Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Συγκέντρωση της ΕΕΔΥΕ στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στις 9 Αυγούστου 2016

     Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη
                      Θεμιστοκλέους 48 , 10681 Αθήνα . Τηλ: 210.38.44.853 – 854 . www.eedye.gr

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΤΡΙΤΗ  9  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016
ΣΤΙΣ 8 μ.μ. ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
  • ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΕ ΧΙΡΟΣΙΜΑ–ΝΑΓΚΑΣΑΚI
  • ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ  ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ  
Εβδομήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται από το ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ΗΠΑ κατά  του λαού της Ιαπωνίας, κατά των λαών,  που το πυρηνικό μανιτάρι  εξαφάνισε από προσώπου γης χιλιάδες ανθρώπους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου του 1945). Τεράστιες οι υλικές καταστροφές με ισοπεδωμένες τις δύο πόλεις-στόχους των ΗΠΑ. Πραγματικός στόχος οι λαοί, η ΕΣΣΔ, το ανερχόμενο επαναστατικό και εργατικό κίνημα. Ακόμα και σήμερα η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα,  προσπαθεί να συγκαλύψει τους πραγματικούς στόχους χρησιμοποιώντας το ψέμα της «στρατιωτικής αναγκαιότητας» των πληγμάτων  κι ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είχε τελειώσει!!!  
Διανύουμε μια περίοδο εξαιρετικά επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό, για όλους τους λαούς του κόσμου. Οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις σε όλο τον πλανήτη. Παραμένουν οι πολεμικές εστίες στη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η σύγκρουση στην Ουκρανία και προστίθενται νέες. Στην πράξη αποδεικνύεται ο πολύ επικίνδυνος ρόλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε , οι στοχεύσεις τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών, σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία και  την Κίνα.
Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία (8 και 9 Ιουλιου) επιβεβαιώνουν  τον εγκληματικό χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής οργάνωσης, και αποκαλύπτεται ότι ο κίνδυνος γενικευμένης αναμέτρησης έρχεται πιο κοντά. Αποφάσισαν – με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρούσα– την παραπέρα συγκέντρωση δυνάμεων στα σύνορα των χωρών – μελών με τη Ρωσία, την ολοκλήρωση της εγκατάστασης της «Πυραυλικής Ασπίδας», τη μονιμοποίηση και ενίσχυση της ΝΑΤΟικής παρουσίας σε Μαύρη Θάλασσα , Αιγαίο , Μεσόγειο , Βαλτική και τη συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας σε Αφγανιστάν, Ιράκ , Δ.Βαλκάνια , Καύκασο και Β. Αφρική. Στην ανακοίνωση των συμπερασμάτων ΝΑΤΟ και Ε.Ε, σε συνεργασία και στρατιωτικό συντονισμό δηλώνουν ετοιμότητα να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα.
Οι ευθύνες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (και των άλλων αστικών κομμάτων) είναι μεγάλες γιατί με την πολιτική της βαθαίνει παραπέρα η εμπλοκή της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, βάζοντας το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες. Ενώ, την ίδια στιγμή, σε περίοδο ανέχειας για τον λαό μας δαπανά τεράστια ποσά για στρατιωτικές δαπάνες στo πλαίσιo των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Η ΕΕΔΥΕ καλεί σε μαζική συμμετοχή, στην εκδήλωση στις 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ. Με τη συμμετοχή μας να καταδικάσουμε αποφασιστικά το ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη ΧΙΡΟΣΙΜΑ και το ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ και να τιμήσουμε τα θύματα της θηριωδίας.  
Παλεύουμε και Απαιτούμε:
  • Καμιά εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους
  • Να καταργηθούν ΟΛΑ τα πυρηνικά όπλα. Να απαγορευθούν οι πυρηνικές δοκιμές.
  • Να κλείσουν όλες οι ευρωτλαντικές βάσεις και τα στρατηγεία που υπάρχουν στην Ελλάδα
  • Να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ
  • Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Παρέμβαση των Δημάρχων και δημοτικών συμβούλων της Λαίκής Συσπείρωσης

Αποτέλεσμα εικόνας για λαϊκή συσπείρωση


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΕΔΕ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ


ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΒΡΕΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ


   «Είμαστε ήδη στο τέλος του Ιούνη και από τα δημοσιεύματα του Τύπου μαθαίνουμε ότι το Πρόγραμμα "Εναρμόνισης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής" που για χρόνια ερχόταν να ενισχύσει τη λειψή από το κράτος χρηματοδότηση των δημοτικών βρεφικών και παιδικών Σταθμών και των ΚΔΑΠ - ΑΜΕΑ αλλάζει ως προς τη μορφή του και μειώνεται παραπέρα η χρηματοδότησή του.

   Με βάση την πληροφόρηση καταγράφεται μείωση της χρηματοδότησης 5% σε σχέση με πέρσι, μείωση που προστίθεται σε αντίστοιχη της περσινής χρονιάς, με αποτέλεσμα μόνο στα δύο τελευταία χρόνια να έχουμε 10% μείωση στη χρηματοδότηση του προγράμματος.

   Το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη λιγότερα παιδιά και οικογένειες να μπορούν να βρουν μια θέση στους βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, στα ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ - ΑΜΕΑ. Πρόβλημα που μεγεθύνεται αφού όλοι γνωρίζουμε ότι σταθερά μειώνονται οι ΚΑΠ ως προς τη λειτουργία αυτών των δομών από τότε που πέρασαν στην ευθύνη των Δήμων.


            Επικίνδυνες αλλαγές

   
Ομως πιο επικίνδυνη θεωρούμε την αλλαγή που επέρχεται στο χαρακτήρα και τη μορφή του προγράμματος, με βάση τις εξαγγελίες των αρμόδιων υπουργείων. Για πρώτη φορά η χρηματοδότηση (voucher) θα πηγαίνει στον ωφελούμενο και όχι στη δομή (δημόσια ή ιδιωτική), όπως γινόταν μέχρι σήμερα και που ως διαδικασία διασφάλιζε να στηρίζονται κύρια οι δημόσιες - δημοτικές δομές.

Αν έτσι εξελιχτούν τα πράγματα οι δομές των παιδικών σταθμών και των ΚΔΑΠ στους δήμους, μέχρι και τον Οκτώβρη, όπως η πείρα δείχνει, δεν θα ξέρουμε αν θα μπορέσουν να ανοίξουν. Μέχρι τότε, οι δήμοι δεν θα γνωρίζουν ποιοι από τους ωφελουμένους θα επιλέξουν τις δημοτικές δομές, πόσα παιδιά θα υποδεχτούν, ποιο θα είναι το ύψος της χρηματοδότησης από το πρόγραμμα που θα λάβουν ώστε να σχεδιάσουν τους εργαζόμενους που χρειάζονται και να μπορούν να ανανεώσουν και τις συμβάσεις τους! Συνολικά, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, τα ΚΔΑΠ και η λειτουργία τους θα βρεθούν στον αέρα! Οι δε εργαζόμενοι που σήμερα απασχολούνται στο πρόγραμμα και που οι συμβάσεις τους ανανεώνονταν κάθε χρόνο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της απόλυσης!

   Αν το σύστημα αυτό επιτραπεί να επικρατήσει θα σημάνει ραγδαία ανατροπή στην υφιστάμενη κατάσταση και λειτουργία των συγκεκριμένων δομών στους Δήμους και θα κρίνει συνολικά και το χαρακτήρα και την επιβίωσή τους. Γιατί όλοι οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι χωρίς δυνατότητα ανανέωσης των συμβάσεων του προσωπικού που είναι συνδεδεμένο με το συγκεκριμένο πρόγραμμα οι παιδικοί σταθμοί αδυνατούν συνολικά να λειτουργήσουν. Γιατί είναι σε όλους γνωστό, δημοτικές αρχές και κυβέρνηση, ότι το μόνιμο προσωπικό στις συγκεκριμένες δομές είναι πια ελάχιστο και γιατί με βάση τις διαδοχικές κυβερνητικές αποφάσεις και τη λειψή χρηματοδότησή τους για χρόνια, δεν επιτρέπονται οι προσλήψεις.

Γιατί όλοι, επίσης, γνωρίζουμε ότι η ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού συναρτάται αποφασιστικά με την ανάγκη του μόνιμου προσωπικού. Μια ανάγκη που καλύπτεται μερικά και πλημμελώς από τη δυνατότητα που έδινε το συγκεκριμένο πρόγραμμα ως προς την ανανέωση των συμβάσεων.


            Δίνουν το τελικό χτύπημα


   Κατανοούμε την ικανοποίηση που εξέφρασαν οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών δομών για την αλλαγή του συγκεκριμένου προγράμματος. Αν η κυβέρνηση επιμείνει στις εξαγγελίες της, τούς ενισχύει και μάλιστα απέναντι στις αντίστοιχες δημοτικές δομές που αποδυναμώνει παραπέρα τη λειτουργία και τον παιδαγωγικό χαρακτήρα τους.


    Μας αφήνει έκπληκτους η στάση της ΚΕΔΕ και του πρόεδρου της.

  
  Η ικανοποίηση των παραγόντων της ΚΕΔΕ με το επιχείρημα ότι ο υπουργός δέχτηκε το αίτημα να εντάσσεται το σύνολο των θέσεων που διαθέτουν οι δημοτικές δομές στο πρόγραμμα μάς ξεπερνά!

  Αλήθεια, μα δεν γνωρίζει η ηγεσία της ΚΕΔΕ ότι μια τέτοια "παραχώρηση", με βάση τα δεδομένα και τη μορφή του προγράμματος σημαίνει ότι πολλά από τα παιδιά που σήμερα υποδέχονται οι δημοτικοί σταθμοί, εκτός του προγράμματος, θα εκδιωχτούν;    
  Δεν γνωρίζει ότι αν επικρατήσει η λογική των εξαγγελιών της κυβέρνησης θα ξεθεμελιωθεί και η λειτουργία και ο χαρακτήρα τους σαν παιδαγωγικές δομές; Δεν κατανοούν ότι οι παιδικοί σταθμοί θα μετατραπούν σε parking βρεφών και νηπίων που θα κυνηγάνε κάθε χρόνο ως ευκαιρία κάποιες ελάχιστες από τις πιο τσακισμένες οικογένειες;

  Το γνωρίζουμε, το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ ήρθε για να αποδομήσει μακροπρόθεσμα τις κοινωνικές δομές για παιδί και οικογένεια, να ελαχιστοποιήσει τη χρηματοδότησή τους από το κράτος, να σηκώσει το βάρος μόνη της η οικογένεια.

   Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρέπει τώρα να πάρει πίσω τις απαράδεκτες εξαγγελίες ως προς την υλοποίηση του προγράμματος.

Να πάρει όλα τα μέτρα, ώστε να ενισχυθεί η λειτουργία και η χρηματοδότηση των βρεφικών παιδικών σταθμών, των ΚΔΑΠ στους δήμους. Για να μπορέσουν να ανοίξουν το Σεπτέμβρη και να καλύψουν τις διευρυμένες σήμερα ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών, των παιδιών τους.

Να διασφαλίσει ότι θα ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις του απασχολούμενου προσωπικού στις δομές και στο πρόγραμμα και να ξεκινήσει επιτέλους τη μονιμοποίησή τους.

-        Καλούμε την ΚΕΔΕ, έστω και την τελευταία στιγμή, να απορρίψει την αντιδραστική ανατροπή που φέρνει η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες της για το συγκεκριμένο πρόγραμμα!



-        Τους εργαζόμενους και τους γονείς να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν να καλυφτεί πλήρως και δωρεάν το δικαίωμα του παιδιού στη φροντίδα και την αγωγή».

Οι εκλεγμένοι με τη Λαϊκή Συσπείρωση Δήμαρχοι:


Ικαρίας Στέλιος Σταμούλος,  Καισαριανής Ηλίας Σταμέλος,  Πάτρας Κώστας Πελετίδης,  Πετρούπολης Βαγγέλης Σίμος και  Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος.


ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΩΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ


ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ:


Δήμου Αγρινίου:

ΤΙΜΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας:

ΝΙΚΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

Δήμου Αμφιλοχίας:

ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ

Δήμου Θέρμου:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΑΚΗΣ

Δήμου Μεσολογγίου:

ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Δήμου Ναυπάκτου:

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΓΚΡΟΥΝΟΣ

Δήμου Ξηρομέρου:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΜΠΛΙΤΣΗΣ

Aντίθετοι οι σύλλογοι εργαζομένων στη μεταφορά αρμοδιοτήτων υγείας στην Περιφέρεια Δτικής Ελλάδας

ΣΥΛΛΟΓΟI ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Π.Ε. Αχαΐας, Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας & Π.Ε. Ηλείας
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Προς : Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας
Αντιπεριφερειάρχες Αχαΐας, Αιτ/νίας, Ηλείας
Θεματικούς Αντιπεριφερειάρχες
Πρόεδρο Περιφερειακού Συμβουλίου
Δυτικής Ελλάδας
Μέλη Περιφερειακού Συμβουλίου
Μέλη μας
 

ΘΕΜΑ: Μεταφορά των αρμοδιοτήτων Υγείας στις Περιφέρειες
 

   Οι Σύλλογοι Υπαλλήλων Π.Ε. Αχαΐας, Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας και Π.Ε. Ηλείας εκφράζουν την πλήρη διαφωνία τους με την υπ΄ αριθ. 79/2016 απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας στο σκέλος που αφορά την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών για την άμεση εφαρμογή του άρθρου 186 , κεφάλαιο Ζ΄ του Καλλικράτη (Ν.
3852/2010).
   Η Περιφερειακή Αρχή Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, στην κορύφωση των μνημονιακών πολιτικών που έχουν διαλύσει το σύστημα δημόσιας υγείας, αγνοώντας την τεράστια περικοπή των χρηματοδοτήσεων και την αποψίλωση του προσωπικού για ακόμα μια φορά δηλώνει πρόθυμη να υπηρετήσει τις πολιτικές διάλυσης που επιβάλουν τα
μονοπώλια με στόχο τον πολλαπλασιασμό των κερδών τους με το ξεζούμισμα των λαϊκών τάξεων.
   Η πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου με την υπ' αριθ. 79/2016 απόφαση, θέλει η Περιφέρεια να ασκεί τις αρμοδιότητες των Υγειονομικών Περιφερειών με την
παράλληλη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων τοπικού χαρακτήρα που μέχρι σήμερα ασκούνται από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αδιαφορώντας προκλητικά για τις συνέπειες που αυτό θα έχει στο σύνολο του πληθυσμού και με δεδομένη την υποχρηματοδότηση του χώρου της Υγείας.
   Η Περιφερειακή Αρχή φερόμενη ως να έχει άγνοια κινδύνου προσποιείται ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα πού έχει διαμορφωθεί στην Περιφέρεια και με δικές της ευθύνες ενώ στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων επιθυμεί να θυσιάσει και την υγεία του λαού. Η πραγματικότητα αυτή πολύ συνοπτικά προσδιορίζεται από την πλήρη κατάργηση των επενδυτικών πόρων, την ραγδαία μείωση της τάξης του 30% στις λειτουργικές δαπάνες, την μείωση σε ποσοστό 25 - 45 % του προσωπικού στις υπηρεσίες των Περιφερειών, την αποδιάρθρωση των υπηρεσιών, την συνεχή μεταφορά αρμοδιοτήτων από την Κεντρική Κυβέρνηση στις περιφέρειες χωρίς την αντίστοιχη μεταφορά πόρων και προσωπικού, την μεταφορά της μισθοδοσίας των υπαλλήλων στον προϋπολογισμό των Περιφερειών, τις κάτω από 1 προς 5 (αναλογία μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις) αναλογία νέες προσλήψεις προσωπικού, της μεταφοράς αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών σε εξωτερικούς φορείς (επιμελητήρια, συμβούλους, πιστοποιημένους ελεγκτές) κτλ.
   Καλούμε την Περιφερειακή Αρχή και κάθε Περιφερειακό Σύμβουλο ξεχωριστά, στο πλαίσιο της ατομικής τους ευθύνης, να προχωρήσουν άμεσα στην ανάκληση της αναφερόμενης απόφασης.
   Καλούμε την Περιφερειακή Αρχή επιτέλους να απαγκιστρωθεί από τις πολιτικές που εντάσσονται στη λογική για ένα μικρότερο, πιο «ευέλικτο» και επομένως πιο
διαχειρίσιμο κράτος που εκπορεύεται από την πολιτική της ΕΕ που στοχεύει στη δημιουργία ενισχυμένων αποκεντρωμένων κρατικών μηχανισμών διοίκησης (περιφέρειες και δήμους) με επιχειρηματική, διαχειριστική και θεσμική επάρκεια –
εξουσία. Τα παραπάνω έχουν στόχο να εξυπηρετήσουν την πολιτική της ΕΕ σε όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου και σε βάρος των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του λαού
στην υγεία, την παιδεία κ.ο.κ., τομείς που έχουν πληγεί σημαντικά από τις εφαρμοσθείσες μνημονιακές πολιτικές αλλά και ταυτόχρονα να την εξωραΐζουν στην συνείδηση του λαού.

                                                15-07-2016

                                                 Για τα Δ. Σ.
               Οι Πρόεδροι των Συλλόγων Υπαλλήλων ΠΔΕ
 
                                     Κατριβέσης Νικόλαος
                                     Μικέλης Χαράλαμπος
                                     Βέλλιος Κωνσταντίνος

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

Βράβευση του Κώστα Δρόσου




    Στις 30 Ιουνίου 2016, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτης Καμμένος, στη Λέσχη Αξιωματικών στην Αθήνα, βράβευσε βετεράνους πολέμου που κατά τη διάρκεια της θητείας τους προέβησαν σε πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας. 
   Μεταξύ αυτών και ο Δρόσος Κωνσταντίνος του Βασιλείου, από την Αρτοτίνα Φωκίδας, κάτοικος Μεσολογγίου. Στις 15 Αυγούστου το 1974, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ως αρχηγός πληρώματος κυριευμένου τουρκικού άρματος Μ47, μπήκε "σφήνα" σε Ίλη τουρκικών αρμάτων. Δεν έγινε αντιληπτός λόγω τουρκικών διακριτικών και μαζί με το πλήρωμα του κατέστρεψαν 5 εχθρικά άρματα μάχης ενώ ακινητοποίησαν ακόμα 2 με 3. Μετά από δίωρη περίπου μάχη απεμπλάκησαν αναίμακτα. 
   Με την καθυστέρηση που προκάλεσαν στους Τούρκους (μισή μέρα και μια νύχτα), έδωσαν την ευκαιρία σε ελληνοκυπριακές δυνάμεις αλλά και αμάχους να υποχωρήσουν προς τον ελεύθερο τομέα και να μην εγκλωβιστούν. 



Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό


ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που υπογράφουμε αυτό το κάλεσμα, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία, κι απευθυνόμαστε σε όλα τα σωματεία, σε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουμε με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ.
Οι απώλειες μας είναι μεγάλες. Συνυπολογίζοντας όλους τους παράγοντες, μπορούμε να εκτιμήσουμε πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων φθάνουν ή και προσεγγίζουν το 50% την περίοδο της κρίσης. Η επίθεση στον κατώτατο μισθό είχε ως αποτέλεσμα οι αποδοχές το 2014 να είναι χαμηλότερες ακόμα και από τα κατώτατα όρια των αρχών της δεκαετίας του 1990.
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης κι αγώνα για να διαμορφώσουμε τους όρους αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος ενιαία, κατά κλάδο, πανελλαδικά. Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.
Κανένας κλάδος μόνος του, κανένα σωματείο μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία κι οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Χρειάζεται να δυναμώσει η ενότητά των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους. Με κέντρο δράσης και πάλης κάθε χώρο δουλειάς με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των επιτροπών αγώνα, να συγκεντρώσουμε και προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά στο απαιτητικό αυτό μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων. Με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδικήσεων, το σχεδιασμό και τις μορφές αγώνα. Με την κοινή δράση να ξεπεράσουμε απόψεις που δε δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν μπορεί να γίνει».
Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι «κοινωνικοί διάλογοι» που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Σε κάθε κλάδο, σε κάθε σωματείο και χώρο δουλειάς υπάρχουν δυνατότητες, δυνάμεις πρωτοπόρες και τίμιες που δεν παρασύρονται από τις σειρήνες της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, δυνάμεις με θέληση κι ικανότητα να ηγηθούν στην οργάνωση της πάλης.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, συνολικά ο εργαζόμενος λαός έδωσαν το προηγούμενο διάστημα πολύ σημαντικές μάχες απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ, με κύριο μέτωπο τον αντιασφαλιστικό σχεδιασμό και τους βάρβαρους νόμους τους.
Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, συνδικάτα, χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μαζί με πολλά άλλα σωματεία δώσαμε πολύμορφους αγώνες, με θέσεις που στήριζαν τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα έδειχναν τις αιτίες και το ποιος πρέπει να πληρώσει.
Με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, με πρωτοβουλία και σχέδιο, το κίνημα έδειξε ότι είναι όρθιο, ζωντανό, μαχητικό, παρά τα εμπόδια και τις τρικλοποδιές από τους ανθρώπους της εργοδοσίας και των κυβερνητικών κομμάτων. Μπορεί να ανασυνταχθεί, να γίνει δυνατό και ρωμαλέο, να φτάσει σε σημείο να ταρακουνά κυβερνήσεις και τα αφεντικά τους, να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους, τη βαρβαρότητά τους, να διεκδικήσει μια αξιοπρεπή ζωή.
Αυτήν ακριβώς την προοπτική έχουμε καθήκον να ενισχύσουμε, να οργανώσουμε με τη στάση και τη δράση μας, τη συμμετοχή μας.
Με αυτούς τους αγώνες καταφέραμε:
Να αποκαλύψουμε την αντιλαϊκή πολιτική πλατιά στο λαό, να εμποδίσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να νομιμοποιήσουν τα μέτρα στη λαϊκή συνείδηση.
Εμποδίσαμε την εργοδοσία και τα κόμματά της να κάνουν τους εργαζόμενους συμμέτοχους στην εφαρμογή της πολιτικής τους.
Οι αγώνες ενίσχυσαν τα βήματα ενότητας και συμμαχίας των εργατών με τα λαϊκά στρώματα, τους ελευθεροεπαγγελματίες, τους αγρότες.
Δημιουργήσαμε προϋποθέσεις για τη συνέχεια, με δεδομένο ότι η αναμέτρηση με την πολιτική του κεφαλαίου απαιτεί αγώνες με συνέχεια, επιμονή και ταξική συνέπεια, με εναλλαγή και διαρκή προσαρμογή των μορφών πάλης.
Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα δεν πρέπει να μας ικανοποιούν. Μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα.
Η νομοθέτηση του κόφτη και το νέο κύμα φορολεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος, αμέσως μετά την «ταφόπλακα» στην κοινωνική ασφάλιση, αποδεικνύει πως η επίθεση δεν έχει τέλος αν δεν τη σταματήσουμε εμείς. Την ίδια στιγμή που η εργατική-λαϊκή οικογένεια ματώνει καθημερινά, το κεφάλαιο απολαμβάνει νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές, παίρνει ζεστό χρήμα από το νέο αναπτυξιακό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η καπιταλιστική εργοδοσία επιδοτείται με εκατομμύρια, της χαρίζονται χρέη εκατομμυρίων που είναι το δικό μας αίμα, οι τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα, στις κοινωνικές παροχές.
Η «ανάπτυξη», που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ, εφοπλιστές και τραπεζίτες, θα ποτιστεί με το αίμα των παιδιών της εργατικής τάξης, που καταδικάζονται στην ανεργία, τη φθηνή εργασία και την δουλειά-λάστιχο! Η εργοδοσία τσακίζει ότι έχει απομείνει από ΣΣΕ και προωθεί νέες απαράδεκτες συμφωνίες με όχημα τις ενώσεις προσώπων. Ο ΣΕΒ ανοιχτά πλέον απαιτεί να καταργηθούν όλα τα επιδόματα (13ος – 14ος μισθός), να έρθει νέος νόμος που θα περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση.
Έχουν δηλαδή το δικό τους σχέδιο με στόχο την παραπέρα μείωση των μισθών, των μεροκάματων, των κοινωνικών παροχών. Διακηρυγμένο στόχο έχουν να κατεβάσουν το μέσο μισθό ακόμα περισσότερο, καθώς και τον κατώτερο μισθό.
Η εργατική τάξη χρειάζεται το δικό της σχέδιο όχι μόνο για να αποκρούσει τη νέα επίθεση, αλλά για να διεκδικήσει τις τεράστιες απώλειες που είχε με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες της!
Δε συμβιβαζόμαστε με μισθούς πείνας, με δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Οι ανάγκες της εργατικής τάξης σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών. Οι εχθροί της τάξης μας προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, για να υποχωρήσουμε από τις δίκαιες διεκδικήσεις μας.
Καμία υποχώρηση δεν βοήθησε. Κάθε υποχώρηση έκανε πιο επιθετική την εργοδοσία. Έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ! Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε για ένα ξεροκόμματο, όταν εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Για την εργατική τάξη δεν υπάρχει καμία ελπίδα ακόμη όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, αν δεν οργανώσει τον αγώνα της.
Γνωρίζουμε καλά, ότι οι εκμεταλλευτές μας έχουν εξοπλιστεί από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με ισχυρό αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο. Τα κόμματα που ψήφισαν μαζί το 3ο μνημόνιο, στηρίζουν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αποτελούν ισχυρό μαύρο μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό.
Ανίκητοι δεν είναι!
Φαίνονται ανίκητοι γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους.
Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Προτείνουμε να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε το παρακάτω πλαίσιο πάλης:
  • Να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα, ξεχασμένα.
  • Να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
  • Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων.
  • Να διεκδικήσουμε την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
  • Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων.
  • Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.


Με βάση αυτό το καταρχήν πλαίσιο, κάθε κλάδος, κάθε σωματείο να αναλάβει το δικό του μερίδιο ευθύνης στον ενιαίο, κοινό αγώνα της εργατικής τάξης.
Στους δρόμους του αγώνα θα κριθούμε όλοι και μπορούμε να συναντηθούμε διαμορφώνοντας ένα ενιαίο και σταθερό μέτωπο αγώνα.


  • Οι Ομοσπονδίες
  • Τα Εργατικά Κέντρα

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Για τις εξελίξεις στον Μαρινόπουλο



Οι πρόσφατες εξελίξεις στο Μαρινόπουλο δεν πρέπει να εξετάζονται αποκομμένα από τις γενικότερες συνθήκες που επικρατούν στον κλάδο του εμπορίου. Οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις, τα κλεισίματα των επιχειρήσεων είναι το αποτέλεσμα της μεγάλης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης στον κλάδο, αποτέλεσμα ενός ισχυρού ανταγωνισμού μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με θύματά τους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου, τους αυτοαπασχολούμενους, μικρούς προμηθευτές.
Την ιδία στιγμή που ο Μαρινόπουλος επεξεργάζεται διάφορα σχέδια εξυγίανσης-μεταβίβασης ή πώλησης έχοντας σε αναμονή και αγωνία τους χιλιάδες εργαζόμενους, ο Βασιλόπουλος απολύει πρωτοπόρους συνδικαλιστές που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τα LIDL προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις συγκυρίες ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερα μερίδια στην αγορά, με καμπανιές που παρουσιάζουν τον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατεί στα καταστήματα ως παράδεισο! Στα Practiker η εργοδοσία προκαλεί φέρνοντας πρόταση για συλλογική σύμβαση, στα 586+2 ευρώ!
Οι εργαζόμενοι στο Βερόπουλο μπροστά στις συμφωνίες με τον Όμιλο Μετρό, δέχτηκαν τους προηγούμενους μήνες σαρωτικό χτύπημα στα δικαιώματά τους με μειώσεις μισθών ως και 35%, σε έναν χώρο που αρκετοί πλέον εργάζονται ως ενοικιαζόμενοι. Αντίστοιχα στον Καρυπίδη στη Βόρεια Ελλάδα για τους 1400 εργαζόμενους η καθυστέρηση των δεδουλευμένων φτάνει τους 6 μήνες.
Πικρή εμπειρία υπάρχει από την Ατλάντικ των 160 καταστημάτων, που μόλις πριν 5 χρόνια έκλεισε! Λίγο πριν «σκάσει» το κανόνι και πεταχτούν στο δρόμο 4.000 εργαζόμενοι, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα είχε οξυνθεί στο όνομα της πλάτης που πρέπει να βάλουν όλοι για να σωθεί η εταιρεία, ενώ τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων συσσωρεύονταν, οι πληρωμές γίνονταν με δωροεπιταγές, η πολυειδικότητα  ήταν ο κανόνας.
Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στο Μαρινόπουλο δεν πρέπει να δεχτούν, ειδικά σε αυτές συνθήκες, καμία καθυστέρηση στους μισθούς, στο επίδομα αδείας, να μη δέχονται τμηματικές καταβολές στη μισθοδοσία, να μην κάνουν εκπτώσεις στα δικαιώματά τους.

Τελικά ποιοι κλείνουν τις επιχειρήσεις;
 
Σταθερά μέσω της εργοδοσίας, πολιτικών κομμάτων που υπερασπίζονται το σύστημα της εκμετάλλευσης, αλλά και στημένων δημοσιευμάτων, υπάρχουν έντονες φωνές που στοχοθετούν τις απαιτήσεις των εργαζόμενων ως το βασικό λόγο που οι επιχειρήσεις κλείνουν. Αυτές οι φωνές δεν είναι ουδέτερες. Έχουν στόχο να τρομοκρατήσουν, να σπείρουν την υποταγή, να τσακίσουν τις διεκδικήσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, να χτυπήσουν τους αγώνες.
Ας δούμε την πραγματικότητα! Ηλεκτρονική, Ατλάντικ, Sprinter, Φωκάς, Κωνσταντακάτος, raxevsky, ΝΕΟΣΕΤ, Κορασίδης, Παπασωτηρίου κ.α! Οι παραπάνω επιχειρήσεις δεν έκλεισαν από τις μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις ή τους αγώνες των εργαζομένων. Είναι η κρίση του συστήματος, οι ανάγκες της κερδοφορίας, της επανεπένδυσης κεφαλαίων σε κλάδους και υποκλάδους που η κερδοφορία είναι υψηλότερη, που «εξαναγκάζει» τους εργοδότες σε κλεισίματα, συγχωνεύσεις και εξαγορές.

Οι εργαζόμενοι στον Μαρινόπουλο να μη μείνουν απαθείς!

Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός από τις εξελίξεις, από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, από τις δήθεν δεσμεύσεις της εργοδοσίας, τα επιχειρηματικά κόλπα με τις εξαγορές και τις συγχωνεύσεις, στις πλάτες των εργαζόμενων.
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να στοιχηθεί πίσω από αιτήματα που δεν ταυτίζονται με τα δικά του! Η εμπειρία έχει δείξει πως όπου υπήρχε ταύτιση συμφερόντων, όταν ο εργαζόμενος αντιμετώπισε τα συμφέροντα του από την οπτική πλευρά της εργοδοσίας, βγήκε χαμένος και δαρμένος! Αντίστοιχα όπου υπήρχε δράση, ανησυχία και συμμετοχή στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες, οι εργαζόμενοι απέσπασαν οφειλόμενα, δικαιώματα.

Να υπερασπιστούμε τη δουλειά μας, τα δικαιώματα μας!

Κόντρα σε κυβέρνηση, μεγαλοεργοδοσία και επιχειρησιακό σωματείο που συντονίζονται καλλιεργώντας τον κοινωνικό εταιρισμό και τον εφησυχασμό, οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανώσουν το βηματισμό τους, την πάλη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Μπροστά μας φανερώνονται δύο πιθανά ενδεχόμενα. Ή η επιχείρηση θα κλείσει, όπως και η πλειοψηφία αυτών που μπήκαν στο άρθρο 99 αλλά δεν άντεξαν στον ανταγωνισμό και στα επιχειρηματικά παιχνίδια, ή θα μπει σε μία νέα φάση με εξαγορές-συγχωνεύσεις, με κλεισίματα καταστημάτων και με νέο εργασιακό τοπίο για τους εργαζόμενους.
Το οποιοδήποτε «σχέδιο εξυγίανσης» αν υπάρξει, θα έχει μοναδικούς χαμένους τους εργαζόμενους! Πάνω σε ένα πλάνο που απαιτούνται κέρδη, γεμάτα ράφια, τροφοδότηση, επανασυμφωνίες με τους μεγάλους προμηθευτές, οι αξιώσεις της επιχείρησης όπως παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, δείχνουν ξεκάθαρα τις μελλοντικές προθέσεις. Στο σχέδιο παρουσιάζονται οι πλευρές της επόμενης μέρας, προσδοκώντας σε αμίλητους εργαζόμενους, με τσακισμένους μισθούς, με εντατικοποίηση της εργασίας.
Η  επιχείρηση στις προτάσεις της στο σχέδιο εξυγίανσης αναφέρει τα εξής: «…ιδιαίτερη βαρύτητα θα δοθεί στην ευέλικτη παραγωγική διαδικασία και στις αποτελεσματικές διαδικασίες διοίκησης και γενικά στην ανάπτυξη ικανοτήτων που θα επιτρέψουν την αύξηση της αποτελεσματικότητας και τη μείωση του κόστους, αλλά και την μείωση των απωλειών κατά την παραγωγή…Επομένως δραστική μείωση αρχικά και κατόπιν αυστηρά συγκρατημένη αύξηση των εξόδων διοικητικής λειτουργίας, σύμφωνα με τον προγραμματισμό της εταιρείας για την επόμενη 15ετία…». Αυτό με απλή γλώσσα σημαίνει μείωση μισθών, μείωση των θέσεων εργασίας, έστω κι αν στην παρούσα φάση επιλέγεται να μην αναφερθεί κάτι τέτοιο ρητά, διατυπώνοντας όμως με σαφήνεια το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί.
«…αφομοίωση της φιλοσοφίας του project management (μετρησιμότητα, χρονική έργων/ βελτιστοποίηση των χρόνων): H ενσωμάτωση των λειτουργιών και των διαδικασιών προγραμματισμού σε επίπεδο έργου, θα έχει σαν σκοπό την αύξηση της αποδοτικότητας…» Η παραπάνω διατύπωση σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας των εργαζόμενων, πλήρη αποδοχή της ευελιξίας.       


Τέλος, στο σχέδιο εξυγίανσης, η επιχείρηση συμπεριλαμβάνει στις «απειλές που αντιμετωπίζει στα πλαίσια του ευρύτερου περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιείται» και τις απεργίες! Ο ισχυρισμός πως οι απεργίες συνιστούν απειλή, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο η εργοδοσία αντιλαμβάνεται τις διεκδικήσεις, τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Για όλες τις παραπάνω διατυπώσεις και τις απαιτήσεις της εργοδοσίας, η πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου όχι απλά δεν έβγαλε κιχ, αλλά τις συνυπόγραψε, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους εκ των υστέρων, κάνοντας συναντήσεις στα κλεφτά και εν αγνοία τους, αποφασίζοντας χωρίς γενικές συνελεύσεις.
Απέναντι λοιπόν στην εργοδοσία, την πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου και σε μία κυβέρνηση που όχι μόνο δεν κατάργησε τους προηγούμενους αντεργατικούς νόμους, αλλά ψηφίζει και δρομολογεί νέα βάρβαρα μέτρα εις βάρος των εργαζόμενων, δε μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη.

Οργάνωση και δράση τώρα!

Είτε με την ίδια σύνθεση, είτε με νέο αγοραστή, χρειάζεται τώρα αγώνας για να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας, να υπάρχει τακτική και σταθερή καταβολή μισθών και επιδομάτων, καμία βλαπτική μεταβολή σε δικαιώματα. Απαιτείται παράλληλα σταθερή επαγρύπνηση για το χειρότερο σενάριο, ώστε να διασφαλιστεί ο κόπος και ο ιδρώτας των εργαζόμενων.
Καλούμε τους εργαζόμενους στο Μαρινόπουλο να συγκροτήσουν επιτροπές αγώνα στα καταστήματα, σε κάθε πόλη, να δυναμώσουν το σωματείο εργαζόμενων στις επιχειρήσεις του Ομίλου Μαρινόπουλου στη Β. Ελλάδα, να οργανωθούν στα κλαδικά τους σωματεία. Είναι τα σωματεία που έχοντας στις γραμμές τους, εργαζόμενους από τον κάθε εργασιακό χώρο, μπορούν να τους συνενώσουν στην κοινή πάλη απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία του κλάδου, να αντιμετωπίσουμε συλλογικά και από καλύτερες θέσεις την επίθεση, να υπερασπιστούμε το δίκιο μας και τις ζωές μας.