Νίκος Κατσαρός
Διευθυντής Ερευνών στον «Δημόκριτο»
«Αναγράφω τα όσα έγραφα στο "Ριζοσπάστη", τις παραμονές των βουλευτικών εκλογών του 2009:
«Πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι απλό: θαύματα ΔΕΝ γίνονται! Αρα, το να πιστεύει κανείς ότι ένας υπερεθνικός καπιταλιστικός Οργανισμός όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση ή ένα αστικό Κόμμα που ομνύει σ' αυτήν μπορεί να κάνει φιλολαϊκή πολιτική στη σημερινή συγκυρία, απλά ΔΕΝ έχει βάση. Οποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, ή έχει ασυγχώρητες αυταπάτες (υπάρχει πλέον σοβαρή συσσωρευμένη πείρα) ή ψεύδεται! Και οι ψευδόμενοι βέβαια δρουν συνειδητά και με ιδιοτέλεια. Οι αυταπατώμενοι όμως πρέπει επιτέλους να αφυπνιστούν! Είναι τραγικό να εναποθέτουν κάθε φορά τις ελπίδες τους στα αστικά Κόμματα ή στην "καλή" Ευρωπαϊκή Ενωση και κάθε φορά, την επομένη των εθνικών εκλογών ή της υιοθέτησης μιας - κάθε φορά πιο αντιδραστικής - Συνθήκης (Μάαστριχτ, Λισσαβόνα,..) να χάνουν όλο και περισσότερα δικαιώματα, να βουλιάζουν όλο και περισσότερο στην ανασφάλεια, να βλαστημάνε για την επιλογή τους. Ως πότε θα δρουν ως οι ιδανικοί αυτόχειρες που με την ψήφο τους ανεβάζουν στο βάθρο τον δήμιό τους; Φτάνει πια! Είναι καιρός ν' ανοίξουν, τα αυτιά τους στη μόνη φωνή που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ προβλέπει σωστά και λέει την αλήθεια, να δυναμώσουν το ΚΚΕ που αγωνίζεται. Η αυταπάτη είναι "βολική" γιατί επιτρέπει να μην κάνεις τίποτα. Στο τέλος του δρόμου υπάρχει όμως η εξαθλίωση! Πώς θα επιτευχθεί ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης να γίνει η ανταγωνιστικότερη οικονομία παγκοσμίως, ξεπερνώντας αυτή των ΗΠΑ; Είναι προφανές: αποκτώντας μεγαλύτερο ποσοστό ανασφάλιστων, άστεγων, εξαθλιωμένων από τις ΗΠΑ. Ξεκληρίζοντας περισσότερους μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματίες, ιδιωτικοποιώντας ακόμα περισσότερο την Υγεία και την Παιδεία, υποβαθμίζοντας περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις, μηδενίζοντας τα εργατικά δικαιώματα. Είναι καιρός να ανακοπεί η κατρακύλα προς το Μεσαίωνα και να αρχίσει η ανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων που χάθηκαν. Ψήφο στο ΚΚΕ. Τώρα!».
Ημασταν αρκετοί που τα λέγαμε αυτά τότε και προφανώς ΔΕΝ γίναμε πιστευτοί από τη μεγάλη πλειοψηφία των εκλογέων που έσπευσαν να φιλοδωρήσουν τα αστικά κόμματα με πολύ υψηλά ποσοστά και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ με εκείνο το τερατώδες 44%. Η συνέχεια είναι σε όλους γνωστή: Συνέβησαν ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ! Ερώτημα: Θα γίνουν τα παθήματα - επιτέλους - μαθήματα; Θα ήταν καιρός καθότι η απόλυτη εξαθλίωση καραδοκεί είτε είναι ήδη Πραγματικότητα για μεγάλο τμήμα του Λαού.
Βέβαια, οι αυταπάτες δεν έπαυσαν να διακινούνται είτε από τα κόμματα του πάλαι ποτέ δικομματισμού ΝΔ/ΠΑΣΟΚ είτε από τα διάφορα εξαπτέρυγα και παραφυάδες τους που στήθηκαν ως αναχώματα και γιγαντώνονται με τις ευλογίες του ΣΕΒ και βοηθούσης της μέχρι αηδίας προβολής τους από τα αστικά MMΕ. Το «νέο ΠΑΣΟΚ»/ΣΥΡΙΖΑ διατείνεται ότι θα διώξει το Μνημόνιο. Σίγουρα... ακριβώς όπως το παλιό ΠΑΣΟΚ έδιωξε τις βάσεις!... Αυτοί που στις 17 Ιούνη θα ψηφίσουν κόμμα του ευρωμονόδρομου, δηλαδή όλο το πολιτικό φάσμα εκτός ΚΚΕ («πλην Λακεδαιμονίων» κατά Κύρκο, όταν μόνο το ΚΚΕ καταψήφιζε το τερατούργημα του Μάαστριχτ), είναι μαθηματικά βέβαιο ότι στις 18 θα βλαστημάνε τη μοίρα τους. Μαζί τους, βεβαίως, θα βλαστημάμε και όσοι έχουμε μεν ψηφίσει διαφορετικά, είμαστε όμως όμηροι της ψήφου των πολλών. Ούτως ή άλλως, για μια ακόμη φορά το κακό θα έχει γίνει. Ο Λαός θα έχει χάσει μια σημαντική μάχη και θα υποστεί τις συνέπειες.
Αυτό που προτείνει το ΚΚΕ, σίγουρα δεν είναι εύκολο ούτε εύπεπτο: εγκατάλειψη του καναπέ, ένταξη στο μαζικό κίνημα και πάλη για τα συμφέροντά μας, για τη λαϊκή εξουσία με αποδέσμευση από ΕΕ και NATO και μονομερή διαγραφή του - ούτως ή άλλως χιλιοπληρωμένου - χρέους. Ομως, τίποτα ποτέ δε χαρίστηκε στους Λαούς. Ολα κερδήθηκαν με επίμονους αγώνες. Ο πόλεμος θα τελειώσει όταν ο ίδιος ο Λαός συνειδητοποιήσει το συμφέρον της τάξης του και πάρει στα χέρια του την οικονομική και πολιτική εξουσία κάνοντας πέρα τους δυνάστες του. Η ηττοπάθεια δεν έχει θέση: η μόνη σίγουρα χαμένη μάχη είναι η μάχη που δεν δίνεται! Ο δρόμος είναι δύσκολος αλλά είναι ο μόνος που έχει φιλολαϊκή προοπτική. Κανείς δεν θα μας κάνει δώρα. Τα αστικά κόμματα ψεύδονται ασύστολα όταν λένε ότι νοιάζονται για το Λαό. Για την αύξηση των κερδών των εντολέων τους νοιάζονται. Και προσοχή: Οι «μισθοί Βουλγαρίας» δεν είναι καν ο πάτος του βαρελιού. Υπάρχουν και οι μισθοί Κίνας και οι πιο κάτω, αυτοί της Ινδίας αλλά και αυτοί του Μπαγκλαντές! Αρα, "Είναι καιρός να ανακοπεί η κατρακύλα προς το Μεσαίωνα και να αρχίσει η ανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων που χάθηκαν. Ψήφο στο ΚΚΕ. Τώρα!"»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου