Για το δάνειο του 1.200.000 €

                              ΔΗΜΟΥ Ι.Π.ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

                     ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΔΑΝΕΙΟΥ

Συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο την Δευτέρα 28-1-2013 και αποφάσισε τη σύναψη δανείου επενδυτικού σκοπού με το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων ύψους 1.200.000 ευρώ.
Στην εισήγησή του ο κ. Δήμαρχος εξήγησε τους λόγους για τους οποίους θέλει το συγκεκριμένο δάνειο . Αυτοί είναι: 
α) αγορά του ΙΧΘΥΚΑ, 
β) έργα βελτίωσης του λιμανιού ενόψει της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του Μεσολογγίου με Ιθάκη και Κεφαλονιά, 
γ) έργα βελτίωσης του αεροδρομίου για προσέλκυση τουριστών μέσω αεροπορικών πτήσεων, 
δ) για εκπόνηση μελετών για ανέγερση δημαρχείου και 
ε) για έργα που θα αποβλέπουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των δημοτών.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ χαρακτήρισε την πρόταση πολύ «πρωτοποριακή» και «προωθημένη» που ξεπερνά σε αντιλαϊκότητα ακόμα και την εφαρμοζόμενη πολιτική στην τοπική διοίκηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ αφού εκτός από τη μετατροπή των δήμων σε ανώνυμες επιχειρήσεις επιπλέον συνδράμει τους ιδιώτες στο έργο τους για θησαυρισμό με καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος και την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων συμβάλλοντας με έργα υποδομών που θα ακριβοπληρώσουν οι δημότες.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ κάλεσε τους δημοτικούς συμβούλους να μην ψηφίσουν την πρόταση γιατί ενώ ο δήμος αδυνατεί να πληρώσει τους εργαζόμενους που απασχολεί (εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς), απειλείται με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων λόγω χρεών, έχει απλήρωτους προμηθευτές πέραν της εξαετίας, αδυνατεί να μαζέψει ακόμη και τα σκουπίδια (δέκα μέρες και πάνω για να περάσει το απορριμματοφόρο), περιμένει να καλύψει βασικές ανάγκες μέσα από δίμηνες και πεντάμηνες συμβάσεις έργου, δανείζεται (ποιος ξέρει με ποιο επιτόκιο) για να αγοράσει την περιουσία του (περίπτωση ΙΧΘΥΚΑ)* ή να φτιάξει υποδομές που θα αξιοποιήσουν και θα καρπωθούν επιχειρηματίες ιδιώτες (περίπτωση λιμανιού & αεροδρομίου).
Η πρόταση ψηφίσθηκε και από σημαντική μερίδα της αντιπολίτευσης.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θα καλέσει τους δημότες να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την υλοποίηση αυτής της απόφασης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: 

Το ΙΧΘΥΚΑ Α.Ε., ιδρύθηκε το 1985 με στόχο τη λειτουργία και διαχείριση πρότυπης ερευνητικής μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στις εκβολές του Αχελώου, για τη διεξαγωγή ερευνών και την ανάπτυξη τεχνολογίας στον τομέα της Ιχθυοκαλλιέργειας. Για το σκοπό αυτό παραχωρήθηκε δημόσια έκταση 656,5 στρ. και κτίριο εντός αυτής 75 τμ. έως το 2014. 

Στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετείχαν το ελληνικό δημόσιο (Υπουργείο Έρευνας Τεχνολογίας), με το ποσό των 172.122.000 δρχ. και η Αγροτική Τράπεζα με το ποσό των 120.000 δρχ.· Στις 18/12/1987 αποφασίστηκε η αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 52 εκατ. δρχ, ποσό που αποκλειστικά συνεισέφερε η τότε Κοινότητα Νεοχωρίου παραχωρώντας έκταση 350 στρεμμάτων κατά κυριότητα και έκταση 979 στρ. κατά χρήση έως το 2014.
Το ΙΧΘΥΚΑ καταδικάστηκε σε απραξία από την εκάστοτε κυβέρνηση (με κόστος 500.000 ευρώ/έτος) και στη συνέχεια απαξιώθηκε – καταληστεύτηκε για να χαριστεί στους ιδιώτες. Ο εκκαθαριστής πρότεινε: 
1. Μεταβίβαση της ψιλής κυριότητας αντί συμβολικού ποσού ενός (1) ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο.
2. Η αποτιμηθείσα αξία των 1.100.000 ευρώ μειώνεται!!!!
Στα 350.000 ευρώ και μπορεί να μεταβιβαστεί σε τρίτο για τριάντα (30) χρόνια. Η δημοτική αρχή αντί να απαιτήσει την περιουσία της, τα 350 στρεμ. και να μην ιδιωτικοποιηθεί η κρατική σπεύδει να αγοράσει την περιουσία της και τη δυνατότητα να ιδιωτικοποιήσει η ίδια την κρατική.

                                  
                                        Ιανουάριος 2013 

 Για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Μαργαρίτης Θόδωρος

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Όλοι στη συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως, την Πέμπτη στις 8 το πρωί

Πριν από λίγη ώρα ο εισαγγελέας παρέπεμψε τους 35 συλληφθέντες εργαζόμενους στο αυτόφωρο για αύριο Πέμπτη. Tο ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα σε συγκέντρωση την Πέμπτη στις 8 το πρωί στο Πεδίον του Άρεως και σε πορεία στα δικαστήρια στην Ευελπίδων.

Η κυβέρνηση να πληρώσει ακριβά τις διώξεις που κάνει σε συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΜΕ, σε προέδρους Ομοσπονδιών, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο λαός να μην τρομάξει, να μη φοβηθεί. 

Δεν είναι ανίκητοι.
ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ

Νέα αναταραχή στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας

                         ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
                               (Σ.Υ.Π.Ε.Α.)

                              Ανακοίνωση

 Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Υπαλλήλων της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας, που έγινε τη Δευτέρα 28-1-2013 στο Μεσολόγγι, συζήτησε κι αποφάσισε ομόφωνα για τα παρακάτω θέματα:

1. Μετακινήσεις προσωπικού.

Λόγω του ότι γίνονται μετακινήσεις προσωπικού μεταξύ τμημάτων και διευθύνσεων, αλλά και από πόλη σε πόλη, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα ούτε οι υπάλληλοι, ούτε οι Διευθυντές( εκτός από έναν), αλλά ούτε και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, αποφασίζεται να γίνει παράσταση διαμαρτυρίας στον Αντιπεριφερειάρχη  Αιτωλοακαρνανίας κ. Βασίλη Αντωνόπουλο όπου θα δηλωθεί ρητά και κατηγορηματικά:

α.  είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε μετακίνηση προσωπικού χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ίδιου, την  ενημέρωση του συλλόγου αλλά και αιτιολογημένες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων.

β.  πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε μετακίνηση, ειδικά αυτή την περίοδο, όπου μεγάλη μερίδα συναδέλφων βιώνει τη σκληρή πραγματικότητα και ομηρία της διαθεσιμότητας καθώς και ο τρόπος και η ταχύτητα υλοποίησης τους, είναι εκ του πονηρού και δημιουργούν δικαιολογημένα τη βεβαιότητα για σκοπιμότητες κι αδικίες, αφού δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό  το νέο οργανόγραμμα (όπου προβλέπεται μεγάλη μείωση θέσεων), ενώ σύντομα θα γίνουν κρίσεις των προϊσταμένων από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο.

2.  Διαθεσιμότητα. 

Αποφασίζεται επίσης  να καταγγελθεί με κάθε τρόπο και μέσο η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι 16 υπάλληλοι ΙΔΑΧ της Περιφερειακής Ενότητας  Αιτωλοακαρνανίας, με υπηρεσία από 10-30 χρόνια, που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα , οι οποίοι έχουν υποχρεωθεί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους χωρίς καμιά εξασφάλιση  και ταυτόχρονα άλλοι 18 νέοι συνάδελφοι ΙΔΑΧ που μετατάχτηκαν τώρα,  τοποθετούνται, προορισμένοι να καταλάβουν τις θέσεις τους, όταν πια δεν θα τους χρειάζονται. 

Είναι όλοι τους θύματα μιας βάρβαρης κι απάνθρωπης πολιτικής, την οποία  πρέπει ν'  αγωνιστούμε όλοι μας ενωμένοι και με ακούραστη προσπάθεια, να την ανατρέψουμε.

                                     

                            

Δεν αποκλείει γενικευμένο πόλεμο η Ρωσία

        
Ένας στρατιώτης της 5ης Ταξιαρχίας του Ρωσικού Στρατού πυροδοτεί έναν προωθούμενο με πύραυλο εκτοξευτήρα χειροβομβίδων, κατά την διάρκεια άσκησης κοντά στην πόλη Ναροφομίνσκ, περίπου 65 χιλιόμετρα νoτιοδυτικά της Μόσχας

«Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα ενός γενικευμένου πολέμου και κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο» δήλωσε το Σάββατο 26/1 ο στρατηγός, Βαλέρι Γκεράσιμοφ, επικεφαλής του ρωσικού γενικού επιτελείου. Οι δηλώσεις έγιναν κατά την ετήσια γενική συνέλευση των Ακαδημιών Στρατιωτικών Σπουδών του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου, ενώ ο Ρώσος επιτελάρχης συμπλήρωσε ότι παρατηρείται συνεχιζόμενη και σταδιακή προσέγγιση διάφορων εμπόλεμων εστιών στα σύνορα της Ρωσίας. Είπε συγκεκριμένα ότι σήμερα η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα είναι τα «σημεία αστάθειας», που εμφανίζονται κατά μήκος των συνόρων της.Στη διάρκεια ομιλίας του για θέματα στρατιωτικής εκπαίδευσης και συνεργασίας των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων με ιδιωτικές εταιρείες για θέματα επιμελητείας, σημείωσε πως μια τέτοια σύνδεση «έχει νόημα μόνο εν καιρώ ειρήνης» και σε κάθε περίπτωση οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να προετοιμάζονται και για άλλες συνθήκες.
Να σημειωθεί πως εδώ και καιρό η Ρωσία έχει εκφράσει την ανησυχία της για τη ΝΑΤΟϊκή προσέγγιση στα ρωσικά σύνορα, είτε με τη μέθοδο της ενσωμάτωσης νέων χωρών στο ΝΑΤΟ, είτε με την εγκατάσταση της λεγόμενης αντιπυραυλικής «ασπίδας».

                                                    902.gr

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Ο,τι προστάζουν τα μονοπώλια...

Η «σύγκρουση συμφερόντων», οι δωροδοκίες, η συμμετοχή κρατικών υπηρεσιών στο αλισβερίσι είναι γενικό φαινόμενο, που εκδηλώνεται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, ακόμα και σ' αυτές που βρίσκονται στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας

                

Τα φαινόμενα σήψης είναι αναπόφευκτο προϊόν του καπιταλισμού και δεν αντιμετωπίζονται στο πλαίσιό του. Υπήρχαν από την εμφάνισή του και συνεχίζουν να υπάρχουν σε όλες τις χώρες και σε όλη την έκταση του εποικοδομήματος, στις υπηρεσίες, αλλά και σε άμεση σχέση με την παραγωγή. Οι επιστήμονες ζουν μέσα στον ίδιο καπιταλιστικό υπόνομο όπως και οι άλλοι άνθρωποι, επηρεάζονται απ' αυτόν και πράττουν ανάλογα, ιδίως όταν το - ηθικά νομιμοποιημένο - δέλεαρ που χρησιμοποιούν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, τα μονοπώλια, γίνει αρκετά ισχυρό. Τότε μπορεί να σιωπήσουν και «να κάνουν τα στραβά μάτια» μέχρι και να προτείνουν επικίνδυνα φάρμακα ως ασφαλή και σωτήρια. Πόσο μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για το θεραπευτικό αποτέλεσμα των φαρμάκων που παίρνει; Πόσο μπορεί να στηρίζεται στην ηθική επιστημόνων, καπιταλιστικών κρατικών υπηρεσιών και την κοινωνική ευθύνη των μονοπωλίων;

Ετοιματζίδικα...

Ο καθηγητής δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Τσαρλς Σέιφ δημοσίευσε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Σαϊεντίφικ Αμέρικαν» αποκαλυπτική δημοσιογραφική έρευνα σχετικά με το ζήτημα, όπως αυτό εκδηλώνεται στην ιμπεριαλιστική μητρόπολη. «Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας ακαδημαϊκής ιατρικής, ακαδημαϊκής έρευνας ή ιατρικής εκπαίδευσης στον οποίο να μην υπάρχουν σε όλη την έκτασή του σχέσεις με τη βιομηχανία», δήλωσε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Ερικ Κάμπελ, καθηγητής στην ιατρική σχολή του Χάρβαρντ. Οι διασυνδέσεις μεταξύ ερευνητών και φαρμακευτικών εταιρειών παίρνουν πολλές μορφές. Υπάρχουν γραφεία ομιλητών σε εκδηλώσεις, μέσω των οποίων μια φαρμακευτική βιομηχανία δίνει χρήματα σε κάποιον ερευνητή για να ταξιδέψει - συνήθως πρώτη θέση - σε εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία των ΗΠΑ. Εκεί ο ερευνητής διαβάζει ομιλία που του ετοίμασε η εταιρεία και παρουσιάζει διαφάνειες, που επίσης κατασκεύασε για την περίπτωση η εταιρεία.Σε άλλες περιπτώσεις οι άνθρωποι του μονοπωλίου συντάσσουν ένα άρθρο και πληρώνουν κάποιον επιστήμονα (τον «προσκεκλημένο συγγραφέα») τιμητική αμοιβή για να υπογράψει με το όνομά του και να υποβάλει τη δημοσίευση σε κάποιο επιστημονικό περιοδικό. Πού να μπλέκεις τώρα με τα μπουκαλάκια και τα αντιδραστήρια...
Αλλος τρόπος διασύνδεσης ερευνητών με το βιομηχανικό κεφάλαιο είναι οι συμβουλευτικές υπηρεσίες. Μια εταιρεία προσλαμβάνει κάποιον επιστήμονα για να τη συμβουλεύσει. Πολλοί ερευνητές «πιστεύουν ότι αυτό που επιζητούν οι εταιρείες είναι το μυαλό τους, αλλά εκείνες νοιάζονται στην πραγματικότητα για την ενίσχυση της μάρκας», λέει η Μάρσια Εϊντζελ, πρώην αρχισυντάκτης της Επιθεώρησης Ιατρικής της Νέας Αγγλίας, και συνεχίζει: «Το να αγοράσεις έναν διακεκριμένο, γνωστό ακαδημαϊκό ερευνητή, το είδος του ανθρώπου που είναι ομιλητής σε συνέδρια, που γράφει εγχειρίδια, που γράφει επιστημονικά άρθρα, αυτό αξίζει όσο 100.000 πωλητές».

...και παραγγελιές

Μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2009 στο επιστημονικό περιοδικό «Καρκίνος» («Cancer») δείχνει ότι με κάποιο «μαγικό» τρόπο οι ασθενείς του δείγματος των ερευνών που γίνονται για την αρρώστια αυτή, καταφέρνουν να επιβιώσουν περισσότερο όταν οι ερευνητές εμφανίζουν «σύγκρουση συμφερόντων», παρά όταν είναι καθαροί. Το φαινόμενο δεν είναι πρόσφατο. Μελέτη του 1998 στην Επιθεώρηση Ιατρικής της Νέας Αγγλίας είχε διαπιστώσει ότι υπάρχει «ισχυρή συσχέτιση» ανάμεσα στα συμπεράσματα των ερευνητών για την ασφάλεια των ουσιών παρεμπόδισης των καναλιών ασβεστίου (κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης) και τις οικονομικές σχέσεις με τις εταιρείες που παράγουν τα φάρμακα...Οταν ένα φάρμακο αποδεικνύεται ότι δεν έχει τα αποτελέσματα που υπόσχεται και αποσύρεται από την κυκλοφορία, ή ακόμα χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο, ακολουθεί μια σειρά από έρευνες κατά παραγγελία και μια βροχή από χρήμα προς τους επιστήμονες, διαπιστώνει ο Σέιφ. Για παράδειγμα, στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000, όταν οι ασθενείς άρχισαν να μηνύουν τη φαρμακευτική «Wyeth» για το οιστρογόνο Prempro (που έχει συνδεθεί με κίνδυνο καρκίνου του στήθους, καρδιακά επεισόδια και άλλες ασθένειες), οι έρευνες με πληρωμένη υπογραφή έγιναν κεντρικό στοιχείο της υπόθεσης. Οταν ήρθε η σειρά του αναλγητικού Vioxx της «Merck» (που συνδέθηκε με εμφράγματα και εγκεφαλικά), το χρήμα του μονοπωλίου έκανε την εμφάνισή του. Σε μια μελέτη της Vioxx, ακαδημαϊκοί ερευνητές εμφανίζονται να υπογράφουν έρευνα, μετά την πραγματοποίηση όλης της ανάλυσης των δεδομένων από την ίδια την εταιρεία. Σύμφωνα με μελέτη του 2010 που δημοσιεύτηκε στη Βρετανική Επιθεώρηση Ιατρικής, 87% των ερευνητών που εξέφρασαν θετική γνώμη για το αντιδιαβητικό φάρμακο Avandia της «GlaxoSmithKline», παρά τις ενδείξεις ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος, είχαν κάποια οικονομική διασύνδεση με την κατασκευάστρια του φαρμάκου. Κι όταν η αρμόδια κρατική επιτροπή των ΗΠΑ συζητούσε αν θα αποσυρθεί το Avandia ή όχι, αποκαλύφθηκε ότι και μέλη της επιτροπής αυτής έπαιρναν χρήματα από φαρμακευτικές εταιρείες.

Η μόνη ηθική του καπιταλισμού ονομάζεται κέρδος

Η κρατική αμερικανική ερευνητική υπηρεσία NIH (National Institutes of Health) μοιράζει δισεκατομμύρια σε επιστήμονες που διασυνδέονται με μονοπώλια και κάνουν έρευνες που τα ενδιαφέρουν. Ετσι, κρατικά κονδύλια πηγαίνουν έμμεσα στα ταμεία των εταιρειών, που αλλιώς θα έπρεπε να χρηματοδοτήσουν τις έρευνες εξολοκλήρου. Αυτό μάλλον δεν προκαλεί εντύπωση σε κανέναν, που αντιλαμβάνεται για ποιον λειτουργεί το καπιταλιστικό κράτος. Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι, όπως ανακάλυψε ο Σέιφ, υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις που η ίδια η NIH εκδίδει άδειες παραβίασης του νόμου που υποτίθεται ότι δεν επιτρέπει τη χρηματοδότηση ερευνητών με «σύγκρουση συμφερόντων». 

Τέτοια αξία έχουν οι αστικοί νόμοι.

Ορισμένοι στις ΗΠΑ εναποθέτουν τις ελπίδες τους για αντιμετώπιση του προβλήματος της εξαγοράς επιστημόνων από το κεφάλαιο, στους ίδιους τους επιστήμονες, τις επιστημονικές ενώσεις και τα επιστημονικά περιοδικά όπου γίνονται οι δημοσιεύσεις. Ετσι, στην περίπτωση της οικονομικής διασύνδεσης ενός ερευνητή με το μονοπώλιο «Wyeth» σχετικά με την προώθηση φαρμάκου για την οστεοπόρωση, αρμόδιοι φορείς για να παρέμβουν θα ήταν το Εθνικό Ιδρυμα Οστεοπόρωσης των ΗΠΑ και το αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό για την οστεοπόρωση. Ομως, ο υπό συζήτηση ερευνητής τυχαίνει να είναι πρώην πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Οστεοπόρωσης και νυν αρχισυντάκτης του περιοδικού...Η επιστημοσύνη των ερευνητών συχνά δεν είναι αρκετή για να τους εμποδίσει να κυνηγήσουν κι αυτοί, με όποιο αντάλλαγμα, το υπέρτατο αγαθό του συστήματος, το χρήμα. Ασφαλέστερη ασπίδα είναι να υιοθετήσουν και να αφομοιώσουν την ηθική της μόνης τάξης που έχει συμφέρον να καταργήσει το κέρδος και τις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής που το δημιουργούν. Να θέσουν ως υπέρτατη αρχή τους τον άνθρωπο, όχι ηθικοπλαστικά, αλλά με όρους πραγματικότητας, με όρους συμμετοχής στην ταξική πάλη στο πλευρό του λαϊκού κινήματος. Υπάρχει άλλος τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας, ο σοσιαλιστικός, εκεί που η επιστήμη βρίσκει πλέρια τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα και μπορεί να ανοίξει διάπλατα τα φτερά της, συμβάλλοντας στην ολοένα μεγαλύτερη ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, υλικών και πνευματικών.

                                      Επιμέλεια:
                          Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
                         Πηγή: «Scientific American»

«Μούτσοι»

Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας των ναυτεργατών και αντικατάστασή τους με «ατομικές» απαιτεί η Ενωση Εφοπλιστών Κρουαζιερόπλοιων.Αν γίνει αυτό, λένε χωρίς καμία διάθεση... εκβιασμού, τότε θα επιστρέψουν τα κρουαζιερόπλοια των μελών της σε καθεστώς «ελληνικής σημαίας»...
Μάλιστα (σύμφωνα με την ιστοσελίδα της «Ναυτεμπορικής»), όπως αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της Ενωσης, κ. Μιχάλης Λάμπρος, το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου ετοιμάζει ήδη «νομοθετική παρέμβαση» για να ικανοποιήσει το αίτημά τους.

*
Πρόκειται για άλλο ένα λαμπρό δείγμα «φιλοπατρίας» των εφοπλιστών.
Αλλά και για μια ακόμα απόδειξη για την «πρεμούρα» του πολιτικού προσωπικού τους - που την ίδια ώρα επιστρατεύει εργαζόμενους - να προωθήσει άλλο ένα αντεργατικό νομοθέτημα που θα ισοπεδώνει τους μισθούς των ναυτεργατών.
Μήπως, όμως, αντιθέτως με τη δική μας «δογματική» προσέγγιση, η Ενωση Εφοπλιστών Κρουαζιερόπλοιων έχει... φιλεργατικό πνεύμα; Μα προφανώς, λένε οι καλοί μας εφοπλιστές, αφού «εφόσον ισχύσει και για την επιβατηγό ναυτιλία η ρύθμιση που προβλέπεται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου και δίνει τη δυνατότητα συμβάσεων για τα κατώτερα πληρώματα, τα κρουαζιερόπλοια θα επιστρέψουν στην ελληνική σημαία και η ανεργία στους Ελληνες ναυτικούς θα καταπολεμηθεί σημαντικά»...
*
Σωστοί «ευεργέτες», όπως βλέπετε, οι εφοπλιστές...
Μόλις η κυβέρνηση ψηφίσει το νόμο που θα κατακρεουργεί τους μισθούς των ναυτεργατών, τότε θα μας κάνουν τη... χάρη να ξαναγίνουν... Ελληνες και έτσι να πρωτοστατήσουν - οι εφοπλιστές - στην ...καταπολέμηση της ανεργίας των ναυτεργατών.
Για τους ναυτεργάτες νοιάζονται, συνεπώς, οι εφοπλιστές. Για τους ναυτεργάτες... Που, όμως, εφόσον γίνουν αυτά που θέλουν οι εφοπλιστές, τότε οι ναυτεργάτες δε θα είναι πια ναυτεργάτες. Θα είναι δούλοι σε γαλέρες.
*
Παρεμπιπτόντως, εφοπλιστές είναι αυτή η «δράκα» των κεφαλαιοκρατών που όλα τα προηγούμενα χρόνια ξεζούμιζαν τους ναυτεργάτες και «πνίγηκαν» στα κέρδη.
Είναι αυτό το τμήμα του μεγάλου κεφαλαίου που μόνο από το 2002 μέχρι το 2012 έχει «επίσημα» κέρδη άνω των 200 δισ. δολαρίων!
Είναι εκείνοι οι πλουτοκράτες που το αστικό κράτος έχει φροντίσει μέσω του νόμου 27/1975 «Περί φορολογίας πλοίων κ.λπ.», να τους παρέχει 60 φοροαπαλλαγές.Αυτοί, λοιπόν, οι εκπρόσωποι μιας παρασιτικής τάξης που προκαλεί με την ξιπασιά της, σήμερα απαιτούν να μειωθούν ακόμα και οι κατώτατοι μισθοί των ναυτεργατών.
Θέλουν να καταργήσουν ακόμα και τα κατώτερα μεροκάματα αυτοί που μέσα στο 2012 δαπάνησαν πάνω από 2 δισ. δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων, που αγόρασαν από τη δευτερογενή αγορά 111 ποντοπόρα πλοία σπάζοντας παγκόσμιο ρεκόρ (!) στην αγορά πλοίων αυτού του είδους, και που στο ίδιο διάστημα έδωσαν 6 δισ. ευρώ για παραγγελίες νέων πλοίων...
*
Οι εφοπλιστές, αξιοποιώντας τα τεράστια ποσοστά ανεργίας των ναυτεργατών που οι ίδιοι προκαλούν, απαιτούν μισθούς Ινδίας, Κίνας και Πακιστάν για τα πληρώματα των πλοίων τους.
Βαφτίζουν το καθεστώς γαλέρας για τους ναυτεργάτες μέσα στα καράβια τους «πατριωτισμό» αφού, όπως περήφανα δηλώνουν, πάνω στα «δουλεμπορικά» τους θα κυματίζει η γαλανόλευκη...
Μ' αυτούς τους νόμους και με αυτή την πολιτική δημιουργήθηκε το περιβόητο «ελληνικό εφοπλιστικό θαύμα».Ηταν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που με τους νόμους τους «έχτισαν» τους στόλους των εφοπλιστών. Και είναι και η σημερινή συγκυβέρνηση που σταθερή στα βήματα των προκατόχων της ετοιμάζεται να λειτουργήσει ως ένας ακόμα «μούτσος» των εφοπλιστών.

                                   Γράφει : (στο Ριζοσπάστη)

                                   ο Νίκος Μπογιόπουλος

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. : ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ

Η Γραμματεία Αγρινίου του Π.Α.ΜΕ. καλεί όλα τα σωματεία, το λαό της περιοχής και τα σωματεία στα Μ.Μ.Μ. να πάρουν αποφάσεις άμεσα και να καταδικάσουν την απόφαση της τρικομματικής κυβέρνησης, που με αυταρχικό τρόπο κήρυξε επίταξη στους απεργούς εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η συγκυβέρνηση του κεφαλαίου με τον ωμό αυταρχισμό προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι δεν θα ανεχτεί σε κανένα κλάδο την αντίσταση των εργαζομένων ενάντια στα βάρβαρα μέτρα που επιβάλλει. Αυτή η προσπάθεια αυταρχισμού και εκφοβισμού απέναντι στην εργατική τάξη και συνολικά στα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να τσακιστεί, να πέσει στο κενό, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν σε άλλες απεργίες. Οι εργαζόμενοι με την πάλη τους και την ταξική τους αλληλεγγύη να δώσουν σκληρή απάντηση στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο με δυνάμωμα των αγώνων, με γενίκευση των απεργιών, ώστε στην πράξη να καταργηθούν τα μέτρα και τα μνημόνια. Σπείρανε ανέμους και πρέπει να θερίσουν θύελλες.

ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ ΤΑ «ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ».

Ενας (αριστερός) Ελληνας στις ΗΠΑ...

«Ενα πράγμα που ως Ελληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού. Η Αμερική απέφυγε την κατάθλιψη μετά το 2008».Πρόκειται για απόσπασμα από την τοποθέτηση του κ. Τσίπρα στο ινστιτούτο «Brookings» των ΗΠΑ.
Προηγουμένως, ο κ. Τσίπρας με δηλώσεις του είχε χαιρετίσει την ομιλία Ομπάμα, κατά την ορκωμοσία του τελευταίου, για τον - όπως είπε -«συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό» της.
Η πολιτική Ομπάμα, εξήγησε ο κ. Τσίπρας, με τον «επεκτατικό» (σ.σ.: και αντικαταθλιπτικό, ίσως;) χαρακτήρα της θα μπορούσε να είναι μια απάντηση στην «περιοριστική» πολιτική που εφαρμόζεται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, όπου «κυριαρχούν οι συντηρητικές τοποθετήσεις», σε αντίθεση με ό,τι - κατά τον κ. Τσίπρα προφανώς - συμβαίνει στις ΗΠΑ.
*
Στο μεταξύ, ένα μήνα πριν ο κ. Τσίπρας βρεθεί στις ΗΠΑ, από τη Διάσκεψη των Δημάρχων των αμερικανικών πόλεων δημοσιοποιήθηκε η έρευνα «Hunger and Homelessness Survey».
Η έρευνα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μια οικονομική και κοινωνική ακτινογραφία των αποτελεσμάτων του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» της πολιτικής Ομπάμα. Μια πολιτική που μόνο κατά την περίοδο 2008 - 2010 (οπότε και η FED έδωσε σχετικά στοιχεία)πρόσφερε στις τράπεζες ενισχύσεις ύψους 3,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και σύμφωνα με το «Bloomberg» (28/11/2011) πάνω από 7,7 τρις δολάρια μέχρι και το 2011! Τι συνέβη, όμως, με τη ζωή του αμερικανικού λαού την ίδια αυτή περίοδο που στις ΗΠΑ διασώζονται (σ.σ.: εκεί δεν διασώζονται «περιοριστικά», διασώζονται «επεκτατικά»...) οι χρεοκοπημένες τράπεζες και τα μονοπώλια της Γουόλ Στριτ;

Σύμφωνα με την έρευνα:

• Ο αριθμός των αστέγων, των ανθρώπων που επιβιώνουν αποκλειστικά μέσω των συσσιτίων και των φτωχών αυξήθηκε δραματικά το 2012.
• Είναι ενδεικτικό ότι το 84% των αμερικανικών πόλεων κατέγραψε αύξηση αυτών που κατέφυγαν στην αρωγή των συσσιτίων (αριθμούν πλέον άνω των 50 εκατομμυρίων πολιτών), ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι στο σύνολο όσων επιζητούν επισιτιστική βοήθεια το 51% είναι οικογένειες.
• Ο αριθμός των αστέγων που ζητούν βοήθεια αυξήθηκε κατά 7% από το 2011, ενώ σχεδόν το 19% των ατόμων που ζητούσαν βοήθεια για τη σίτισή τους δεν είδαν το αίτημά τους να ικανοποιείται. Σημειωτέον ότι και όσοι εντάσσονται στα προγράμματα συσσιτίων λαμβάνουν πλέον μειωμένες μερίδες φαγητού ώστε να τραφεί όσο το δυνατό μεγαλύτερος αριθμός πολιτών από την ίδια διαθέσιμη ποσότητα τροφίμων.
• Από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της έρευνας είναι ότι η φτώχεια στις ΗΠΑ μαστίζει τους νέους και ειδικά τις οικογένειες με γονείς κάτω των 30 ετών σε ποσοστό 37%!
• Τέλος, παράλληλα με την προηγούμενη έρευνα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το υπουργείο Παιδείας, για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ ο αριθμός των μαθητών σε δημόσια σχολεία που είναι άστεγοι ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο.

*
Ενδεχομένως ο κ. Τσίπρας όντως να μην «παρατήρησε» τίποτα από όλα αυτά «περπατώντας στους δρόμους σας», όπως είπε στο ακροατήριο του «Brookings».
Ισως μάλιστα και περισσότερο παρατηρητικός αν ήταν, ίσως και περισσότερο αν περπατούσε, πάλι να μην έβλεπε τίποτα.
Και τούτο γιατί στο πλαίσιο του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» της πολιτικής Ομπάμα, μετά από την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων με τον πρόσφατο νόμο «HR 347», οι πολιτειακές αρχές των ΗΠΑ προχώρησαν ένα βήμα περισσότερο: Ποινικοποίησαν ακόμη και την εκδήλωση της αλληλεγγύης εργαζομένων και οικογενειών προς συνανθρώπους τους που αντιμετωπίζουν την πείνα και την εξαθλίωση. Πρόκειται για το μέτρο της απαγόρευσης της παροχής και διανομής τροφής προς αστέγους και φτωχούς σε δημόσιους χώρους. Ενα μέτρο που ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή στη Φιλαδέλφεια και στο Χιούστον και εξαπλώνεται ήδη σε δεκάδες αμερικανικές μεγαλουπόλεις με τάση να εφαρμοστεί σε όλη την αμερικανική επικράτεια...
*
Και κάτι ακόμα:
Στη μελέτη «Hunger and Homelessness Survey» καταγράφεται και ένα ακόμα στοιχείο:
Το 30% των αστέγων στις ΗΠΑ έχει σοβαρές ψυχικές διαταραχές, το 18% έχει μια αναπηρία, το 16% έχει πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και το 17% ενώ έχει εργασία, αυτή δεν είναι αρκετή για να καλύψει έξοδα στέγασης.
Ευτυχώς, πάντως, στο πλαίσιο του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» του Ομπάμα, αυτά τα εκατομμύρια των φτωχών, των απόρων, των ανέργων και των πεινασμένων στις ΗΠΑ, κατάθλιψη - κατά τον κ. Τσίπρα - δεν έχουν...

                           Γράφει: ( στο Ριζοσπάστη )
                           ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το Μεσολόγγι, το Αιτωλικό και η Ναύπακτος το 1933 ( Σπάνια κινηματογραφικά πλάνα )

Σπάνια κινηματογραφικά  πλάνα  από το  Μεσολόγγι, το Αιτωλικό και τη Ναύπακτο που τραβήχτηκαν το 1933 από τον Χρήστο Γ. Σακελλάρη, από την Περίστα Ναυπάκτου, μετανάστη στη  Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. .

Ανασφάλιστη εργασία χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλειά

Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγρινίου

                                  

ΘΕΛΟΥΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΩΣ ΜΕΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ…

Την ανασφάλιστη εργασία για τη δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας προκρίνουν το Συμβούλιο των Δήμων και των Περιφερειών της Ευρώπης και η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ).
Σε συνάντηση που είχαν χτες ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνης, και ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου των Δήμων και των Περιφερειών της Ευρώπης, Φ. Βάλιερ, με τον υπουργό Εργασίας, Γ. Βρούτση, του παρουσίασαν την πρότασή τους για την απασχόληση νέων σε μια σειρά δομών των δήμων, οι οποίοι συμπληρωματικά με το υπάρχον εργατικό δυναμικό θα εργάζονται ανασφάλιστοι για έναν περίπου χρόνο. Με τέτοιους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα και μόνιμη δουλειά θέλουν να λειτουργήσουν μια σειρά σοβαρών δημοτικών κοινωνικών δομών που τώρα παραπαίουν είτε λόγω έλλειψης χρημάτων, είτε λόγω έλλειψης προσωπικού.
Το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε χτες στον υπουργό, το οποίο αποδέχτηκε, απευθύνεται σε άνεργους ηλικίας 18 έως 26 ετών. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και αφορά ένα εκατομμύριο ανέργους στην Ευρώπη και 50.000 στην Ελλάδα. Αυτοί θα απασχοληθούν σε δημοτικές υπηρεσίες, κοινωνικές δομές, παιδικούς σταθμούς, δημοτικές βιβλιοθήκες, κέντρα νεότητας, δημοτικά ιατρεία, δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις, σχολεία, και άλλα.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΩΝ STAGE

Πρόκειται για την επικαιροποιημένη μορφή των Stage που καταργούν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, πριμοδοτούν την ανασφάλιστη εργασία, υποβαθμίζουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες και «αξιοποιούνται» αριθμητικά από τις κυβερνήσεις, ώστε να δείξουν δήθεν μείωση της ανεργίας.
Κάθε μέρα που περνάει η καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει και η κυβερνητική πολιτική για το ξεπέρασμα της προς όφελος των μονοπωλίων δείχνουν τα δόντια τους στην εργατική τάξη. Η δραματική αύξηση της ανεργίας, η κατακρήμνιση των μισθών, τα ατέλειωτα και δυσβάσταχτα χαράτσια, η απροκάλυπτη εμπορευματοποίηση της Υγείας, η αποδόμηση της όποιας Πρόνοιας υπήρχε, το χτύπημα των συντάξεων, απειλούν την ίδια την επιβίωση των εργαζομένων και της λαϊκής οικογένειας.
Σε αυτήν την καταστροφική πορεία για το λαό, που υποθηκεύει το μέλλον όχι μόνο των σημερινών αλλά και των επόμενων γενεών, είναι επιτακτική ανάγκη να σηκωθούν εμπόδια, να χτιστεί λαϊκό τείχος παρεμπόδισης της ανελέητης λαίλαπας, αντίστασης και πάλης μέχρι την οριστική αποτροπή και ανατροπή της. Και αυτό το έργο μπορεί να το φέρει σε πέρας μόνο η εργατική τάξη μαζί με τους φυσικούς της συμμάχους. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο των δικών τους ταξικών αγώνων.
Ως εκ τούτου η μάχη για τις Συμβάσεις, ως ένα θεμελιακό προπύργιο των δικαιωμάτων της, της οργάνωσής της, της ίδιας της υπόστασης της, δεν μπορεί να είναι ζήτημα απλά μιας απόφασης.Απαιτείται γενικός ταξικός συναγερμός. Τώρα, άμεσα, σε κάθε χώρο δουλειάς το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων να ανοίξει. Να γίνει η καθημερινή «είδηση», το «πρωτοσέλιδο» σε κάθε εργατική παρέα, σε κάθε σύναξη, στη συνέλευση, στην περιοδεία, στο διάλειμμα, στο σχόλασμα... Να τίθεται ανοιχτά, πλατιά, μαζικά. Να γίνει υπόθεση των σωματείων, να γίνει η αφετηρία για αντιστροφή της κατάστασης, το προσάναμμα για νέους ταξικούς αγώνες. Γιατί, στον τόπο αυτό, εκτός από τη «λίστα Λαγκάρντ» υπάρχουν και οι εργάτες.

                        ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

                             Σάββατο 19 Γενάρη 2013

ΣΑΝ ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ ΓΥΡΙΖΩ

Αφιερωμένο στον Σαχτζάτ Λουκμάν, τον άνθρωπο που έσφαξαν τα φασιστοειδή στα Πετράλωνα αλλά και σ' όλους τους απόκληρους, τους περιπλανώμενους και τους καταπιεσμένους του κόσμου.


Σαν απόκληρος γυρίζω

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου (1949)

Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά.
Περιπλανώμενος δυστυχισμένος
μακριά απ' της μάνας μου την αγκαλιά.

Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
και τα δέντρα για νερό.
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
που έχω χρόνια για να σε ειδώ.

Πάρε χάρε τη ψυχή μου
ησυχία για να βρω.
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
μες τη ζωή μου να μη χαρώ.

Αναστολή λειτουργίας Δημοσίων ΚΤΕΟ: «Έγκλημα εκ προμελέτης»

      ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ
                      

                   

Οι εξελίξεις που αφορούν στην αναστολή λειτουργίας των Δημοσίων ΚΤΕΟ αλλά και στη λειτουργία τους το προηγούμενο διάστημα, μας αφορούν όλους και δείχνουν τις προθέσεις της κυβέρνησης για τον δημόσιο τομέα, αλλά και το χαρακτήρα του καπιταλιστικού κράτους και των λειτουργιών του.Η αναστολή λειτουργίας των (55) Δημοσίων ΚΤΕΟ από τις 3-1-13 αποτελεί «εκ προμελέτης έγκλημα». Είναι η συνέχεια της χρόνιας και σκόπιμης από όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις υποβάθμισή τους, της ενίσχυσης της λειτουργίας των αντίστοιχων ιδιωτικών και της αντιμετώπισης της οδικής ασφάλειας στα πλαίσια της φορομπηχτικής πολιτικής.
Πρέπει ίσως να θυμίσουμε νόμους, αποφάσεις και γεγονότα, στα οποία μόνο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε σταθεί απέναντι και αποκάλυπτε ότι βασικός στόχος όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων ήταν και είναι να δοθεί η κερδοφόρα αυτή αρμοδιότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους. Και προκειμένου να προωθήσουν τις στρατηγικές επιλογές των μεγαλοεπιχειρηματιών θυσιάζουν ακόμα και σήμερα τα όχι ευκαταφρόνητα έσοδα του δημοσίου (μόνο από τα Δημόσια ΚΤΕΟ της Αττικής τα έσοδα για τον κρατικό προϋπολογισμό ήταν πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ).
Θέλουν να ξεμπερδεύουν με την «επιχειρηματική δραστηριότητα» του κράτους λένε τώρα τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Αυτό δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση προτίθεται να διατηρήσει μόνον εκείνες τις δημόσιες υπηρεσίες, «που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς", δήλωσε πρόσφατα στη βουλή ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Έτσι υλοποιούν το «μικρό και ευέλικτο κράτος», «το κράτος επιτελείο» που εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου εξήγγειλαν και σήμερα το υλοποιούν με ταχείς ρυθμούς. Ιδιωτικοποιούν, καταργούν φορείς, δ/νσεις και τμήματα, απολύουν, μειώνουν μισθούς και συντάξεις, αφαιρούν δικαιώματα και κατακτήσεις. Μας θέλουν να δουλεύουμε με 300-400 ευρώ, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισοάνεργοι, μισοεργαζόμενοι… Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, που αποζητάνε. Σίγουρα κέρδη, πάνω στα συντρίμμια των μισθολογικών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η ιστορία των ΚΤΕΟ δείχνει επίσης πως η συνύπαρξη δημόσιων και ιδιωτικών φορέων σε κάθε τομέα, λειτουργεί στον καπιταλισμό σαν προπέτασμα για την εδραίωση της επιχειρηματικής δράσης και ότι το καπιταλιστικό κράτος αξιοποιεί όλα τα μέσα για να απαξιώσει την λειτουργία των δημόσιων φορέων και να ενισχύσει τη λειτουργία των ιδιωτικών φορέων. Τα ίδια παρατηρήσαμε και στις τηλεπικοινωνίες (ΟΤΕ και πολυεθνικές για κινητή κ.α. τηλεφωνία), την ενέργεια και αλλού.

Ας θυμίσουμε στους συναδέλφους μέσα από ποια βήματα έφτασαν τα ΚΤΕΟ σήμερα στην αναστολή λειτουργίας τους και την απαξίωσή τους, προκειμένου αύριο να οδηγηθούν στο οριστικό κλείσιμό τους :

• το 2001 με τον ν. 2963/2001 «απελευθερώθηκε» η αρμοδιότητα του τεχνικού ελέγχου και δόθηκε η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας των ιδιωτικών ΚΤΕΟ,
• με τον ν. 3534/2007 δόθηκε η δυνατότητα του τεχνικού ελέγχου μοτοσικλετών μόνο στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ,
• με την Υπουργική απόφαση 37492/4559/2009 δόθηκε η δυνατότητα ανάπτυξης του έργου του τεχνικού ελέγχου των βαρέων οχημάτων και στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ,
• με την «ελεύθερη αγορά» τα ιδιωτικά ΚΤΕΟ είχαν την δυνατότητα να γίνονται όποτε ήθελαν και όπου ήθελαν πιο «ανταγωνιστικά» από τα Δημόσια, αφού είχαν την δυνατότητα αυτά νακαθορίζουν τις τιμές τους, να κάνουν εκπτώσεις, να μην επιβάλλουν πρόστιμα καθυστέρησης κλπ,
• η σύμβαση αρκετών εκατομμυρίων το 2000 με την εταιρία ALTEC για την προμήθεια και εγκατάσταση μηχανογραφικού συστήματος στα δημόσια ΚΤΕΟ δεν ολοκληρώθηκε ποτέ (έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2001),
• η διαπίστευση των Δημοσίων ΚΤΕΟ που προβλεπόταν με τον ν.2963/2001 δεν έγινε ποτέ, με ευθύνη του Υπουργείου Μεταφορών & Επικοινωνιών και των τότε Νομαρχών, που δενέκαναν καμιά ενέργεια. Το Υπουργείο προχώρησε στις ενέργειες διαπίστευσης μόνο των ιδιωτικών ΚΤΕΟ, αν και είχε υπογράψει σύμβαση 200.000 € με την εταιρία «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ» γιατη διενέργεια όλων των απαιτούμενων ενεργειών για τη διαπίστευση των Δημοσίων,
• δεν βγήκε ποτέ η Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων περί όρων και προϋποθέσεων της ορθής λειτουργίας των Δημοσίων ΚΤΕΟ, πουπροβλεπότανε με τον ν.3897/2010 (σε συνέχεια του ν. 2963/2001), που έδινε 18μηνη παράταση, (μέχρι 10-06-2012) για τη διαπίστευση,
• το Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων άφησε στη συνέχεια σκόπιμα να παρέλθει άπρακτο το διάστημα των 8 μηνών, που πρόβλεπε με το ν. 4070/3-5-2012 την πιστοποίηση των δημοσίων ΚΤΕΟ, αφού δεν έδωσε τα απαραίτητα στοιχεία πληροφορικού συστήματος, διακρίβωσης μηχανημάτων, λογισμικού συντήρησης κλπ.

Μετά από όλα αυτά βγήκε η απόφαση αναστολής λειτουργίας των Δημοσίων ΚΤΕΟ, η παύση δηλ. της λειτουργίας τους, αφού δεν έχουν πλέον την δυνατότητα διενέργειας Τεχνικών Ελέγχων και έκδοσης σχετικών Δελτίων. Δόθηκε έτσι ο έλεγχος των οχημάτων «μποναμάς» στους επιχειρηματικούς ομίλους και ιδιαίτερα στις «αλυσίδες» του κλάδου….

Τα συμπεράσματα δικά σας… Η πορεία των εξελίξεων είναι δεδομένη, αν όλοι οι εργαζόμενοι δεν αγωνιστούμε όχι μόνο ενάντια στις αποφάσεις αυτές και τις κυβερνήσεις, που τις υλοποιούν αλλά και ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη και την επιχειρηματική δράση στα δημόσια αγαθά. 

Για τους φαρισαίους του «καταδικάζουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται»...

Την Πέμπτη τα ξημερώματα δυο φασιστόμουτρα δολοφόνησαν στα Πετράλωνα ένα παιδί 26 ετών από το Πακιστάν. Στο σπίτι του ενός από τους μαχαιροβγάλτες - που όπως ομολόγησαν διέπραξαν το έγκλημα επειδή ο νέος τους εμπόδιζε με το ποδήλατό του - βρέθηκαν προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.

*
Η δολοφονία, που έρχεται να προστεθεί στη μακρά αλυσίδα της ρατσιστικής βίας, δεν αποτέλεσε αφορμή για την πρόκληση κάποιου μείζονος κύματος πολιτικής κοκορομαχίας, ανάλογου εκείνου που επί μέρες είδαμε να εκδηλώνεται και να συντηρείται με αφορμή τα γκαζάκια, τις στρακαστρούκες και τις βίλες ώσπου να φτάσουμε στα «Καλάσνικοφ».
*
Το έγκλημα δεν προκάλεσε την εμφάνιση στον «πολιτικό καφενέ» ούτε του Βορίδη, ούτε του Γεωργιάδη, ούτε της Μπακογιάννη, ούτε εκείνου του απίθανου Κωνσταντινόπουλου (έτσι δεν τον λένε;) του ΠΑΣΟΚ, ούτε του Δένδια, πέραν των τυπικών ανακοινώσεων εκ μέρους του υπουργείου.
*
Οσο για τους εντεταλμένους των τηλεοπτικών σταθμών, τους επιφορτισμένους να συλλέγουν και να απαιτούν δηλώσεις«καταδίκης της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται», δεν έστησαν ούτε ένα τηλεπαράθυρο για να αναλύσουν, να εντοπίσουν ή, πολύ περισσότερο, να αναδείξουν ενδεχόμενες πολιτικές πλευρές που μπορεί να σχετίζονται με τα αίτια αυτής της δολοφονικής βίας. Δεν αφιέρωσαν ούτε μια «στρογγυλή τράπεζα προβληματισμού», από αυτές που διανθίζονται με τις θεωρίες περί των «δυο άκρων» και που τις συνηθίζουν όταν πρόκειται να αξιοποιήσουν το θέμα «βία» με τον γνωστό τρόπο: Για να το στρέφουν ενάντια στο λαό, συκοφαντώντας το εργατικό κίνημα και προβοκάροντας τον μαζικό πολιτικό αγώνα.
*
Αντίθετα, τώρα που δεν πρόκειται για «βία» γενικώς- αλλά για μια βία που μετριέται με ένα θάνατο, με ένα νεκρό - από τους ίδιους εκείνους τηλεοπτικούς σταθμούς που επί μια ολόκληρη βδομάδα φρόντισαν να δεσπόζουν στις οθόνες μας τα γκαζάκια και οι στρακαστρούκες, τούτη η άγρια, η ρατσιστική, η φασιστική δολοφονία ενός ανθρώπου, δεν μεταδόθηκε και δεν αξιολογήθηκε από τα δελτία τους παρά μόνο ως τελευταία (κυριολεκτικά) είδηση που συνοδεύτηκε από ένα ολιγόλεπτο (και σχεδόν «ουδέτερο») ρεπορτάζ...


                               Γράφει: ( στο Ριζοσπάστη)
                              ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Έξω η Γαλλία από το Μάλι. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας

             ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ  της  Ε.Ε.Δ.Υ.Ε.          

                           ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 

                  ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

                             Θεμιστοκλέους 48, 106 81 Αθήνα 

                τ ηλ.: 210-3844853-54-78 Fax: 210-3844879  

                                
Ακόμα μια χώρα έπεσε θύμα της αδυσώπητης επιθετικότητας του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, ειδικά του Γαλλικού. Η ΕΕΔΥΕ καταδικάζει τη θρασύτατη, απροκάλυπτη και ωμή ιμπεριαλιστική επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι.
Επιστρατεύτηκε και πάλι, όπως θέλει η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, ο δήθεν κίνδυνος «τρομοκρατικών επιθέσεων» ώστε να συγκαλυφθεί η καπιταλιστική κρίση και ο άγριος ανταγωνισμός για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, όπως έγινε στον πόλεμο του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Σομαλίας κλπ.
Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, υπό την “σοσιαλιστική” κυβέρνηση, έχει και πάλι το θράσος να επικαλείται τις “δόξες” του βρόμικου πολέμου σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας.
Το Μάλι πληρώνει σήμερα τη φαγωμάρα της Γαλλίας, της ΕΕ με τις ΗΠΑ και με τις άλλες αναδυόμενες δυνάμεις. Από πολύ πριν, η ΕΕ έχει εκπονήσει επιθετική στρατιωτική στρατηγική για την Υποσαχάρια περιοχή, ο ΟΗΕ προετοίμαζε από πέρσι ακόμα επέμβαση για τις αρχές του Σεπτέμβρη.
Αυτούς τους ανταγωνισμούς έρχεται να προλάβει η γαλλική ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή. Ήδη ΝΑΤΟ και ΕΕ εκφράζουν αλληλεγγύη, ενώ ΗΠΑ, Αγγλία και Γερμανία τρέχουν να προλάβουν .

Η ΕΕΔΥΕ καλεί τους εργαζόμενους να απαιτήσουν:

Έξω η Γαλλία από το Μάλι

Καμία εμπλοκή του ΝΑΤΟ , της ΕΕ και του Ευρωστρατού

Καμία εμπλοκή της Ελλάδας. Να κλείσει η βάση στη Σούδα, στο Άκτιο και τα Νατοϊκά στρατηγεία

Έξω τώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ

Νέα δολοφονία μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας

                   ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ: 

   " Καμιά ανοχή στα τάγματα εφόδου 

                   στις γειτονιές"

        

        

Σε αυτό το σημείο στο κέντρο της Αθήνας δολοφονήθηκε  τον Αύγουστο του 2012  ένας άλλος νεαρός μετανάστης από το Ιράκ.

Ένας 29χρονος πυροσβέστης και ένας 25χρονος, που έχει απασχολήσει τις διωκτικές αρχές για κλοπές στο παρελθόν, ομολόγησαν ότι δολοφόνησαν έναν Πακιστανό μετανάστη, 

τα ξημερώματα, στα Πετράλωνα. Οπως έγινε γνωστό, το θύμα κινούνταν με ποδήλατο στην οδό Τριών Ιεραρχών, όταν στον αριθμό 65 δέχθηκε την άγρια επίθεση των δύο Ελλήνων με στιλέτα. Αμέσως μετά, οι συλληφθέντες προσπάθησαν να εξαφανιστούν. Κάτοικοι της περιοχής ενημέρωσαν την Αστυνομία και έδωσαν τα στοιχεία του δικύκλου, το οποίο εντοπίστηκε αργότερα στην περιοχή του Συντάγματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο άνδρες υποστήριξαν πως το θύμα τους έκλεινε το δρόμο με το ποδήλατο και μετά από λογομαχία του επιτέθηκαν και τον σκότωσαν.

Η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ καταδικάζει την άγρια δολοφονία μετανάστη από δύο φασιστοειδή στην περιοχή των Πετραλώνων σήμερα το πρωί. «Αυτό το περιστατικό δεν είναι το πρώτο, έρχεται να προστεθεί στο μακάβριο κύκλο των ρατσιστικών επιθέσεων που εδώ και καιρό εξελίσσονται στις συνοικίες της Αθήνας. Η κυβέρνηση έχει βαριές ευθύνες για την καλλιέργεια του ρατσισμού, την ενοχοποίηση των μεταναστών για την ανεργία και τις άθλιες συνθήκες ζωής σε πολλές περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Η επιχείρηση «νόμος και τάξη» με την ονομασία «Ξένιος Ζευς» δίνει κάλυψη και καλλιεργεί την ανοχή στην εγκληματική δράση φασιστικών ρατσιστικών συμμοριών. 

Η κρατική καταστολή και οι ρατσιστικές επιθέσεις αλληλοσυμπληρώνονται. Καλούμε την εργατική τάξη, το λαό, τη νεολαία μαζικά να καταγγείλουν και να απομονώσουν τη δράση των φασιστών στις γειτονιές. Να μην ανεχτούν τα φασιστικά τάγματα εφόδου που σήμερα δολοφονούν μετανάστες, αύριο τον αγωνιζόμενο λαό».

                                                       από 902.gr

Ο λαός να απορρίψει τη θεωρία των «δύο άκρων» και το κλίμα τρομοκρατίας

       Aνακοίνωση του Γραφείου Τύπου 
                  της  ΚΕ του ΚΚΕ 

Σε ανακοίνωσή του, για τις επιθέσεις με γκαζάκια και στα γραφεία της ΝΔ, καθώς και για την προπαγάνδα περί «άκρων», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:«Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει καταδικάσει τις επιθέσεις των τελευταίων ημερών εναντίον κομμάτων και προσώπων. Οι ενέργειες αυτές (εμπρησμοί, γκαζάκια κλπ.) και κυρίως η επίθεση στα γραφεία της ΝΔ αντικειμενικά διευκολύνουν όσους θέλουν να αποπροσανατολίσουν το λαό από τα καθημερινά οξυμένα προβλήματά του και όσους θέλουν να τον τρομοκρατήσουν και να εντείνουν την καταστολή σε βάρος των αγώνων του.
Η επιστράτευση από την κυβέρνηση και μερίδα των ΜΜΕ της θεωρίας των "δύο άκρων" κινείται σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Επιχειρούν να εξισώσουν τις ενέργειες φασιστικών και άλλων αντιδραστικών μηχανισμών, που βγαίνουν από τα σπλάχνα του δικού τους συστήματος, με τους αγώνες των εργαζομένων ενάντια στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Από όλους αυτούς, επανειλημμένα στο παρελθόν, έχουν χαρακτηριστεί ως "ακραίες" οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι συμβολικές καταλήψεις και άλλες αγωνιστικές μορφές πάλης του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να προχωρήσει τις έρευνες για την αποκάλυψη των κέντρων και των μηχανισμών που βρίσκονται πίσω από τέτοιες επιθέσεις. Να ενημερώσει πού βρίσκονται οι έρευνες και γιατί δεν έχουν εξιχνιαστεί εγκλήματα, όπως η δολοφονία των τριών ανθρώπων στη "Μαρφίν", που αξιοποιήθηκαν για τη συκοφάντηση και το χτύπημα του κινήματος.
Ο λαός πρέπει να απορρίψει τέτοιου είδους θεωρίες, το κλίμα τρομοκρατίας. Να μην παγιδευτεί σε μια ανούσια δικομματικού τύπου αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, που κρύβει την ανάγκη ο λαός οργανωμένος και συσπειρωμένος να αντιπαλέψει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και το σύστημα που τα γεννά».

103 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Καββαδία

Του ποιητή των «μεγάλων οριζόντων»


                   

                    


Πριν από 103 χρόνια, στις 11 Γενάρη 1910 γεννήθηκε ο ποιητής και πεζογράφος Νίκος Καββαδίας,στην επαρχιακή πόλη Νίκολσκι Ουσουρίσκι, του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλονίτες που ήρθαν το 1914 μετά την κήρυξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και εγκαταστάθηκαν στο Αργοστόλι.
Στη συνέχεια η οικογένεια εγκαθίσταται στον Πειραιά όπου ο μικρός Νίκος στο Δημοτικό έχει συμμαθητή τον Γιάννη Τσαρούχη, ενώ στο Γυμνάσιο γνωρίζει τον συγγραφέα και γιατρό του Πολεμικού Ναυτικού Παύλο Νιρβάνα.Στα 18 του χρόνια αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή, αλλά δεν συνεχίζει, καθώς με το θάνατο του πατέρα του αναγκάζεται να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο, συνεχίζοντας πάντα να συνεργάζεται με φιλολογικά περιοδικά, μέχρι τη μέρα που βγάζει ναυτικό φυλλάδιο και μπαρκάρει ως «ναυτόπαις» στο φορτηγό «Άγιος Νικόλαος».
Το 1934, η οικογένεια μετακομίζει από τον Πειραιά στην Αθήνα και το σπίτι της γίνεται τόπος συγκέντρωσης λογοτεχνών, ζωγράφων και ποιητών. Ο Καββαδίας την εποχή εκείνη περιγράφεται ως ένας λιγομίλητος απλός άνθρωπος, ατημέλητος, χαριτωμένος, εγκάρδιος, με ανεξάντλητο χιούμορ, αγαπητός στους πάντες.
Το 1938 στρατεύεται και υπηρετεί στην Ξάνθη, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής, ο Καββαδίας περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και γίνεται μέλος του ΕΑΜ. Την ίδια ακριβώς περίοδο γίνεται και μέλος του ΚΚΕ και ταυτόχρονα εντάσσεται στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, παρά το γεγονός ότι είχε τυπώσει ως τότε μόνο ένα βιβλίο, το «Μαραμπού»,ενώ το όριο ήταν τα τρία βιβλία.
Ο «Μαραμπού», όπως τον ονόμασαν οι φίλοι του από την πρώτη ποιητική συλλογή του, ήταν αυτός που μολογούσε τα πάθη των ναυτικών, τους καημούς και τη σκληρή δουλειά τους για λίγα θαλασσοβρεγμένα χρήματα, γιατί η ζωή «είναι δυο σειρές δόντια δυνατά και το ψωμί στρογγυλό, που κυλάει ως τις άκρες του κόσμου». Άρτος, αλλά όχι για όλα τα στόματα...
Μέσα σ' αυτούς και ο Νίκος Καββαδίας, πρώτα ναύτης, κατόπιν «μαρκονιστής» - ασυρματιστής - μια ολάκερη ζωή. «Παγιδεύεται από τη θάλασσα, τις πολλές θάλασσες. Τη μία».
Τόποι μακρινοί και λιμάνια άγνωστα και γυναίκες τραγικές ήταν οι αγάπες του ποιητή του «Μαραμπού». Και η ζωή στη στεριά, μικρό διάλειμμα ανάμεσα σε δυο ταξίδια. Ο Κόλιας Καββαδίας (χαϊδευτικό, αντί για Νίκος) φορούσε πάντα τη μαύρη ναυτική φανέλα του κι ένα σκούφο από αστρακάν κι όταν μιλούσε άφηνε τη βραχνή φωνή του ν' αργοσέρνεται.
Πολλά χρόνια είχε να γράψει ποίηση και τον ρωτούσανε γιατί δεν γράφει. Δεν το 'λεγε σε κανέναν. Αλλά κάποτε τ' ομολόγησε: «Το '57 η θάλασσα πήρε τον αδερφό μου. Δεν έγραψα ούτε στίχο. Ήταν ο πιο χαρούμενος, ο πιο καλοσυνάτος άνθρωπος στον κόσμο. Αφού δεν έγραψα γι' αυτή την αγάπη, γιατί να γράψω;».

Βιοπάλη στην πλανεύτρα θάλασσα

«Μαραμπού» («Κύκλος», 1933), «Πούσι» («Καραβίας», 1947), «Βάρδια» (1954) και λίγους μήνες μετά το θάνατό του, το «Τραβέρσο» («Κέδρος», 1975). Μικρά πεζά «Λι» και «Του πολέμου», «Στο άλογό μου», αφηγήματα από τον πόλεμο του 1940 στην Αλβανία (1987, «Άγρα», 1994). Τρεις ποιητικές συλλογές κι ένα λυρικό χρονικό έδωσαν στον Καββαδία τη γενική αναγνώριση. Είναι η μοναδική, ίσως, περίπτωση στη λογοτεχνία μας, που με το πρώτο του βιβλίο, το «Μαραμπού» (1933), καθιερώθηκε ως ποιητής.Μπορεί να είναι τα ποιήματά του αυτά, που με το μυστηριακό άρωμά τους μιλάνε για τόπους μακρινούς και λιμάνια μ' ονόματα περίεργα, για γυναίκες τραγικές, για μουσικές εξαίσιες κι αισθήματα ένοχα, για άτια κι εξωτικά στο πέλαγος, και σου στήνουνε καρτέρι στην τιμονιέρα, τις πνιχτές νύχτες, στους Τροπικούς.
Για το μόνο πράγμα που ένιωθε περήφανος ήταν η καταγωγή του. Κι ακόμα ένιωθε περήφανος και για κείνη τη μυστική δύναμη που τον έριξε στη θάλασσα, να γίνει εραστής της, φίλος, αγαπητικός, παινευτής της. Ο ίδιος διηγιέται για τη ζωή του:
«Γεννήθηκα πολύ μακριά, στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας. Φύγαμε από κει όταν ήμουν πέντε χρόνων. Θυμάμαι πάντα τα τραγούδια του τόπου, πάντα μ' ακολουθεί η μυρωδιά του κορμιού των γυναικών που με παίρναν στην αγκαλιά τους και οι μυρωδιές από τις αυλές τους. Γυρίσαμε στην Ευρώπη με τον "Υπερσιβηρικό". Σε καράβι πρωτομπήκα στην Οντέσσα. Το λέγαν "Ιερουσαλήμ". Ο πατέρας μου μάς πήγε στην Κεφαλονιά και ξανάφυγε για τη Ρωσία. Ήταν αξιωματικός του ρωσικού στρατού. Τον θαύμαζα. Μίλαγε όλες τις διαλέκτους της Κίνας κι από λίγο όλες τις ευρωπαϊκές. Λιγότερο απ' όλες τα ελληνικά».
«Μας έφερε στην Ελλάδα και ξανάφυγε για τη Ρωσία, που είχε τότε πόλεμο με τους Γερμανούς. Γύρισε στα 1920 και μπήκε τροφοδότης σ' ένα ποστάλι. Μ' έπαιρνε τα καλοκαίρια μαζί του. Ταξιδεύαμε Σμύρνη - Πόλη. Το 1928 τέλειωσα το Γυμνάσιο και μπήκα σ' ένα ναυτικό γραφείο στον Πειραιά, γιομάτο μεγάλες αφίσες και χάρτες γεωγραφικούς. Όταν νύχτωνε και σφύριζαν τα καράβια παρτέντζα, μ' έπιανε λύσσα. Τι μ' έσπρωξε στη θάλασσα; Η μυρωδιά από τις βαλίτσες των ναυτικών. Τα δώρα που φέρναν οι συγγενείς μου από τα ξένα. Η μυρωδιά των καραβιών που κάνει τους επιβάτες να ζαλίζονται και να περιμένουν την ώρα που θα φτάσουν στο λιμάνι σα λύτρωση. Ζορίστηκα για να φύγω. Κι από τους άλλους κι από μένα τον ίδιο. Τριάντα καράβια είχανε στενοί μου συγγενείς κι εγώ γύριζα στα ξένα γραφεία για δουλειά. Ήμουνα τρομερά βραδύγλωσσος και υπνοβάτης. Τον πρώτο χρόνο που μπαρκάρισα, ξερνούσα σα γάτα. Συνήθισα με τον καιρό. Όμως, όταν μείνω στη στεριά πάνω από τρεις μήνες, τη μέρα που θα ξαναμπαρκάρω νιώθω λιγάκι σαν την πρώτη φορά που ξεκίνησα».
Ειπώθηκε πολλές φορές κι από πολλούς πως ο Νίκος Καββαδίας είναι μεγάλος, ξεχωριστός κι αληθινός ποιητής. Έχουν ειπωθεί πολλές φορές αυτά και θα ειπωθούν κι άλλες ακόμα μελλοντικά, όσο θα συνεχίζουμε σ' αυτό τον τόπο να μιλάμε ελληνικά κι όσο η ποίησή μας θα συνεχίζει να 'χει στη «βάρδιά» της άξιους ποιητές κι ανθρώπους σαν τον Νίκο Καββαδία, τον ωραίο παραμυθά για την πραγματικότητα αυτή που υπάρχει και την άλλη που γεννούσε κάθε φορά ο νους του, αξεχώριστες η μια από την άλλη.
Η ιδιότυπη ποίησή του, γραμμένη με αίμα και με θαλασσόνερο, και με αρμύρα απ' όλους τους ωκεανούς του κόσμου και τα λιμάνια, είναι πλεούμενο καράβι. Το παίρνεις και σαλπάρεις μ' όλους τους θλιμμένους δόκιμους στις γέφυρες, μ' όλους τους λοστρόμους και τους θερμαστές, τους καμαρότους και τους ναύτες, με τις μανάδες και τις αδερφές πίσω τους.
Κι όσο κι αν έχει γίνει ο κόσμος μας αυτό που λέμε σήμερα «πολύ πεζός» και μια δρασκελιά για τα ταξιδιωτικά μέσα που διαθέτουμε, με το «καράβι» του Καββαδία και με «καπετάνιο» τον ίδιο, δεν έχεις φόβο να πλήξεις. Μπορείς ακόμα να μαγεύεσαι από την απεραντοσύνη της θάλασσας και την ομορφιά της κι ας την έχουμε καταβρωμίσει «από τους απόπατους όλου του κόσμου κι από αδειανά κουτιά σπανιόλικης σαρδέλας» κι ας την έχουνε κλείσει από παντού στόλοι με πυρηνικό θάνατο.

«Λυπήσου εκείνους που δεν ονειρεύονται»

Μας φυλάγει ακόμα το όνειρο - «λυπήσου εκείνους που δεν ονειρεύονται» - η μαγεία στον κόσμο και τα ταξίδια στους ωκεανούς και τα λιμάνια. Μαγεύει η «αμαρτία» και η «αγνότητα» των ναυτικών του, στη σκληρή πάλη τους για το δύσκολο ψωμί και τη ζωή, με απανωτά ναυάγια και SOS.Ο ίδιος ο Νίκος Καββαδίας, με τα γραφτά του, μνημονεύει καλύτερα τον εαυτό του, σ' ένα γράμμα που έστειλε στις 30 του Ιούλη 1951 στην αδερφή του Τζένια, στην Αθήνα, από το ταξίδι για το Φρεμάντλε:
«Κατεβαίνουμε δίχως γράμματα. Δίχως φυλαχτό περάσαμε τις περιοχές του φόβου. Να ξέραμε πως μας έχουνε συγχωρήσει. Να μπορούσα να μάθω πως φύγατε για τη Γαλλία. Δεν μπόρεσα να πιάσω ούτε μια φορά το "Κορινθία". Χειμωνιάτικος ουρανός. Κρύο. Τα σημάδια του Ισημερινού σβήνουν και μείνανε μονάχα σημάδια πείρας. Ημείς εις σημείον αιτούμεν. Ακριβώς σε τούτο το στίγμα έχει το κουράγιο κανείς να αποφασίσει άλλο ένα ταξίδι. Έλα να μου πεις αδερφή μου πώς θα μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο. Από το Σουέζ μέχρι το Κόκος δεν σε φωνάζω ούτε μια φορά να με συντροφέψεις. Θα σε σκότωνε η ζέστη, θα σε μαύριζε η καπνιά του φουγάρου. Πότε θα πιούμε τσάι μια νύχτα - ας μην είναι Κεϋλάνης».
Όταν γύρισε από την Αλβανία, όπου υπηρέτησε φαντάρος, πήρε μέρος στην Αντίσταση και ξαναμπαρκάρισε το 1944, με περιοριστικούς όρους «λόγω φρονημάτων», ως ασυρματιστής μέχρι το Noέμβρη του 1974. Στους τοίχους γράφανε τους αντιστασιακούς στίχους του (ανέκδοτους):

«Ώρα την ώρα

και πληθαίνουν οι πιστοί

ώρα την ώρα

και φουντώνει το μελίσσι,

ως τη στιγμή που μες

στους δρόμους θ' ακουστεί,

η μουσική που κάθε

στόμα θα λαλήσει».

Αυτός ήταν ο θαλασσοδαρμένος ποιητής του «Μαραμπού», ο αξέχαστος Νίκος Καββαδίας.

                                       
                                        από 902.gr (εκτός των βίντεο)

«Ελευθερία»...

Μέχρι την Πέμπτη, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές που δημιούργησε το κύμα ψύχους στη Ρωσία ξεπερνούσαν τις 170...Επίσης, σε 1.594 υπολογίζονταν οι άνθρωποι που διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, εκ των οποίων 69 ήταν παιδιά...
Πέρα από τη Ρωσία το κύμα ψύχους έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες νεκρούς - κυρίως άστεγοι - στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης.Τα ειδησιογραφικά πρακτορεία μιλούσαν στην Ουκρανία για 83 θανάτους, στην Πολωνία για τουλάχιστον 49 θανάτους...
*
Παρατήρηση:Στη Ρωσία και τις υπόλοιπες ανατολικές χώρες δεν είναι η πρώτη φορά που η θερμοκρασία πέφτει σε τόσο χαμηλά επίπεδα. Θα 'λεγε μάλιστα κανείς ότι σε ορισμένες από αυτές τις περιοχές είναι κάτι συνηθισμένο.
Μόνο που σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε κατά το «στυγνό» κομμουνιστικό καθεστώς του παρελθόντος, τώρα στους δρόμους υπάρχουν ζητιάνοι. Υπάρχουν απόκληροι. Υπάρχουν άστεγοι. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να πληρώσουν για θέρμανση...
Τώρα, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε επί «στυγνού» κομμουνιστικού καθεστώτος, στη Ρωσία κι αλλού πεθαίνουν άνθρωποι από το κρύο...
*
Είναι εδώ και δυο δεκαετίες που, πλέον, η ανθρώπινη ζωή, για τη Ρωσία και τις άλλες χώρες της... ελευθερίας, της αγοράς και του κέρδους δεν αξίζει τίποτα περισσότερο απ' ό,τι αξίζει μια «χιονιφάδα».Εξηγούμαστε:
*
«Χιονονιφάδες» (*)

«...Ο Βαλερί, ένας από τους πολλούς οδοκαθαριστές της Μόσχας, καθάριζε αμέριμνος τα σκουπίδια στο πάρκο Σοκολνίκι όταν είδε την πρώτη "χιονονιφάδα" της άνοιξης να ξεπροβάλλει από το λιωμένο χιόνι. Ηταν μια μαύρη πλαστική σακούλα που περιείχε την παγωμένη σορό μιας γυναίκας, με το κεφάλι και τα πόδια κομμένα. "Με το που την άνοιξα αρρώστησα...", λέει ο Βαλερί, ο οποίος αρνήθηκε να αποκαλύψει το επώνυμό του, για να προσθέσει με ένα σκοτεινό χαμόγελο: "Είναι η εποχή τους τώρα. Γι' αυτό τους λέμε "χιονονιφάδες"...
*
Καθώς έρχεται η άνοιξη και το χιόνι λιώνει στην πρωτεύουσα της Ρωσίας, ειδικές υπηρεσίες αναλαμβάνουν το μακάβριο έργο να συλλέξουν τους χιλιάδες ανώνυμους άστεγους, τις πόρνες, τους μεθυσμένους και τους μετανάστες που ξεθάβονται νεκροί κάθε χρόνο από τους παγωμένους δρόμους και τα πάρκα της Μόσχας. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, 3.304 μη αναγνωρισμένα πτώματα βρέθηκαν το 2004, τα περισσότερα την άνοιξη όταν λιώνουν τα χιόνια (...).
*
"Είναι μια τεράστια τραγωδία", λέει ο Αντρέι Μποκάροφ, ο οποίος εργάζεται στην υπηρεσία ταφής της Μόσχας. "Βρίσκουμε νέους και γέρους, άνδρες και γυναίκες. Πολλοί είναι μετανάστες από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Αλλά μπορεί να είναι και μια γριούλα που βγήκε για ψώνια και έπαθε καρδιακή προσβολή".
*
Αν ένα πτώμα δεν αναγνωριστεί, ώσπου να τελειώσει η αστυνομία την έρευνά της, μεταφέρεται στο νεκροταφείο Περεπετσίνσκι, περίπου 50 χλμ. από το κέντρο της Μόσχας. Στην άκρη του νεκροταφείου ένας νεκροθάφτης με το όνομα Σλάβα δείχνει το φρεσκοσκαμμένο χώμα. "Αγνωστος άνδρας. Ετάφη 5/4/2005", γράφει η πινακίδα. Η περιοχή όπου θάβονται οι ανώνυμοι αυτοί άνθρωποι καλύπτει 7 εκτάρια."Θάβουμε έως και 28 πτώματα τη μέρα", λέει ο Σλάβα.
*
Αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά της Μόσχας, η αθέατη πλευρά πίσω από τη λάμψη των πολλών δισεκατομμυριούχων που έχουν πλέον κατακλύσει την πόλη των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Εκατομμύρια όμως είναι και οι παράνομοι μετανάστες που προσπαθούν να επιβιώσουν, περίπου 100.000 οι άστεγοι που ζουν στους παγωμένους δρόμους της Μόσχας και κοιμούνται στους σκουπιδότοπους, όπου τα σκουπίδια απελευθερώνουν ζέστη καθώς σαπίζουν. Το πάρκο Σοκολνίκι είναι ένα από τα αγαπημένα στέκια τους, καθώς και ένα άτυπο μέρος όπου δολοφόνοι της πόλης παρατούν τα θύματά τους.
*
Ο Βιάτσεσλαβ Γιάκοβλεφ, φύλακας του πάρκου, έχει πλέον πείρα στο να ξεχωρίζει τις "χιονονιφάδες". "Αρκετές φορές είναι κάποιος άστεγος, άλλες είναι σίγουρα φόνος από επαγγελματία. Υποθέτω ότι η ελευθερία έχει τα υπέρ και τα κατά της", λέει».
***
(*) Το ρεπορτάζ φιλοξενήθηκε τον Απρίλη του 2005 στους «Τάιμς» και δημοσιεύτηκε σε ελληνικές εφημερίδες. Προ κρίσης, δηλαδή...Το αναδημοσιεύουμε, με την επισήμανση ότι δεν είναι πλέον μόνο τα πάρκα της Μόσχας που... φιλοξενούν «χιονονιφάδες». Είναι όλα τα πάρκα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Σε λίγους μήνες, με τον ερχομό της άνοιξης, στα πάρκα αυτά θα αρχίσουν και πάλι να ξεπροβάλλουν τα θαμμένα κάτω από το χιόνι πτώματα των νεκρών από το κρύο. Οπως δείχνουν ήδη τα στοιχεία για τους νεκρούς από το κρύο, και φέτος η σοδειά σε «χιονονιφάδες», μετά από την «απελευθέρωση» από το «σιδηρούν παραπέτασμα» θα είναι πλούσια...

                            Γράφει: (στο Ριζοσπάστη)
                     ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Εμβόλιο που καταπολεμά τον καρκίνο; Όχι, γιατί κοστίζει...

       

Δύο ερευνητές στη Σουηδία είναι πιθανόν να έχουν στα χέρια τους μία πραγματικά επαναστατική θεραπεία ενάντια στον καρκίνο σύμφωνα με δημοσίευμα του «Guardian». Δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Ουψάλα ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν τον «καρκίνο του καρκίνου», αφού το εμβόλιο ουσιαστικά δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ιός ο οποίος επιτίθεται στους όγκους.
Όμως, η θεραπεία αυτή, το ελπιδοφόρο αυτό εμβόλιο κινδυνεύει να χαθεί λόγω έλλειψης στη χρηματοδότηση, αφού δεν είναι σίγουρη η επιτυχία του, δεν είναι ακόμη πατενταρισμένο και δεν είναι βέβαιο ότι θα αποκομίσει γρήγορο κέρδος η εταιρεία που θα χρηματοδοτήσει την παρασκευή του. Μέχρι στιγμής έχει δοκιμαστεί μόνο σε ποντίκια και θεωρείται ότι χρειάζονται περίπου 10 χρόνια ελέγχου και ανάπτυξης.
Γράφει λοιπόν αρθρογράφος του «Guardian» την Παρασκευή, σε άρθρο του για το θέμα.«Αμέσως ρωτάω τον καθηγητή: Γιατί δεν το έχετε δοκιμάσει σε ανθρώπους»; «Δεν έχουμε αρκετά χρήματα», απαντά ο ένας από τους δύο Σουηδούς καθηγητές. «Δεν μπορούσα να το πιστέψω», λέει ο αρθρογράφος και ρωτάει: «Πόσα χρήματα χρειάζεστε»; Και απαντάει, «δύο εκατομμύρια για μια πραγματικά καλή εκδοχή» (σ.σ.του εμβολίου). Το πρόβλημα είναι ότι «ο ιός Ουψάλα», όπως ονομάζεται το εμβόλιο δεν έχει πατενταριστεί. Καμία εταιρεία βιοτεχνολογίας δεν μπορεί να αποκομίσει κέρδη από αυτό». 
Στο άρθρο επίσης σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι λόγω της οικονομικής κρίσης η σουηδική κυβέρνηση όπως και η φιλανθρωπία δεν χρηματοδοτούν την συγκεκριμένη έρευνα, καθώς και το γεγονός ότι η εταιρεία «Apple» ούτε που απάντησε στους ερευνητές για το ενδεχόμενο να χρηματοδοτήσει την έρευνά τους.
Ανεξάρτητα από το αν το συγκεκριμένο εμβόλιο θα μπορούσε πράγματι να καταπολεμήσει τον καρκίνο, και το συγκεκριμένο παράδειγμα αποδεικνύει κάτι που είναι ευρέως γνωστό. Ότι οι τεράστιες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες σκοτώνονται εν τη γενέσει τους, εάν δεν μπορούν να εξασφαλίσουν γρήγορο και βέβαιο κέρδος στους επιχειρηματίες που θα τις χρηματοδοτούσαν, ακόμη και αν θα μπορούσαν να γλιτώσουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ο δολοφόνος έχει όνομα. Είναι ο καπιταλισμός. Αυτό το κυριολεκτικά βάρβαρο, απάνθρωπο και ανθρωποφάγο σύστημα της εκμετάλλευσης. 
Ας σκεφτούμε: Ο ανθρώπινος νους έχει σπάσει φράγματα, έχει αναπτύξει σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιστήμη και την τεχνολογία. Πώς θα ήταν η ζωή μας αν υπήρχε ένα σύστημα που θα έθετε όλα αυτά τα απίστευτα επιτεύγματα στην υπηρεσία της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και όχι στην υπηρεσία μιας χούφτας μονοπωλίων;

                                             
                                                     902.gr