ΚΟΥΒΑ: Ενέργεια από τα θαλάσσια κύματα

             
Σημαδούρες μήκους ενός μέτρου, σαν αυτή, χρησιμοποιήθηκαν το 2012 στην Ινδονησία, στο πλαίσιο ενός έργου για την προστασία του κοραλλιογενούς υφάλου. Οι σημαδούρες που θα χρησιμοποιηθούν στην Κούβα θα έχουν μήκος 4 μέτρων

Η Κούβα, όπως και τα περισσότερα κράτη της Καραϊβικής, στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις δαπανηρές και ρυπογόνες ντιζελογεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί προς την πραγματοποίηση γεωτρήσεων στην ΑΟΖ της για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η εξασφάλιση σημαντικού μέρους των αναγκών της σε πετρέλαιο θα άλλαζε τη γεωπολιτική όψη της περιοχής και θα επηρέαζε τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ αλλά και τη Βενεζουέλα, από την οποία εισάγει τα δύο τρίτα των αναγκών της σε πετρέλαιο. Η εξόρυξη των καυσίμων -ήδη γίνεται διερευνητική γεώτρηση από ρωσική πλωτή εξέδρα- θα γίνει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα ανοιχτά του Μαϊάμι και όχι πολύ μακριά από το σημείο που έγινε η διαρροή από την εξέδρα άντλησης πετρελαίου της «BP» στον Κόλπο του Μεξικού, το 2010. Οι αλλαγές που θα έφερνε η ενδεχόμενη σχετική ενεργειακή ανεξαρτητοποίηση της Κούβας, ο αποκλεισμός των αμερικανικών εταιρειών από δυνατότητες εξόρυξης πετρελαίου στη γειτονιά τους αλλά και οι κίνδυνοι από τυχόν διαρροή υπό συνθήκες εμπάργκο, έχουν προκαλέσει πολλές συζητήσεις στις ΗΠΑ.
Ομως η Κούβα διερευνά και άλλες δυνατότητες για να μειώσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο, εισαγόμενο ή μη. Σε συνεργασία με Αμερικανό ωκεανολόγο επιστήμονα, που δραστηριοποιείται σε οργάνωση για τον Κόλπο του Μεξικού με οικολογικό - αναπτυξιακό προφίλ και πιθανότατα εκφράζει και συμφέροντα άλλων ενδιαφερόμενων στις ΗΠΑ, η Κούβα διερευνά τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρισμού από την ενέργεια των θαλάσσιων κυμάτων, ώστε να τροφοδοτήσει απομακρυσμένες παραλιακές περιοχές.

                 
Αρκεί ένας κυματισμός πλάτους 10 εκατοστών ώστε η ενεργειακή σημαδούρα να παράγξει 5 κιλοβάτ

Οι ντιζελογεννήτριες παράγουν αέρια του θερμοκηπίου και αιθάλη, συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή που απειλεί να πνίξει περισσότερες από 100 κοινότητες κατά μήκος των ακτών της Κούβας, καθώς η στάθμη της θάλασσας αναμένεται να ανέβει γύρω στο ένα μέτρο ως το 2100. Για να εξασφαλιστεί ότι η όποια παρέμβαση για τη διερεύνηση της δυνατότητας αξιοποίησης της ενέργειας των κυμάτων δε θα έχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον, υπεύθυνο για τη συνεργασία από τη μεριά της Κούβας είναι το Εθνικό Κέντρο Προστατευόμενων Περιοχών.
Το σχέδιο της ομάδας συνεργασίας προβλέπει τη σταδιακή αντικατάσταση των ντιζελογεννητριών σε αρκετές παράλιες περιοχές με ομάδες ενεργειακών σημαδούρων. Κάθε σημαδούρα αποτελείται από ένα πλεύσιμο μεταλλικό πέταλο και ένα δοχείο σα βαρέλι αγκυρωμένο με συρματόσχοινο πάνω σε ένα τσιμεντένιο μπλοκ στο βυθό. Καθώς περνάει το κύμα, το «πέταλο» ανεβοκατεβαίνει, μετακινούμενο σχετικά με το βαρέλι, ενεργοποιώντας έτσι τη γεννήτρια που υπάρχει μέσα σ' αυτό και παράγοντας μια ριπή ηλεκτρικού ρεύματος που μεταφέρεται μέσω καλωδίου ως την άγκυρα και από εκεί ακολουθώντας το βυθό ως την ακτή. Κάθε σημαδούρα μπορεί να παράγει ισχύ 5 κιλοβάτ, μειώνοντας τις ανάγκες σε πετρέλαιο κατά 10.000 λίτρα το χρόνο. Επειδή το κόστος της σημαδούρας είναι 30.000 δολάρια, το πρόγραμμα άρχισε με μόνο δύο τέτοιες συσκευές. Η πορεία του θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητά του στο πέρασμα του χρόνου, την αντοχή σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως τροπικές καταιγίδες και κυκλώνες κτλ.

                                   Επιμέλεια:
                      Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
                           Πηγή: «Discover»

                αναδημοσίευση απο το Ριζοσπάστη