ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ: Ενα ντοκουμέντο για το επίπεδο του Αθλητισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες

Ομιλία του Νίκου Γεωργόπουλου, βαλκανιονίκη στους δρόμους ταχύτητας, που βρίσκεται στο Αρχείο του ΚΚΕ

          
  
Το Στάδιο Vasil Levski στη Σόφια για το οποίο μιλά ο Ν. Γεωργόπουλος. Η φωτογραφία είναι της δεκαετίας του '60    

Με αφορμή την περιοδεία που πραγματοποίησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου του Αγίου Κοσμά στο Ελληνικό, δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, στο οποίο δίνεται με αψευδή τρόπο το επίπεδο του Αθλητισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Κάθε σύγκριση με τα εδώ δεδομένα είναι περιττή.
Το κείμενο αφορά στην ομιλία του Νίκου Γεωργόπουλου, βαλκανιονίκη στους δρόμους ταχύτητας. Η ομιλία έγινε το 1958 στην Αίθουσα Αρχαιολογικής Εταιρείας, Ομήρου και Πανεπιστημίου. Σημειωτέον ότι ο Νίκος Γεωργόπουλος δεν είχε έρθει ακόμα σε επαφή με το ΚΚΕ.
Η ομιλία του Ν. Γεωργόπουλου το 1958, καθώς και άλλη μία που έγινε από τον ίδιο το 1964 βρίσκονται στο Αρχείο του ΚΚΕ. Θέμα της δεύτερης που βρισκόταν σε άμεση συνάφεια με την πρώτη ήταν: «Πώς νομίζουμε πως πρέπει να γίνεται αθλητισμός στην Ελλάδα για να ανέβει η στάθμη».
Η ομιλία έχει ως εξής:
«Επ' ευκαιρία της μεταβάσεώς μου εις Σόφιαν ως μέλους της Αθλητικής Ομάδας η οποία μετέσχε εις τους Διεθνείς αγώνας στίβου της Βουλγαρικής πρωτευούσης, μου εδόθη η δυνατότης να εξετάσω λίγο τα αθλητικά πράγματα της γείτονος χώρας.
Στη Βουλγαρία όπως και σε κάθε κράτος του παραπετάσματος ο Αθλητισμός έχει εξέχουσαν θέσιν.
           
Η ελληνική ομάδα 4Χ400 που πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα το 1963 στη Σόφια. Από αριστερά οι: Α. Φρούσιος, Ν. Γεωργόπουλος, Α. Βογιατζής, Ν. Ρεγκούκος

Διακρίνει κανείς σε αυτά τα μέρη το μαζικό αθλητισμό και όχι το μεμονωμένο που γίνεται εδώ. Αυτό είναι πολύ φυσικόν να συμβαίνη διότι η οργάνωσις των καθεστώτων των κρατών αυτών, επιτρέπει την ανάπτυξιν του αθλητισμού εις βάθος και μεταξύ όλων των στρωμάτων της νεολαίας.
Συγκεκριμένως, στη Βουλγαρία ο Αθλητισμός από ό,τι είδα βρίσκεται σε συνεχή άνοδον, άλλωστε θα ήτανε παράδοξο με τόσα στάδια και με τόσο ενδιαφέρον, να μην έχουν και καλό Αθλητισμό.
Το στάδιο που αγωνισθήκαμε ονομάζεται ΣΤΑΔΙΟΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣΚΙ. Είναι ένα σύγχρονο στάδιο και γήπεδο ποδοσφαίρου με χόρτο. Ο στίβος του είναι κόκκινος από κεραμίδι.(Σημείωση σύνταξης: εννοεί το ταρτάν που υπήρχε στα στάδια των σοσιαλιστικών κρατών και που εκείνη την περίοδο δεν το γνώριζαν στην Ελλάδα). Η πίστα του θαυμασία (τρέχεις και γκελάρεις) διότι αυτήν την ιδιότητα έχει το τριμμένο κεραμίδι να είναι δηλαδή ελαστικό, το δε πάχος του στρώματός του είναι περίπου 15 με 20 πόντους για ν' απορροφά τη βροχή. Οι κερκίδες είναι ξύλινες, χωρητικότητας 50.000 θεατών, η κεντρική πλευρά του σταδίου είναι σκεπαστή.
Περίφημες εγκαταστάσεις υπάρχουν κάτω από τις κερκίδες, ωραιότατα αποδυτήρια (κάθε αποδυτήριο έχει χωρητικότητα 10 έως 15 ατόμων) σε κάθε ένα δε απ' αυτά υπάρχουν ντους, μπάνια και ξεχωριστοί νιπτήρες.
Από την κεντρική είσοδο δεξιά απ' τω εισερχομένω υπάρχει μία περίφημη αίθουσα κλειστή για Μπάσκετ Μπολ διπλή σε διαστάσεις από ένα συνηθισμένο γήπεδο, ειδικώς για να προπονούνται 2 ομάδες συγχρόνως.
Επίσης, αίθουσα για Πιγκ Πογκ, Πυγμαχία και γυμναστική, συμπληρώνουν αυτό το ωραίο στάδιο.
Στο σύνολόν του είναι ένα απλό στάδιο, χωρίς να του λείπη τίποτα, δηλαδή εξυπηρετεί πλήρως τον σκοπόν για τον οποίον κτίσθηκε.
Περίπου 300 μέτρα μακριά από το Στάδιο του Βασιλεύσκι υπάρχει ένα άλλο στάδιο, το Στάδιο του Στάλιν, και προς επιβεβαίωσιν της ονομασίας του στην είσοδο δεσπόζει θεόρατο το άγαλμα του Στάλιν από χαλκό.
Και αυτό το Στάδιο είναι απλό, η πίστα του όμως θαυμάσια από κεραμίδι. Εχει ξύλινες κερκίδες χωρητικότητας γύρω στις 30.000 θέσεις. Τούτο χρησιμοποιείται κυρίως διά την προπόνησιν των αθλητών και εις ημάς εχρησίμευσε για προθέρμανση προ των αγώνων (και δεν κρύβω ότι πολλές φορές είπαμε μεταξύ μας, μακάρι αυτό το στάδιο να το είχαμε και στην Αθήνα).
Η διαδρομή από το ένα στάδιο έως το άλλο, είναι πολύ ενδιαφέρουσα διότι συναντά κανείς γήπεδα τένις με δεκάδες νέους και νέες (και όχι σαν το δικό μας όμιλο αντισφαιρίσεως όπου πηγαίνουν ολίγοι εκλεκτοί και πλούσιοι) γήπεδα Μπάσκετ Μπολ, γήπεδα Βόλεϊ Μπολ. Νομίζει κανείς ότι βρίσκεται σε πραγματικό παράδεισο των σπορ. Και φυσικά πόσα άλλα πράγματα δεν είδα και που είναι διατεθειμένα εις την εξυπηρέτησιν του Αθλητισμού.
Και ερωτώ, είναι δυνατόν η Βουλγαρία (που μέχρι προ του πολέμου ερχόταν εκ των τελευταίων στους Βαλκανικούς Αγώνας) με τόσα τεράστια ποσά και μέσα που διαθέτει για τον Αθλητισμό να μην πάει μπροστά; Είναι αδύνατον: Ετσι το ότι κερδίσαμε τους Βουλγάρους στους Βαλκανικούς αγώνες πέρυσι το 1957 αποτελεί για μας άθλον αν λάβωμεν υπ' όψιν τα μέσα που διαθέτει για μας το Ελληνικόν Κράτος.
Πρέπει οι αρμόδιοι να το καταλάβουν ότι είμαστε ανώτερες Αθλητικές πάστες και ότι με λίγη κρατική φροντίδα αυτήν την στιγμήν η Ελλάς δεν θα είχε μόνον έναν Ολυμπιονίκην (τον Ρουμπάνη που και αυτός βγήκε με ξένα μέσα) αλλά πολλούς.
Μέχρι τώρα αναμφισβήτητα η ατομική πρωτοβουλία έχει κάνει θαύματα, αλλά ως πότε θα ανθέξη;
Είναι φυσικώς αδύνατον να κατορθώσουμε να συναγωνιστούμε εις το Μέλλον τους ξένους πρωταθλητάς όσο Ρωμαίικο φιλότιμο και αν έχωμε.
Εμείς διαθέτουμε ένα στάδιο και αυτό εντελώς ακατάλληλον τεχνικώς που μόνον για Μουσείον κάνει πλέον. Αλλωστε αυτό φαίνεται από τη διαφορά των ρεκόρ που επιτυγχάνουμε όταν τρέχουμε σε ξένες πίστες.
Ο Αθλητισμός φαίνεται ότι στη Βουλγαρία έχει γίνει συνείδησις σαν θρησκεία ενώ εδώ αρκούμεθα εις το να λέμε ότι η Ελλάς είναι μητέρα του Αθλητισμού χωρίς να κάνουμε ό,τι πρέπει για να τους συναγωνιστούμε και να τους ξεπεράσουμε.
Στα σχολεία μας οι καθηγηταί βάζουν άσχημους βαθμούς στα παιδιά όταν μιλούν για αθλητικά ζητήματα ή όταν τους βλέπουν στα γυμναστήρια, η δε γυμναστική στα Γυμνάσια περιορίζεται σε 1-2 ώρες την εβδομάδα, όταν δε κάνει κρύο δεν γίνεται καθόλου! Δέκα πρωταθλητάς έχει όλους όλους η Ελλάς που μπορούν να σταθούν στο εξωτερικό. Πίσω όμως απ' αυτούς τι υπάρχει; Και μπορούμε να μιλάμε για αθλητική πρόοδο όταν δεν καλλιεργείται το ανάλογο βάθος;
Επί τέλους νομίζω ότι είναι καιρός το κράτος μας να καταλάβη ότι με λίγη φροντίδα μπορούμε να γίνουμε μεγάλοι Αθληταί και ότι, εμείς θα είμαστε η ζωντανή προπαγάνδα περί της σωματικής και ψυχικής υγείας της Ελληνικής Νεολαίας».
                             Ριζοσπάστης 1 - 3 - 2014

ΠΑΡΑΛΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΤΤΙΚΗΣ

«Θυσία» στα επιχειρηματικά σχέδια για ελληνική «Ριβιέρα»

       

Στο βωμό της εμπορευματοποίησης και των σχεδίων για τη δημιουργία ελληνικής «Ριβιέρας» με σκοπό τα οφέλη και τα κέρδη των επιχειρηματιών, ετοιμάζονται να θυσιαστούν με τις ευλογίες της συγκυβέρνησης χιλιάδες στρέμματα στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής στα νότια προάστια. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο παράδοσης φιλέτων της παραλιακής ζώνης του Σαρωνικού σε πολυεθνικές. Ενα από τα σημαντικότερα τμήματα της παραλιακής ζώνης, είναι και αυτό του Ελληνικού. Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου, η παραλία του Αγίου Κοσμά, οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις αλλά και το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο, έχουν μπει στο στόχαστρο μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Στα τέλη του μήνα μάλιστα αναμένεται να γίνουν γνωστές προσφορές των ενδιαφερομένων για το πρώην αεροδρόμιο. Η διαδικασία αφορά στην εξαγορά της εταιρείας Ελληνικό ΑΕ, η οποία θα έχει στην κατοχή της το 70% της συνολικής έκτασης με την μορφή μίσθωσης για 99 χρόνια και στην πλήρη κατοχή της το υπόλοιπο 30% στο οποίο αναμένεται να κτισθούν οικίες οι οποίες στη συνέχεια θα πουληθούν.
Μέχρι σήμερα ανάλογα σχέδια έχουν προχωρήσει στο Φλοίσβο με την κατασκευή Μαρίνας για πολυτελή σκάφη αλλά και με την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης σε τουρκο-αραβική κοινοπραξία. Παρεμβάσεις που δεν είναι άσχετες μεταξύ τους. Η περιοχή του Ελληνικού περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις του πρώην αεροδρομίου, τις αντίστοιχες της παλιάς Αμερικανικής Βάσης, καθώς και το Αθλητικό Κέντρο του Αγ. Κοσμά. Εκτάσεις που ετοιμάζονται να δοθούν βορά στις ορέξεις των πολυεθνικών με τις μέχρι τώρα πληροφορίες να κάνουν λόγο για δημιουργία ενός ελληνικού «Λας Βέγκας» με την κατασκευή καζίνων αλλά και κατασκευή ξενοδοχειακών μονάδων, πολυτελών κατοικιών, εμπορικού κέντρου αλλά και την παντός είδους εκμετάλλευση του παραλιακού μετώπου σε ό,τι σχετίζεται με την θάλασσα π.χ. κατασκευή μιας ακόμα μαρίνας κτλ.

ΕΘΝΙΚΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ

Οι αθλητικοί χώροι του Αγ. Κοσμά ξηλώνονται, προκειμένου να προχωρήσουν τα σχέδια παράδοσης της παραλιακής ζώνης στις πολυεθνικές

        
Ενα ιδιαίτερο σημείο του σχεδίου είναι το οριστικό ξεπούλημα πλέον των αθλητικών εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά. Οι συγκεκριμένες που ανακαινίστηκαν ενόψει των Ολυμπιακών της Αθήνας, μετέπειτα αφέθηκαν στην μοίρα τους και αργότερα πέρασαν κάποιες εξ αυτών σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης και εμπορικής εκμετάλλευσης, όπως αποκαλύπτει (π.χ. χρήση των κλειστών) τώρα ετοιμάζονται να αποτελέσουν και αυτές θύμα των γενικότερων επιχειρηματικών σχεδίων για την περιοχή. Αυτά προβλέπουν το ξήλωμα των εγκαταστάσεων και την μεταστέγασή τους σε χώρο που θα επιλεγεί απ' τους αρμόδιους, ωστόσο παραμένει ασαφές τόσο το πού θα είναι αυτός όσο και το τι πρόκειται να δημιουργηθεί. Το ΕΑΚ επισκέπτονται καθημερινά χιλιάδες άτομα αφού αποτελεί τον χώρο άθλησης για ερασιτέχνες αθλητές και σωματεία, για εθνικές ομάδες αθλημάτων ή και για κόσμο που θέλει να αθληθεί.
Μιλώντας στο «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος της διοίκησης του Αγ. Κοσμά Κώστας Πρίφτης, εξήγησε τη χρησιμότητα του κέντρου για την περιοχή των νοτίων προαστίων και όχι μόνο, τονίζοντας ότι αποτελεί μοναδικό σημείο για όλη την Αττική. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γραμματέας της διοίκησης του ΕΑΚ, τόνισε ότι μετά το κλείσιμο και των αθλητικών εγκαταστάσεων του Πειραιά, ο Αγ. Κοσμάς συγκεντρώνει τη μερίδα του λέοντος της παρουσίας του κόσμου για αναψυχή και άθληση και σε πιθανή μετεγκατάστασή του θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν αυτό. ΟΓιώργος Χατζηαγγέλου, αθλούμενος στο χώρο του Αγ. Κοσμά και πρόεδρος του συλλόγου δρομέων Πειραιά, χαρακτήρισε τα σχέδια για πώληση των εγκαταστάσεων ως μεγάλο πλήγμα για τον μαζικό αθλητισμό της περιοχής ενώ παράλληλα εξέφρασε την δυσπιστία του στα όποια σχέδια μετεγκατάστασης.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Πρόστιμο... πριν την εκδίωξη

         
Σε μια άλλη περίπτωση, αυτή που αφορά τις εγκαταστάσεις της πρώην αμερικανικής βάσης και αυτές του πρώην αεροδρομίου οι οποίες και αυτές εντάσσονται στα σχέδια πώλησης, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι ακόμα και υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης βρίσκονται υπό καθεστώς έξωσης απ' την ιδιοκτήτρια εταιρεία «Ελληνικό ΑΕ». Το παράδοξο μάλιστα είναι ότι η τελευταία σε κάποιες περιπτώσεις ζητάει απ' τους συλλόγους να πληρώσουν και πρόστιμο χρήσης για τα προηγούμενα χρόνια όταν οι εν λόγω εγκαταστάσεις τούς είχαν παραχωρηθεί με «Χρησιδάνειο» απ' τους αρμόδιους φορείς.
Οπως τόνισε ο πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Κρητών «Ο Ψηλορείτης», Δημήτρης Σταματάκης, αυτή είναι η δεύτερη φορά που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της εκδίωξης αφού αυτό είχε συμβεί και το 2004 για να δημιουργηθεί το γήπεδο μπέιζμπολ. Μάλιστα επισημαίνει πως με έξοδα του συλλόγου η νέα έδρα που του παραχωρήθηκε (το κλειστό ταχυδρομείο της αμερικανικής βάσης, κτίριο 403) ανακαινίστηκε αφού ήταν σε άθλια κατάσταση. Ωστόσο όπως τονίζει, εκείνο που κάνει αίσθηση πέρα απ' το ενδεχόμενο πλέον της καινούργιας έξωσης, είναι και η ενέργεια της «Ελληνικό ΑΕ» να επιβάλει πρόστιμο 75χιλ. ευρώ που αφορά ενοίκια 5 ετών για τον χώρο, με υπολογισμό 2 ευρώ το τ.μ. και μάλιστα το ποσό να αφορά και το απέναντι κτίριο (κτίριο 404) το οποίο είχε παραχωρηθεί στο σύλλογο αλλά αυτός δεν το χρησιμοποίησε ποτέ (παραμένοντας στην αρχική του κατάσταση). Μάλιστα σύμφωνα με τον πρόεδρο του «Ψηλορείτη» συν τοις άλλοις προκειμένου ο σύλλογος να κινηθεί νομικά κατά της απόφασης έπρεπε πριν να πληρώσει το 20% του προστίμου (15 χιλ. ευρώ) κάτι που φυσικά αδυνατούσε να κάνει.
Ανάλογη κατάσταση βιώνει και ο Ναυτικός Αθλητικός Ομιλος Ελληνικού «Ιππόκαμπος» που καλλιεργεί αγωνίσματα ιστιοπλοΐας και κολύμβησης για ΑμΕΑ στην παραλία του Αγ. Κοσμά για πάνω από 15 χρόνια έχοντας λάβει και αυτός τις σχετικές ειδοποιήσεις για το συγκεκριμένο πρόστιμο αλλά και την αντίστοιχη για εκδίωξη απ' την περιοχή. Με δηλώσεις του στο «Ρ» ο πρόεδρος του «Ιππόκαμπου», Δημήτρης Παπαγεωργίου, τόνισε την αδυναμία του συλλόγου να πληρώσει τα όσα επιτάσσει η «Ελληνικό ΑΕ» καθώς τις συνέπειες που θα έχει για τον λαό της, η εκδίωξη των αθλητικών σωματείων και όχι μόνο της περιοχής. Στην ίδια μοίρα έχουν βρεθεί ακόμα ο πολιτιστικός σύλλογος της Ενωσης Ποντίων Σουρμένων καθώς και κάποιες υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης που στεγάζονται και αυτές στο χώρο του πρώην αεροδρομίου.

                                                          ΜΠ.ΤΣ.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΣΣΑΣ: Οι επικίνδυνες λογικές του επαγγελματισμού

Αποσπάσματα από την ομιλία του ομοσπονδιακού τεχνικού μπάσκετ και καθηγητή Φυσικής Αγωγής, στην εκδήλωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τον Αθλητισμό

           
           Στιγμιότυπο από την εκδήλωση


Στην εκδήλωση για τον Αθλητισμό που διοργάνωσε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ το Σάββατο 30 Νοέμβρη, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρέμβαση του ομοσπονδιακού τεχνικού μπάσκετ και καθηγητή Φυσικής Αγωγής Κώστα Μίσσα.
Με αρκετή εμπειρία από το χώρο του Αθλητισμού τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής και πολύχρονη δουλειά με μικρές ηλικίες, ο Κώστας Μίσσας κατέθεσε τις απόψεις του για μια σειρά σημαντικών ζητημάτων όπως: Η ανυπαρξία σχολικού Αθλητισμού και οι επιπτώσεις στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των παιδιών, τα προβλήματα του λεγόμενου κεντρικού σχεδιασμού, οι επικίνδυνες λογικές του επαγγελματισμού, με τις οποίες ποτίζονται σήμερα οι νέοι, οι παγίδες του εμπορευματοποιημένου Αθλητισμού, ο ρόλος των γονιών και των μάνατζερ κ.ά.
Ο «Ρ» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του ομοσπονδιακού τεχνικού στην εκδήλωση.


Δεν υπάρχει σχολικός Αθλητισμός

«Ακούμε για πάρα πολλά χρόνια την καραμέλα ότι "κύτταρο" του Αθλητισμού είναι το σωματείο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υφίσταται σχολικός Αθλητισμός. Και αυτό οδηγεί σε διαφορετικές καταστάσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν κάποια θετικά, όπως για παράδειγμα η συμμετοχή σε κάποιο άθλημα, ωστόσο έχει και πολλά αρνητικά. Το σίγουρο είναι ότι μια υγιής κατάσταση θα ήταν να υπάρχει σχολικός Αθλητισμός. Η ύπαρξη σωστής δουλειάς και προγραμμάτων για τον Αθλητισμό στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχει σημαντικό ρόλο σε ορισμένους βασικούς τομείς. Στη μαζικότητα των παιδιών όσον αφορά τον Αθλητισμό, στη δημιουργία μελλοντικών αθλητών υπό κάποιες προϋποθέσεις, αλλά και στη διαμόρφωση ισχυρών χαρακτήρων. Για το θέμα, έχουν υπάρξει κατά καιρούς μελέτες όπως μια προ 20ετίας του πανεπιστημίου Αθηνών που μιλούσε για συγκεκριμένη ύλη, η οποία θα έπρεπε να διδάσκεται ανά δύο μήνες στα σχολεία και να περιλαμβάνει όλα τα αθλήματα, με έναρξη την 5η Δημοτικού και να έφθανε μέχρι την 3η γυμνασίου. Το αποτέλεσμα ήταν να μην πραγματοποιηθεί ποτέ κατ' ουσίαν και όπως έπρεπε.

                                                 
                            Ο  Κώστας Μίσσας

Σήμερα απ' την εμπειρία μου έχω διαπιστώσει πως όταν περνάμε στο κομμάτι του ερασιτεχνικού Αθλητισμού τόσο στη χώρα μας όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, εμείς σαν προπονητές καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις και προβλήματα. Για παράδειγμα, η ανυπαρξία προγραμμάτων στο σχολείο με ανθρώπους που έχουν γνώσεις παιδαγωγικές και κοινωνιολογικές, ώστε να δημιουργήσουν τις σωστές βάσεις στα παιδιά που θα περάσουν μετέπειτα στον Αθλητισμό έχει τις δικές του συνέπειες, τις οποίες εμείς σαν προπονητές τις βιώνουμε. Μην ξεχνάμε ότι όταν μιλάμε σε αυτές τις ηλικίες για προπονητή δεν μιλάμε για προπονητή - κόουτς αλλά για προπονητή δάσκαλο.
Ωστόσο, σήμερα τα πάντα αφήνονται στην τύχη και εάν το παιδί είναι τυχερό τότε ίσως πέσει σε κάποιο σωματείο που μπορεί να υπάρχουν οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις γνώσεις και τις δυνατότητες και θα μπορούσαν να δώσουν τις σωστές κατευθύνσεις. Σε κάποια συμβαίνει αυτό, ωστόσο δε γίνεται παντού».

Οι άξονες για σωστή δουλειά

«Εάν θέλουμε να δώσουμε κάποιες κατευθύνσεις για το θέμα του σχολικού Αθλητισμού το τι μπορεί να γίνει ή το τι πρέπει να κάνουμε, θα λέγαμε ότι υπάρχουν τρεις σημαντικές περίοδοι για το παιδί. Η πρώτη από την ηλικία των 6-10 ετών που θεωρείται η περίοδος της μύησης σε κάποιο άθλημα, χωρίς όμως να λείπει η γενικότερη άθληση, η δεύτερη 11-14 χρόνων που είναι η ηλικία της ανάπτυξης και η τρίτη των 15 ετών που περνάμε στην ηλικία της εξειδίκευσης. Σε αυτές τις τρεις περιόδους θα πρέπει να δούμε πώς θα γίνει η ένταξη ενός παιδιού, τι είναι λάθος και τι μπορεί να αλλάξει.
Πάνω σε αυτό, σπουδαίο ρόλο μπορεί να παίξει και η τοπική αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με το σχολείο. Θα μπορούσαν κάλλιστα να δημιουργηθούν προγράμματα (π.χ. με την πρόσληψη γυμναστών) όπου στις ευαίσθητες ηλικίες της διαμόρφωσης των παιδιών να έχουν το δικαίωμα της δωρεάν εκγύμνασης και να καθοδηγηθούν ουσιαστικά και πραγματικά. Θα ήταν ιδανικό μάλιστα εάν αυτό συνεχιζόταν και στο γυμνάσιο. Από κει και πέρα, όσον αφορά το κομμάτι της εξέλιξης ενός παιδιού που θα χρειαζόταν κάποια εξειδίκευση, υπάρχουν δύο λύσεις: Η μία αυτή που υφίσταται και τώρα, δηλαδή κάποιος σύλλογος αλλά σε ένα άλλο επίπεδο όπου το σωματείο θα έχει τη δυνατότητα να κάνει σωστή δουλειά (άρα προϋποθέτει χρηματοδότηση, κρατική στήριξη κ.τ.λ.). Η δεύτερη είναι η δημιουργία αθλητικών σχολείων ανά νομό ή περιφέρεια όπου θα μπορούσαν να πάνε τα παιδιά σε κατάλληλους χώρους, κάνοντας κατάλληλα μαθήματα, αν και αυτό εγκυμονεί κίνδυνο αξιοποίησης μόνο των λεγόμενων ταλέντων.
Επίσης, ένας άλλος τομέας είναι η δουλειά με γονείς, όπου μέσω συζητήσεων με ειδικούς προπονητές ψυχολόγους θα ξέρουν τι πραγματικά χρειάζεται το παιδί σε κάθε στιγμή χωρίς να το πιέζουν π.χ. να γίνει ο νέος Ράτζα, ο πρωταγωνιστής, να διεκδικεί την πρωτιά κ.τ.λ.».
«Το σημερινό πρόβλημα υποδομών πέρα από την έλλειψη χώρων για άθληση δημιουργεί και άλλα προβλήματα. Οπως, για παράδειγμα, η ανυπαρξία ελεύθερων χώρων δημιουργεί πρόβλημα, αφού στην ουσία δεν υφίσταται η κινητική βάση στα παιδιά. Εγώ, για παράδειγμα, θυμάμαι τον εαυτό μου στα παιδικά χρόνια, πριν ασχοληθώ με το μπάσκετ, να έχω παίξει ποδόσφαιρο, μήλα, κυνηγητό. Κάτι τέτοιο σήμερα δεν μπορεί να γίνει... Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι βλέπουμε σήμερα τα ποσοστά παχυσαρκίας και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες να αυξάνονται. Η δημιουργία χώρων θα πρέπει να είναι στόχος».
«Προβληματικός είναι και ο λεγόμενος κεντρικός σχεδιασμός, ο οποίος επηρεάζεται και από το κόψιμο των επιχορηγήσεων προς τις ομοσπονδίες. Για, παράδειγμα, στο μπάσκετ γίνονται καμπ ανεύρεσης ταλέντων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, ωστόσο αυτό δημιουργεί προβλήματα για τα παιδιά της επαρχίας. Εάν υπάρχει ένα ταλέντο στο Αργος Ορεστικό το πιο πιθανό είναι να χαθεί. Υπάρχουν γονείς που μου έχουν πει: κόουτς θέλω να φέρω το παιδί μου αλλά δεν έχω τη δυνατότητα. Και είναι λογικό, αφού για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αφήσει τις δουλειές του να ξοδέψει χρήματα κ.τ.λ. Εμείς, στο μπάσκετ, είχαμε 2 κλιμάκια, προσπαθούμε με δυσκολία να τα κάνουμε 5».

Η παγίδα του επαγγελματισμού

«Σήμερα, πολλά παιδιά μπαίνουν στο τριπάκι του επαγγελματισμού. Παράτησαν σπουδές, δε φρόντισαν να κάνουν κάτι άλλο στη ζωή τους και μετά το τέλος του αθλητισμού βρέθηκαν ξεκρέμαστοι. Είναι λίγες οι περιπτώσεις κάποιων που μετά το τέλος του αθλητισμού είχαν βάλει τις βάσεις για το μετά, όπως π.χ. να δουλέψουν πάνω στο άθλημα. Υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων 35άρηδων αφού κάποιοι τους ...ξεζούμισαν όσο ήταν αθλητές μετά να βρίσκονται ξεκρέμαστοι, αφού κανείς δεν βρέθηκε εξ αρχής να τους βάλει σε μια σωστή ρότα. Αντίθετα, στο σημερινό Αθλητισμό εκείνο που κυριαρχεί ως άποψη είναι ότι "έρχεσαι παίζεις, τα δίνεις όλα, κερδίζω χρήματα κάποια στιγμή δε σε χρειάζομαι φεύγεις".
Θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σε τουρνουά νέων στο Ισραήλ, όπου κάποιοι ατζέντηδες θα παρουσίαζαν διάφορους παίκτες για να τους πουλήσουν. Κάποιος Εβραίος μάνατζερ είχε 5 έγχρωμους νεαρούς παίκτες προκειμένου να τους πουλήσει σε κάποια ομάδα και τους συμπεριφερόταν σαν σε "ζώα", λέγοντας "εσύ δεν θα φας πρωινό γιατί δεν έπαιξες καλά", "εσύ θα φας μεσημεριανό γιατί κάτι έκανες", "εσύ θα πας σε καλύτερο δωμάτιο", τον άκουγα και μου ήρθε να τον πιάσω στα χέρια. Οι συγκεκριμένοι παίκτες ήταν απλά αντικείμενα προς πώληση και πειθήνια όργανα του μάνατζερ, αφού ήταν φανερό ότι μέσω αυτού του τρόπου προσπαθούσαν να βρουν τρόπο ζωής».

Επικίνδυνες λογικές με σοβαρές συνέπειες

«Με το τι λογικές αναπτύσσονται τα παιδιά στον Αθλητισμό σήμερα αποδεικνύεται με το παράδειγμα του κύκλου. Βάλτε στο κέντρο ένα παιδί 14-15 ετών και στη μια άκρη βάλτε τον προπονητή, στην άλλη άκρη τους γονείς και σε μια άλλη τον μάνατζερ. Η επίδραση που δέχεται το παιδί στο κέντρο του κύκλου από τον προπονητή που είναι αυτός που μπορεί να τον καθοδηγήσει έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια ότι είναι στο 5%. Στο 95% η επίδραση γίνεται από τον ατζέντη σε πρώτη φάση, ο οποίος πείθει το γονιό ότι το παιδί μπορεί να γίνει μεγάλος παίκτης, οι γονείς συμβάλλουν σε αυτό και κατ' ουσία έχουμε τη μηδενική εξέλιξη του παιδιού. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι το περίφημο δημοσίευμα της ισπανικής "El pais" με το γράμμα ενός παιδιού που έκανε παράπονα στον πατέρα του, ο οποίος τον πίεζε να παίζει καλό μπάσκετ, τον καλούσε να βγάλει λεφτά μέσω του αθλήματος, έβριζε το συμπαίκτη του με τον οποίο πήγαινε στο ίδιο σχολείο. Κατά τη γνώμη μου, για να λυθούν τέτοιου είδους προβλήματα υπάρχουν τρεις καταστάσεις όπου χρειάζεται παρέμβαση. Στην Παιδεία, στον Πολιτισμό και στον Αθλητισμό».


Η Θέση του ΚΚΕ για το γήπεδο της ΑΕΚ

Δήλωση του Θοδωρή Λιάπη, υπεύθυνου του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ




Δήλωση που εστάλη σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σχετικά με το γήπεδο της ΑΕΚ έκανε ο Θοδωρής Λιάππης, υπεύθυνος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ. Η δήλωση έχει ως εξής:

«Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, ξεκίνησε ένα μπαράζ ασύστολων ψευδών και συκοφάντησης σε βάρος του Κόμματος. Προς αποκατάσταση της αλήθειας επαναφέρουμε τη θέση του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα του γηπέδου και ελπίζουμε να δημοσιευτεί:
Τ
ο γήπεδο της ΑΕΚ ανήκει στο ερασιτεχνικό σωματείο με παραχωρητήριο από το κράτος και με βάση το Καταστατικό του πρέπει να ανεγερθούν εγκαταστάσεις για όλα τα αθλήματα που καλλιεργεί το σωματείο.
Η θέση του ΚΚΕ είναι να κατασκευαστούν αθλητικές εγκαταστάσεις με χρηματοδότηση από το κράτος, που εκτός από το γήπεδο ποδοσφαίρου, το οποίο θα είναι και η έδρα της ΑΕΚ, θα φιλοξενούνται και άλλα αθλήματα. Μια αντίστοιχη πρόταση είχε γίνει από τα μέλη της ερασιτεχνικής το 2006. Είναι επόμενο να στηρίζουμε το σύνθημα"γήπεδο στη Ν. Φιλαδέλφεια", γιατί συμβαδίζει με την αντίληψη που έχουμε για τη δημιουργία υποδομών στον αθλητισμό.
Εχοντας την εμπειρία από το στάδιο Καραϊσκάκη, από την εκδίωξη του Εθνικού και των σωματείων του Πειραιά, σε μια περιοχή που επίσης στενάζει από την έλλειψη αθλητικών υποδομών, δε μας βρίσκει σύμφωνους να ανήκει η εκμετάλλευση αθλητικών χώρων σε επιχειρηματική εταιρεία που θα ανοίγει και θα κλείνει τις πόρτες του σταδίου, ανάλογα με τα συμφέροντά της. Πρόσφατο και τρανταχτό είναι το παράδειγμα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Λάρισας, που χρειάστηκε αρχικά να πληρώνει ενοίκιο στην εταιρεία - ιδιοκτήτη του γηπέδου και φέτος να εξαναγκάζεται σε επιστροφή στο στάδιο Αλκαζάρ και χωρίς προπονητικό κέντρο.
Οι φίλοι της ΑΕΚ ας θυμηθούν τη δυσάρεστη εμπειρία από τα επιχειρηματικά παιχνίδια, τα οποία την οδήγησαν φέτος σε περιπέτειες. Νωπές είναι οι μνήμες από την κατασκευή του νέου προπονητικού κέντρου της ΑΕΚ στα Σπάτα, όπου ο επιχειρηματίας - ιδιοκτήτης και η εταιρεία του παρουσιάστηκαν αρχικά στον κόσμο ως ευεργέτες. Στην πορεία το προπονητικό αφέθηκε στην τύχη του, λόγω μη καταβολής ενοικίων της ΑΕΚ προς τον ιδιοκτήτη.
Ανάλογη φετινή πείρα υπάρχει για τα προπονητικά κέντρα του Παναθηναϊκού και του Πανιωνίου, που δείχνουν στην πράξη πως η περιουσία των ομάδων δεν μπορεί να συμβαδίζει με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η άποψή μας είναι πως, πέρα από προθέσεις, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπάρχει ταύτιση των επιχειρηματικών συμφερόντων ενός ιδιοκτήτη ΠΑΕ με την αγάπη των φίλων του Σωματείου. Αλλωστε, τόσο ο κόσμος της ΑΕΚ όσο και των άλλων ομάδων έχει πείρα από τα πεπραγμένα της επιχειρηματικής δράσης.
Για τους προβοκάτορες που εμφανίζονται σε ορισμένα site και εφημερίδες θα θέλαμε να θυμίσουμε πώς είχε τοποθετηθεί το ΚΚΕ, μέσω του εκλεγμένου του στο Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά την περίοδο που ήταν στα σκαριά η κατασκευή του γηπέδου του Ολυμπιακού:
"Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι να ακυρωθούν αμέσως τα, ούτως ή άλλως, παράνομα συμβόλαια, να απαλλοτριωθεί ο χώρος της ΧΡΩΠΕΙ και τα οικόπεδα γύρω από το στάδιο Καραϊσκάκη και να αποδοθούν στο λαό του Πειραιά ως χώρος πράσινου και αναψυχής. Είμαστε αντίθετοι στην παραχώρηση των χώρων του γηπέδου "Καραϊσκάκη" σε ιδιώτες και γενικότερα στην εκχώρηση και ποδηγέτηση του αθλητισμού από τα μεγαλοσυμφέροντα"».



Ποδοσφαιρικά γήπεδα - χρυσοφόρες επενδύσεις


Η πώληση των κατοικιών που χτίστηκαν στο παλιό γήπεδο της Αρσεναλ, στο «Χάιμπουρι», πρόσφερε τεράστια κέρδη στους ιδιοκτήτες της ποδοσφαιρικής εταιρείας   


          

Αποτελεί διεθνή πραγματικότητα και εμπειρία, όποτε εμφανίζεται ένας νέος «επενδυτής» σε κάποια ποδοσφαιρική ομάδα να φέρνει και μεγαλεπήβολα σχέδια για κατασκευή ή ανακατασκευή του γηπέδου της ομάδας. Για την ακρίβεια, ακόμα και η αγοραπωλησία μιας ομάδας εξαρτάται από το εάν υπάρχουν επιχειρηματικές προοπτικές κερδοφορίας και όσον αφορά στο γήπεδο. Κύριος στόχος των επενδυτών είναι η εμπορική αξιοποίηση και εκμετάλλευση υποδομών που θα αποφέρει κέρδη. Πράγμα που συνδέεται και με άλλες επενδύσεις, όχι απαραίτητα αθλητικές.
Δεκάδες είναι οι περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια με ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων να προχωρούν σε συνεργασίες με πολυεθνικές εταιρείες με στόχο την κατασκευή ποδοσφαιρικών γηπέδων σε Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία... Στην Αγγλία την έλευση επιχειρηματιών κυρίως από τη Ρωσία και την Ασία στο ήδη αλλαγμένο (και περισσότερο εμπορευματοποιημένο αγγλικό ποδόσφαιρο) για την αγορά συλλόγων ακολούθησε το βήμα παραπάνω στην προσπάθεια για κέρδος.
Με αφορμή το πραγματικό γεγονός της παλαιότητας των περισσοτέρων γηπέδων - ιδιαίτερα των λεγόμενων ιστορικών ομάδων - οι εμπλεκόμενοι επενδυτές βρήκαν τον τρόπο για ένα νέο... λαμπρό πεδίο επιχειρηματικής δράσης, που ξεπερνούσε τους παραδοσιακούς τομείς (εμπορική εκμετάλλευση του συλλόγου, τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, διαφημίσεις κτλ).

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΣΕΝΑΛ: Λεφτά από παντού....

Χαρακτηριστικότερη περίπτωση μέχρι σήμερα αποτελεί το παράδειγμα της Αρσεναλ, η οποία όχι μόνο έχτισε καινούργιο γήπεδο αλλά είδε τα κέρδη της να εκτοξεύονται βάσει ενός εξίσου κερδοφόρου σχεδίου αξιοποίησης του χώρου όπου βρισκόταν το παλιό «Χάιμπουρι». Ετσι, υλοποιήθηκε ένα τεράστιο επενδυτικό σχέδιο σε έκταση του παλιού γηπέδου της ομάδας από την εταιρεία «Αρσεναλ Holding» (θυγατρική της ποδοσφαιρικής ομάδας με αρμοδιότητα τις κατασκευές). Το σχέδιο προέβλεπε την κατασκευή 400 σύγχρονων διαμερισμάτων, γραφείων και μια πλατεία με κήπους. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, από την πώληση των μισών και μόνο διαμερισμάτων και γραφείων, τα κέρδη άγγιξαν τα 90 εκατομμύρια λίρες, ενώ από την πώληση περίπου του 80% εξ αυτών, τα κέρδη έφτασαν στα 172,4 εκατ. στερλίνες. Ο ίδιος ο σύλλογος πριν τρία χρόνια με ανακοίνωση αποκάλυπτε την εκτίναξη των κερδών αναφέροντας ότι αυτά σημείωσαν αύξηση 37%, κάτι που μεταφραζόταν σε 45,5 εκατ. στερλίνες. Μπίζνες με ουρά...

ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΤΕΝΑΜ: Θέλει και το ράγκμπι

Μετά από δυο αποτυχημένες περιπτώσεις η άλλη ομάδα του Λονδίνου, η Τότεναμ, φέρεται να είναι πλέον πιο κοντά από ποτέ στην κατασκευή νέου γηπέδου. Σύμφωνα με τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα, από δημοσιεύματα της «Daily Mail», αυτή τη φορά οι υπεύθυνοι της ομάδας... προσέχουν για να έχουν και κινήθηκαν υπό άκρα μυστικότητα. Και αυτό γιατί η διοίκηση του συλλόγου σκοπεύει να διαχειρίζεται το γήπεδο από κοινού με μία λονδρέζικη ομάδα του ράγκμπι, αλλά ίσως αυτό να προκαλέσει αντιδράσεις από την αγγλική Ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Η τελευταία, ως διαχειρίστρια του σταδίου «Γουέμπλεϊ», είναι αυτή που έχει λόγο στη διεξαγωγή αγώνων ράγκμπι αφού πολλοί διεξάγονται στο συγκεκριμένο στάδιο. Η Τότεναμ, όπως αναφέρει η «Daily Mail», απευθύνθηκε στην εταιρεία «Populous», η οποία είχε σχεδιάσει το Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου και το «Emirates», με στόχο τη δημιουργία ενός γηπέδου με κυλιόμενο αγωνιστικό χώρο, ώστε να μπορεί να το χρησιμοποιεί και η ομάδα ράγκμπι.

ΓΗΠΕΔΟ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Εξωση στους κατοίκους

Μετά από μια σχεδόν 12ετία... ταλαιπωρίας και σχέδια επί σχεδίων οι υπεύθυνοι της Λίβερπουλ εγκατέλειψαν την ιδέα της κατασκευής καινούργιου γηπέδου και κατέληξαν στην ανακατασκευή του ήδη υπάρχοντος, του περίφημου «Ανφιλντ». Μάλιστα φέτος για πρώτη φορά τα πράγματα φαίνεται να παίρνουν καθοριστική τροπή και το εγχείρημα δείχνει να μπαίνει στην τελική ευθεία. Τη χαρά των επιχειρηματιών της ομάδας σίγουρα δεν μπορούν να μοιραστούν οι κάτοικοι της περιοχής, καθώς όπως αποκαλύφθηκε πριν λίγους μήνες, στην ουσία οδηγούνται σε άτακτη φυγή. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Guardian» η δημοτική αρχή της πόλης απείλησε τους κατοίκους με αναγκαστική απαλλοτρίωση εάν δεν έφευγαν. Κάποιοι έφυγαν, ωστόσο άλλοι αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, μη αποδεχόμενοι και τις χαμηλές προσφορές του δήμου ως αποζημίωση για να βρουν άλλο σπίτι. Αρκετοί μάλιστα είναι αυτοί που δε θέλουν να γίνουν θύματα στα επιχειρηματικά σχέδια των Αμερικανών ιδιοκτητών της ομάδας.

ΓΗΠΕΔΟ ΒΑΛΕΝΘΙΑ

Τα σχέδια της Βαλένθια για το νέο γήπεδό της περιελάμβαναν πλάνα για χωρητικότητας 75.100 θεατών στάδιο. Οι εργασίες άρχισαν το 2007, θα κρατούσαν 2 χρόνια, αλλά με χρέη που άγγιζαν τα 600.000.000 ευρώ, ο σύλλογος αναγκάστηκε να τις διακόψει. Ο σύλλογος βρέθηκε προ του φάσματος της καταστροφής, μέχρι οι διαπραγματεύσεις με τον ισπανικό τραπεζικό κολοσσό «Bankia» καταλήξουν σε συμφωνία για αποπληρωμή μεγάλου μέρους των χρεών και σε αντάλλαγμα την παραχώρηση του οικοπέδου στο οποίο βρίσκεται το παλιό «Μεστάγια». Οι εργασίες άρχισαν ξανά και το κόστος φτάνει τα 300.000.000 ευρώ. Το νέο γήπεδο αναμένεται να είναι έτοιμο για τη σεζόν 2014-2015.

ΓΗΠΕΔΟ ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ

Εχοντας συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής, το αρχαιότερο γήπεδο στην Primera Division δεν μπορούσε να στεγάσει τους πολυάριθμους φίλους της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Το πρότζεκτ για νέο γήπεδο εγκρίθηκε το 2006 και η κατασκευή άρχισε τον Ιούνη του 2010. Το νέο γήπεδο θα μοιραζόταν μία... εξέδρα με το παλιό. Το κόστος φτάνει τα 218.000.000 ευρώ και η χρηματοδότηση γίνεται από την κυβέρνηση της Χώρας των Βάσκων, δημοτικές και περιφερειακές αρχές του Μπιλμπάο, το ταμιευτήριο «Bilbao Bizkaia Kutxa» και κατά ένα ποσοστό από το σύλλογο. Το γήπεδο έχει παραδοθεί. Οταν ολοκληρωθεί πλήρως, το 2015, θα περιλαμβάνει 53.332 θέσεις, πάρκινγκ 277 θέσεων για ΙΧ και 97 για πούλμαν και 5.434 τετραγωνικά μέτρα εμπορικούς χώρους.

                                  Μπ. Τσ. - Κ. Πασ.

ΕΘΝΙΚΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ: 
Παρατημένα στη μοίρα τους



Η υπολειτουργία των ΕΑΚ προκαλεί επικίνδυνες συνθήκες για τους αθλούμενους

Η τραγική εικόνα που επικρατεί σήμερα στα περισσότερα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ) αναδείχθηκε μετά την πρόσφατη συνάντηση αντιπροσωπείας του ΚΚΕ με εκπροσώπους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα ΕΑΚ. Οι τελευταίοι είχαν αναφερθεί στη μαύρη ζώσα πραγματικότητα που επικρατεί, με τους περισσότερους αγωνιστικούς χώρους να υπολειτουργούν ή να βρίσκονται ένα βήμα πριν το λουκέτο - όσοι δεν το έχουν ήδη βάλει - εξαιτίας σημαντικών προβλημάτων. Ελλείψεις σε προσωπικό, αντίστοιχες σε πόρους για συντήρηση, επικινδυνότητα για τους αθλούμενους, είναι μερικά μόνο απ' τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν την εικόνα των Αθλητικών Κέντρων σήμερα. Μάλιστα, για το ίδιο θέμα το ΚΚΕ κατέθεσε σχετική Ερώτηση στη Βουλή προς τους αρμόδιους υπουργούς περιγράφοντας την κατάσταση και ζητώντας να δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και δείχνουν ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος. Για παράδειγμα, στον Αγ. Κοσμά φιλοξενούνται καθημερινά τουλάχιστον 5 - 6 σχολεία, κόσμος, ομάδες και βέβαια οι αθλητές υψηλού επιπέδου. Το Σαββατοκύριακο μπορεί να ξεπερνούν και τα 5.000 άτομα. Για τη λειτουργία και συντήρηση αυτής της υποδομής (500 στρεμμάτων) έχουν μείνει 52 εργαζόμενοι. Το κολυμβητήριο στο «Παπαστράτειο» είναι ανοιχτό από τις 6 το πρωί έως τις 12 το βράδυ. Δεν έχει όμως ηλεκτρολόγο και υδραυλικό. Σύμφωνα με τον υγειονομικό κανονισμό πρέπει να υπάρχει προσωπικό 20 ατόμων και υπάρχουν μόλις 5 - 6... Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και σε αντίστοιχα ΕΑΚ της επαρχίας. Σε αυτό της Ναυπάκτου υπάρχουν τρεις υπάλληλοι... Η ομάδα πόλο των Χανίων αποσύρθηκε απ' το πρωτάθλημα της Α1 πριν καν αρχίσει καθώς δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τη συνεχή λειτουργία του κολυμβητηρίου της πόλης για τη νέα αγωνιστική σεζόν.
Την ίδια ώρα, πρόσφατα, δημιουργήθηκε θέμα όταν λόγω της διαθεσιμότητας 47 υπάλληλοι βρέθηκαν ένα βήμα πριν την έξοδο, κάτι που σαφώς θα μεγάλωνε το πρόβλημα, σύμφωνα με τα όσα τονίζουν και οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων. Απ' την άλλη υπάρχει και το οξύμωρο, ότι ενώ οι αρμόδιοι μιλώντας με τους εργαζόμενους δεν κάνουν καμία κουβέντα για προσλήψεις (οι οποίες είναι αναγκαίες), παραπέμποντας το θέμα στα κονδύλια του ΕΣΠΑ ή και σε άλλες λύσεις, σε κάποιες περιπτώσεις ιδιωτικά συνεργεία αναλαμβάνουν τομείς που έχουν να κάνουν με τη συντήρηση των ΕΑΚ.
Μιλούν στον «Ρ» εργαζόμενοι στα Αθλητικά Κέντρα
Την εικόνα που επικρατεί σήμερα στα περισσότερα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα περιγράφουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο μιλώντας στον «Ρ» ο Μηνάς Χατζηαντωνίου, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Αθλητικά Κέντρα και εργαζόμενος στο «Παπαστράτειο» του Πειραιά, και ο Δημήτρης Κατρατζιώτης, αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Αθλητικά Κέντρα και γγ του Συλλόγου Εργαζομένων Αθλητικών Κέντρων Β. Ελλάδας.
Και οι δύο κάνουν λόγο για μια εικόνα τραγική και για ένα ζήτημα στο οποίο θα πρέπει οι αρμόδιοι να δώσουν άμεσα λύση.
Οπως τονίζει ο Δ. Κατρατζιώτης στον «Ρ», από καθαρά θέμα τύχης παραμένουν ανοιχτά όσα ΕΑΚ λειτουργούν αυτή τη στιγμή και, φυσικά, κανένα δε λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Αντίθετα, όπως τονίζει ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων, η υπολειτουργικότητα των εγκαταστάσεων προκαλεί επικίνδυνες καταστάσεις για όσους κάνουν χρήση.
«Η εικόνα των ΕΑΚ θα έλεγα ότι είναι τραγική. Κυριολεκτικά όσα είναι ανοιχτά είναι καθαρά από τύχη και μόνο. Αυτό είναι αποτέλεσμα των λιγοστών εργαζομένων που υπάρχουν, κάτι που έχει ως συνέπεια την υπολειτουργία τους σε όλους τους τομείς, της συντήρησης, των επισκευών, της υλικοτεχνικής υποδομής κ.τ.λ. Πρόσφατα σταματήσαμε το να βγουν στη διαθεσιμότητα ακόμα 47 υπάλληλοι, που θα έκανε την κατάσταση ακόμη πιο τραγική. Αν σκεφθεί κανείς ότι αυτή τη στιγμή στα ΕΑΚ όλης της Ελλάδας απασχολούνται 170 υπάλληλοι, καταλαβαίνει πώς θα ήταν η κατάσταση εάν είχαν φύγει και αυτοί οι 47. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα ο κάθε υπάλληλος έχει υπό την επίβλεψή του όχι έναν αλλά αρκετούς τομείς. Για παράδειγμα, υπάρχουν εργαζόμενοι που απασχολούνται σε 2 και 3 γυμναστήρια. Το όλο θέμα έχει και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή προκαλεί σοβαρό πρόβλημα για την ασφάλεια και των αθλουμένων στις εγκαταστάσεις αφού αυξάνεται η επικινδυνότητά τους, π.χ., από μια πισίνα που δεν συντηρείται σωστά, φυσικό είναι να υπάρχουν προβλήματα υγιεινής».
Σύμφωνα με τα όσα τονίζει ο Δ. Κατρατζιώτης, οι αρμόδιοι δείχνουν ενδιαφέρον για το πρόβλημα, ωστόσο όταν η συζήτηση πάει στο οικονομικό τότε τα πάντα κολλάνε.
«Από πλευράς αρμοδίων υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον, ωστόσο όλα σταματάνε όταν η συζήτηση έρχεται στο οικονομικό. Τότε τα πράγματα παραπέμπονται ίσως στο ΕΣΠΑ ίσως κάπου αλλού, χωρίς ωστόσο να μπορεί να δοθεί κάποια λύση άμεσα. Και φυσικά το πρόβλημα παραμένει. Πάντως, την ίδια ώρα που προσλήψεις προσωπικού δεν μπορούν να γίνουν, σε αρκετές περιπτώσεις γίνονται αναθέσεις σε ιδιωτικά συνεργεία προκειμένου να αναλάβουν τομείς της λειτουργίας των ΕΑΚ. Και φέτος κινδυνεύουμε να δούμε φαινόμενα των προηγούμενων ετών, με αρκετά γυμναστήρια ή κολυμβητήρια να παραμένουν κλειστά λόγω έλλειψης πόρων. Το θέμα είναι να μη χαθεί ακόμα μια χρονιά».
Βασικό ζήτημα η πρόσληψη προσωπικού

Για το ζήτημα του μειωμένου προσωπικού έκανε λόγο στον «Ρ» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων, Μ. Χατζηαντωνίου, αντικρούοντας τις απόψεις περί υπεράριθμων. Αναφέρεται δε στις συνέπειες του προβλήματος και για τους ίδιους τους αθλούμενους.
«Η κατάσταση είναι τραγική. Η μείωση του προσωπικού λόγω συνταξιοδότησης ή μετάταξης έχει προκαλέσει πρωτόγνωρες καταστάσεις, που καθιστούν προβληματική τη λειτουργία των ΕΑΚ. Μάλιστα, για κάποιες απ' αυτές τις καταστάσεις δεν είχε επίγνωση ούτε ο υπουργός, όπως αποδείχθηκε σε πρόσφατη συνομιλία μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλο τον Πειραιά δεν υπάρχει ηλεκτρολόγος, δεν υπάρχουν φύλακες, καθαρίστριες. Δεν ισχύει αυτό που είχε ακουστεί για υπεράριθμους, το αντίθετο μάλιστα. Αρκεί να σας πω ότι στο ενιαίο πλέον του Αγ. Κοσμά υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν 12 - 13 ώρες τη μέρα προκειμένου να βγουν οι 2 και 3 βάρδιες που χρειάζονται για να μείνουν ανοιχτοί οι αθλητικοί χώροι. Δεν υπάρχουν ειδικότητες και πολλές φορές 6 - 7 άτομα θα πρέπει να έχουν υπ' ευθύνη τους πολλούς χώρους. Και όλα αυτά αν σκεφθεί κανείς ότι τα γυμναστήρια λειτουργούν κανονικά και πλήθος κόσμου τα επισκέπτεται σε καθημερινή βάση. Τουλάχιστον 5 - 6 σχολεία δίνουν παρουσία καθημερινά στον Αγ. Κοσμά, αθλητές υψηλού επιπέδου, πρωταθλητές αλλά και απλός κόσμος. Ολα αυτά προϋποθέτουν μια ασφαλή λειτουργία σε όλους τους τομείς, η οποία με τη μείωση του προσωπικού κάθε άλλο παρά μπορεί να επιτευχθεί».

                                                              ΜΠ. ΤΣ.

Ερώτηση του ΚΚΕ για τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα


Το ΚΚΕ έχει καταθέσει και σχετική Ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Κ. Αρβανιτόπουλο. Την υπογράφουν οι βουλευτές του Κόμματος Γιάννης Γκιόκας, Λιάνα Κανέλλη, Χρήστος Κατσώτης, Σπύρος Χαλβατζής.
«Σύμφωνα με τα σωματεία των εργαζομένων στα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα όλης της χώρας, όπου στις εγκαταστάσεις τους φιλοξενούν χιλιάδες λαού και νεολαίας, έχουν απομείνει 170-180 εργαζόμενοι.
Πρόσφατα, τα σχέδια της κυβέρνησης να περάσουν σε "κινητικότητα" άλλα 41 άτομα ματαιώθηκαν από τον αγώνα των ίδιων των εργαζομένων, οι οποίοι κάνουν τιτάνια προσπάθεια να λειτουργήσουν τις εγκαταστάσεις.
Ο αριθμός των εργαζομένων που έχουν απομείνει, πέρα από το ότι δεν μπορεί να καλύψει στοιχειωδώς τις ανάγκες των ασκουμένων, εγκυμονεί και κινδύνους για την ασφάλεια των αθλουμένων από τις σοβαρές ελλείψεις στη λειτουργία και τη συντήρηση των υποδομών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι για τα 500 στρέμματα υποδομών στον Αγιο Κοσμά έχουν μείνει 52 εργαζόμενοι, τη στιγμή που στο χώρο φιλοξενούνται καθημερινά σχολεία, αθλητές υψηλού επιπέδου και χιλιάδες ασκούμενοι. Μόνο το Σαββατοκύριακο, μπορεί να ξεπερνούν και τα 5.000 άτομα. Αντίστοιχα παραδείγματα έχουμε και σε άλλα ΕΑΚ, που οι γονείς αναγκάζονται να πληρώνουν για να λειτουργήσουν οι υποδομές, π.χ., στο Παπαστράτειο.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται ο κ. υπουργός, τι μέτρα θα πάρει για:
-- Να στελεχωθούν όλα τα ΕΑΚ με το αναγκαίο προσωπικό, ώστε να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες.
-- Να συντηρηθούν με τον κατάλληλο εξοπλισμό και τα μέσα οι υποδομές, ώστε να λειτουργήσουν χωρίς προβλήματα.
-- Να δοθεί χρηματοδότηση, ώστε να σταματήσει η εισφορά της λαϊκής οικογένειας».





Η ΠΑΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ


Οι αθάνατοι πιέστηκαν, ψήφισαν και αποφάσισαν η πάλη να παραμείνει  στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής αποφάσισε τελικά να συμπεριλάβει την πάλη στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020, κάτω από τη διεθνή πίεση φίλων του αθλήματος, αθλητών αλλά και των ομοσπονδιών πάλης. 
Με 49 ψήφους η Επιτροπή ψήφισε υπέρ της παραμονής της πάλης, αντί για την επιστροφή του σόφτμπολ και του μπέιζμπολ, ή την είσοδο στο Ολυμπιακό πρόγραμμα του σκουός. 
 "Θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους οπαδούς του αθλήματος που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σώσουν την Ολυμπιακή πάλη», ήταν το σχόλιο του Nenad Lalovic, Προέδρου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Πάλης (FILA). 
Η απόφαση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι η απόφαση τον Φεβρουάριο από την εκτελεστική επιτροπή της ΔΟΕ να αποκλείσει την πάλη από το πρόγραμμα του προ-Ολυμπιακού προγράμματος, μετά τους Αγώνας στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, είχε προκαλέσει αγανάκτηση και έκπληξη. 

                                       Πηγή: www.lifo.gr


Τα συμφέροντα τη... ρίχνουν στο ταπί

Οι αγοραίες λογικές των υπευθύνων της ΔΟΕ οδηγούν στην... εξαφάνιση του αθλήματος από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, προς όφελος αθλημάτων με ισχυρούς χορηγούς

          


Εντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) να βγάλει εκτός προγράμματος, από τη διοργάνωση του 2020 (διεκδικούν την ανάληψή της Μαδρίτη, Κωνσταντινούπολη και Τόκιο) την πάλη.
Με δηλώσεις του σε διάφορα ΜΜΕ, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης, Κ. Θάνος, μίλησε - μεταξύ άλλων - για «μια επιεικώς ανιστόρητη απόφαση. Τελείως απαράδεκτη. Η πάλη δεν είναι ένα τυχαίο άθλημα. Μαζί με το στίβο αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν θέλουν, να τους βγάλουν Εμπορικούς Αγώνες να τελειώνουμε».
Από την πλευρά του ο ολυμπιονίκης του αθλήματος και επίτιμος πρόεδρος, Π. Γαλακτόπουλος, ανέφερε (ανάμεσα στ' άλλα): «Απλώς θέλουν να μετατρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε ένα μεγάλο Mall, με το μυαλό τους να περιστρέφεται μόνο γύρω από τα χρήματα. Το πώς θα γεμίσουν ακόμη περισσότερο τα ταμεία, και η προσέλευση νέων χορηγών είναι το βασικό τους ενδιαφέρον και έτσι θυσιάζουν ένα από τα κορυφαία αθλήματα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, που διεξάγεται από το 708 π.Χ.Μήπως το γκολφ, που μπαίνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, είναι πιο θεαματικό από την πάλη; Μην τρελαθούμε... Ομως έχει μεγάλους χορηγούς που θα υποστηρίξουν το ολυμπιακό κίνημα. Κρίμα! Πρόκειται για θέατρο σκιών. Από τότε που μπήκαν οι χορηγοί στην Ολυμπιάδα άρχισαν να αμαυρώνουν τα πάντα».
Π. Γαλακτόπουλος: «Το γκολφ έχει μεγάλους χορηγούς που θα υποστηρίξουν το ολυμπιακό κίνημα»...

  
               

Τη στήριξή της στο άθλημα της πάλης εξέφρασε με ανακοίνωσή της η Ολομέλεια της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι «πρόκειται αναμφίβολα για μια απόφαση που έρχεται καθαρά σε πλήρη αντίθεση με την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και γενικότερα του αθλητισμού. Ομολογουμένως θα πρέπει μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη, ανάλυση και παρουσίαση δεδομένων να υπάρξει αναθεώρηση αυτής της απόφασης. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή θα στηρίξει με όλες τις δυνάμεις της, κάθε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση».«Σθεναρά» αλληλέγγυα στην ΕΟΦΠ και συστράτευση στον αγώνα της για ν' ανατραπούν οι σχεδιασμοί της ΔΟΕ, δήλωσε και η Ομοσπονδία της Αρσης Βαρών. Οπως και η Ομοσπονδία Τζούντο. Με τον πρόεδρό της Γ. Καφενταράκη,να μιλάει για «πλήγμα σ' ολόκληρο το Ολυμπιακό Κίνημα» και για αγώνα του αθλητικού κινήματος «ώστε να αποτρέψει το έγκλημα».
Εντονες αντιδράσεις υπήρξαν και στο εξωτερικό. «Είναι άδικο ακόμη και να μιλάς για ένα τέτοιο θέμα. Δε θα το επιτρέψουμε ποτέ» δήλωσε ο πρόεδρος της τουρκικής ομοσπονδίας (από τις υπερδυνάμεις του αθλήματος) και μεγάλη δόξα της ελληνορωμαϊκής πάλης, Χαμζά Γιερλίκαγια. «Παράλογη» χαρακτήρισε την απόφαση ο ομόλογός του στην ιταλική ομοσπονδία Ματέο Πελικόνε και «ολοκληρωτικά ακατανόητη» ο επικεφαλής της γαλλικής Σαλβατόρε Ατάρντο. Από την πλευρά του ο Ιταλός χρυσός ολυμπιονίκης, Αντρέα Μινγκούτσι, αναφέρθηκε σε «ολική παραφροσύνη. Πώς μπορούν να σκέφτονται να αφαιρέσουν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το αρχαιότερο άθλημα; Τι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι χωρίς την πάλη;»Αν πάντως θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς - πρώτα και κύρια με τους εαυτούς μας - η καταδικαστέα απόφαση των (πραγματικών και τυπικών) αφεντικών της επιχείρισης Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την κοσμοθεωρία τους. «Αυτή η στάνη, τέτοιο τυρί βγάζει».
Οι διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων αποτελούν ναυαρχίδα της βιομηχανίας θεάματος. Υποτάσσονται στην αγοραία αντίληψη με την οποία ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει τα πάντα. 'Η λοιπόν την αποδέχεσαι ή την αντιπαλεύεις στη ρίζα της. «Ολίγον έγκυος» δεν υπάρχει. Αλά καρτ στάση, ανάλογα με το βαθμό που θίγονται τα συμφέροντά μας, δε λύνει ζητήματα. Το πολύ πολύ να τα διαχειριστεί προσωρινά.

                                          Γ. Κ.





Πλούσιοι και ... πλουσιότεροι με τη σφραγίδα των πολυεθνικών


Η δημιουργία αθλητικής ελίτ συλλόγων ή αθλητών το αποτέλεσμα της άκρατης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού

Στο σημερινό οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού που κινείται στις λογικές και τα ήθη που επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα, το κυνήγι του κέρδους είναι αυτό που κινεί επί της ουσίας τα νήματα. Το πρόσφορο έδαφος που προσφέρει ο αθλητισμός έχει γίνει εύπορο χωράφι για τις πολυεθνικές που είτε με τη μορφή χορηγίας είτε με την κατοχή ενός συλλόγου ή μέσω της διαφήμισης στήνουν το δικό τους γαϊτάνακι κέρδους. Την ώρα που αυτές οι πολυεθνικές ....στραγγαλίζουν τους εργαζομένους κυρίως στις χώρες της Ασίας που παράγονται τα προϊόντα των περισσοτέρων εξ αυτών σε εργασιακό μεσαίωνα (παιδική εργασία, εξευτελιστικοί μισθοί, άθλιες συνθήκες εργασίας κτλ.) δε διστάζουν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη όταν πρόκειται να επενδύσουν στο χώρο του αθλητισμού. Χρήματα που φυσικά θα πάρουν πίσω διπλά και τρίδιπλα και φυσικά και άλλα τόσα που θα κερδίσουν απ' όσα θα τους προσφέρει η ενασχόληση τους με κάποια ομάδα σε τομείς εκτός αθλητισμού. Παράλληλα, όλο αυτός ο πακτωλός χρημάτων έχει και την σκοτεινή του πλευρά καθώς αρκετές φορές στο παρελθόν έχει αποδειχθεί η σύνδεσή του με οργανώσεις της Μαφίας που βρίσκει το χώρο του αθλητισμού ως πλυντήριο προκειμένου να ξεπλύνει χρήματα από παράνομες δραστηριότητες.
Το τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στον αθλητισμό φαίνεται ξεκάθαρα σε παλιότερη δήλωση του νυν προέδρου της Ομοσπονδίας Μπάσκετ και πρώην γγΑ Γιώργο Βασιλακόπουλο ο οποίος είχε περιγράψει πολύ χαρακτηριστικά την κατάσταση. «Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως ο αθλητισμός είναι ένας και οφείλει να χρησιμοποιεί το χρήμα σαν μέσον για την επίτευξη των στόχων του. Δυστυχώς τώρα συμβαίνει το αντίθετο και έχουμε την εμπορευματοποίησή του. Ο αθλητισμός στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο τείνει να γίνει ένας χώρος συνάντησης του νεοπλουτισμού και του υποκόσμου».


Η ελίτ του αθλητισμού

Ας δούμε λοιπόν τα ασύλληπτα ποσά που ξοδεύουν οι μεγάλες πολυεθνικές, με το αζημίωτο φυσικά επενδύοντας πάνω σε αθλητές και ομάδες. Πρόσφατα το αμερικάνικο περιοδικό «Forbes» δημοσίευσε δύο λίστες σχετικά με την αξία των συλλόγων και των αθλητών (αμφότερες ανεξαρτήτως αθλήματος) στην παγκόσμια αγορά. Οι δυο δεκάδες παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως λόγω των παραμέτρων που χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό τους. Το «Forbes» δε μέτρησε απλά τα περιουσιακά στοιχεία ή τα έσοδα από τους χορηγούς, τις διαφημίσεις και τις υπόλοιπες εμπορικές συμφωνίες, αντίθετα πραγματοποίησε μια τελείως διαφορετική όσο και πρωτότυπη προσέγγιση.

ΣΥΛΛΟΓΟΙ: Η δεκάδα... απ' άλλο πλανήτη

Ξεκινώντας από τους δέκα συλλόγους με τη μεγαλύτερη αξία στην αγορά, η λίστα δημιουργήθηκε ως εξής. Αφαιρέθηκε οτιδήποτε έχει άμεση σχέση με τα καθαρά αθλητικά έσοδα, δηλαδή τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, μεταγραφές κλπ., ενώ δεν υπολογίστηκαν καθόλου τα περιουσιακά στοιχεία, δηλαδή η συνολική αξία των παικτών, οι ιδιοκτησίες γηπέδων, προπονητικών κέντρων και ό,τι άλλο μπορεί να έχει σχέση με τον άμεσο χώρο στον οποίο απευθύνεται η κάθε ομάδα.
Οι Νιου Γιορκ Γιάνκις (μπέιζμπολ) είναι ο αθλητικός σύλλογος του οποίου το «βάρος του ονόματος» έχει τη μεγαλύτερη εμπορική αξία στον κόσμο.
Για να υπολογιστεί η καθαρά εμπορική αξία του brand name των μεγάλων αθλητικών συλλόγων, το Forbes μέτρησε οποιαδήποτε εμπορική δραστηριότητα που κινείται εκτός στενού αθλητικού πλαισίου, λαμβάνοντας υπόψη τους χορηγούς, διαφημίσεις, συμφωνίες, διαφόρων τύπων σε όλο τον κόσμο, σπόνσορες διαφόρων ειδών και μορφών, γενικότερα όλα τα ποσά που διακινούνται μέσα από τη νόμιμη εκμετάλλευση του ονόματος του συλλόγου παγκοσμίως.
Ρίχνοντας μια ματιά στη δεκάδα, βλέπουμε ότι εκπροσωπούνται μόλις τρία αθλήματα: το μπέιζμπολ (3 παρουσίες), το ποδόσφαιρο (5 παρουσίες) και το αμερικάνικο φούτμπολ (2 παρουσίες). Στην ουσία, τη δεκάδα σχηματίζουν πέντε σύλλογοι των ΗΠΑ (μπέιζμπολ και αμερικάνικο φούτμπολ) και πέντε σύλλογοι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι θρυλικοί Γιάνκις της Νέας Υόρκης βρίσκονται στην πρώτη θέση, ενώ το «βάθρο» συμπληρώνουν οι δύο «γίγαντες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Ρεάλ Μαδρίτης.

Η λίστα με τους 10 συλλόγους που έχουν τη μεγαλύτερη αξία στην παγκόσμια αγορά

(τα ποσά είναι υπολογισμένα σε ευρώ)

1. Νιου Γιορκ Γιάνκις (Μπέιζμπολ) / 283.793.400

2. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Ποδόσφαιρο) / 229.067.400

3. Ρεάλ Μαδρίτης (Ποδόσφαιρο) / 199.359.000

4. Ντάλας Καουμπόις (Αμερικάνικο φούτμπολ) / 194.668.200

5. Λος Αντζελες Ντότζερς (Μπέιζμπολ) / 157.923.600

6. Μπάγερν Μονάχου (Ποδόσφαιρο) / 150.105.600

7. Μπόστον Ρεντ Σοξ (Μπέιζμπολ) / 150.105.600

8. Νιού Ινγκλαντ Πάτριοτς (Αμερικάνικο φούτμπολ) / 146.978.400

9. Μπαρτσελόνα (Ποδόσφαιρο) / 137.596.800

10. Αρσεναλ (Ποδόσφαιρο) / 121.960.800

ΑΘΛΗΤΕΣ: Είδωλα φτιαγμένα από... χρυσάφι

Η δεύτερη λίστα του «Forbes» αποτελείται από τους 10 αθλητές (ανεξαρτήτως αθλήματος) με τη μεγαλύτερη αξία στον κόσμο. Και εδώ το περιοδικό επικεντρώνεται στην καθαρά εμπορική αξία των αθλητών (όπως και οι σύλλογοι στην προηγούμενη λίστα). Απλά διαφέρει ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζεται η αξία του καθενός από αυτούς.
Δε λαμβάνονται υπόψη οι αμοιβές των αθλητών βάσει συμβολαίων από τους συλλόγους τους, πριμ και λοιπά έσοδα που προέρχονται από αθλητικούς ή κρατικούς φορείς με οποιαδήποτε μορφή (χορηγίες κλπ.). Η βασική παράμετρος για τον υπολογισμό της αξίας στην αγορά είναι όλα τα ποσά που κερδίζουν οι αθλητές από εμπορικές συμφωνίες με εταιρείες ή ιδιώτες (διαφημίσεις, χορηγίες, οποιαδήποτε νόμιμη εκμετάλλευση του ονόματός τους κλπ).
Σε αυτή τη λίστα εκπροσωπούνται έξι αθλήματα: το γκολφ, το τένις, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ο στίβος και το κρίκετ. Ο γκόλφερ Τάιγκερ Γουντς, παρά το συζυγικό σκάνδαλο, συνεχίζει να φέρνει τα περισσότερα εμπορικά έσοδα από οποιονδήποτε άλλο αθλητή στον πλανήτη. Το «βάθρο» συμπληρώνουν ο Ρότζερ Φέντερερ (τένις) και ο Φιλ Μίκελσον (γκολφ). Το ποδόσφαιρο εκπροσωπείται από τους Μπέκαμ και Κριστιάνο Ρονάλντο, το μπάσκετ από τους Λεμπρόν και Κόμπε Μπράιαντ, ο στίβος από τον Μπολτ, ενώ διπλή παρουσία έχει και το κρίκετ.

                       Ανδρ. ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (Ριζοσπάστης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου