Ανακοίνωση της Κ.Ο. Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ
Στο θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών αναφέρεται με ανακοίνωσή της η Κ.Ο. Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ.
Μεταξύ άλλων επισημαίνει την αυξητική τάση που παρουσιάζουν οι ιχθυοκαλλιέργειες στην περιοχή, που κυρίως ανήκουν σε πολυεθνικές εταιρείες, τονίζοντας ότι η ανάπτυξη των ιδιωτικών ιχθυοκαλλιεργειών ήταν κατεύθυνση της πολιτικής της Ε.Ε. και ενισχύεται με τη νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική που πριν λίγες μήνες ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο. Μία πολιτική που, όπως σημειώνει, προβλέπει την ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και την ταυτόχρονη διάλυση ουσιαστικά της παράκτιας και μέσης αλιείας.Η Κ.Ο. Αιτωλοακαρνανίας αναφέρεται επίσης στις επιπτώσεις που υπάρχουν στους μικρούς ψαράδες, αλλά και στους εργαζόμενους στις ιχθυοκαλλιέργειες, όπως επίσης και στην ποιότητα των παραγόμενων ψαριών.
Τέλος, αναφέρει αναλυτικά τις θέσεις της για την ανάπτυξη βιώσιμης αλιείας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, κεντρικό σχεδιασμό της αλιευτικής παραγωγής και μοχλό τον αλιευτικό παραγωγικό συνεταιρισμό.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Στον παραλιακό άξονα του νομού μας ιδιαίτερα σε Αστακό - Μύτικα - Κάλαμο - Καστό δραστηριοποιούνται με αυξητική τάση εδώ και δεκαετίες ιχθυοκαλλιέργειες που ανήκουν σε πολυεθνικές εταιρείες, σε τραπεζικούς ομίλους, αλλά και σε μικρότερους επιχειρηματίες.Τελευταία δημοσιεύματα θέλουν τη δραστηριοποίηση και νέων μονάδων.
Η ανάπτυξη των ιδιωτικών ιχθυοκαλλιεργειών στην περιοχή μας και συνολικά ήταν κατεύθυνση της πολιτικής της Ε.Ε. και ενισχύεται με τη νέα Κοινή Αλιευτική Πολιτική που πριν λίγες μήνες ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο.
Προβλέπει την ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και την ταυτόχρονη διάλυση ουσιαστικά της παράκτιας και μέσης αλιείας.
Προβλέπει νέα περιοριστικά μέτρα για την άσκηση της αλιείας στη χώρα μας, καθώς θα πολλαπλασιαστούν τα αλιευτικά καταφύγια (ολόκληρες περιοχές, δηλαδή, στις οποίες θα απαγορεύεται το ψάρεμα), ενώ για τα υπόλοιπα ύδατα θα αυξηθούν οι μήνες απαγόρευσης κάθε έτος.
Προβλέπει νέα περιοριστικά μέτρα για την άσκηση της αλιείας στη χώρα μας, καθώς θα πολλαπλασιαστούν τα αλιευτικά καταφύγια (ολόκληρες περιοχές, δηλαδή, στις οποίες θα απαγορεύεται το ψάρεμα), ενώ για τα υπόλοιπα ύδατα θα αυξηθούν οι μήνες απαγόρευσης κάθε έτος.
Την ίδια στιγμή μέσω του νέου χωροταξικού θα γιγαντωθούν σε ολόκληρη την επικράτεια οι περιοχές που θα επιτρέπεται η ιχθυοκαλλιέργεια και η οστρακοκαλλιέργεια, ενώ μια σειρά προγράμματα οικονομικών ενισχύσεων βρίσκονται σε εξέλιξη και θα συνεχίσουν την παροχή "ρευστού" προς αυτού του τύπου την παραγωγή αλιευμάτων.
Για τους μικρούς ψαράδες θα αυξηθεί επιπλέον το κόστος κάθε αλιευτικής εξόρμησης (και με την απαγόρευση απόρριψης αποθεμάτων στη θάλασσα), προσθέτοντας έτσι έναν ακόμη παράγοντα που οδηγεί στην εγκατάλειψη του επαγγέλματος.
Για την Ε.Ε. των μονοπωλίων και τις αστικές κυβερνήσεις η "βιώσιμη και επιτυχημένη αλιεία στην Ευρώπη" είναι αυτή που ασκείται από μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και όχι από μικρούς και μεσαίους ψαράδες.
Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις στηρίζουν την κερδοφορία τους στη μείωση του κόστους παραγωγής, δηλαδή στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Οι εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει αυτό στην πράξη.
Δουλεύουν υπερωρίες που δεν τις πληρώνονται, δεν παίρνουν τα επιδόματα, πολλές φορές καλούνται να μεταφερθούν από τη μία μονάδα στην άλλη, μένοντας μέρες μακριά από τα σπίτια τους. Ζουν την εντατικοποίηση της δουλειάς, την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Εργαζόμενοι έχουν πληρώσει με την ίδια τους τη ζωή τα μέτρα αυτά. Ποντάρουν στην ανεργία που ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δημιούργησε και πιέζουν για μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, αύξηση ωραρίου.
Παράλληλα το κυνήγι του κέρδους και ο ανταγωνισμός στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών μειώνει τις δαπάνες για μέτρα ελέγχου ποιότητας των παραγόμενων ψαριών.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η ανάπτυξη βιώσιμης αλιείας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Κεντρικό σχεδιασμό της αλιευτικής παραγωγής και μοχλό τον αλιευτικό παραγωγικό συνεταιρισμό που θα εξασφαλίζει τις λαϊκές διατροφικές ανάγκες σε αλιευτικά προϊόντα, σύμφωνα με τις αλιευτικές δυνατότητες που υπάρχουν, με σεβασμό στις απαιτήσεις των ιχθυοπληθυσμών, των οικοσυστημάτων και του περιβάλλοντος.
Καλεί τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν στις πιέσεις των εργοδοτών.
Να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από το ταξικό κίνημα για να διεκδικήσουν δουλειά με δικαιώματα.
Να οργανώσουν την πάλη τους για να γίνουν οι ιχθυοκαλλιέργειες λαϊκή περιουσία γιατί μόνο τότε θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και το σεβασμό στο περιβάλλον».
Για τους μικρούς ψαράδες θα αυξηθεί επιπλέον το κόστος κάθε αλιευτικής εξόρμησης (και με την απαγόρευση απόρριψης αποθεμάτων στη θάλασσα), προσθέτοντας έτσι έναν ακόμη παράγοντα που οδηγεί στην εγκατάλειψη του επαγγέλματος.
Για την Ε.Ε. των μονοπωλίων και τις αστικές κυβερνήσεις η "βιώσιμη και επιτυχημένη αλιεία στην Ευρώπη" είναι αυτή που ασκείται από μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και όχι από μικρούς και μεσαίους ψαράδες.
Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις στηρίζουν την κερδοφορία τους στη μείωση του κόστους παραγωγής, δηλαδή στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Οι εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει αυτό στην πράξη.
Δουλεύουν υπερωρίες που δεν τις πληρώνονται, δεν παίρνουν τα επιδόματα, πολλές φορές καλούνται να μεταφερθούν από τη μία μονάδα στην άλλη, μένοντας μέρες μακριά από τα σπίτια τους. Ζουν την εντατικοποίηση της δουλειάς, την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Εργαζόμενοι έχουν πληρώσει με την ίδια τους τη ζωή τα μέτρα αυτά. Ποντάρουν στην ανεργία που ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δημιούργησε και πιέζουν για μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, αύξηση ωραρίου.
Παράλληλα το κυνήγι του κέρδους και ο ανταγωνισμός στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών μειώνει τις δαπάνες για μέτρα ελέγχου ποιότητας των παραγόμενων ψαριών.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η ανάπτυξη βιώσιμης αλιείας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Κεντρικό σχεδιασμό της αλιευτικής παραγωγής και μοχλό τον αλιευτικό παραγωγικό συνεταιρισμό που θα εξασφαλίζει τις λαϊκές διατροφικές ανάγκες σε αλιευτικά προϊόντα, σύμφωνα με τις αλιευτικές δυνατότητες που υπάρχουν, με σεβασμό στις απαιτήσεις των ιχθυοπληθυσμών, των οικοσυστημάτων και του περιβάλλοντος.
Καλεί τους εργαζόμενους να μην υποκύψουν στις πιέσεις των εργοδοτών.
Να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από το ταξικό κίνημα για να διεκδικήσουν δουλειά με δικαιώματα.
Να οργανώσουν την πάλη τους για να γίνουν οι ιχθυοκαλλιέργειες λαϊκή περιουσία γιατί μόνο τότε θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και το σεβασμό στο περιβάλλον».
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου