Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

 92 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ

Από το 1ο - ιδρυτικό - Συνέδριο του ΣΕΚΕ

«Εις το ξενοδοχείον "Πειραιεύς", εις την αίθουσαν του σωματείου των μηχανικών ατμοπλοίων... (λογοκρισία 3 γραμμών) συνήλθε χτες εις την πρώτην συνεδρίασίν του το πρώτον σοσιαλιστικόν συνέδριον της Ελλάδος, με κύριον σκοπόν την συνένωσιν όλων των εν Ελλάδι σοσιαλιστικών ομάδων εις ένα ενιαίον κόμμα διοικούμενον ενιαίως και αντιπροσωπευόμενον εις την Διεθνή. Η έναρξις εγένετο εις τας 10 π.μ...» («Ριζοσπάστης» 5 (18) του Νοέμβρη 1918).

Ετσι άρχιζε ο «Ριζοσπάστης» το ρεπορτάζ από την πρώτη μέρα, στις 17 του Νοέμβρη 1918, των εργασιών του ιδρυτικού Συνεδρίου του Κόμματός μας, που φέτος κλείνει 92 χρόνια ζωής και δράσης, από τη στιγμή της συγκρότησης των διαφόρων σοσιαλιστικών ομίλων σε ενιαίο κόμμα, στην πρωτοπορία της οργάνωσης και καθοδήγησης της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης της Ελλάδας, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Το κόμμα μας, «τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής», ήταν ώριμος καρπός της ελληνικής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, της εξέλιξης του καπιταλισμού. Ενσάρκωσε τη συνένωση της επιστημονικής κοσμοθεωρίας του κομμουνισμού με το εργατικό κίνημα. Η εμφάνισή του σηματοδότησε την ιδεολογική και πολιτική χειραφέτηση της εργατικής τάξης.
Η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, αυτός ο νικηφόρος πόλεμος του προλεταριάτου της τσαρικής Ρωσίας ενάντια στην αστική τάξη και τους τσιφλικάδες, επέδρασε ευεργετικά και συνέβαλε στην επίσπευση της ίδρυσης του κόμματός μας.
Η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ήταν δημιούργημα της οργανωμένης πολιτικής πάλης των μαζών με ηγετική δύναμη την εργατική τάξη, που με επικεφαλής το Κομμουνιστικό Κόμμα επιβεβαίωνε ότι η ανθρωπότητα μπήκε σε νέα ιστορική εποχή. Αυτήν που από τις αρχές του 20ού αιώνα φανέρωσε πως ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος, δεν μπορεί να κινεί τις κοινωνικές εξελίξεις προς την πρόοδο, γι' αυτό και χρειάζεται αντικατάσταση. Είναι η εποχή του ιμπεριαλισμού και των σοσιαλιστικών επαναστάσεων.
Το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και δεν υπογράφει δήλωση μετανοίας στην εγχώρια και διεθνή αστική τάξη. Ο ηρωισμός και οι θυσίες των κομμουνιστών αγκαλιάζουν το χτες και το σήμερα, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τις ερχόμενες γενιές.
Η στρατηγική του ΚΚΕ για τη Λαϊκή Εξουσία ανταποκρίνεται στα μακροπρόθεσμα και στα άμεσα συμφέροντα της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματοβιοτεχνών. Αποτελεί τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ στο λαό, απάντηση στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
Η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ αποτελεί τον όρο για την εκπλήρωση των στόχων του, που ταυτίζονται με το λαϊκό όραμα για μια καλύτερη ζωή. Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρή ΚΝΕ, σημαίνει πρώτα απ' όλα την οικοδόμηση γερών οργανώσεων στους τόπους δουλειάς και ανύψωση του ιδεολογικοπολιτικού επιπέδου των κομματικών μελών, συνολικά του Κόμματος.

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του ενσάρκωσε ό,τι πιο πρωτοπόρο είχε κατακτήσει η ανθρώπινη σκέψη μέσα από την ιστορία της δράσης των λαϊκών μαζών και το εξέφρασε με τον ταξικό προλεταριακό διεθνιστικό του χαρακτήρα, με την πολιτική και το πρόγραμμά του.

Από το πρώτο ακόμη συνέδριό του μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της εργατικής τάξης σε δικό της ξεχωριστό ταξικό επαναστατικό κόμμα, με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής, ξεκαθαρίζοντας ότι πηγή της εκμετάλλευσης είναι η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Από την πρώτη, δε, στιγμή τάχθηκε αλληλέγγυο στους ταξικούς αδελφούς σ' όλη τη Γη, αποδεικνύοντας το διεθνιστικό του χαρακτήρα, αδιάσπαστη αρχή του ταξικού επαναστατικού κόμματος, ενώ τάχθηκε στο πλευρό της Οχτωβριανής Επανάστασης.
Η ανάπτυξη των πρώτων συνδικαλιστικών αγώνων της εργατικής τάξης, καθώς και η απήχηση των κομμουνιστικών ιδεών είχαν οδηγήσει στις αρχές του 20ού αιώνα στη δημιουργία μιας σειράς σοσιαλιστικών ομίλων και οργανώσεων, που αποτέλεσαν και την οργανική σύνθεση του 1ου, ιδρυτικού, Συνεδρίου (17 - 23 Νοέμβρη 1918) του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), όπως ονομαζόταν μέχρι το 1924 (3ο έκτακτο Συνέδριο) το ΚΚΕ. Την προοδευτική αυτή σκέψη η δημιουργία του ΚΚΕ τη συνέθεσε και την ανέβασε σε ανώτερο, επιστημονικό επίπεδο.
Στην 92χρονη πορεία του το κόμμα μας υπερασπίστηκε με συνέπεια τους ανθρώπους του μόχθου. Στάθηκε στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων, παλεύει για τη χειραφέτηση των εργαζομένων από την ιδεολογική και πολιτική επιρροή της αστικής τάξης, των κομμάτων της, από την καλλιέργεια αυταπατών για αντιμετώπιση των προβλημάτων με μεταρρυθμίσεις στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Τους οπλίζει με την πίστη στο δίκιο τους και την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, κόντρα στο συμβιβασμό και στη μοιρολατρία.
Παλεύει για να συνειδητοποιούν ότι η πραγματοποίηση των συμφερόντων των λαϊκών δυνάμεων δε θα ευοδωθεί στα πλαίσια του καπιταλισμού αλλά σε σύνδεση με την πάλη για την ανατροπή του. Πράγμα που απαιτεί να σφυρηλατούν την ενότητα, την οργάνωσή τους, τη συμμαχία τους, στον ανειρήνευτο αγώνα ενάντια στην αστική τάξη.

Ετσι, το ΚΚΕ σ' όλη την ιστορική του διαδρομή έδωσε και δίνει όλες του τις δυνάμεις, με συνέπεια, αποφασιστικότητα, μαχητικά, πληρώνοντας ακόμη και με το αίμα και τη ζωή των στελεχών και των μελών του για να ζήσει ο λαός μας καλύτερες μέρες. Η σφραγίδα του βρίσκεται ανεξίτηλη στις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, σ' όλη την πορεία του λαϊκού κινήματος έτσι ώστε η νεότερη ιστορία της Ελλάδας να είναι συνυφασμένη με τη δράση του ΚΚΕ.

Αντιτάχθηκε σθεναρά σ' όλες τις επιθέσεις και την τρομοκρατία του κεφαλαίου ακόμη κι αν αυτό σήμαινε διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες και δολοφονίες και εκτελέσεις στελεχών του. Το 8ωρο, το 7ωρο, η Κοινωνική Ασφάλιση, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα μέτρα προστασίας των ανέργων, η πάλη για την ισοτιμία των γυναικών, για τα δικαιώματα της νεολαίας στη μόρφωση, στη δουλειά, στην ψυχαγωγία, στον αθλητισμό, η δημόσια δωρεάν Παιδεία, η Υγεία αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το περιεχόμενο της ασίγαστης πάλης του ΚΚΕ, που έδενε πάντα αυτό τον αγώνα με την πάλη για το σοσιαλισμό. Αντιπάλεψε και αντιπαλεύει τη συμμετοχή της χώρας στην ιμπεριαλιστική δράση, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΟΚ, τη σημερινή ΕΕ, που αποτελούν οργανισμούς στραγγαλισμού του λαού, την απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, τη δράση στρατού έξω από τα σύνορα για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.
Το ΚΚΕ ενέπνευσε το πιο προοδευτικό τμήμα της διανόησης της χώρας μας, τόσο με τους αγώνες του όσο και με την αταλάντευτη πορεία του κοντά στο λαό, μαζί με τους καταπιεσμένους για το δίκιο τους. Αντιπάλεψε και αντιπαλεύει την επιβολή του αμερικανικού ονείρου και του δυτικοευρωπαϊκού τρόπου ζωής, του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου σαν αξία και ιδανικό, στηρίζοντας ταυτόχρονα τις λαϊκές παραδόσεις και το λαϊκό πολιτισμό.
Μα πάνω απ' όλα το κόμμα μας πρωτοστάτησε σ' όλες τις μεγάλες στιγμές της ιστορίας του λαού μας, σ' αυτές που η άρχουσα τάξη έβαζε πάνω απ' όλα τα συμφέροντά της. Το ΚΚΕ χωρίς να υπολογίζει κόπους και θυσίες έγραψε τις πιο ηρωικές παραδόσεις, παρακαταθήκη για το σήμερα.
Είναι το Κόμμα που ηγήθηκε του μεγάλου έπους της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης του λαού μας από τη γερμανική ιμπεριαλιστική υποδούλωση και κατοχή, αφού ήταν ο νους και η καρδιά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Πρωτοστάτησε στη λαϊκοαπελευθερωτική πάλη του ελληνικού λαού, σε αντίθεση με την ηττοπαθή στάση της άρχουσας τάξης, που ένα μέρος της συνεργάστηκε με τον καταχτητή και ένα άλλο, το φιλοβρετανικό, έφυγε από την Ελλάδα εγκαταλείποντας το λαό έρμαιο στη γερμανική κατοχή.
Αλλά και στη συνέχεια, όταν η αστική τάξη, προκειμένου να εγκαθιδρύσει τη δική της εξουσία, αποφάσισε ένοπλα να τσακίσει μαζί με τους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές το λαϊκό κίνημα, τότε που ο λαός βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα, υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση, το ΚΚΕ έδωσε τη δύναμη στο λαό να επιλέξει το δεύτερο δρόμο, όπως κάθε λαός που αρνείται να δεχτεί την ταπείνωσή του. Και μπήκε επικεφαλής της τρίχρονης αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαϊκοεπαναστατικού κινήματος. Στα βουνά γεννήθηκε το νέο αντάρτικο, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας.
Ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα, το μεγαλύτερο δημιούργημα του ΚΚΕ. Αποπνέει μόνο δίκιο και ηθική, επειδή δίκιο και ηθική αποπνέει ο ανυποχώρητος αγώνας της εργατικής τάξης, ο αγώνας του ΚΚΕ.

Το δρόμο της αντίστασης, σε άλλες συνθήκες, επέλεξε το ΚΚΕ και στα χρόνια που ακολούθησαν την ήττα του ΔΣΕ, μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας του 1967 - 1974. Στις φυλακές και στις εξορίες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στην παρανομία και στην πολιτική προσφυγιά, χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες κράτησαν ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ και με τεράστιο προσωπικό κόστος αρνήθηκαν να το αποκηρύξουν, αρνήθηκαν να υπογράψουν δήλωση μετανοίας.

Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί το ΚΚΕ μέχρι σήμερα. Η απόλυση από τη δουλειά, οι προσωπικές στερήσεις, κάθε σύγχρονη μορφή αυτοθυσίας χαράζουν τη ζωή χιλιάδων και χιλιάδων.
Πολλοί ήταν εκείνοι που προφήτεψαν το χαμό και την εξαφάνισή του και άλλοι προσδοκούν και επιδιώκουν το θάνατό του. Αυταπατήθηκαν και αυταπατώνται αν νομίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν με το ΚΚΕ στον ταξικό πόλεμο. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Η ιστορία μας ρίζωσε εκεί που τα όπλα της αδίστακτης εξουσίας των αστών βρίσκουν την ασπίδα του νεκροθάφτη τους. Το φάντασμα του κομμουνισμού θα πλανιέται στα κεφάλια τους ώσπου η δύναμη της αντίστασης και της αντοχής των προλετάριων και των συμμάχων τους θα γίνει χτύπημα αντεπίθεσης για την κατάργησή τους.