ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ 16, 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα στην εκδήλωση της πρώτης μέρας
Από το βήμα της εκδήλωσης ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε σε όλους και όλες που έπεσαν στα πεδία των μαχών, εκτελέστηκαν, σε όσους βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν. Σε όσους και όσες βρέθηκαν στην αναγκαστική πολιτική προσφυγιά, τα παιδιά και τα εγγόνια όλων αυτών που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη για την αξιοπρέπεια, τη ζωή και το καλύτερο πανανθρώπινο μέλλον, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
«Η μελέτη της ιστορικής διαδρομής των πολιτικών προσφύγων, της ιστορίας του Κόμματος στην πολιτική προσφυγιά, έχει ξεχωριστή σημασία για την ίδια τη γνώση της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος, της ιστορίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τη γνωριμία με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στις χώρες που φιλοξένησαν τους πολιτικούς πρόσφυγες στον αιώνα που πέρασε.
Δίνει ερεθίσματα και αφορμές για μια σύγκριση σοσιαλισμού - καπιταλισμού, της βαθιάς ανθρωπιστικής συμπεριφοράς του σοσιαλιστικού συστήματος στους ξεριζωμένους Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες από τη μία, και απ' την άλλη των σύγχρονων ξεριζωμένων προσφύγων, με τις εικόνες των πνιγμένων στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο και τα κάθε είδους κέντρα "υποδοχής" της "πολιτισμένης" ΕΕ».
Οι μαχητές του ΔΣΕ ρίχτηκαν σε μια νέα ειρηνική μάχη
«Οι χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες βρέθηκαν χωρίς τη θέλησή τους, με την έννοια ότι η προσφυγιά ήταν αναγκαστική επιλογή, αλλά με ψηλά το κεφάλι και δυνατό αγωνιστικό φρόνημα, στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. (...)
Χιλιάδες μαχητές του ΔΣΕ ρίχτηκαν σε μια νέα ειρηνική μάχη, έκαναν μεγάλη προσπάθεια και πέτυχαν σε λίγο διάστημα να μάθουν τη γλώσσα της χώρας που τους φιλοξενούσε και να κατακτήσουν πλέον τα κάστρα της επιστήμης, της τεχνικής ειδίκευσης.
Στην περίπτωση των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων έλαμψαν ο διεθνισμός, η διεθνιστική βοήθεια και προσφορά των χωρών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Ο διεθνισμός της εργατικής τάξης είναι το κοινό συμφέρον της, αν και αυτό δεν είναι πάντα αυτονόητο.
Πεδία κομμουνιστικών αξιών, που το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και οι απολογητές του δεν μπορούν, ούτε θέλουν να τα καταλάβουν, καθώς έχουν χύσει πολύ βρώμικο μελάνι για να δυσφημήσουν και να συκοφαντήσουν την προσφορά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στους Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες. (...)
Οι χιλιάδες πολιτικοί πρόσφυγες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες για το ποια ήταν η πραγματικότητα.
Οι χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, με την απλόχερη βοήθεια στους Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες και ιδιαίτερα στα παιδιά, απέδειξαν το ανώτερο ανθρωπιστικό περιεχόμενο του σοσιαλισμού.
Παρά τις μεγάλες δυσκολίες που υπήρχαν από τις καταστροφές του πολέμου, ο κεντρικός σχεδιασμός και η κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής έδωσαν τη δυνατότητα για την άμεση ανταπόκριση των κρατών υποδοχής στις ανάγκες των πολιτικών προσφύγων».
Ο πόθος του επαναπατρισμού
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων: «Ηταν έντονος ο πόθος των πολιτικών προσφύγων για τον επαναπατρισμό, για την επανένωση με το οικογενειακό περιβάλλον στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι θα ζούσαν σε συνθήκες άγνωστες, στον κόσμο του καπιταλισμού.
Αλλωστε, ως αγωνιστές, οι περισσότεροι ένιωθαν και την ανάγκη της αγωνιστικής προσφοράς στον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Επιπλέον, σε κάποιους ο επαναπατρισμός προέκυπτε περισσότερο ως ατομική επιλογή, καθώς στην πολιτική προσφυγιά βρέθηκαν και άνθρωποι με χαλαρότερους δεσμούς με το κίνημα και το Κόμμα.
Συνολικά, ο αγώνας για τον επαναπατρισμό συνδεόταν με τον αγώνα για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, των φυλακισμένων αγωνιστών, που αρκετοί κρατούνταν για πάνω από 20 χρόνια.
Είχε τα χαρακτηριστικά πάλης για τον έντιμο επαναπατρισμό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, δηλαδή χωρίς δηλώσεις μεταμέλειας, χωρίς πολιτική υποχώρηση.
Και αυτή η πλεύση τηρήθηκε συλλογικά από την πλειοψηφία των πολιτικών προσφύγων, ενάντια στις προσπάθειες της πολιτικής του ελληνικού αστικού κράτους να προσεταιριστεί αρκετούς από αυτούς μέσω των πρεσβειών.
Από την πλευρά του ελληνικού κράτους τηρήθηκε αδιάλλακτη στάση απέναντι στους πολιτικούς πρόσφυγες, με περιόδους χαλάρωσης αλλά και έντασης των φραγμών. Χαρακτηριστικό είναι ότι αφαιρέθηκε ακόμα και η ελληνική ιθαγένεια από χιλιάδες πολιτικούς πρόσφυγες.
Σε χιλιάδες πρόσφυγες δεν επιτράπηκε ούτε η τουριστική επίσκεψη στην Ελλάδα. Δεν επιτρεπόταν ούτε η ταφή στην πατρίδα».
Κρατάμε ψηλά την κόκκινη σημαία
Αφού αναφέρθηκε στα συμπεράσματα που έχει αντλήσει το ΚΚΕ και για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα από την περίοδο της πολιτικής προσφυγιάς και την πείρα του Κόμματος από τη μελέτη του 20ού αιώνα, που βοήθησαν στη διαμόρφωση του σύγχρονου επαναστατικού του Προγράμματος, κατέληξε λέγοντας:
«Τελικά, ο επαναπατρισμός των πολιτικών προσφύγων ήρθε ως αποτέλεσμα των πολύχρονων αγώνων και έγινε πράξη μετά την ντε φάκτο νομιμοποίηση του Κόμματος το 1974, με την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας. Τίποτα δεν χαρίστηκε. Τα πάντα κατακτήθηκαν με αγώνες. Τιμάμε όλους και όλες που έπεσαν στα πεδία των μαχών, εκτελέστηκαν. (...)
100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οπότε και ο πάγος έσπασε και ο δρόμος χαράχτηκε, η γραμμή χαράχτηκε, αλλά και 30 περίπου χρόνια μετά την αντεπανάσταση και το ιστορικό πισωγύρισμα, το κάλεσμα των κομμουνιστών παραμένει επίκαιρο και πιο αναγκαίο σήμερα: "Σύντροφοι, ψηλά την κόκκινη σημαία! Η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών! Ο σοσιαλισμός- κομμουνισμός είναι το μέλλον του κόσμου!". Προϋπαντούμε τα 100 χρόνια του ΚΚΕ με την υπόσχεση που δίνει και το τραγούδι ότι "το λάβαρο που μου 'λαχε ψηλά θα το κρατήσω. Εμπρός σύντροφοι πιο ψηλά..."».
Ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα θα δημοσιευθεί στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», που θα κυκλοφορήσει
23 - 24 Δεκέμβρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου