ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ

      
Θωμάς Γκόρπας

"Νοστάλγησα λαβράκι βραστό με πατατούλες αυγολέμονο να μοσχοβολάει και ν' ανασταίνει.

Νοστάλγησα Επιτάφιο στην πόλη μου.

Νοστάλγησα γκιουβέτσι στο φούρνο.

Νοστάλγησα ξινόγαλο.

Νοστάλγησα ρεβανή της μάνας μου.

Νοστάλγησα τσιγάρο από το πακέτο του πατέρα μου.

Νοστάλγησα συζήτηση για τον Νίτσε και τον Ντοστογιέφσκι με τον Γιώργο Κοτσίρα και τον Γιώργο Φραγκόπουλο.

Νοστάλγησα να με πιάσει η βροχή στο δρόμο να περπατάω μες στη βροχή καπνίζοντας.

Νοστάλγησα τους πρώτους φίλους μου στο Μεσολόγγι.

Νοστάλγησα τους πρώτους φίλους μου στην Αθήνα.

Νοστάλγησα κορίτσια νοστάλγησα γριές να κάθονται σε σκαλιά και σε σκαμνιά έξω από το σπίτι καλοκαίρια αλησμόνητα ενώ πέφτει ο ήλιος ενώ πέφτει το βράδυ φαντασίες και παραμύθια ενωμένα με κρυφές λαχτάρες και σκληρές πραγματικότητες.

Όλα είναι χώρια και μαζί λοιπόν άσπρα και μαύρα ξεχασμένα και αξέχαστα αγαπημένα και περιφρονημένα.

Και η ποίηση δεν λέει να τελειώσει. Ο ουρανός στη γη η γη στον ουρανό το ίδιο κάνει.

Μυρουδιές του σώματος μυρουδιές της τάξης μυρουδιές της εξοχής μυρουδιές του καφενείου και της ταβέρνας του θαλάμου και της κρεβατοκάμαρας.

Έβγα Γκόλφω στο μαντρί Του Κίτσου η μάνα καθόταν ο Γιάννος κ' η Παγώνα γαλλικά τραγούδια από το Ράδιο Λουξεμβούργο και το Ράδιο Μόντε Κάρλο Ζορρό Νταν Φόοουλερ και το περιοδικό Ελληνόπουλο του Νίκου Τσεκούρα.

Προσπαθώ να διασχίσω μια σήραγγα και να βγω στο φως ή να προσπαθώ από το σκοτάδι των ημερών μας να μπω σε μια σήραγγα γεμάτη φώς;

Και αγάπη."