Σαν σήμερα: Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ...

Νίκος Πλουμπίδης: «Τιμή μου εγώ, πάνω απ' όλα, έχω την τιμή του Κόμματος»

             
             Εξήντα χρόνια από την εκτέλεσή του

              

«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του»... 

(οι εφημερίδες της εποχής).

Σαν σήμερα, χαράματα 14ης Αυγούστου 1954, στην Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Πέντε η ώρα το πρωί. Αχάραγα. Ένα αυτοκίνητο μεταφέρει δεμένο με χειροπέδες τον Νίκο Πλουμπίδη στον τόπο εκτέλεσής του. Λίγο μετά πέφτει νεκρός.
Στην κυβέρνηση βρισκόταν ο «Ελληνικός Συναγερμός», η «Δεξιά», του Παπάγου. Όπως δυο χρόνια πριν, το Μάρτη του 1952, στην κυβέρνηση βρισκόταν το «Κέντρο», με επικεφαλής τον Πλαστήρα, που πήρε την ευθύνη για την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.
Ο Νίκος Πλουμπίδης πιάστηκε στις 25 Νοέμβρη του 1952 κι έμεινε στη φυλακή ως την έναρξη της δίκης στις 24 Ιούλη 1953, ημέρα Παρασκευή. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο - Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία του καθεστώτος εναντίον τους ήταν η «παραβίαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπίας. Ενα καθεστώς, που είχε ως βασικότερο στήριγμά του τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, δίκαζε για κατασκοπία τους κομμουνιστές, τους πρωτοπόρους του απελευθερωτικού αγώνα.
Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953 με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δυο φορές σε θάνατο. Ο Πλουμπίδης αντιμετώπισε την υπόθεση με πίστη στο Κόμμα, έως την τελευταία στιγμή, προκαλώντας το σεβασμό ακόμη και των αντιπάλων του. Εδωσε τη μάχη της υπεράσπισης του Κόμματος και του εαυτού του ως κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, στέλνοντας στο καθεστώς το σαφέστατο μήνυμα να μην περιμένει τίποτα απ' αυτόν.
Με την έγνοια του Κόμματος κατά νου, άφησε παρακαταθήκη ένα γράμμα - ντοκουμέντο, απάντηση αποστομωτική σε όσους ως και σήμερα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την υπόθεση Πλουμπίδη για να πλήξουν το ΚΚΕ: «Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την Ενότητά του και να έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Τιμή μου εγώ, πάνω απ' όλα, έχω την τιμή του Κόμματος».

Βιογραφία

Ο Νίκος Πλουμπίδης γεννήθηκε στα Λαγκάδια του Νομού Αρκαδίας στις 31.12.1902. Αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Πύργου τον Ιούλη του 1924. Το 1926 έγινε μέλος του ΚΚΕ και το 1929 ήρθε στην Αθήνα για μετεκπαίδευση.Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπάλληλων και το Μάρτη του 1933 εκλέχτηκε στην Εκτελεστική Επιτροπή της Ενωτικής ΓΣΕΕ την οποία αντιπροσώπευε στην Κόκκινη Συνδικαλιστική Διεθνή.Ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο 7ο Συνέδριο της ΚΔ (1935). Στο 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ (τελευταίο 10ήμερο του Δεκέμβρη του 1935) εκλέχτηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ. Στη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά - Γλίξμπουργκ ήταν καθοδηγητής του Γραφείου της Κομματικής Επιτροπής Θεσσαλίας. Τον Ιούνη του 1938 εκλέχτηκε μέλος του ΠΓ από την κομματική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Στις 22.5.1939 συνελήφθη στην Αθήνα και φυλακίστηκε. Στη συνέχεια οι διωκτικές Αρχές τον έστειλαν στο σανατόριο «Σωτηρία» επειδή έπασχε από φυματίωση. Συνδεόταν με την «παλιά Κεντρική Επιτροπή». Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο πήρε θέση διαφορετική από το πρώτο ανοιχτό γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη. Στις 6.1.1942 τελείωσε η φυλάκισή του και εξορίστηκε για 2 χρόνια στην Τρίπολη. Στις 26 Φλεβάρη δραπέτευσε. Πήρε μέρος στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (1942) όπου εκλέχτηκε στην ΚΕ και στη συνέχεια στο ΠΓ. Ανέλαβε Γραμματέας της ΚΟΑ μέχρι τον Απρίλη του 1943. Υπήρξε ο πρώτος καθοδηγητής της Οργάνωσης Προστασίας του Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ). Στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1945) εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ. Παρέμεινε στην Αθήνα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα του ΔΣΕ.

Η άδικη κατηγορία

Έντεκα μέρες μετά από τη δεύτερη δίκη Μπελογιάννη, στις 12/3/1952, ο Ν. Πλουμπίδης έστειλε με τους δικηγόρους του Μπελογιάννη επιστολή στον I. Πανόπουλο, γενικό διευθυντή της Αστυνομίας Πόλεων.
Με την επιστολή ο Πλουμπίδης δήλωνε πως «καθοδηγητής του παρανόμου μηχανισμού του ΚΚΕ ήμουν εγώ και όχι ο Μπελογιάννης» και δεσμευόταν ότι θα παρουσιαστεί να δικαστεί αν μετατραπούν οι θανατικές καταδίκες του Ν. Μπελογιάννη.
Η ηγεσία του ΚΚΕ κατήγγειλε την επιστολή του Πλουμπίδη ως πλαστή, μεθοδευμένη από την Ασφάλεια. Με αυτόν τον τρόπο το ΠΓ καταδίκασε έμμεσα την ενέργεια του Πλουμπίδη, που ήταν αντικαταστατική καθώς αποτελούσε παραβίαση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και των κανόνων συνωμοτικότητας και επαγρύπνησης. Ο Πλουμπίδης υπεράσπισε την ενέργειά του ως ανταπόκριση στο γενικό κάλεσμα του ΠΓ προς όλα τα μέλη και στελέχη να κάνουν οτιδήποτε για τη σωτηρία του Ν. Μπελογιάννη.
Σχεδόν τρεις μήνες μετά από την εκτέλεση του Ν. Μπελογιάννη, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ πήρε απόφαση «Για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)» (25/7/1952), με την οποία χαρακτήρισε τον Πλουμπίδη «παλιό προβοκάτορα».
Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος ως πράκτορας, όχι μόνο δεν αποκήρυξε, αλλά και υπεράσπισε το ΚΚΕ. Όπως έγραψε σε επιστολές του, θεωρούσε ότι ήταν θύμα συγκυριών και προβοκατόρικα διοχετευμένων παραπλανητικών πληροφοριών από στελέχη, ίσως και πράκτορα που δρούσε μέσα από τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα. Δήλωσε ότι η Ιστορία θα αποκαταστήσει την αδικία σε βάρος του. Με την απολογία του στη δίκη εξέφρασε την προσήλωσή του στο ΚΚΕ. Η στάση του Πλουμπίδη ήταν ηρωική και μεγαλειώδης. Η απόφαση του ΠΓ για τον Πλουμπίδη ήταν άδικη. Στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό σε πληροφορίες που έδιναν στελέχη του Κόμματος από την Ελλάδα, καθώς και σε παραβιάσεις του κομματικού - καταστατικού πλαισίου από τον Πλουμπίδη. Η 9η Ολομέλεια (1958) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και του χαφιέ και αποφάσισε την αποκατάστασή του.
Σήμερα, με βάση και τη συγκεντρωμένη εμπειρία, είναι βέβαιο ότι η αστική τάξη επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την ύπαρξη της ΕΔΑ, προκειμένου να υπονομεύσει το ΚΚΕ. Ήλπιζε ότι θα μπορούσε να την αξιοποιήσει ως μοχλό ενάντιά του, εκμεταλλευόμενη δυνάμεις που συμμετείχαν στην ΕΔΑ, αλλά και δυνάμεις του ΚΚΕ με οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις.
Η Ασφάλεια διέδιδε προβοκατόρικες φήμες, κατασκευασμένα σενάρια, με σκοπό να σπείρει τη σύγχυση και την αμφιβολία ανάμεσα στους κομμουνιστές, να συσκοτίσει τα πραγματικά γεγονότα, διαδίδοντας ότι το τάδε μέλος του ΠΓ ή της ΚΕ ήταν όργανό της. Η πολιτική καχυποψία τροφοδοτούνταν και από τη σκόπιμα διαφοροποιημένη και προβοκατόρικη στάση αστών πολιτικών και επικεφαλής των διωκτικών αρχών απέναντι σε στελέχη του ΚΚΕ, όπως του αρχιασφαλίτη Ιωάννη Πανόπουλου. που καθύβριζε δημόσια τον Μπελογιάννη, ενώ επαινούσε τον Πλουμπίδη.
Σε αυτό το κλίμα κατηγορήθηκε και ο Πλουμπίδης ως χαφιές. Από αυτό το κλίμα δεν ήταν απαλλαγμένος ούτε ο ίδιος ούτε άλλα στελέχη του ΚΚΕ που αργότερα, όταν διαχωρίστηκαν ιδεολογικο-πολιτικά και οργανωτικά από το ΚΚΕ, εμφανίστηκαν να καταγγέλλουν τη λεγόμενη «πρακτορολογία του Κόμματος» (π.χ. Ε. Παππά, υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο «Δοκίμιο Ιστορίας» για τη γνώμη της για την Ρ. Ιμβριώτη, τις υποψίες της για τον Ν. Βαβούδη κ.λπ.)
Στο δεύτερο τόμο του «Δοκιμίου Ιστορίας» του ΚΚΕ υπάρχει συγκεκριμένη ανάλυση σε σχέση με το πώς διαμορφώθηκε ένα τέτοιο κλίμα στα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ που δρούσαν στην παρανομία:
«Ενέργειες στελεχών, που συνιστούσαν είτε αντικαταστατικές παραβιάσεις (φραξιονισμό ή παραβίαση αποφάσεων) είτε οπορτουνιστικές παλινωδίες ή και επιπόλαιες ενέργειες, ερμηνεύτηκαν ως πράξεις συνεργασίας με τον ταξικό αντίπαλο. Με το ίδιο σκεπτικό εξηγήθηκαν και σοβαρά λάθη που διαπράχτηκαν στα χρόνια της Κατοχής. Και αυτό, γιατί δε συνειδητοποιούνταν οι πραγματικές αιτίες των λαθών, αν και οι αντίστοιχες επιλογές δεν έβρισκαν τη στήριξη μεγάλου μέρους της κομματικής βάσης. Αυτό το κλίμα ήταν ένας επιπρόσθετος παράγοντας που εμπόδιζε μια σε βάθος προγραμματική συζήτηση. Για παράδειγμα, διαφορές που εκδηλώνονταν στα κομματικά όργανα, δεν αποτελούσαν πάντα αντικείμενο ουσιαστικής συζήτησης, δεν καταβαλλόταν πάντα προσπάθεια γενίκευσης των συμπερασμάτων.
Η επίδραση όλων των προηγούμενων παραγόντων γινόταν περισσότερο έντονη σε συνθήκες ήττας και με την καθοδήγηση του Κόμματος να λειτουργεί εκτός Ελλάδας, ενώ στο εσωτερικό της ΚΕ είχε γίνει φανερή η εσωκομματική διαπάλη με την ταυτόχρονη αμφισβήτηση του Ζαχαριάδη από κάποια κεντρικά στελέχη, όχι μόνο για πολιτικές ευθύνες που του απέδιδαν, αλλά και για την κομματική - ηθική του υπόσταση.
Έτσι, η εσωκομματική διαπάλη αναπτυσσόταν και οξυνόταν με επίκεντρο τον προσδιορισμό του στρατηγικού στόχου, αλλά και τις εκτιμήσεις για το παρελθόν και την πολιτική γραμμή που έπρεπε στο εξής να δρομολογηθεί. Επίσης, υπεισερχόταν στην ερμηνεία πολιτικών πρωτοβουλιών, παραλείψεων ή και λαθών ανώτερων στελεχών του Κόμματος, που δρούσαν σε συνθήκες οι οποίες δυσκόλευαν την επικοινωνία και τη συλλογική ανάληψη της ευθύνης.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι μια οπορτουνιστική παρέκκλιση βοηθάει εξ' αντικειμένου τον ταξικό εχθρό. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι κάθε οπορτουνιστής είναι υποχρεωτικά και πράκτορας του αστικού κράτους».

Σήμερα, στις 7.30 μ.μ., το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια

Δεκάδες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Στη Θεσσαλονίκη, στις 7 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου

Δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις στην Αττική και σε όλη τη χώρα, με δικές τους αποφάσεις και ανακοινώσεις, καλούν στις συγκεντρώσεις που διοργανώνει σήμερα Πέμπτη το ΠΑΜΕ, για να εκφραστεί η αντίθεση των εργαζομένων και του λαού στο τρίτο μνημόνιο που ετοιμάζονται να ψηφίσουν στη Βουλή τα κόμματα της συγκυβέρνησης μαζί με τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Στην Αττική, η συγκέντρωση θα γίνει στην Ομόνοια, στις 7.30 μ.μ. Την ώρα εκείνη θα βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση της αντιλαϊκής συμφωνίας. Για τη συγκέντρωση θα αναχωρήσει πούλμαν και από το Λαύριο, στις 5.30 μ.μ., από το Αγαλμα Μεταλλωρύχων. Στη Θεσσαλονίκη, το ΠΑΜΕ καλεί, επίσης αύριο, στις 7 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου.
Μέχρι και σήμερα το απόγευμα, συνεχίζονται οι εξορμήσεις στελεχών του ΠΑΜΕ σε χώρους δουλειάς, για την ενημέρωση των εργαζομένων γύρω από τις εξελίξεις και το νέο μνημόνιο, όπως και για την ανάγκη να δοθεί οργανωμένη ταξική απάντηση, ακόμα κι αν τα μέτρα ψηφιστούν στη Βουλή. Ενδεικτικά, στην Αττική, περιοδείες θα γίνουν σήμερα στις υπηρεσίες της Τράπεζας της Ελλάδας, στη «Eurobank» της Καλλιθέας, στην εταιρεία PDS, στο «ATTICA», στο Διοικητικό Μέγαρο του ΟΤΕ και στην εταιρεία «ICAP».
Ο νέος γύρος των κινητοποιήσεων του ταξικού κινήματος ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και την πολιτική που το επιβάλλει, ξεκίνησε από χτες, με τη συγκέντρωση και πορεία που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στη Λάρισα. Αντίστοιχα, στην Καρδίτσα έγινε μαζική πικετοφορία, με τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων.



Καλώντας το λαό να συμμετέχει μαζικά στις σημερινές διαδηλώσεις και από αύριο να κλιμακώσει τη μάχη στους τόπους δουλειάς και τις γειτονιές, το ΠΑΜΕ σημειώνει σε χτεσινή, νέα ανακοίνωση: «Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζομένους, τους ανέργους, τη νεολαία, τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουμε μαζική, μαχητική απάντηση στη νέα σφαγή της ζωής μας, στο νέο μνημόνιο που έφερε στη Βουλή η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Σε κάθε χώρο δουλειάς, οι εργαζόμενοι να οργανώσουμε συλλογικά τη συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις. Να οργανωθεί ο αγώνας, γιατί θα έχουμε συνέχεια με σκληρούς αγώνες, επειδή η κυβέρνηση έχει έτοιμα νέα μέτρα για το επόμενο διάστημα. Μέτρα που ενισχύουν τις πολυεθνικές, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ακόμη και όσοι βρίσκονται σε διακοπές, να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις στις πόλεις που βρίσκονται.
Η ελπίδα, η προοπτική δεν είναι στην απογοήτευση, στο συμβιβασμό, στην υποταγή, στις νέες αυταπάτες. Τα μνημόνια, η φτώχεια, η ζωή χωρίς κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να είναι το μέλλον μας, το μέλλον της νέας γενιάς. Η ελπίδα είναι στον αγώνα, στην οργάνωση σε κάθε κλάδο, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε εργατογειτονιά. Είναι στην ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Είναι στη διεκδίκηση ο λαός να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει, χωρίς την ΕΕ και τα μονοπώλια».

ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ καλούν στις διαδηλώσεις

Με ανακοίνωσή της, η ΠΑΣΕΒΕ καλεί στις σημερινές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Τώρα, είναι η ώρα να δυναμώσει η πάλη, η σύγκρουση με την πολιτική που μας αφανίζει. Δεν πρέπει να χαθεί στιγμή. Στην επίθεση της κυβέρνησης, ΕΕ και επιχειρηματικών ομίλων απαντάμε με οργάνωση και αγώνα σε κάθε γειτονιά, σε κάθε μικρομάγαζο. Λέμε "όχι" στο βάρβαρο μνημόνιο. Ενώνουμε τη φωνή μας, τη δύναμή μας με τους συμμάχους μας, το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ».
Από την πλευρά της, η ΠΑΣΥ, με ανακοίνωση της Πανελλαδικής της Γραμματείας, σημειώνει: 

«Καλούμε τους αγρότες και κτηνοτρόφους να συμμετάσχουν αγωνιστικά και μαζικά στα συλλαλητήρια ενάντια στο 3ο μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που οργανώνει το ΠΑΜΕ, προβάλλοντας τα δικά τους αιτήματα. Συνεχίζουμε την ενημέρωση αγροτών και κτηνοτρόφων με μαζικές συσκέψεις, συγκεντρώσεις, περιοδείες και εξορμήσεις παντού, σε κάθε νομό, σε κάθε χωριό που υπάρχει αγροτικός σύλλογος. Δυναμώνουμε την οργάνωση αγροτών και κτηνοτρόφων, που προϋποθέτει την αναζωογόνηση και τη συγκρότηση νέων Αγροτικών Συλλόγων, που θα συσπειρώνουν, θα ενημερώνουν, θα διεκδικούν, θα κινητοποιούν τους αγρότες για το σύνολο των προβλημάτων που τους αφορούν».
Τέλος, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας καλεί τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας να πάρουν μέρος στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να βλέπουμε τη συνταξιοδότηση να γίνεται άπιαστο όνειρο, τη μητρότητα να "επιβραβεύεται" με ανεργία και ευέλικτη δουλειά, τη φορολεηλασία να τσακίζει αυτοαπασχολούμενες και γυναίκες της υπαίθρου, τις αλλεπάλληλες περικοπές να καταδικάζουν γυναίκες και άντρες συνταξιούχους στη φτώχεια. Δε θα δεχθούμε να στερούμαστε εμείς και τα παιδιά μας τον παιδικό σταθμό, το δάσκαλο, το γιατρό, το νοσοκομείο και το φάρμακο. Εδώ και τώρα παίρνουμε θέση μάχης και, στο πλευρό του ΠΑΜΕ, διαδηλώνουμε: Οι ζωές μας δε σηκώνουν άλλα μέτρα, οι ανάγκες μας δεν μπορούν να περιμένουν».

Κινητοποιήσεις σε άλλες πόλεις

Συγκεντρώσεις και άλλες παρεμβάσεις (πικετοφορίες, μαζικές εξορμήσεις) του ΠΑΜΕ θα γίνουν σήμερα στις παρακάτω πόλεις:

• Αγρίνιο, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Αλεξανδρούπολη, 8 μ.μ., Δημαρχείο.
• Αλιβέρι, 8 μ.μ., στο Αγαλμα του Λιγνιτωρύχου.
• Αργοστόλι, 8.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο.
• Αρτα, 8.30 μ.μ., πλατεία Κιλκίς.
• Βόλος, 8.30 μ.μ., παραλία.
• Γιάννενα, 7.30 μ.μ., Δημαρχείο.
• Γρεβενά, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Δράμα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Ζάκυνθος, 8.30 μ.μ., Εργατικό Κέντρο.
• Ηράκλειο, 7 μ.μ., Λιοντάρια.
• Θήβα, 8 μ.μ., στην κεντρική πλατεία.
• Καβάλα, 7.30 μ.μ., πλατεία Καπνεργάτη.
• Καλαμάτα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Καστοριά, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Κατερίνη, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Κέρκυρα, 8 μ.μ., Σαρόκο.
• Κιλκίς, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Κοζάνη, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Λευκάδα, 8.30 μ.μ., Αη Μηνάς.
• Μυτιλήνη, 8 μ.μ., πλατεία Σαπφούς.
• Ξάνθη, 8 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας.
• Πάτρα, 7.30 μ.μ., πλατεία Γεωργίου.
• Πολύκαστρο, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Πρέβεζα, 8.30 μ.μ., στο Δημαρχείο.
• Πτολεμαΐδα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Πύργος, 8 μ.μ., στην πλατεία ΟΤΕ.
• Ρέθυμνο, 8 μ.μ., στους 4 Μάρτυρες.
• Φλώρινα, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία.
• Χίος, 7 μ.μ., είσοδος Απλωταριάς.

Ανακοίνωση του KKE για το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους θεσμούς

           

Το τρίτο μνημόνιο, που συμφώνησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους θεσμούς και φέρνει άμεσα για ψήφιση στη βουλή, πρέπει να συναντήσει τη μέγιστη δυνατή αντίσταση απ' τη μεριά των εργαζομένων και όλου του λαού. Περιέχει μέτρα τέτοιας βαναυσότητας και σκληρότητας που καμιά κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να φέρει, κάτω από το φόβο της λαϊκής κατακραυγής. Αυτή είναι και η μεγάλη συνεισφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα. Με το παραμύθι της «αριστερής κυβέρνησης» και του «πρωθυπουργού που πάλεψε αλλά δεν τον άφησαν», προχωρά στην υλοποίηση βάρβαρων μέτρων που αποτελούσαν πάγια αιτήματα του μεγάλου κεφαλαίου και κατευθύνσεις της ΕΕ και τα οποία κατεδαφίζουν ότι έχει απομείνει όρθιο στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα.

Το τρίτο μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι που το συνοδεύουν περιλαμβάνει τη συνέχιση όλων των προηγούμενων μνημονίων και τη δέσμευση ότι τα αντιλαϊκά μέτρα θα εφαρμοστούν μέχρι κεραίας. Περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα για τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή τους. Την ίδια στιγμή περιέχει την υλοποίηση μέτρων που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου, στη συγκέντρωση του πλούτου σε ακόμη πιο λίγα χέρια, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς της ενέργειας, το ταμείο στο οποίο θα παραχωρηθεί κρατική περιουσία ύψους 50 δις.

Στην πραγματικότητα και το τρίτο μνημόνιο συνιστά μια μόνιμη και διαρκής απειλή σε βάρος του λαού, ο οποίος θα εκβιάζεται συνεχώς να κάνει νέες θυσίες για την επίτευξη των στόχων, των πρωτογενών πλεονασμάτων, της δημοσιονομικής πειθαρχίας και πάνω απ' όλα της ίδιας της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Άλλωστε, με το Συμβούλιο Δημοσιονομικής Πολιτικής που έχει ήδη ψηφιστεί ως προαπαιτούμενο, ανά πάσα στιγμή μπορούν να υπάρχουν και νέες περικοπές στο λαϊκό εισόδημα, στο βαθμό που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι της κυβέρνησης και των θεσμών.

Ο λαός έχει πλέον χειροπιαστά και ατράνταχτα στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι, στο πλαίσιο της ΕΕ και της οικονομίας του κεφαλαίου, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί όχι απλά να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική, αλλά ούτε καν να ανακουφίσει στοιχειωδώς το λαό. Από τη στιγμή που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θεωρεί μονόδρομο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, η σύναψη νέου αντιλαϊκού μνημονίου ήταν πια θέμα χρόνου. Η κυβέρνηση με την πολιτική της ουσιαστικά δίνει άφεση αμαρτιών στις προηγούμενες κυβερνήσεις, συγκροτώντας μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ ένα κοινοβουλευτικό μέτωπο ψήφισης και υλοποίησης των νέων βάρβαρων μέτρων.
Τεράστιες είναι και οι ευθύνες των στελεχών της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ, που αφού έσπειραν άφθονες αυταπάτες σε αριστερό, ριζοσπαστικό κόσμο για μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού στήριξαν όλα τα βήματα προς το νέο μνημόνιο (συμφωνία 20ης Φλεβάρη, πρόταση Τσίπρα 47 σελίδων κλπ) τώρα διαφοροποιούνται, συνεχίζοντας να στηρίζουν την κυβέρνηση. Προτείνουν την - εξίσου αδιέξοδη για το λαό - πολιτική της καπιταλιστικής Ελλάδας με εθνικό νόμισμα, που από άλλες αφετηρίες προτείνουν αντιδραστικές δυνάμεις, όπως ο Σόιμπλε, άλλες φασιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις του ευρωσκεπτικισμού στη Ελλάδα και την Ευρώπη. Κρύβουν ότι η έξοδος από το ευρώ και μόνο, χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ, χωρίς ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, θα οδηγήσει - από άλλο δρόμο - στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή στη λαϊκή χρεοκοπία, την ώρα που κάποια τμήματα του κεφαλαίου θα βγουν πολλαπλά ωφελημένα.

Ήρθε η ώρα ο λαός να σηκώσει το ανάστημά του, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, να αξιοποιήσει τη δική του δύναμη, που μέχρι σήμερα την έχει αφήσει ανεκμετάλλευτη, με την ελπίδα μιας μελλοντικής κυβερνητικής διαχείρισης, που δήθεν θα του έλυνε τα προβλήματα. Όλες όμως οι εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις, εντός των τειχών, αποδείχτηκαν εφιάλτης για το λαό. Αν σήμερα ο λαός συναινέσει, αν δεν αντισταθεί, τότε τα χειρότερα είναι μπροστά του και ταυτόχρονα κινδυνεύει να χάσει και άλλο πολύτιμο χρόνο.
Το ΚΚΕ λέει στο λαό ότι υπάρχει ελπίδα. Τα μνημόνια, η φτώχεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση του λαού για να κερδίζουν οι λίγοι δεν είναι μονόδρομος, ούτε μπορεί να αποτελεί το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η οργάνωση και το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στο τρίτο μνημόνιο και τα μέτρα που φέρνει. Είναι η ενίσχυση των ταξικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στο εργατικό λαϊκό κίνημα, για την κατάργηση των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων, την ανάκτηση των απωλειών, την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Αυτό που χρειάζεται είναι η συμπόρευση, η στήριξη και ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό, στάθηκε πάντα δίπλα του και σήμερα προτείνει τη μοναδική ρεαλιστική φιλολαϊκή διέξοδο: τη συνολική αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, του πλούτου της χώρας με τον ίδιο το λαό στην εξουσία.

Η συγκέντρωση και πορεία της ΕΔΥΕΘ ενάντια στον Πυρηνικό Όλεθρο

O Nίκος Μωραΐτης στο ραδιόφωνο Ιωαννίνων για τα αγροτικά θέματα

Δουλειά έως και 16 ώρες οι «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ»!

Αποκαλυπτική η απάντηση της Επιτρόπου Απασχόλησης σε ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ



Αποκαλυπτική ήταν η Επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ, η οποία απαντώντας σε ερώτηση τουΣωτήρη Ζαριανόπουλου, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, υποστήριξε ότι η Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί σε βάρδιες που διαρκούν έως και 16 ώρες.

Σχολιάζοντας την απάντηση της Επιτρόπου, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αναφέρει:

«Μνημείο πρόκλησης αποτελεί η απάντηση της Επιτρόπου Απασχόλησης της ΕΕ, Μ.Τhyssen, στην ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου, για τα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα που κατατέθηκε μάλιστα αμέσως μετά το πολύνεκρο εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ. Η ΕΕ στην απάντησή της εμφανίζει μάλιστα... μείωση των εργατικών "ατυχημάτων", κρύβοντας κάτω από το χαλί το όργιο της αδήλωτης, ανασφάλιστης δουλειάς, που υπό το καθεστώς στυγνής εργοδοτικής τρομοκρατίας έχει πολλαπλασιάσει τα εργατικά ατυχήματα με νεκρούς και τραυματίες που ούτε καν δηλώνονται και δεν καταγράφονται πουθενά και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη ΕΕ.
Όμως η ΕΕ δεν θα μπορούσε να μείνει μόνο εκεί... Στην επισήμανση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, ότι και το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ και τα άλλα εργατικά "ατυχήματα" όπως αυτό με την ξενοδοχοϋπάλληλο στη Ζάκυνθο, έχουν ως αίτιο “την αξιοποίηση του αντεργατικού οπλοστασίου της ευρωενωσιακής και ελληνικής νομοθεσίας με ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την αντικατάσταση μόνιμων καταρτισμένων εργαζόμενων από εργαζόμενους σε εργολάβους για λίγες μέρες με 12ωρες και 16ωρες εξοντωτικές βάρδιες, τις εκατοντάδες χιλιάδες ώρες υπερωρίες και το εξευτελιστικό ωρομίσθιο, με εντατικοποίηση της εργασίας πέρα από κάθε όριο”, η Επίτροπος απαντά με προκλητικό κυνισμό τα εξής: "Η Ελλάδα οφείλει επίσης να συμμορφωθεί με την οδηγία της ΕΕ για το ωράριο εργασίας, η οποία καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του ωραρίου εργασίας, για παράδειγμα τα διαλείμματα, τις περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης και το μέγιστο μέσο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι βάρδιες που διαρκούν 12 και 16 ώρες δεν παραβιάζουν τις διατάξεις της οδηγίας εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην οδηγία". Πρόκειται για την ευρωενωσιακή οδηγία 2003/88/ΕΚ, το αντεργατικό αυτό έκτρωμα που προβλέπει ημερήσιο χρόνο εργασίας 13 ωρών, τη διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου απασχόλησης σε 6μηνη βάση, ενώ βέβαια περιλαμβάνει και τη ρήτρα “αυτοεξαίρεσης - opt out” που επιτρέπει στις αστικές κυβερνήσεις και το κεφάλαιο να επιβάλλουν εβδομαδιαία απασχόληση μέχρι και 78 ώρες.
Αποδεικνύεται κι από την ομολογία της Επιτρόπου, εκτός φυσικά από την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, ότι με τη βούλα της ΕΕ επιβάλλονται τα εξοντωτικά ωράρια, η δουλειά ήλιο με ήλιο για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο και στοιχίζουν τη ζωή σε δεκάδες εργαζόμενους.
Να λοιπόν ποιοι είναι οι πολιτικοί υπαίτιοι των εργοδοτικών εγκλημάτων στους χώρους δουλειάς. Αυτή είναι η ΕΕ κι οι "βέλτιστες πρακτικές" της που συμφωνήθηκαν από την ίδια και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη σύνοδο κορυφής της 12ης Ιούλη να αποτελέσουν τη βάση του τρίτου ΣΥΡΙΖΑΙΪΚΟΥ μνημονίου, που απεργάζονται τις μέρες αυτές σε βάρος του λαού.
Να γιατί οι εργαζόμενοι επιβάλλεται να ξεσηκωθούν τώρα ενάντια στη νέα θύελλα αντεργατικών μέτρων. Η ίδια η προστασία της ζωής τους επιβάλλει την πραγματική ρήξη, τη σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ, την εξουσία του κεφαλαίου».

                                          902.gr

Συγκέντρωση 6 Αυγούστου στις 19:30 στο βράχο της Ακρόπολης

70 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη ρίψη των ατομικών βομβών στις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι (6 & 9 Αυγούστου του 1945), από τις ΗΠΑ, γεγονός που κατέχει περίοπτη θέση στη μακριά σειρά των εγκλημάτων του ιμπεριαλισμού. Πάνω από 300.000 άνθρωποι θυσιάστηκαν στο βωμό των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων σε συνδυασμό με τεράστιες υλικές καταστροφές. Από τότε μέχρι σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις συνέπειες της ραδιενέργειας. Η ρίψη των βομβών από τις ΗΠΑ δεν υπηρετούσε καμία απολύτως ανάγκη, μιας και η ηγεσία της Ιαπωνίας είχε ήδη συνθηκολογήσει και απέμενε το τυπικό της παράδοσης. Στις συνθήκες της εποχής εκείνης, το μήνυμα των ιμπεριαλιστών από τις ΗΠΑ προς τους λαούς της γης, την ΕΣΣΔ και το επαναστατικό κίνημα ήταν να τους υποτάξουν στη θέλησή τους. Η άθλια ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, δεκαετίες τώρα, επιχειρεί να συσκοτίσει την ουσία και τους σκοπούς της καταστροφής των δύο ιαπωνικών πόλεων.

70 χρόνια μετά, η πυρηνική απειλή εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τους λαούς. Τα πυρηνικά όπλα έχουν εκσυγχρονιστεί και είναι στη φαρέτρα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που ανταγωνίζονται για την κυριαρχία και το μοίρασμα των αγορών. Στην Ελλάδα, τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο και η σημερινή συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σταθερά εμπλέκουν ολοένα και πιο βαθιά τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με το πρόσχημα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, συμμετέχοντας ενεργά σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και εκστρατείες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα της βαθύτερης εμπλοκής αποτελούν τα σχέδια για δημιουργία ΝΑΤΟϊκής Βάσης σε νησί του Αιγαίου, η αναβάθμιση των ήδη υπαρχουσών ευρωατλαντικών Βάσεων και στρατηγείων, καθώς και το πλήθος των γυμνασίων και των συνεκπαιδεύσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ενώ την ίδια στιγμή αποκαλυπτική είναι η στάση της συγκυβέρνησης που ευχαρίστησε την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τις «υπηρεσίες» που προσέφερε στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα! Μπορεί οι κυβερνήσεις να εναλλάσσονται, παραμένει όμως το βασικό: ο καπιταλισμός, οι συμμαχίες για τη διατήρηση της αστικής εξουσίας και την καθυπόταξη του ελληνικού λαού κάτω από τη σημαία των επιχειρηματικών ομίλων.

Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη όλα αυτά τα χρόνια αντιτάχθηκε σταθερά σε κάθε ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό, αναδεικνύοντας την οικονομική βάση τους, κρατώντας ψηλά τη σημαία της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, ενάντια στο φασισμό και στους απογόνους του – τη Χρυσή Αυγή- αποκαλύπτοντας την εγκληματική φύση του ιμπεριαλισμού και αντιπαλεύοντας την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Σήμερα, μέσα στη θύελλα των νέων αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων του 3ου μνημονίου, που έφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε συνεργασία με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ,  καλούμαστε να τιμήσουμε τα θύματα του ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, διατρανώνοντας ότι η όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας είναι θανάσιμος κίνδυνος για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς που βρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού.

Δυναμώνουμε την αντιιμπεριαλιστική πάλη, απαιτώντας :

• ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ
• ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
• ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΤΟ-ΕΕ
• ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ