Οι φόροι σαρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά

Η φιλομονοπωλιακή πολιτική διαχείρισης της οικονομικής κρίσης έχει προκαλέσει την πρωτοφανή φορολογική επιβάρυνση των εργαζομένων


Οι δεσμεύσεις που υποτίθεται ότι αναλάμβαναν προεκλογικά ότι δε θα συνεχίσουν την κλοπή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας αποδείχτηκαν ένα ιδιαίτερα φτηνό παραμύθι, εκείνων που περίμεναν να πάρουν τη σκυτάλη της διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης με κριτήρια φιλομονοπωλιακά, δηλαδή, αντιδραστικά - αντιλαϊκά. Και τούτη η απόδειξη δεν έρχεται σήμερα, που αποκαλύπτεται ότι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ είναι πανέτοιμοι να κατασπαράξουν και τους ελάχιστους μισθούς και συντάξεις, αλλά αποτελούσε ...«ένα το κρατούμενο» από τη στιγμή που και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης άρχισαν να κάνουν προπόσεις στον αγώνα που θα δώσουν για τη διατήρηση της χώρας στην ΕΕ και το ευρώ. Αλλωστε, όπως είπε στις αρχές της βδομάδας που μας πέρασε ο υπουργός Οικονομικών, «πρέπει να μείνουμε μέσα στο παιχνίδι» ώστε να έχουμε να αποκομίσουμε οφέλη στην περίπτωση, λέει, που μέσα από τους ανταγωνισμούς των διαφόρων συμφερόντων μέσα στην ΕΕ, υπάρξουν εξελίξεις που θα μπορεί να χαρακτηριστούν θετικές. Με δυο λόγια αυτό που αξίωσε και προφανώς εισηγείται με την προώθηση αντίστοιχων μέτρων ο Στουρνάρας είναι να συνεχιστεί απαρέγκλιτα η πολιτική εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αμοιβές των εργαζομένων, το ύψος των συντάξεων, τις νέες αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στους κεφαλαιοκράτες, την ολοκλήρωση της διαδικασίας απαλλαγής της Υγείας και της Παιδείας από τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα μπορεί να έχουν ακόμα και σήμερα.
Βέβαια, το μεγάλο χαστούκι που δέχονται αυτές τις μέρες εκατομμύρια εργαζόμενοι και άλλες λαϊκές οικογένειες είναι τα εκκαθαριστικά της εφορίας, για την πληρωμή του φόρου εισοδήματος, αλλά και της περιβόητης εισφοράς αλληλεγγύης. Μιλάμε για το χαράτσι και τα εισοδήματα του 2011, αφού το χαράτσι για τη χρονιά που διανύουμε, το 2012, ήδη μας το παρακρατούν από τους μισθούς στα λογιστήρια της εργασίας μας. Το σοκ που προκαλούν τα εκκαθαριστικά σημειώματα είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να υπάρχουν αρκετές δεκάδες χιλιάδες φορολογούμενοι που ακόμα ...δεν έχουν καταθέσει τη δήλωση εισοδήματος. Οπως ανέφερε στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, στο υπουργείο, μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών γνωρίζουν ότι περί τις 50.000 φορολογούμενοι έχουν συμπληρώσει ηλεκτρονικά τη δήλωσή τους, ωστόσο δεν την έχουν καταθέσει ακόμα, προφανώς επιζητώντας κάποια αναβολή για τη μέρα που θα αρχίσουν να πληρώνουν τους υπέρογκους φόρους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, για πρώτη φορά στα χρονικά η μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων θα κληθεί να πληρώσει συμπληρωματικό φόρο, ενώ μειώνεται δραστικά ο αριθμός των φορολογουμένων που θα έχουν και φέτος επιστροφή φόρου. Πρόκειται κύρια για μισθωτούς που μέσα στη χρονιά έμειναν χωρίς εργασία, για επαγγελματίες που διέκοψαν οριστικά την παραγωγική τους δραστηριότητα κ.λπ.
Είναι πάντως ενδεικτικό ότι συμπληρωματικό φόρο πέρσι κλήθηκε να πληρώσει μόλις το 20% των φορολογουμένων, ενώ φέτος το αντίστοιχο ποσοστό είναι 68%!!! Την ίδια στιγμή πέρσι το 36,3% των φορολογουμένων είχε επιστροφή φόρου, ενώ φέτος το σχετικό ποσοστό έχει γκρεμιστεί στο 8%!
Η κυβέρνηση δε δείχνει να πτοείται από τα καταστροφικά αποτελέσματα που έχει η πολιτική της για τα εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά που οδηγούνται απευθείας στη χρεοκοπία. Από τη στιγμή που στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής είναι η ενίσχυση των φιλομονοπωλιακών επιλογών, προκειμένου να στηριχθούν ακόμα πιο αποφασιστικά οι επιχειρήσεις να ξεπεράσουν την κρίση, ο παράγοντας φτώχεια και εξαθλίωση των λαϊκών μαζών δεν απασχολεί τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι της τρόικας και κυρίως έναντι των κεφαλαιοκρατών είναι τόσο ασφυκτικές που το μόνο που της έμεινε να «προσφέρει» στους εργαζόμενους είναι ...εφτά δόσεις για την πληρωμή φόρου - χαρατσιών. Αθλιες καταστάσεις. Ο κόσμος κραυγάζει με όλους τους τρόπους ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για να πληρωθούν τα εκκαθαριστικά κι αυτοί ως στυγνοί δήμιοι ζητάνε χιλιάρικα και χιλιάρικα από ένα λαό τον οποίο γδύνουν εδώ και δυόμισι χρόνια.

Φορολεηλασία διαρκείας

Καμιά απολύτως ντρίμπλα για τόσες ή άλλες τόσες δόσεις δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν γονατίσει κάτω από τα φορολογικά μέτρα που πάρθηκαν με πρόσχημα πρώτα τα ελλείμματα, μετά τα χρέη και τώρα την οικονομική κρίση. Πρόκειται για μέτρα που οι εργαζόμενοι απαιτούν την πλήρη και οριστική τους κατάργηση, ως ένα μέτρο για τη στοιχειώδη ανακούφισή τους. Γιατί μην ξεχνάμε ότι από το Μάη του 2010 και μόνο στον τομέα της φορολογικής πολιτικής ανάμεσα στα άλλα είχαμε:
Αλλεπάλληλες αυξήσεις του ΦΠΑ. Ο «χαμηλός» συντελεστής αυξήθηκε κατά 44% και ο «υψηλός» κατά 21%.
Αλλεπάλληλες αυξήσεις στους φόρους στα καύσιμα, με αποτέλεσμα η τιμή πώλησης της βενζίνης να αυξηθεί σε ποσοστά που φτάνουν και το 80%.
Αλλεπάλληλες αυξήσεις στους φόρους για τα ποτά και τα τσιγάρα.
Αύξηση της φορολογίας για μισθούς και συντάξεις.
Κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ.
Μείωση της φορολογικής έκπτωσης για τα παιδιά των φορολογουμένων.
«Εκτακτη εισφορά» για όλους τους εργαζόμενους που έχουν εισόδημα πάνω από 857 ευρώ.
Πρόσθετη «εισφορά» για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.
«Ειδική εισφορά» για όλες τις επικουρικές συντάξεις.
«Τέλος άσκησης επιτηδεύματος» για όλους τους αυτοαπασχολούμενους.
Αύξηση 10% στα τέλη κυκλοφορίας.
Επιβολή ειδικού φόρου στο φυσικό αέριο των νοικοκυριών.
Την ...«εισφορά αλληλεγγύης».
Το χαράτσι των 300 ευρώ για τους αυτοαπασχολούμενους.
Το «τέλος στα ακίνητα», το γνωστό χαράτσι της ΔΕΗ, που ανέρχεται σε εκατοντάδες ευρώ για κάθε νοικοκυριό.
Το πανάκριβο πετρέλαιο θέρμανσης, αφού αρχίζει η σταδιακή κατάργηση του μειωμένου φόρου.
Και δε θα μείνουν σε αυτά. Το επόμενο διάστημα θα μας ανακοινώσουν ότι η υλοποίηση των στόχων του δεύτερου μνημονίου απαιτεί παραπέρα διεύρυνση των κρατικών εσόδων και με δεδομένο ότι φόρους δεν πληρώνουν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, θα πληρώσουν κι άλλα οι εργαζόμενοι μέσα από το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Ενα από τα κύρια στοιχεία του είναι ότι κατακρεουργεί μια σειρά «φοροαπαλλαγές» που ίσχυαν μέχρι σήμερα, ανάλογα με τη θεωρούμενη απώλεια εσόδων που υπάρχει για τα δημόσια έσοδα. Υποψήφιες για μείωση ή και κατάργηση είναι δαπάνες όπως:
Ιατρικές υπηρεσίες, για τις οποίες έχει δημιουργηθεί τόσος ντόρος, αλλά το κόστος για το Δημόσιο είναι όλο κι όλο 135,6 εκατ. ευρώ.
Οι τόκοι από στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι σε συνθήκες κρίσης δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν διευκολύνσεις σε όσους απέκτησαν το δικό τους κεραμίδι, παίρνοντας δάνειο από τις τράπεζες. Η σχετική φοροαπαλλαγή αφορούσε 640.054 φορολογούμενους, οι οποίοι κατά μέσο όρο είχαν ένα όφελος της τάξης των 300 ευρώ. Μια μικρή ανάσα, δηλαδή, για τον καθένα από αυτούς, όμως το υπουργείο Οικονομικών θεωρεί απαράδεκτη την απώλεια των 182 εκατομμυρίων ευρώ που ισχύουν για τη συγκεκριμένη φορολογική απαλλαγή.
Δίδακτρα για φροντιστήρια, που ελαφρύνουν 544.166 φορολογούμενους κατά 56,4 εκατ. ευρώ.
Φοροαπαλλαγές για λόγους αναπηρίας, που η κυβέρνηση τις κοστολογεί 87,4 εκατ. ευρώ.
Ενοίκια κύριας κατοικίας, που εκτιμούν ότι θα αποφέρουν στα ταμεία 94,5 εκατ. ευρώ.
Η ειδική φορολόγηση ναυτικών και ιπταμένων με «κόστος» 137,9 εκατ. ευρώ.
Ασφάλιστρα ζωής, που στερούν από τα ταμεία 156,2 εκατ. ευρώ.
Βέβαια, αυτά όλα αποτελούν επιλογές των κυβερνώντων όταν νομοθετούν για τους εργαζόμενους, οι οποίοι σαν να μην έφτανε που οι εργοδότες τους κλέβουν την υπεραξία, πρέπει οι ίδιοι να χρυσοπληρώνουν κι από πάνω τη λειτουργία του αστικού κράτους, συνεισφέροντας αυτοί με τους αναγκαίους φόρους. Ετσι, η πρεμούρα των κυβερνώντων να συγκεντρώσουν έσοδα κόβοντας ακόμα και «φοροαπαλλαγές» που αφορούν αρκετά εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, συνοδεύεται από την αποφασιστικότητά της να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, που μαζί με τις πλούσιες λίστες των φοροαπαλλαγών έχει ήδη δεσμευτεί για μείωση των συντελεστών φορολόγησης των κερδών.
Απέναντι στην επιθετικότητα των δυνάμεων της συγκυβέρνησης ενάντια στα λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι δεν έχουν πολλά περιθώρια επιλογών. Στο μονόδρομο των κυβερνώντων που στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν πρέπει απλά να αντιδράσουν. Οφείλουν να αντιτάξουν το δικό τους μονόδρομο. Το μονόδρομο της αγωνιστικής διεκδίκησης των λαϊκών συμφερόντων, το μονόδρομο της πάλης που θα μας βγάλει από τα σκοτάδια στα οποία επιχειρεί να μας στριμώξει η πλουτοκρατία.

Το ΚΚΕ προτείνει

Το ΚΚΕ, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις του, έχει καταγγείλει τη φορολεηλασία που υφίστανται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αλλά δε μένει μόνο σε αυτό. Διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις η υλοποίηση των οποίων μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών. Στο σχέδιο νόμου, μάλιστα, για την κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών τους νόμων, που το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή, προβλέπεται:
Κατάργηση των αντιλαϊκών φορολογικών μέτρων.
Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για το ζευγάρι στις 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.
Αναδρομική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος στο εισόδημα μέχρι 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί, καθώς και του ΕΕΤΗΔΕ για την κύρια και την πρώτη εξοχική κατοικία.
Αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδικής πηγής προσδιορισμού εισοδήματος των επαγγελματοβιοτεχνών. Κατάργηση περαίωσης και κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων. Αύξηση του ορίου προσωποκράτησης για χρέη στο Δημόσιο και ειδικά για τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει την επιχείρησή τους και δεν έχουν άλλα εισοδήματα. Πάγωμα των χρεών χωρίς προσαυξήσεις.
Κατάργηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ και ΕΦΚ, στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα αγροτικά εφόδια, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, Υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας.
Κατάργηση των φόρων και τελών για δήμο και ΕΡΤ. Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με σημερινά αντικειμενικά κριτήρια αξίας 300.000 ευρώ και μέχρι 150 τ.μ. για τη λαϊκή τετραμελή οικογένεια.
Φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη. Κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει για τους εφοπλιστές.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ (Ριζοσπάστης)