ΤΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΑΡΧΗ ΝΕΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

«Καλά, δεν ντρέπεστε, να κοροϊδεύετε έτσι τον ελληνικό λαό;» ρώτησε - χτες το απόγευμα στη Βουλή - τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος, ένας από τους βουλευτές του ΚΚΕ. Προς απάντησή του έσπευσαν ο ένας μετά τον άλλο όσοι δεν είχαν μιλήσει ήδη να κάνουν καθαρό πως το δούλεμα του λαού είναι μέρος της δουλειάς τους.

Εχουν αναλάβει μεγάλη εργολαβία και ελπίζουν ότι είναι χάνοι οι ψηφοφόροι τους. Πώς αλλιώς θα έβγαινε ένας απ αυτούς να διακηρύξει ότι οι νέοι θα πάρουν 1 εκατομμύριο ευρώ για να κάνουν δικές τους επιχειρήσεις; Πώς αλλιώς θα παρουσίαζε 5 δισ. του ΕΣΠΑ, δηλαδή ζεστού χρήματος που δίνεται στο μεγάλο κεφάλαιο, σαν παροχή στην κοινωνία; Πώς αλλιώς θα έλεγαν από το βήμα της βουλής ότι στην αγορά 700 προϊόντα από το «καλάθι της νοικοκυράς» πωλούνται ήδη φτηνότερα.

Βρίσκουν και κάνουν.

Εφτασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του σε αμερικανικό περιοδικό να δηλώνει πως είναι θέμα χρόνου ο κόσμος να αρχίσει να απολαμβάνει το βιασμό του.

Σ' ένα μείγμα κυνισμού και εμπαιγμού αξιώνουν να αποδεχτούν οι άνθρωποι πως ό,τι γνώριζαν τα τελευταία 65 χρόνια ως δικαίωμά τους πρέπει να το ξεχάσουν. Και είχαν το θράσος να επικαλεστούν ως και την «φλεξικιούριτι», την περίφημη «ευελφάλεια» της Διαμαντοπούλου από τον καιρό που ήταν Επίτροπος της ΕΕ, για να πούνε ότι η κυβέρνηση πασχίζει να προστατέψει τους ανέργους.

Αυτό που επιχειρούν είναι να δώσουν ώθηση σε μια τεραστίων διαστάσεων αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατών. Το μαρτυρά η προχτεσινή έκθεση της ΕΕ που επαναφέρει το θέμα της ρύθμισης του χρόνου εργασίας (το περίφημο σχέδιο οδηγίας που οδηγούσε σε 65ωρη δουλειά τη βδομάδα). Εκεί είναι το κουμπί. Στον απλήρωτο χρόνο εργασίας. Εκεί όπου βγαίνει η υπεραξία. Τον απλήρωτο χρόνο εργασίας θέλουν να αυξήσουν. Με διάφορες μεθόδους. Και κοινό παρονομαστή την όσο το δυνατόν πιο ελαστική εργασία.

Εχουν καταφέρει ήδη πολλά. Εχουν νομοθετήσει την απλήρωτη υπερωρία. Εχουν κατεβάσει το μισθό στα 590 ευρώ. Εχουν αυξήσει το χρόνο παραμονής στη δουλειά με το συνταξιοδοτικό, έχουν μεταφέρει στις πλάτες του εργάτη ένα τεράστιο κόστος για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια.

Πάνω στα ερείπια που δημιουργούν παριστάνουν και τους κλαμένους.

Οι περιγραφές της πραγματικότητας θα απογειωθούν τις επόμενες μέρες από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η αστική τάξη.

Αυτό που θα λείπει από τα δακρύβρεκτα ρεπορτάζ τους θα είναι η διέξοδος.

***

Είναι και πάλι μόνο το ΚΚΕ που φορτώνεται την ευθύνη όχι απλά να σηκώσει τη σημαία της αντίστασης, αλλά να οργανώνει και να φροντίζει να γίνει πράξη η αντεπίθεση. Που ξεκινά από τα απλά: να μην κοπεί το ρεύμα στο σπίτι κανενός. Να ενισχυθούν οι άνεργοι με πρακτικά μέτρα. Να μπει φρένο στο βραχνά των χρεών προς τις τράπεζες και μέσα από όλα αυτά να προβάλλεται και να περπατά στη ζωή η μόνη πραγματική διέξοδος: Η συγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που θα έχει στόχο την αφαίρεση της εξουσίας από την τάξη που σήμερα κυβερνά, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, δηλαδή την ευθεία αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και την πολιτική τους έκφραση.

Κατανοητό ότι όλοι χρειάζονται μια ανάπαυλα τέτοιες μέρες. Ομως στα εργατόσπιτα, και αυτή η «πολυτέλεια» φέτος δεν υπάρχει. Ας γίνουν και αυτές οι μέρες αφορμή για τη συγκέντρωση δυνάμεων... Για να αποχτήσει νόημα η γέννηση της ελπίδας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ