To πανηγύρι του Αη Συμιού...

                                  

 

 ...Κι έρχεται η αυγή κι αυτό λαλεί,
πουλί 'ναι, αηδονάκι,
κει που' χει γείρει, τον ξυπνά,
σε πλάτανου μεριά,
αθόρυβα και ταπεινά κινά
για ένα κεράκι,
σ' αυτούς όλους που κάηκαν
στου κόσμου τη φωτιά.

Γιέρμα Δευτέρας, γυρισμός,
φαίνεται σαλεμένος,
μπρος τη ζυγιά χορεύοντας
με διπλονταουλιές,
κάτω απ' τη Πύλη τραγουδά,
είναι αλλοπαρμένος
μέσα στα στήθια φούντωσαν
μυστήριες πυρκαγιές...


(Αη Συμιώτης, Όταν οι αντάμωσες
φτάνουν στο τέρμα, Τ.Α. 1999)