Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ωρα για διάβασμα


Πάμε καλά! Το βεβαιώνει η είδηση: «Θερμοκήπιο νεοφυών επιχειρήσεων. Μπαίνουν τα θεμέλια για 10 επιχειρηματικές ιδέες, όπως φύκια ως πρώτη ύλη, εκσυγχρονισμός περιβολιού, "πράσινα" βιοκαύσιμα, εκτροφή μυγών για ανακύκλωση απορριμμάτων κτλ»...
Καλά, στα φύκια είναι αυτό που λέμε «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Αλλά σ' αυτήν την επιχείρηση με τις μύγες κάτι μας διαφεύγει...
***
Πάντως σίγουρα πάμε καλά. Μόνο σε μια νύχτα η Εφορία έβαλε στο ταμείο 90.000 ευρώ κι αυτά μόνο από ένα μαγαζί. Βάλε τώρα στη σειρά τα νυχτομάγαζα και να το έλλειμμα.
Υπάρχει βέβαια ένα ερώτημα για το από πού βγήκαν εκείνα τα 400.000 ευρώ που έγιναν σαμπάνιες σ' ένα βράδυ, αλλά ας μη χαλάμε τις καρδιές μας έτσι που έχει ανέβει και το θερμόμετρο...
***
Αμα θέλουν οι δημοσιογράφοι γίνονται ευγενικοί και διακριτικοί στο γράψιμό τους: "Τσιμπημένες" λέει, οι τιμές στα εισιτήρια των πλοίων. Τσιμπημένη τιμή είναι 400 ευρώ για μια οικογένεια που θέλει να πάει στην Κρήτη; Που όλο κι όλο τόσο είναι το επίδομα της άδειας; Και 300 ευρώ το πρόστιμο για τη σκηνή που θα βάλεις στην παραλία (για ξενοδοχείο δε γίνεται συζήτηση...) πάει το μηνιάτικο.
Δικαίωμα στις διακοπές, σου λέει...
***
Εχεις και τους μικρέμπορους και κλαίνε γιατί το μειωμένο εισόδημα των νοικοκυριών δεν τους επιτρέπει να έχουν μεγάλους τζίρους. Ούτε που τους περνά από το μυαλό ότι και να 'χανε λεφτά τα νοικοκυριά πάλι χαμένοι θα ήταν οι μικροί καθώς δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα μεγαλομάγαζα που έχουν απέναντι.
***
Οι μεγάλοι, πάντως, στο ύψος τους. Αφού τσάκισαν τα μεροκάματα, τώρα «πάμε γι' άλλα», λένε. Τους φταίει η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Εδώ είναι που θα γίνει η σφαγή. Καθώς η αγορά πλέον είναι απόλυτα απελευθερωμένη. Καταλαβαίνουμε ότι έχει βάσανα ο ανταγωνισμός, αλλά αυτό είναι το σύστημα. Κι εδώ που τα λέμε κανένας τους δεν είναι για λύπη.
***
Για την εργατική τάξη άλλες πρέπει να είναι οι έννοιες. Για παράδειγμα πρέπει να ξεμπερδέψει με όρους όπως «το καλό του τόπου». Οπως με τον όρο «έθνος» έτσι και με το «καλό του τόπου» η αστική τάξη έχει βρει μια καλή μηχανή για να ανακατεύει τα κέρδητου καπιταλιστή και τη φτώχεια του εργάτη, να βγάζει μέσο όρο και να ζητά από τον εργάτη να έχει αγωνία για τα κέρδη του καπιταλιστή, για το «καλό του τόπου».
***
Η ανεργία ήρθε για να μείνει, διακηρύσσουν πλέον ανοιχτά οι αναλυτές. «Εκτός και αν», συμπληρώνουν και πάνω στο «αν» φορτώνουν όλα όσα πρέπει να ξεχάσει ο εργάτης για να γυρίσει ενάμιση αιώνα πίσω και να δεχτεί ότι κάθε πρωί θα παζαρεύει με τ' αφεντικό για ένα κομμάτι ψωμί.
***
Αυτό που υπονοούν οι αναλυτές, το λένε καθαρά οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί: μειώστε κι άλλο τους μισθούς!
Γιατί; Γιατί ο ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος. Γιατί μόνο έτσι το σύστημα ελπίζει - χωρίς να το 'χει σίγουρο - ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα με ό,τι έρχεται. Κι αυτό που έρχεται ονομάζεται νέα μείωση στα ποσοστά κέρδους.
***
Διά ταύτα: Δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη όσο κρέμεσαι από τα χείλη όσων αναλύουν τις ευοίωνες προοπτικές του συστήματος.
Μπορείς, όμως, να βρεις το δρόμο σου, αν βγάλεις από τη μέση το εμπόδιο, κι αυτό έχει όνομα: καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Τέτοιες ώρες (με τα μπογαλάκια έτοιμα για την παραλία) τέτοια λόγια, θα πείτε...
Κι όμως, τέτοιες ώρες που έχει την ευκαιρία το μυαλό να ξελασκάρει λίγο από την καθημερινή φουρτούνα, είναι οι πιο κατάλληλες για γόνιμες σκέψεις. Κι αν υπάρχει και ένα βιβλίο από κοντά, ακόμα καλύτερα.

                               Δια του τύπου(Ριζοσπάστης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου