα του WWF, σε συνεργασία με το Υπ. Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) διοργάνωσαν πρόσφατα (16/5) ημερίδα με θέμα: «Ελληνική Δασοπονία: ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την Ελληνική Οικονομία».

Αξιοθαύμαστη η ευρηματικότητά τους! Ο «φτωχός συγγενής» των παραγωγικών δραστηριοτήτων στην ελληνική ύπαιθρο, η επί δεκαετίες συνειδητά παραμελημένη δασοπονία, αναγορεύεται σε πλεονέκτημα για την ελληνική οικονομία!
Στη συνάντηση έγιναν εισηγήσεις με ένα βασικό χαρακτηριστικό. Τη γενική καταγγελία για τις σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κατηγοριών, για τη σταθερά μειούμενη διάθεση πόρων στον τομέα των δασών, για την ανεπαρκή προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από τις πυρκαγιές και όχι μόνο, για τη μη ικανοποιητική αξιοποίηση των αγαθών που παρέχουν τα ελληνικά δάση, για την ανυπαρξία δασικού κτηματολογίου, για τις αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου κλπ.
Βασικός εισηγητής ήταν εκπρόσωπος της ξυλοβιομηχανίας «Alfawood - SHELMAN», ο οποίος, μπροστά στο πρόβλημα της αδυναμίας της Δασικής Υπηρεσίας να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε (ως αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής που διαχρονικά την υποβαθμίζει), ζήτησε να ανατεθεί στους ιδιώτες να αναλάβουν να κάνουν τις απαραίτητες μελέτες με αντάλλαγμα την απόληψη των ξυλωδών προϊόντων των ελληνικών δασών! Αφού διαπίστωσε (και σωστά) ο εισηγητής ότι στην Ελλάδα «... η υφιστάμενη κατάσταση διαχείρισης δασών, όπως έχει διαμορφωθεί από το υπάρχον νομικό πλαίσιο και από τις πρακτικές που εφαρμόζονται, καθώς και από τις αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, είναι μη αποδεκτή σε περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο», προχωρά σε προτάσεις του τύπου Σύμπραξης Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), όπου «την διεκπεραίωση και εφαρμογή των διαχειριστικών μελετών των δασών θα πρέπει να αναλάβουν οι ιδιώτες» και ότι «οι απολαβές του ιδιώτη θα είναι η αξιοποίηση του ξύλου»!

Τι σκόπιμα «ξεχνάει» η «Alfawood - SHELMAN» και οι συνεταίροι της, ότι:

  • Οι κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη δεν οφείλονται πουθενά αλλού παρά στη δράση των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου παγκόσμια, που στο όνομα της κερδοφορίας του καταστρέφει δάση, εκπέμπει ρύπους χωρίς χρήση φίλτρων, υπερεκμεταλλεύεται τον χερσαίο, ορυκτό και θαλάσσιο πλούτο, διαθέτει τα απόβλητά του ανεπεξέργαστα στο φυσικό περιβάλλον κλπ.
  • Το υπάρχον νομικό πλαίσιο και οι πρακτικές που εφαρμόζονται είναι αυτές ακριβώς που παραχωρούν εκτάσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις για κατασκευή αιολικών πάρκων μέσα σε δάση, δεν αποτρέπουν (άρα επιτρέπουν) τις καταπατήσεις δημόσιων δασικών εκτάσεων και την αλλαγή του χαρακτήρα τους, δεν προστατεύουν επαρκώς από τις πυρκαγιές, διαθέτουν τα απαράμιλλου κάλλους στοιχεία του ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος σε φορείς διαχείρισης να τα «αξιοποιήσουν» σε συνεργασία με ΟΤΑ και ιδιωτικούς φορείς.

Το ξύλο που παράγεται και από τα ελληνικά δάση θα μπορούσε να αξιοποιείται στο μέγιστο βαθμό, σύμφωνα με τους επιστημονικούς κανόνες και όχι με τους νόμους της αγοράς, η λειτουργία των οποίων άλλοτε αφήνει το ξύλο να σαπίζει στο δάσος κι άλλοτε όπως τώρα να αποτελεί διέξοδο στην κερδοφορία των ομίλων. Η ξυλεία αυτή, όταν οι ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα επέβαλαν, αξιοποιούνταν πολύ πιο συστηματικά, χωρίς υποβάθμιση των δασών. Μια σειρά από αίτια όμως, που όλα έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση των μεγαλοβιομηχάνων και με την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση. Οι ίδιοι «ιδιώτες» που κόπτονται για την παραγωγή των ελληνικών δασών, ήταν οι πρώτοι που μετά το '90 αναζήτησαν τις πρώτες ύλες τους στα δάση των γειτονικών πρώην σοσιαλιστικών χωρών μετά τις ανατροπές.

Τι συνέβη άραγε;
Ξαφνικά αυξήθηκε η εσωτερική παραγωγή στις χώρες αυτές ή μήπως εκτός από τις χαμηλές τιμές «χαλάρωσαν» υπερβολικά έως εντελώς εκεί οι οικολογικές αρχές διαχείρισης των δασών, μόλις δηλαδή τα δάση πέρασαν σε διαχείριση ή συνεκμετάλλευση με τους ιδιώτες;
Και γιατί τώρα οι ξυλοβιομήχανοι «ξαναθυμήθηκαν» την παραγωγή των ελληνικών δασών και τους έπιασαν οι οικολογικές ευαισθησίες;
Γιατί ακριβώς τα εκεί αποθέματα εξαντλούνται. Δεν είναι τυχαίες, για παράδειγμα, οι τακτικές πλημμύρες των τελευταίων ετών στον Εβρο, που μάλλον συνδέονται και με την αποδάσωση της γειτονικής Βουλγαρίας.
Είναι απόλυτα λογικό το κεφάλαιο για το κέρδος του να αναζητά όσο μπορεί πιο φθηνή πρώτη ύλη, αλλά δεν μπορεί να εμφανίζεται ως σωτήρας του δασικού πλούτου και οικολόγος, αυτός που στο όνομα της κερδοφορίας του δε διστάζει μπροστά σε τίποτε, όπως αποδεικνύεται από όλες τις περιοχές που πέρασε!
Κοντά σε αυτούς το ελληνικό τμήμα του WWF βάζει πλάτη στις ιδιωτικοποιήσεις, φιλοδοξώντας να πάρει κάποιο μερίδιο από τη λεία για τις υπηρεσίες που παρέχει!
Οι εκπρόσωποι του ΥΠΕΚΑ και της Δασικής Υπηρεσίας που παραβρέθηκαν στην ημερίδα δήλωσαν πρόθυμοι να «εξετάσουν τις προτάσεις που κατατέθηκαν και στα πλαίσια της αναμόρφωσης του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου να τις εντάξουν εκεί»!

Η κυβερνητική πολιτική στον τομέα των δασών υλοποιεί ολοταχώς την ιδιωτικοποίησή τους, ξεπουλώντας είτε την ίδια τη δημόσια γη είτε το περιεχόμενό της μέσω:

  • Της απόδοσης δασικών εκτάσεων για τις ΑΠΕ (αιολικά πάρκα κλπ.).
  • Του Δασοτουρισμού (Φορείς Διαχείρισης Δρυμών, εθνικών Πάρκων κλπ. σε συνεργασία με τους ιδιώτες επενδυτές).
  • Της αλλαγής χρήσης των δασικών εκτάσεων (αναγνώριση καταπατήσεων κλπ.).
  • Της Ξυλοπονίας (ΣΔΙΤ για την καλύτερη «αξιοποίηση» - εκμετάλλευση της παραγόμενης ξυλείας).
  • Της αναμόρφωσης και «Κωδικοποίησης» της δασικής νομοθεσίας, που όπως όλα συνηγορούν δεν θα έρθει να λύσει προβλήματα στα δασικά οικοσυστήματα, αλλά σε αυτούς που τα εκμεταλλεύονται ή θέλουν να τα εκμεταλλευτούν ληστρικά.

Τα δάση όμως δεν μπορεί να ανήκουν σε κανένα, είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Προϋπόθεση ωστόσο για την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείρισή τους προς όφελος των λαϊκών αναγκών είναι ο κεντρικός σχεδιασμός και η λαϊκή οικονομία που θα υλοποιείται από τη λαϊκή εξουσία, προστατεύοντας το περιβάλλον και εξασφαλίζοντας λαϊκή ευημερία.


ΥΛΩΡΟΣ*
*Υλωρός είναι αυτός που γνωρίζει και προστατεύει τα δάση