Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Η άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ


ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Αποσπάσματα από την παρουσίαση που έκανε ο Στέφανος Λουκάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Σύγχρονη Εποχή»






Μια θαυμάσια έκδοση για μια πράγματι άγνωστη ιστορία σε πολλούς και ιδιαίτερα στους νέους, που ξεκινά με τον αμερικάνικο εμφύλιο τον Απρίλη 1861 και φτάνει στην περίοδο του Μακαρθισμού, αρχές της δεκαετίας του 1950. Είναι μια ιστορία πολύπλευρα ενδιαφέρουσα και διδακτική, με συμπεράσματα και προεκτάσεις και για τις σύγχρονες συνθήκες.
Οπως τώρα π.χ., με αφορμή μια ακόμη ρατσιστική δολοφονία, του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολις της Μινεσότα από αστυνομικό, που ξέσπασαν μεγάλες κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ. Και μάλιστα σε τέτοια έκταση και ένταση που κανείς δεν φανταζόταν πριν το ρατσιστικό αυτό έγκλημα.

Η εγκληματική ρατσιστική βία έχει τεράστιο βάθος στο παρελθόν των ΗΠΑ. Η αντιμετώπισή της, κρίσιμο ζήτημα για την ενότητα των εργατών ενάντια στους καπιταλιστές, διαπερνά όλη την ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ. Υπήρξε έντονη διαπάλη μέσα στο εργατικό κίνημα για τη συμμετοχή των Αφροαμερικανών στα συνδικάτα. Η συμμετοχή των Αφοραμερικανών στα συνδικάτα κατακτήθηκε, αλλά ο ρατσισμός συνέχισε να υπάρχει και φτάνει έως τις μέρες μας.

Εχει επίσης εκδηλωθεί μια νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, μετά από σύντομη περίοδο αναιμικής ανάκαμψης. Σημαντικό μέρος του βιβλίου καταπιάνεται με την καπιταλιστική οικονομική κρίση στα 1929 - 1933, τη διαχείρισή της σε όφελος του κεφαλαίου με την πολιτική του «New Deal» της κυβέρνησης Ρούσβελτ, μια πολιτική διαχείρισης κεϋνσιανή, που την προπαγάνδιζαν ως φιλεργατική επειδή πήρε ορισμένα μέτρα κάτω από την πάλη των εργατών, αλλά για να τους χειραγωγήσει.



Copyright 2020 The Associated

Βεβαίως, δεν έσωσε τον καπιταλισμό από την κρίση. Τηρουμένων των αναλογιών και σήμερα πάνε να εφαρμόσουν παρόμοια πολιτική, με παρόμοια προπαγάνδα, αλλά είναι πολιτική σωτηρίας των επιχειρηματικών ομίλων και αντεργατική.
Στο βιβλίο θα βρούμε και άλλες πολλές ομοιότητες με το σήμερα, όπως οι πλειστηριασμοί κατοικιών των εργατών και η δράση των συνδικάτων για τη σωτηρία τους. Στο κεφάλαιο του βιβλίου «Η πτώση και η άνοδος του κυρίου Γκρόσαπ», γίνεται αναλυτική περιγραφή της δράσης του συνδικάτου που απέτρεψε την κατάσχεση του σπιτιού των Γκρόσαπ.

Αναδεικνύονται επίσης ζητήματα όπως η ποινικοποίηση των απεργιών, η πάλη για την κατάργηση των εργολαβικών εργαζομένων, τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για ίσους μισθούς για όλους, λευκούς, Αφροαμερικανούς και μετανάστες, την εφαρμογή του νόμου για τις ΣΣΕ στην περίοδο του «New Deal».

Αλλά και ο «κοινωνικός εταιρισμός», η επιδίωξη ταξικής ειρήνης, με τη συμβολή σε αυτά της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας και άλλων ηγετών.


Η αστική τάξη περνάει στον παρασιτισμό και το εργατικό κίνημα θεριεύει


Αναδεικνύεται ακόμη το πέρασμα του καπιταλισμού στο μονοπωλιακό του στάδιο. Φαίνεται ανάγλυφα η δημιουργία των μονοπωλίων και των μετοχικών εταιρειών, ο παρασιτισμός των καπιταλιστών ιδιοκτητών τους, η αγυρτεία με τα παιχνίδια που γίνονται με τις μετοχές προκειμένου να συσσωρεύεται κεφάλαιο και να αυξάνονται οι επενδύσεις, με την πολύμορφη εκμετάλλευση και καταλήστευση της εργατικής τάξης, που δουλεύει από 12 έως 16 ώρες, με μεροκάματο που δεν φτάνει για να ζήσει στοιχειωδώς η εργατική οικογένεια. Ετσι, αναγκάζονται να μπουν στη δουλειά και οι γυναίκες και τα παιδιά




Η αστική τάξη, που έφερε πρόοδο με τον πόλεμο για την ανεξαρτησία αλλά και με τη νίκη της στον εμφύλιο, περνά γοργά στην αντίδραση και γίνεται αδίστακτη. Αυτό φαίνεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με τα ένοπλα χτυπήματα των απεργιών, με τις καταδίκες των ηγετών της σε θάνατο με απαγχονισμό, με χαλκευμένες κατηγορίες.
Κάνει κατακτητικούς πολέμους για να βρει διέξοδο το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, οι οποίοι συνοδεύονται με ανείπωτη καταστολή του οργανωμένου εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ.
Ολα αυτά γίνονται καύσιμη ύλη για την ανάπτυξη αγώνων. Απέναντί τους υψώνεται ένα ρωμαλέο εργατικό κίνημα. Η εργατική τάξη οργανώνεται σε συνδικάτα, οργανώνει απεργίες, δίνει ηρωικές μάχες, μαθαίνει από την ίδια της την πείρα, τις ήττες και τα πισωγυρίσματα, αλλά και τις νίκες, να πολεμά τον αντίπαλο διεκδικώντας το δίκιο της. Και να ωριμάζει, να χειραφετείται και να ιδρύει το δικό της Κόμμα. Σε μια περίοδο που η επιστημονική κοσμοθεωρία της διαμορφώνεται ακόμη από τους Μαρξ - Ενγκελς, αυτό ασκεί επίδραση πάνω της. Και αργότερα βεβαίως με την Οκτωβριανή Επανάσταση, που επίσης επιδρά στην ίδρυση του ΚΚ ΗΠΑ.

Σημαντικές επίκαιρες πλευρές από την ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ


Μέσα από την ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ αναδεικνύονται πλευρές επίκαιρες, όπως:

1. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να περιμένει από τις αστικές κυβερνήσεις βελτίωση της θέσης της, παρά την όποια ανάπτυξη τεράστιων, αιματηρών συνδικαλιστικών αγώνων. Δεν μπορεί να περιμένει διέξοδο στα βάσανά της έξω από τη δική της, οργανωμένη ταξική πολιτική πάλη, που είναι μονόδρομος για την οριστική εξασφάλιση της δικής της ευημερίας.

2. Η αναγκαιότητα της οργάνωσης της εργατικής τάξης στα συνδικάτα δεν έχει σχέση μόνο με την πάλη της για τη βελτίωση της θέσης της, αλλά και για τη διαπαιδαγώγησή της στην ταξική πάλη για την τελική σύγκρουση. Ο ηρωισμός της είναι μια προϋπόθεση σε αυτό. Αλλά το βασικό ζήτημα είναι η δράση της πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος, μόνο αυτό μπορεί να δώσει ταξικό πολιτικό προσανατολισμό και οριστική διέξοδο με επαναστατική στρατηγική. Φαίνεται η έλλειψη τέτοιας πολιτικής στις ΗΠΑ, στον προσανατολισμό και στο περιεχόμενο του πολυήμερου αντιρατσιστικού αγώνα, στη μη συνειδητοποίηση ότι ο καπιταλισμός πνίγει την ανάσα, οι καπιταλιστές και το κράτος τους είναι ο εχθρός.

3. Η ανάπτυξη της ταξικής πάλης δεν είναι ευθύγραμμη. Εχει και πισωγυρίσματα και ζικ - ζακ η πορεία της, αλλά η εργατική τάξη συσσωρεύει πείρα για τη συνέχεια μέχρι την τελική σύγκρουση. Και αναπτύσσεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
4. Οσες δυσκολίες κι αν υψώνει ο αντίπαλος, όσα εγκλήματα και δολοφονίες κι αν κάνει, όσα πισωγυρίσματα κι αν υπάρξουν, η εργατική τάξη βρίσκει το δρόμο του αγώνα, η πάλη ξαναρχίζει. Αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι αυτό που και σήμερα λέμε, ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Χρήσιμο σε συνθήκες αντεπανάστασης και οπισθοχώρησης του κινήματος.
5. Δεν υπάρχει πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού που να τον σώσει από τις οικονομικές κρίσεις, να τις εξαλείψει και να ωφελεί την εργατική τάξη εξαλείφοντας την ανεργία, καλύπτοντας όλες τις σύγχρονες ανάγκες. Μόνη διέξοδος είναι η πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Και είναι σημαντικά επίκαιρο συμπέρασμα.
Η γέννηση της εργατικής τάξης και γενικά η ιστορία της σε κάθε χώρα και διεθνώς, αλλά και του κινήματός της, αποτελεί για κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα ένα ιστορικό, ιδεολογικό και πολιτικό φορτίο, συνυφασμένο με την ίδρυση, την ιστορική πείρα από τη δράση του, με το Πρόγραμμά του, τη στρατηγική του για τη σοσιαλιστική επανάσταση, την εργατική εξουσία και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του κομμουνισμού.

Εκδοση που αναδεικνύει τον ηρωισμό και το μεγαλείο της εργατικής τάξης


Αυτή η έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» μάς ενδιαφέρει να γίνει πλατιά γνωστή, να διαβαστεί, γιατί είναι άγνωστη σε πολλούς από εμάς, αλλά και από την άποψη της τότε πείρας στο σήμερα. Τιμούμε επίσης δύο επετείους - σύμβολα της παγκόσμιας εργατικής τάξης, η ιστορία των οποίων διαδραματίστηκε στις ΗΠΑ. Η Εργατική Πρωτομαγιά και η 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα των Εργατριών Γυναικών.

Για το εργατικό κίνημα των ΗΠΑ, ο Ενγκελς έγραφε στον Ζόργκε το Σεπτέμβρη του 1874: «Η μόνη χώρα όπου μπορούσε ακόμα να γίνει κάτι στο όνομα της Διεθνούς, ήταν η Αμερική, και ένα υγιές ένστικτο ενέπνευσε τη μετατόπιση της ανώτατης ηγεσίας εκεί».

Αλλωστε, με πρόταση του Ενγκελς είχε αποφασιστεί η μεταφορά της έδρας της Διεθνούς Ενωσης των Εργατών, της Α' Διεθνούς, στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.

Μάλιστα η συμβολή της Διεθνούς στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ συνίσταται εκτός των άλλων και στην ίδρυση του πρώτου κόμματος στην ιστορία της εργατικής τάξης των ΗΠΑ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αμέσως μετά τη διάλυση της Διεθνούς, από το οποίο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση προήλθε το ΚΚ ΗΠΑ.
Στο βιβλίο αναδεικνύονται το μεγαλείο της εργατικής τάξης, των ηγετών της, ο ανείπωτος ηρωισμός της, η ανεξάντλητη, ακαταμάχητη δύναμή της μέσα από τις σκληρότατες ταξικές μάχες απέναντι στον αντίπαλο, που φαντάζει πανίσχυρος αλλά δεν τον φοβούνται.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σοσιαλιστή ηγέτη Πάρσονς μετά το χτύπημα της απεργίας της Πρωτομαγιάς στο Σικάγο το 1886, που αν και δεν είχε συλληφθεί, πήγε στο δικαστήριο και είπε: «Ηρθα να δικαστώ μαζί με τους συντρόφους μου. Θα με σκοτώσουν. Δεν άντεχα όμως να τριγυρνάω ελεύθερος ενώ οι σύντροφοί μου θα πλήρωναν για ένα έγκλημα για το οποίο είναι το ίδιο αθώοι με μένα».
Το βιβλίο συμβάλλει στην κατανόηση του ρόλου και της αποστολής της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό, ως κινητήριου μοχλού της κοινωνικής εξέλιξης, με την οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων, την προσπάθεια χειραφέτησης των εργατών, την πάλη ενάντια στους καπιταλιστές και την εκμετάλλευση, για την κοινωνική απελευθέρωση, ανεξάρτητα αν ο δρόμος προς αυτό δεν τους είναι πάντα ορατός.
Το δίνει με την απολογία του ο Ντεμπς στο δικαστήριο - συνδικαλιστής ηγέτης, μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος - λέγοντας «...ότι αντιτίθεμαι στη μορφή της σημερινής κυβέρνησης, ότι αντιτίθεμαι στο κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε και ότι πιστεύω στην αλλαγή και των δύο...».
Το βιβλίο από την πρώτη του σελίδα ακόμη αναδεικνύει ότι ταυτόχρονα με την κυριαρχία της αστικής τάξης στον καπιταλισμό έρχεται στο προσκήνιο και η εργατική τάξη. Οχι μόνο ως η τάξη που παράγει τον πλούτο, αλλά και ως η τάξη που διεξάγει την ταξική πάλη, ενάντια στην αστική τάξη που την εκμεταλλεύεται. Ως τάξη που πασχίζει να γίνει τάξη για τον εαυτό της, χειραφετούμενη από την αστική πολιτική.
Αναδεικνύει το δίκιο της εργατικής τάξης. Αναδεικνύει τις προσπάθειες της κοινής δράσης και συμμαχίας με τους μεσαίους αγρότες, τόσο στις εργατικές απεργίες και την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, όσο και σε άλλα ζητήματα, όπως η εναντίωση αγροτών και εργατών στην αρπαγή, στην κλοπή της γης τους από τους καπιταλιστές των σιδηροδρόμων για την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών γραμμών, για την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών, βασική προϋπόθεση στην ανάπτυξη του καπιταλισμού γενικά, της βιομηχανίας, αλλά και του μονοπωλίου.
Από το βιβλίο γίνεται ανάγλυφα καθαρό το πώς η εργατική τάξη μέσα από την ανάπτυξη της πάλης της αποκτά πείρα που στη συνέχεια την κάνει πιο ικανή για δράση. Για παράδειγμα, η πείρα από την εργοδοτική Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας οδήγησε στη δημιουργία της οργάνωσης «Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου», ή στην περίοδο της κρίσης 1929 - 1933 στη δημιουργία της Επιτροπής για τη Βιομηχανική Οργάνωση μέσα στις γραμμές της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας, για να αντιμετωπιστεί η εργοδοτική ηγεσία της.
Φρόντιζαν επίσης τα συνδικάτα να δημιουργούν τμήματα γυναικών. Αλλωστε οι γυναίκες των εργατών, αλλά και οι εργάτριες, κρατούσαν ηρωική στάση στις απεργίες, άφοβες και απέναντι στις σφαίρες, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης.
Αλλο ζήτημα που τους απασχολούσε ήταν η μόρφωση των εργατών. Εφτιαχναν τμήματα επιμόρφωσης, με διαλέξεις και συζητήσεις για όλα τα ζητήματα της εργατικής τάξης, από την ίδρυση ενός εθνικού βιομηχανικού συνδικάτου μέχρι το θέατρο και τη λογοτεχνία.

Το «New Deal» για τη σωτηρία του συστήματος

Ταυτόχρονα, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου φαίνεται ανάγλυφα η σύμφυση των μονοπωλίων με το κράτος, ενώ η κυριαρχία των μονοπωλίων κάνει αδίστακτους τους καπιταλιστές στο εσωτερικό της χώρας τους, μαζί με τους κατακτητικούς πολέμους, όπως π.χ. οι σφαγές στις Φιλιππίνες που συνοδεύονταν με χτύπημα από το στρατό των μεταλλωρύχων στο Κολοράντο, οι οποίοι έλεγαν ότι η σχέση αυτή ήταν το κέρδος.
Το βιβλίο αναφέρεται αναλυτικά στην οικονομική κρίση του 1929 - 1933 και στη διαχείρισή της, με την πολιτική του λεγόμενου «New Deal».
Με το «New Deal» ο Ρούσβελτ στοχεύει στη σωτηρία του συστήματος, επιδιώκοντας τη χειραγώγηση της εργατικής τάξης. Τον Ιούνη του 1933 μπαίνει σε εφαρμογή ο «νόμος για την εθνική βιομηχανική ανάκαμψη», ο NIRA.
Προέβλεπε δίκαιο ανταγωνισμό και αύξηση της αγοραστικής δύναμης μέσα από αύξηση των μισθών. Ο νόμος όριζε ότι επιτρεπόταν στους εργάτες να διεξάγουν συλλογικές διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες, έδινε το δικαίωμα της απεργίας απαγορεύοντας την εργοδοτική αντισυνδικαλιστική δράση, καθόριζε το ανώτατο όριο των ωρών εργασίας και τους κατώτατους μισθούς, ρύθμιζε την παιδική εργασία.
Για την «καταπολέμηση της ανεργίας» αναπτύχθηκε πρόγραμμα δημοσίων έργων, όπως κατασκευή δρόμων, γεφυρών, αεροδρομίων κ.ά.
Αλλά οι καπιταλιστές δεν εφάρμοζαν τον NIRA. Τα μονοπώλια απάντησαν επιθετικά, από κοινού με την εργοδοτική Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας. Καθόρισαν τον όγκο παραγωγής, τους μισθούς, τη διάρκεια της εργάσιμης μέρας, μοίρασαν τις αγορές μεταξύ τους δημιουργώντας καρτέλ.
Το γενικό επίπεδο του μεροκάματου πέφτει. Παρά το ξεκίνημα απεργιών το 1933, η εργοδοτική δράση της Ομοσπονδίας Εργασίας οδηγεί σε διάλυση πάνω από 600 ομοσπονδιακά τοπικά συνδικάτα. Ετσι, το Νοέμβρη του 1935 δημιουργήθηκε η Επιτροπή για τη Βιομηχανική Οργάνωση, η CIO, μέσα στις γραμμές της Ομοσπονδίας Εργασίας, ενάντια στην εργοδοτική ηγεσία.
Η ίδρυσή της συνέβαλε σε ένα νέο κύμα απεργιών σε όλη τη χώρα, που φέρνουν κατακτήσεις. Αυξήσεις μεροκάματων, περιορισμό της εργάσιμης μέρας, άδεια με αποδοχές, αύξηση της υπερωριακής αμοιβής, και για πρώτη φορά το νόμο για τις συντάξεις.
Σημαντική ήταν η δράση των κομμουνιστών στην ανάπτυξη και ενίσχυση των συνδικάτων και των απεργιών, στην ενότητα δράσης λευκών και Αφροαμερικανών εργατών.

Οι κομμουνιστές δουλεύουν ακούραστα...


Στο βιβλίο αναφέρεται ότι «οι κομμουνιστές δούλευαν ακούραστα, χωρίς να θεωρούν καμιά δουλειά ταπεινή ή ανάξια προσοχής. Το Κομμουνιστικό Κόμμα υποστήριξε ολόπλευρα την Επιτροπή για τη Βιομηχανική Οργάνωση. Στην πραγματικότητα η συμβολή του Κομμουνιστικού Κόμματος στην οργάνωση των μη οργανωμένων από την Επιτροπή ήταν τεράστια».

Την ίδια περίοδο έχουμε μεγάλες κινητοποιήσεις ανέργων με το πανεθνικό συνδικάτο τους και το 1937 οργάνωσαν μεγάλη πορεία στην Ουάσιγκτον.

Οι θυσίες των προηγούμενων αγώνων δεν πήγαν χαμένες. Πολλοί εργάτες ένιωθαν πως η μακρόχρονη περίοδος της ήττας έφτανε στο τέλος της. Αλλά δεν έγινε έτσι ακριβώς.

Μετά από κάποια αναζωογόνηση της οικονομίας, το 1936 - 1937 άρχισαν τα πρώτα σημάδια νέας κρίσης. Το φθινόπωρο του 1937 η κρίση ξαναεκδηλώνεται παγκόσμια. Η συνέχεια είναι γνωστή, με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή η πείρα είναι πολύτιμη και για το σήμερα, που οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους πασχίζουν με την ίδια συνταγή, επιδοτώντας με τεράστια κεφάλαια τα μονοπώλια, παρεμβαίνοντας άμεσα τα κράτη στην καπιταλιστική οικονομία, με εξαγορές επιχειρήσεων, όπως π.χ. αυτές των αερομεταφορών, μαζί με φοροαπαλλαγές και μια επεκτατική πολιτική, να αντιμετωπίσουν τη νέα κρίση, που ήρθε μετά από μια αναιμική ανάκαμψη. Αλλά ιστορικά είναι πλέον επιβεβαιωμένο ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί με καμία διαχείριση να απαλλαγεί από τις κρίσεις.
Η εργατική τάξη θα δώσει οριστικά διέξοδο σε όφελός της μόνο με την πάλη για την οριστική κατάργηση των αιτιών των κρίσεων, την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, την κοινωνικοποίησή τους, για να βάλει οριστικά την οικονομία στην υπηρεσία της ικανοποίησης των αυξανόμενων σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Που σημαίνει, πάλη για την εργατική εξουσία.
Μετά τον πόλεμο η αστική τάξη των ΗΠΑ συνοδεύει την αντισοβιετική και αντισοσιαλιστική πολιτική της, τον ψυχρό πόλεμο, με την ένταση της αντικομμουνιστικής δράσης και καταστολής στο εσωτερικό, στοχεύοντας στο τσάκισμα του εργατικού κινήματος και του ΚΚ ΗΠΑ. Αυτή η πολιτική φτάνει στο απόγειό της με την επιτροπή Μακάρθι, εργαλείο για να εξοντωθούν οι κομμουνιστές αλλά και κάθε αγωνιστής που δεν συμφωνεί με την επίσημη κρατική πολιτική των ΗΠΑ.
Το εργατικό κίνημα και το Κόμμα δέχονται μια τεράστια επίθεση μέσω της επιδίωξης αποκοπής τους από τις μάζες, αλλά και της εξόντωσης με διώξεις των πρωτοπόρων αγωνιστών και των κομμουνιστών. Το κίνημα έχει μεγάλη οπισθοχώρηση και τεράστιες δυσκολίες να αναπτυχθεί. Αλλά δεν αφανίζεται, όσο κι αν αυτός είναι ο σκοπός της κρατικής πολιτικής των ΗΠΑ και των μονοπωλίων.

Η εργατική τάξη θα βρει το δρόμο της...


Απόδειξη οι μεγάλες πολυήμερες κινητοποιήσεις με αφορμή το ρατσιστικό έγκλημα, έστω κι αν δεν έχουν ταξικό προσανατολισμό. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, διεξάγουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους, εφαρμόζουν άγρια εσωτερική κρατική καταστολή, αλλά οι αδυναμίες του κινήματος έχουν σχέση και με τη στρατηγική του ΚΚ ΗΠΑ, που δεν συμβάλλει στην προετοιμασία οργανωμένης αντεπίθεσης.

Είμαστε σίγουροι ότι η εργατική τάξη θα βρει το δρόμο της, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα. Η δική μας δράση επίσης θα έχει συμβολή σ' αυτήν την προοπτική.

Τέλος, διαβάζοντας το βιβλίο αποκτάμε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία για το δίκιο της εργατικής τάξης και του ταξικού αγώνα, το ακαταμάχητο των ανεξάντλητων δυνάμεών τους, που ακόμα δεν έχουν φανερωθεί ολόκληρες. Αλλά και απέραντη σιγουριά για το δρόμο που έχουμε χαράξει, σιγουριά ότι παρά τις συνθήκες αντεπανάστασης, θα νικήσουμε. Η Γη θα γίνει κόκκινη από ζωή, και γι' αυτό αξίζουν όλες οι θυσίες του κόσμου.


Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη 25-26 Ιουλίου 2020

Ο Κάντιμ Σο στον Χαρίλαο Τρικούπη Μεσολογγίου




 Η πρώτη μεταγραφή του Χαρίλαου Τρικούπη στην Α1 είναι σύμφωνα με ανακοίνωση του στο facebook o σενεγαλέζος Κάντιμ Σο. 

Η ανακοίνωση:
"Πρώτη νέα προσθήκη στο φετινό roster o Κάντιμ Σο (Khadim Sow). Ο νεαρός σενεγαλέζος, με το γαλλικό διαβατήριο, είναι γεννημένος στις 13 Σεπτεμβρίου 1999 και ξεκίνησε την καριέρα του στις ακαδημίες της Ρεάλ.
Έχει ύψος 2,11 και αγωνίζεται στη θέση του center.
Την προηγούμενη σεζόν αγωνίστηκε με τα χρώματα της Movistar Estudiantes ενώ από το 2017 έως το 2019 αγωνίστηκε στη Γαλλία και στο 7Days Eurocup με την LDLC ASVEL.
Συνοπτικά τα στατιστικά του:
2019-20 Movistar Estudiantes 
Αγωνίστηκε σε 8 παιχνίδια έχοντας κατά μέσο όρο 0,1 πόντους και 0,12 ριμπάουντ
2018-19 LDLC ASVEL
Στο Γαλλικό πρωτάθλημα αγωνίστηκε σε 11 παιχνίδια έχοντας κατά μέσο όρο 2,4 πόντους και 1,4 ριμπάουντ. 
Στο Eurocup αγωνίστηκε σε 15 παιχνίδια έχοντας κατά μέσο όρο 2,4 πόντους και 8,7 ριμπάουντ.
Στο U21 Γαλλικό πρωτάθλημα αγωνίστηκε σε 19 παιχνίδια έχοντας κατά μέσο όρο 11,9 πόντους και 8,7 ριμπάουντ
2017-18 LDLC ASVEL
Στο U21 Γαλλικό πρωτάθλημα αγωνίστηκε σε 32 παιχνίδια έχοντας κατά μέσο όρο 12,7 πόντους και 7,7 ριμπάουντ
Καλώς ήρθες Κάντιμ!"

First new addition to this year's roster, Kadim Sow. The young Senegalese, with his French passport, is born on September 13, 1999 and started his career in Real academies. He is 2,11 high and is fighting in the center position. Last season he played with Movistar Estudiantes colors and from 2017 to 2019 he played in France and 7 Days Eurocup with LDLC ASVEL. Summary of his statistics: 2019-20 Movistar Students He played in 8 games with an average of 0,1 points and 0,12 rebounds 2018-19 LDLC ASVEL In the French championship he played in 11 games with an average of 2,4 points and 1,4 rebounds. In Eurocup he played in 15 games with an average of 2,4 points and 8,7 rebounds. In the U21 French championship he played in 19 games with an average of 11,9 points and 8,7 rebounds 2017-18 LDLC ASVEL In the U21 French championship he played in 32 games with an average of 12,7 points and 7,7 rebounds Welcome Cadim! 



                       

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Οι αποφάσεις του Δ.Σ. της ΟΣΥΑΠΕ

Ο.Σ.Υ.Α.Π.Ε.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δ/νση: Λ. Συγγρού 80-88, 7ος όροφος
τηλ. προέδρου: 6932442294 – τηλ. γραμματέα: 6977504710


 Παρέμβαση της ΟΣΥΑΠΕ στο Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας ...
                                          
 Αθήνα 15/ 7 /2020                      
                                         Αριθμ. Πρωτ.: 139
                                                                             Προς
Συλλόγους-μέλη μας


ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 
ΤΡΙΤΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι


   Την Τρίτη 14-7-2020 συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο με παρόντα τα 12 από τα 13 μέλη και συγκεκριμένα: Βέτα Πανουτσάκου, Ανδρεαδέλλη Γιάννη, Σταμκοπούλου Νατάσα, Ζαβερδινό Άλκη, Παγωνίδη Δημήτρη, Βαζούρα Δημήτρη, Ευστρατίου Χαράλαμπο, Λυριστή Μιχάλη, Τζάκο Αντώνη, Κυριακόπουλο Γιώργο, Ασημακόπουλο Ανδρέα και Έφη Παπαλεξίου.
  Κατά τη συνεδρίαση συζητήθηκαν οι εξελίξεις και οι παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας το προηγούμενο διάστημα με τις ιδιαίτερα δυσκολίες της πανδημίας, που έδρασε καταλυτικά για την εμφάνιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
   Με την απόφαση ότι θα κάνουμε ότι περνάει απ’ το χέρι μας για να μην φορτωθούν και πάλι οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης, να μην σκύψουν το κεφάλι και να μην ρίξουν τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις, η συζήτηση επικεντρώθηκε στα παρακάτω ζητήματα για τα οποία λήφθηκαν οι σχετικές αποφάσεις:


  1. Καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά τις αποφάσεις της κυβέρνησης της ΝΔπου αποτυπώνονται στο νόμο για την ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων,το δυνάμωμα της καταστολής και την γενικότερη κλιμάκωση της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Το Δ.Σ. της ΟΣΥΑΠΕ δηλώνει ότι δεν θα δεχτεί οι αγώνες των εργαζομένων να μπουν στο «γύψο και δεν θα υπακούσει στις διαδικασίες και τις απαγορεύσεις που νομοθετήθηκαν. Στην ίδια κατεύθυνση καλεί να σταθούν και όλα τα πρωτοβάθμια Σωματεία.
  1. Θα συνεχίσει τις παρεμβάσεις για τα ζητήματα, που σχετίζονται με :
    • Την προκήρυξη όλων των θέσεων ευθύνης, το σταμάτημα των αυθαίρετων αναπληρώσεων, την χορήγηση του επιδόματος ευθύνης σε όλους που εκτελούν καθήκονταπροϊσταμένων και την απαίτηση επαναφοράς των αιρετών στη σύνθεση των Συμβουλίων Επιλογής Προϊσταμένων.
    • Την ανάγκη διορισμών σε μόνιμες θέσεις εργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τραγική υποστελέχωση. Στη κατεύθυνση αυτή στηρίζει κινητοποιήσεις πρωτοβάθμιων Συλλόγων. 
    • Την «κινητικότητα» και την ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης προκειμένου οι συνάδελφοι να παραμένουν στη θέση που μετατάχθηκαν μέσω κινητικότηταςνα μην είναιυποχρεωμένοι να «μετακινηθούν» σε άλλη θέση,  πριν παρέλθει διετία από την μετάταξή τους.
    • Την εφαρμογή των μέτρων Υγιεινής & Ασφάλειας και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίαςκαταγγέλλοντας Περιφερειακές Αρχέςπου δεν παίρνουν κανένα μέτρο, ούτε καν για να εξασφαλίσουν τις υπηρεσίες γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας.
    • Την εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, καταγγέλλοντας Περιφερειακές Αρχές και υπηρεσιακούς παράγοντες, που δεν τις υλοποιούν.
    • Την απαίτηση εφαρμογής απ’ όλες τις Περιφερειακές Αρχές της ρύθμισης για εισαγωγή στα κατά τόπους Υπηρεσιακά Συμβούλια των αιτήσεων των συναδέλφων για «μετακίνησή» τους σε υπηρεσίες άλλης Περιφερειακής Ενότητας.
  1. Εκδόθηκε ψήφισμα για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τζαμί.
  1. Τέλος ο ταμίας παρουσίασε τα οικονομικά της Ομοσπονδίας και την κατάσταση με τις οφειλές των εισφορών των πρωτοβάθμιων Συλλόγωνγια τις οποίες έχουν ήδη ενημερωθεί.


  Θα εκδοθούν αναλυτικές ανακοινώσεις για όσα ζητήματα απαιτούνται.-

Δελτίο Τύπου του σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ για την Απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας

3

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Ι.Κ.Α.  
ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
 ΕΔΡΑ : Α Γ Ρ Ι Ν Ι Ο   Ελ. Βενιζέλου 13  
Πληροφορίες  : 6976699822                     Αγρίνιο 16 -7-2020

    Ολοκληρώθηκε η νομική διαδικασία για την συνταγματικότητα των νόμων Βρούτση – Κατρούγκαλου με την πιλοτική δίκη, με την οποία  εκδικάστηκε 10/1/2020 το αίτημα του ΕΦΚΑ με εντολή του κ. Βρούτση και όχι των συνταξιούχων.
   Οι 5 αποφάσεις που βγήκαν στις 13/7/2020 από το ΣτΕ είναι νομικά επιζήμιες για εμάς και η Κυβέρνηση πήρε αυτό που επιδίωκε. Διότι κρίνουν συνταγματικούς όλους τους Νόμους της τελευταίας 10ετίας, με τις τεράστιες αρνητικές συνέπειες για τους συνταξιούχους όπως:
  • Η Απαγόρευση των αυξήσεων από το 2010 – 2022
  • Η κλοπή 80 δις από τους συνταξιούχους
  • Η μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων πάνω από 40%
  • Η κατάργηση του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους
  • Η κατάργηση των δώρων
  • Η εισφορά 6% για την υγεία
    Με τις αποφάσεις αυτές ανοίγει ο δρόμος του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στον δεύτερο πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Στην ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.
    Συγχρόνως η «πιλοτική» απόφαση του ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικούς τους νόμους 4051 – 4093 του 2012 για το διάστημα από Ιούνιο 2015 – Μάιο 2016 στο 11μηνο και δικαιώνει όλους τους συνταξιούχους και αυτούς που έχουν κάνει αγωγή και αυτούς που θα κάνουν και δίνει έτσι το ελεύθερο η Κυβέρνηση να βρει τον τρόπο και τον χρόνο με πολιτική απόφαση να τα αποδώσει σε όλους τους συνταξιούχους.
    Σύμφωνα με τις δηλώσεις της σημερινής Κυβέρνησης πριν το κορονοϊό και μετά τον κορονοϊό θα νομοθετήσει για το σύνολο των συνταξιούχων βάσει και των δημοσιονομικών χώρων που θα υπάρχουν….
    Το ίδιο δήλωσε και στην αντιπροσωπεία της Συνεργαζόμενων  Συνταξιουχικών Οργανώσεων  στις 14/12/2019 στη συνάντηση που έγινε με τον Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση, τον Υπουργό Επικρατείας κ. Α. Γεραπετρίτη και τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Α. Σκέρτσο, στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα.
    Ωστόσο παλαιότερα, οι εκάστοτε κυβερνήσεις απέτρεπαν τους συνταξιούχους να προχωρήσουν σε ένδικα μέσα διεκδίκησης, σημειώνοντας ότι «η οποιαδήποτε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα ισχύσει για όλους».
Νομικά μπορεί η κυβέρνηση να έκλεισε όλες τις πόρτες διεκδίκησης των απωλειών μας.      Το συνταξιουχικό κίνημα όμως δεν αποδέχεται αυτές τις περικοπές και με αγώνες απαιτεί να τους επιστραφούν όλα όσα τους αφαιρέθηκαν.
     Καλούμε την Κυβέρνηση άμεσα να καταθέσει στη Βουλή τον τρόπο και τον χρόνο που θα αποδοθούν αυτά που δικαιούνται όλοι οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
    Καλούμε τους συνταξιούχους του νομού να γραφτούν στα Σωματεία και οργανωμένα μαζικά να διεκδικήσουμε αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις – επαναφορά των δώρων – κατώτατη σύνταξη 600 ευρώ – σύντομη έκδοση των συντάξεων – δημόσια, δωρεάν κοινωνική ασφάλιση για όλους χωρίς περικοπές. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020

Άθλια η κατάσταση στο θέατρο του λιμανιού !

Κόντρα στο Μεσολόγγι και για τα καθίσματα στο θεατράκι του ...

   
Η παράσταση Μικρός Πρίγκηπας, που φιλοξενήθηκε στις 8 Ιουλίου στο θέατρο του λιμανιού στο Μεσολόγγι, έγινε σύμφωνα με καταγγελία του ηθοποιού και σκηνοθέτη της Γεράσιμου Ντάβαρη, μέσα σε τόσο  άθλιες συνθήκες που πρώτη φορά αντιμετώπισε στην τριαντάχρονη καριέρα του, με αποκορύφωμα τη διακοπή της, λόγω βλάβης στην ηλεκτρική εγκατάσταση.
Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περιγράφει την περιπέτεια που έζησαν όλοι μαζί ηθοποιοί και κοινό. 
 
  "Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΊΓΚΗΠΑΣ έπαιξε στο σκοτάδι την μισή παράσταση εχτές το βράδυ στο Ανοιχτό Θέατρο Μεσολογγίου! Ως σκηνοθέτης, ηθοποιός, και παραγωγός της παράστασης οφείλω να καταμαρτυρήσω τις επικίνδυνες συνθήκες για την σωματική ακεραιότητα και την υγεία ηθοποιών και συντελεστών που επικρατούν στο συγκεκριμένο χώρο. 
   Από το πρωί που φτάσαμε αντιμετωπίσαμε τον παραλογισμό των "υπευθύνων", ένας κύριος γεμάτος θυμό που ισχυρίζονταν ότι είναι ο λογιστής του Λιμενικού Ταμείου του δήμου, ο οποίος μας παρέδωσε ένα θέατρο εγκαταλειμμένο χωρίς φωτισμό χωρίς καρέκλες και τραπέζια για τους ηθοποιούς και το κυριότερο και πιο εξωφρενικό με κλειστές τουαλέτες, οι όποιες θα άνοιγαν χαριστικά για εμάς, πλην των θεατών, λόγω κορονοϊού!!! Αργότερα διαπιστώσαμε ότι οι τουαλέτες δεν άνοιγαν γιατί ήτανε σε κατάσταση που μόνο από τον κορονοϊό δεν κινδυνεύαμε... καθαρίστριες πουθενά!     
   Μετά από απειλές για καταγγελίες και προτροπές του κυρίου που ισχυρίζονταν ότι είναι λογιστής του Ταμείου, να κάνουμε παράπονα στον δήμο, βάζοντας σε "αναστολή " της φυσικές μας ανάγκες, ο εν λόγω κύριος μεταμορφώθηκε από Λογιστής σε Καθαρίστρια και με το λάστιχο που κάποιος πότιζε το ξεραμένο εδώ και καιρό γκαζόν, έξω από το θέατρο, που μας έγινε επανειλημμένα σύσταση να μην το πατήσουμε, καθάρισε τις τουαλέτες με την ευγενική συμπαράσταση κυρίας αγνώστων στοιχείων και ιδιότητας. 
   Η κλιμάκωση όμως της θριλερικής έντασης κορυφώθηκε το βράδυ, στην μέση της παράστασης, όταν κάηκαν οι ασφάλειες του κεντρικού πίνακα και το θέατρο έμεινε στο σκοτάδι, βάζοντας σε κίνδυνο θεατές και ηθοποιούς. Ηλεκτρολόγος υπηρεσίας άφαντος, αλλά ο κύριος που ισχυρίζεται ότι είναι λογιστής βρίσκεται στην κερκίδα με το παιδί του και παρακολουθεί απαθής το δρώμενο. 
   Για καλή μας τύχη βρέθηκε μέσα από το κοινό ένας κύριος που γνώριζε και μπορέσαμε να ανάψουμε δύο φώτα, που αρκούσαν μόνο για να μπορούμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον πάνω στην σκηνή, και με την συμφωνία των θεατών ολοκληρώθηκε η παράσταση και η λυτρωτική ανάληψη του μικρού πρίγκιπα, από το θέατρο του λιμανιού, προς τους ουρανούς.

   Όλα αυτά βιώσαμε σαν επαγγελματίες για πρώτη φορά στην τριαντάχρονη πορεία μας, προπληρώνοντας για την χρήση του θεάτρου 248 ευρώ, για το οποίο δεν μας παρέδωσαν παραστατικό, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας !!!
Θλίψη!!!

   Όμως και χαρά γιατί συναντήσαμε ένα ζεστό κοινό σε μια ιστορική πόλη.

   Στο ζύγι όμως η χαρά βουλιάζει από το βάρος της θλίψης για την εγκληματική αδιαφορία των υπευθύνων!

   Εν κατακλείδι, η παραγωγή του Μικρού Πρίγκιπα προτίθεται να καταθέσει μήνυση κατά πάντως υπευθύνου, για τις συνθήκες του θεάτρου και θα ζητήσει την επιστροφή των χρημάτων που κατέβαλλε. Όσοι από τους θεατές της παράστασης ενδιαφέρονται να συνδράμουν να επικοινωνήσουν μαζί μας.

  Οφείλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που μας αγκάλιασαν χτες το βράδυ!
 
09/07/2020 - 15:37