Η έκθεση της «Eπιτροπής Πισσαρίδη», με την οποία έκανε «ποδαρικό» η βδομάδα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική.
Ενα προς ένα, τα όσα περιλαμβάνει, αποτυπώνουν ότι τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων είναι απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, είναι το βασικό εμπόδιο ώστε αυτές να ικανοποιηθούν, ότι για να μην πληρώσει ο λαός και αυτήν την καπιταλιστική κρίση πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Το παραπέρα τσάκισμα της Ασφάλισης, με την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής της, αποτελεί την άλλη όψη της προσπάθειας οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα επόμενα χρόνια να βάλουν στο χέρι δισ. για την ανάκαμψη των κερδών τους και για να ανοίξουν τα νέα πεδία κερδοφορίας.
Τα νέα αντεργατικά μέτρα, με παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» και απελευθέρωση των απολύσεων, που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των γυναικών, αποτελούν την άλλη όψη της προσπάθειας για να θωρακιστεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.
Το σήμα για πογκρόμ πλειστηριασμών και εκβιασμών απέναντι στα λαϊκά σπίτια, αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους, οι διεργασίες για αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο, είναι η προϋπόθεση ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει με νέο «φρέσκο» χρήμα και δανεισμό τους ομίλους.
Και η γενίκευση της φοροληστείας για το λαό, με τη «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης, εκ των ων ουκ άνευ για τις φοροαπαλλαγές πάνω στις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια πάνω στα προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το γεγονός ότι η έκθεση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο στην Κομισιόν για το μερίδιο από την πίτα του «Ταμείου Ανάκαμψης», επιβεβαιώνει ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνητικών στελεχών αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, για τον πακτωλό χρημάτων και για τη «μεγάλη ευκαιρία» που δεν πρέπει να πάει χαμένη, αφορούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον λαό να πληρώνει με νέα βαριά δεσμά και βάρβαρα μέτρα και τους νέους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης.
***
Παραπάνω από αποκαλυπτικές όμως είναι και οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά το μέτωπο της πανδημίας, εκεί όπου την ώρα που η κυβέρνηση και τα στελέχη της κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «ατομική ευθύνη» του λαού και ο πρωθυπουργός επικαλείται το «ρωμαίικο φιλότιμο», το πιο κύριο και βασικό ζήτημα, η κατάσταση του συστήματος Υγείας, μένει «εκτός πλάνου».
Τα όσα κατέγραψε μέσα στη βδομάδα ο «Ριζοσπάστης» για την κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες δομές Υγείας της χώρας, που εκπέμπουν κυριολεκτικά «σήμα κινδύνου», επιβεβαιώνουν ότι «ο χρόνος που κερδήθηκε» από τη στάση του λαού όλο το προηγούμενο διάστημα, αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση σε μέτρα ενίσχυσης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και όχι θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Επιβεβαιώνεται ότι εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το κράτος δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα ώστε να εξοπλίσουν τα νοσοκομεία με υγειονομικό προσωπικό αλλά και τις απαραίτητες υποδομές, δεν έχει διαμορφωθεί κάποιος σχεδιασμός αντιμετώπισης της πανδημίας πέρα από προσωρινά μέτρα - ασπιρίνες. Οι καταγγελίες των σωματείων γιατρών και υγειονομικών γκρεμίζουν με πάταγο τα περί «ενίσχυσης του ΕΣΥ» και φέρνουν στο προσκήνιο τις ευθύνες της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα, το αστικό κράτος που φαίνεται «ανίκανο» να προστατεύσει την υγεία του λαού με οργανωμένο και σχεδιασμένο τρόπο, «ανίκανο» να θωρακίσει τη δημόσια Υγεία, είναι ικανότατο να παρέχει «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους, να κόβει και να ράβει τα προληπτικά μέτρα στα «μέτρα» της κερδοφορίας τους και τσαλαπατώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, προκειμένου να προχωρήσει το «άνοιγμα» του Τουρισμού, των Μεταφορών και της Εστίασης, με τελευταίο χαρακτηριστικό «χτύπημα» την προκλητική και επικίνδυνη απόφαση για αύξηση της πληρότητας στην ακτοπλοΐα, για να μην δρομολογήσουν οι εφοπλιστές παραπάνω πλοία.
***
Η κυβέρνηση, με τη στήριξη και όλων των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, τρέχει με «σπασμένα φρένα» την υπόθεση των επικίνδυνων διευθετήσεων και των σχεδίων συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ολοφάνερη «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Πρόσφατος «κρίκος» στα σχέδια αυτά είναι η συμφωνία που υπογράφτηκε την Πέμπτη με την Αίγυπτο για τη μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Τα κυβερνητικά πανηγύρια περί «ιστορικής συμφωνίας» και «κίνησης ματ» δεν μπορούν να κρύψουν πως πίσω από τα μεγάλα λόγια καιροφυλακτεί ο κίνδυνος ενός οδυνηρού συμβιβασμού σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση πρέπει να ενημερώσει τον λαό για το περιεχόμενο της συμφωνίας, να απαντήσει μια σειρά ερωτήματα που αφορούν τη μερική οριοθέτηση, που αφήνει ολοφάνερα απ' έξω το Καστελόριζο, αλλά και για την επήρεια που έχει συμφωνηθεί σε ό,τι αφορά τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη κ.λπ.
Τα κυβερνητικά «κακαρίσματα» πως τάχα η συμφωνία ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, όχι μόνο υπεραπλουστεύουν μια πολύ σύνθετη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διασταυρούμενους ανταγωνισμούς, αλλά επιχειρούν να κρύψουν πως «αλλού γεννάν οι κότες», αφού η συμφωνία είναι ενταγμένη στις γενικ
Η έκθεση της «Eπιτροπής Πισσαρίδη», με την οποία έκανε «ποδαρικό» η βδομάδα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική.
Ενα προς ένα, τα όσα περιλαμβάνει, αποτυπώνουν ότι τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων είναι απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, είναι το βασικό εμπόδιο ώστε αυτές να ικανοποιηθούν, ότι για να μην πληρώσει ο λαός και αυτήν την καπιταλιστική κρίση πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Το παραπέρα τσάκισμα της Ασφάλισης, με την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησής της, αποτελεί την άλλη όψη της προσπάθειας οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα επόμενα χρόνια να βάλουν στο χέρι δισ. για την ανάκαμψη των κερδών τους και για να ανοίξουν τα νέα πεδία κερδοφορίας.
Τα νέα αντεργατικά μέτρα, με παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» και απελευθέρωση των απολύσεων, που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των γυναικών, αποτελούν την άλλη όψη της προσπάθειας για να θωρακιστεί η «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου.
Το σήμα για πογκρόμ πλειστηριασμών και εκβιασμών απέναντι στα λαϊκά σπίτια, αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους, οι διεργασίες για αλλαγή στο πτωχευτικό δίκαιο, είναι η προϋπόθεση ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει με νέο «φρέσκο» χρήμα και δανεισμό τους ομίλους.
Και η γενίκευση της φοροληστείας για το λαό, με τη «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης, εκ των ων ουκ άνευ για τις φοροαπαλλαγές πάνω στις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια πάνω στα προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το γεγονός ότι η έκθεση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του σχεδίου που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο στην Κομισιόν για το μερίδιο από την πίτα του «Ταμείου Ανάκαμψης», επιβεβαιώνει ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνητικών στελεχών αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, για τον πακτωλό χρημάτων και για τη «μεγάλη ευκαιρία» που δ
***
εν πρέπει να πάει χαμένη, αφορούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον λαό να πληρώνει με νέα βαριά δεσμά και βάρβαρα μέτρα και τους νέους «εθνικούς» στόχους της αστικής τάξης.
***
Παραπάνω από αποκαλυπτικές όμως είναι και οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά το μέτωπο της πανδημίας, εκεί όπου την ώρα που η κυβέρνηση και τα στελέχη της κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «ατομική ευθύνη» του λαού και ο πρωθυπουργός επικαλείται το «ρωμαίικο φιλότιμο», το πιο κύριο και βασικό ζήτημα, η κατάσταση του συστήματος Υγείας, μένει «εκτός πλάνου».
Τα όσα κατέγραψε μέσα στη βδομάδα ο «Ριζοσπάστης» για την κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες δομές Υγείας της χώρας, που εκπέμπουν κυριολεκτικά «σήμα κινδύνου», επιβεβαιώνουν ότι «ο χρόνος που κερδήθηκε» από τη στάση του λαού όλο το προηγούμενο διάστημα, αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση σε μέτρα ενίσχυσης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και όχι θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Επιβεβαιώνεται ότι εδώ και μήνες η κυβέρνηση και το κράτος δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα ώστε να εξοπλίσουν τα νοσοκομεία με υγειονομικό προσωπικό αλλά και τις απαραίτητες υποδομές, δεν έχει διαμορφωθεί κάποιος σχεδιασμός αντιμετώπισης της πανδημίας πέρα από προσωρινά μέτρα - ασπιρίνες. Οι καταγγελίες των σωματείων γιατρών και υγειονομικών γκρεμίζουν με πάταγο τα περί «ενίσχυσης του ΕΣΥ» και φέρνουν στο προσκήνιο τις ευθύνες της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα, το αστικό κράτος που φαίνεται «ανίκανο» να προστατεύσει την υγεία του λαού με οργανωμένο και σχεδιασμένο τρόπο, «ανίκανο» να θωρακίσει τη δημόσια Υγεία, είναι ικανότατο να παρέχει «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους, να κόβει και να ράβει τα προληπτικά μέτρα στα «μέτρα» της κερδοφορίας τους και τσαλαπατώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, προκειμένου να προχωρήσει το «άνοιγμα» του Τουρισμού, των Μεταφορών και της Εστίασης, με τελευταίο χαρακτηριστικό «χτύπημα» την προκλητική και επικίνδυνη απόφαση για αύξηση της πληρότητας στην ακτοπλοΐα, για να μην δρομολογήσουν οι εφοπλιστές παραπάνω πλοία.
***
Η κυβέρνηση, με τη στήριξη και όλων των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, τρέχει με «σπασμένα φρένα» την υπόθεση των επικίνδυνων διευθετήσεων και των σχεδίων συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ολοφάνερη «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Πρόσφατος «κρίκος» στα σχέδια αυτά είναι η συμφωνία που υπογράφτηκε την Πέμπτη με την Αίγυπτο για τη μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Τα κυβερνητικά πανηγύρια περί «ιστορικής συμφωνίας» και «κίνησης ματ» δεν μπορούν να κρύψουν πως πίσω από τα μεγάλα λόγια καιροφυλακτεί ο κίνδυνος ενός οδυνηρού συμβιβασμού σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση πρέπει να ενημερώσει τον λαό για το περιεχόμενο της συμφωνίας, να απαντήσει μια σειρά ερωτήματα που αφορούν τη μερική οριοθέτηση, που αφήνει ολοφάνερα απ' έξω το Καστελόριζο, αλλά και για την επήρεια που έχει συμφωνηθεί σε ό,τι αφορά τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη κ.λπ.
Τα κυβερνητικά «κακαρίσματα» πως τάχα η συμφωνία ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, όχι μόνο υπεραπλουστεύουν μια πολύ σύνθετη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διασταυρούμενους ανταγωνισμούς, αλλά επιχειρούν να κρύψουν πως «αλλού γεννάν οι κότες», αφού η συμφωνία είναι ενταγμένη στις γενικότερες επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ανοίγει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και θαλάσσιων ζωνών ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, με την Τουρκία, με ή χωρίς το Δικαστήριο της Χάγης.
Τους προβληματισμούς αυτούς αντικειμενικά δυναμώνουν οι - τουλάχιστον αμφιλεγόμενες - τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, ξανά μέσα στη βδομάδα, που μιλάνε για ετοιμότητα να κάτσουν «πάραυτα» στο στρωμένο από τους Ευρωατλαντικούς τραπέζι των επικίνδυνων «διευθετήσεων» με την τουρκική αστική τάξη, για συμφωνία ή παραπομπή των «ανοιχτών ζητημάτων» στη Χάγη.
Οι διατυπώσεις για εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά - γενικά κι αόριστα - τις «θαλάσσιες ζώνες», έννοια που περιλαμβάνει τα πάντα, από την ΑΟΖ έως τη υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, η προσπάθεια να κρυφτεί πως η παραπομπή στη Χάγη σημαίνει και συνυποσχετικό που θα περιλαμβάνει όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, επί της ουσίας δίνοντάς τους υπόσταση και οδηγώντας στο παραπέρα γκριζάρισμα κυριαρχικών δικαιωμάτων, και πολύ περισσότερο οι δεσμεύσεις ότι «κορόνα στο κεφάλι τους» έχουν τη ΝΑΤΟική συνοχή, κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα.
Οι κινήσεις αυτές, άλλωστε, υπό την επίβλεψη ΝΑΤΟ και ΕΕ και με «πολύτιμους συμπαραστάτες» όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, καμιά σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Πρόκειται για ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις και συμβιβασμούς, που έχουν μέσα τους το «σπέρμα» νέας όξυνσης, αντιπαραθέσεων και πολεμικών αναμετρήσεων.
***
Απ' όπου κι αν τις πιάσει κανείς, οι εξελίξεις που «τρέχουν», «φωνάζουν» πως εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες πρέπει να βρεθούν σε θέση μάχης απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, να βγουν στο προσκήνιο για να καθορίσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις, απέναντι στο μαύρο παρόν και μέλλον που τους ετοιμάζουν.
ότερες επιδιώξεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ανοίγει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και θαλάσσιων ζωνών ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, με την Τουρκία, με ή χωρίς το Δικαστήριο της Χάγης.
Τους προβληματισμούς αυτούς αντικειμενικά δυναμώνουν οι - τουλάχιστον αμφιλεγόμενες - τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών, ξανά μέσα στη βδομάδα, που μιλάνε για ετοιμότητα να κάτσουν «πάραυτα» στο στρωμένο από τους Ευρωατλαντικούς τραπέζι των επικίνδυνων «διευθετήσεων» με την τουρκική αστική τάξη, για συμφωνία ή παραπομπή των «ανοιχτών ζητημάτων» στη Χάγη.
Οι διατυπώσεις για εκκρεμότητες σε ό,τι αφορά - γενικά κι αόριστα - τις «θαλάσσιες ζώνες», έννοια που περιλαμβάνει τα πάντα, από την ΑΟΖ έως τη υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, η προσπάθεια να κρυφτεί πως η παραπομπή στη Χάγη σημαίνει και συνυποσχετικό που θα περιλαμβάνει όλες τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, επί της ουσίας δίνοντάς τους υπόσταση και οδηγώντας στο παραπέρα γκριζάρισμα κυριαρχικών δικαιωμάτων, και πολύ περισσότερο οι δεσμεύσεις ότι «κορόνα στο κεφάλι τους» έχουν τη ΝΑΤΟική συνοχή, κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο επικίνδυνα.
Οι κινήσεις αυτές, άλλωστε, υπό την επίβλεψη ΝΑΤΟ και ΕΕ και με «πολύτιμους συμπαραστάτες» όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, καμιά σχέση δεν έχουν με την ασφάλεια και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Πρόκειται για ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις και συμβιβασμούς, που έχουν μέσα τους το «σπέρμα» νέας όξυνσης, αντιπαραθέσεων και πολεμικών αναμετρήσεων.
***
Απ' όπου κι αν τις πιάσει κανείς, οι εξελίξεις που «τρέχουν», «φωνάζουν» πως εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες πρέπει να βρεθούν σε θέση μάχης απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων, ιμπεριαλιστικών ενώσεων, να βγουν στο προσκήνιο για να καθορίσουν οι ίδιοι τις εξελίξεις, απέναντι στο μαύρο παρόν και μέλλον που τους ετοιμάζουν.
Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη 8-9 Αυγούστου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου