Τι θα γίνει με τις απώλειες των εργαζομένων στο Δημόσιο;

Oι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, από το 2009 μέχρι το 2013, έχουν χάσει πάνω από πέντε μισθούς: 2 μισθούς έχασαν από τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας (13ος και 14ος μισθός), ένα μισθό από την περικοπή όλων των επιδομάτων, δυο μισθούς από τη μείωση του αφορολόγητου από 12.000 σε 5.000 ευρώ, ένα μισθό από τα έκτακτα χαράτσια, το 1% υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, 2% υπέρ του ΕΚΑΣ, 1% έκτακτη εισφορά για όσους είχαν εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ και 2% για όσους είχαν εισόδημα πάνω από 20.000 ευρώ.
Έτσι εκφράζεται στην πραγματικότητα αυτό που λέει η κυβέρνηση «μείωση της λεγόμενης μισθολογικής δαπάνης» κατά 8,75 δισεκατομμύρια από το 2009 μέχρι το 2013, δηλαδή από 24,5 δισ., στα 15,7 δισ. Οι μειώσεις αυτές τσάκισαν και γονάτισαν κυριολεκτικά τον κόσμο. Κανείς δεν μπορεί να μιλάει σήμερα για ουσιαστική ανακούφιση όσων εργάζονται στο Δημόσιο, αν δεν προβάλει ως αίτημα την αποκατάσταση τουλάχιστον των εισοδημάτων στα επίπεδα του 2009. Αν δε διεκδικεί την ανάκληση όλων των απολύσεων που έγιναν, την κατάργηση της διαθεσιμότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που προαλείφεται να κυβερνήσει, δε λέει κουβέντα για την αποκατάσταση των απωλειών που είχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στις εξαγγελίες του για τη Δημόσια Διοίκηση δεν είπε τίποτα για την αναπλήρωση των εισοδημάτων, ενώ από τις χιλιάδες απολύσεις δεσμεύτηκε να ανακαλέσει μόνο αυτές που κρίθηκαν αντισυνταγματικές.
Κατά τα άλλα, υποσχέθηκε ένα κράτος λειτουργικό και ευέλικτο, όπως έκαναν προηγούμενα όλα τα αστικά κόμματα, όταν βρίσκονταν στον προθάλαμο της διακυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα, είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κυβέρνηση ΝΔ, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο θα συνεχίσουν να ζουν με μισθούς πείνας, αφού οι περικοπές που έγιναν την περασμένη πενταετία δεν είναι συνέπεια των μνημονίων, αλλά στρατηγική κατεύθυνση της ΕΕ. Μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων έγιναν και σε κράτη χωρίς μνημόνιο, όπως στη Γαλλία, στη Γερμανία και κυρίως στην Ιταλία.
Αυτά πρέπει να έχουν στο νου τους οι δημόσιοι υπάλληλοι πηγαίνοντας προς την κάλπη, για να μην μπορούν να τους κοροϊδεύουν παλιοί και νέοι σωτήρες, που θέλουν να υφαρπάξουν την ψήφο τους.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"