Αυτοί που πνίγηκαν στα παγωμένα νερά της Λέσβου ήταν άνθρωποι. Είχαν ψυχή. Έκαναν όνειρα, είχαν να ελπίζουν σε κάτι. Πριν λίγες ώρες πάλευαν με τα κύματα, ούρλιαζαν ή έκλαιγαν ή προσεύχονταν. Τον θάνατο δεν τον έστειλε η κακή τους μοίρα. Τον έστειλαν οι χασάπηδες που υποτάσσουν, ποδοπατούν και σφάζουν τους λαούς και ύστερα ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα κομμάτια με «βραβεία ειρήνης». Αυτοί που αποφασίζουν ποιοι «θεμελιώνουν δικαίωμα» ζωής και ποιοι ζουν «λαθραία».
Κάποτε, σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, χτίζονταν τείχη για να κρατήσουν έξω τους πάνοπλους εχθρούς που οι νικητές τους σέβονταν και ως νεκρούς. Στις μέρες μας χτίζονται τείχη για να προφυλάσσουν τους «νόμιμους» απ’ τους «λαθραίους», τους αδύναμους σύγχρονους εισβολείς. Που όταν, σκαρφαλώνοντας στα τείχη αγωνιώντας να ξεφύγουν από την ασημαντότητα τους, χάσουν τη ζωή τους, γίνονται ακόμα πιο ασήμαντοι. Και παραμένουν «λαθραίοι». Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει πια αξία. Ας το καταλάβουμε οι «νόμιμοι» αυτού του τόπου. Όπου να ΄ναι έρχεται η σειρά μας.
Καλά Χριστούγεννα…
αναδημοσίευση από Οικοδόμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου